TITUS Texts: Gurgani, Vis u Ramin

Strophe: 1
Verse: a   چو بشنيد اين سخن ويس دلاراى
Verse: b   چو سرو بوستانى جست از جاى

Page of edition: 313
Strophe: 2
Verse: a   بدو گفت اى گرانمايه خداوند
Verse: b   گران تر حکمت از کوه دماوند

Strophe: 3
Verse: a   دل تو پيشه کرده بردبارى
Verse: b   کف تو پيشه کرده در بارى

Strophe: 4
Verse: a   ترا دادست يزدان هر چه بايد
Verse: b   هنرهايى که اورنگت فزايد

Strophe: 5
Verse: a   هنرهاى تو پيداتر ز خورشيد
Verse: b   کنشهاى تو زيباتر ز اميد

Strophe: 6
Verse: a   توى فرخ شهنشاه زمانه
Verse: b   بمان اندر زمانه جاودانه

Strophe: 7
Verse: a   به همت آسمان نامدارى
Verse: b   به دولت آفتاب کامگارى

Strophe: 8
Verse: a   خجسته نام چون خورشيد تابان
Verse: b   رونده حکم چون تقدير يزدان

Strophe: 9
Verse: a   خداوندا تو خود دانى که گردون
Verse: b   کند هر ساعتى لونى دگرگون

Strophe: 10
Verse: a   کنشهايى کزو بينيم هموار
Verse: b   بدو بر حکم و بر فرمان دادار

Strophe: 11
Verse: a   خدا او را به اندازه براندست
Verse: b   کم و بيشش بر آن اندازه ماندست

Strophe: 12
Verse: a   ز آغاز جهان تا روز فرجام
Verse: b   به رفتن سربسر يکسان نهد گام

Strophe: 13
Verse: a   چنان گردد که دادارش بفرمود
Verse: b   چنان چون خواست او را راه بنمود

Strophe: 14
Verse: a   بهى و بترى در ما سرشتست
Verse: b   چنان چون نيك و بد بر ما نبشتست

Strophe: 15
Verse: a   نه از دانش دگر گردد سرشته
Verse: b   نه از مردى دگر گردد نوشته

Strophe: 16
Verse: a   درين گيتى چه نادان و چه گربز
Verse: b   به کار خويش حيرانند و عاجز

Strophe: 17
Verse: a   آگر پاکست طبعم يا پليدست
Verse: b   چنانست او که يزدان آفريدست

Strophe: 18
Verse: a   چو از آغاز گشتم آفريده
Verse: b   بدان آندازه گشتم پروريده

Strophe: 19
Verse: a   چو يزدان مر ترا پيروز کردست
Verse: b   مگر جان مرا بد روز کردست

Strophe: 20
Verse: a   من از خوبى و زشتى بى گناهم
Verse: b   کجا من خويشتر را بد نخواهم

Page of edition: 314
Strophe: 21
Verse: a   نه من گفتى که نپذيرم سلامت
Verse: b   همه غم خواهم و رنج و ملامت

Strophe: 22
Verse: a   مرا از بهر سختى آفريدند
Verse: b   چنان کز بهر خوارى پروريدند

Strophe: 23
Verse: a   نه من گفتم که گونه زرد خواهم
Verse: b   هميشه جان و دل پر درد خواهم

Strophe: 24
Verse: a   هر آن روزى که گفتم شادمانم
Verse: b   شکنجه گشت شادى بر روانم

Strophe: 25
Verse: a   مرا چه چاره چون بختم چنينست
Verse: b   تو گويى چرخ با جانم به کينست

Strophe: 26
Verse: a   ز گمراهى دلم همرنگ نيلست
Verse: b   همانا غول بختم را دليلست

Strophe: 27
Verse: a   کنون از جان خود گشتى چنان سير
Verse: b   که خواهم خويشتن را خوردهء شير

Strophe: 28
Verse: a   به ناخن پردهء دل را بدرم
Verse: b   به دندان رشتهء جان را ببرم

Strophe: 29
Verse: a   نه دل بايد مرا زين بيش نه جان
Verse: b   که خورد تيمار و دردم هست ازيشان

Strophe: 30
Verse: a   نه اندر دل مرا روزى وزد باد
Verse: b   نه جان اندر تنم روزى شود شاد

Strophe: 31
Verse: a   چو کار من چنين آشفته ماندست
Verse: b   هميشه چشم بختم خفته ماندست

Strophe: 32
Verse: a   چرا ورزم بدين سان مهربانى
Verse: b   کزو دردست و ننگ جاودانى

Strophe: 33
Verse: a   مرا دشمن شده چون تو خداوند
Verse: b   ز من بيزار گشته خويش و پيوند

Strophe: 34
Verse: a   ز رازم دشمنان آگاه گشته
Verse: b   جهان بر چشم من چون چاه گشته

Strophe: 35
Verse: a   بدين سختى چه بايد مهر کارى
Verse: b   بدين خوارى چه بايد دوستدارى

Strophe: 36
Verse: a   ز بس کامد به گوش من ملامت
Verse: b   شدم يکباره در گيتى علامت

Strophe: 37
Verse: a   درى در جان تاريکم گشادند
Verse: b   چراغى اندر آن درگه نهادند

Strophe: 38
Verse: a   فتاد اندر دل من روشنايى
Verse: b   خرد از جان من جست آشنايى

Page of edition: 315
Strophe: 39
Verse: a   ز راه مهر جستن باز گشتم
Verse: b   ز رخت مهر دل پرداز گشتم

Strophe: 40
Verse: a   بدانستم که از مهرم به پايان
Verse: b   نيايد جز هلاك هر دو گيهان

Strophe: 41
Verse: a   مثال مهر همچون ژرف درياست
Verse: b   کنار و قعر او هر دو نه پيداست

Strophe: 42
Verse: a   اگر تا جاودان در وى نشينم
Verse: b   بدو ديده کنارش را نبينم

Strophe: 43
Verse: a   اگر جان هزاران نوح دارم
Verse: b   يکى جان را ازو بيرون نيارم

Strophe: 44
Verse: a   چرا با جان بيچاره ستيزم
Verse: b   چرا بيهوده خون خويش ريزم

Strophe: 45
Verse: a   چرا از تو نصيحت نه پذيرم
Verse: b   چرا راه سلاممت بر نگيرم

Strophe: 46
Verse: a   اگر بينى ز من ديگر تباهى
Verse: b   بکن با من ز کينه هرچه خواهى

Strophe: 47
Verse: a   اگر رامين ازين پس شير گردد
Verse: b   نپندارم که بر من چير گردد

Strophe: 48
Verse: a   اگر بادست بويمن نيابد
Verse: b   گذر بر بام و کوى من نيابد

Strophe: 49
Verse: a   اگر جادوست از کارم بماند
Verse: b   و گر کيدست از چارم بماند

Strophe: 50
Verse: a   پذيرفتم هم از تو هم ز يزدان
Verse: b   که هرگز نشکنم اين عهد و پيمان

Strophe: 51
Verse: a   اگر کار پرستش را سزايم
Verse: b   ازين پس تو مرايى من ترايم

Strophe: 52
Verse: a   دلت خشنود کن يك بار ديگر
Verse: b   کزين پس با تو باشم همچو شکر

Strophe: 53
Verse: a   همانا گر دهانم را ببويى
Verse: b   ازو آيدت بوى راستگويى

Strophe: 54
Verse: a   شهنشه چشم و رويش را ببوسيد
Verse: b   که بشنيد آنکه زو هرگز بنشنيد

Strophe: 55
Verse: a   دگر باره نوازشها نمودش
Verse: b   به نيکو و ستايش بر فزودش

Page of edition: 316
Strophe: 56
Verse: a   ز يکديگار جدا گشتند خرم
Verse: b   ميان دل شکسته لشکر غم