TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 62
Previous part

Chapter: 62  
نامهء دوم دوست را به ياد داشتن و خيالش را به خواب ديدن


Strophe: 1  
Verse: a   نگارا تا ز پيش من برفتى
Verse: b  
دلم را با نوا از من گرفتى

Strophe: 2  
Verse: a  
چه بايست ز پيش من برفتن
Verse: b  
گه رفتن نوا از من گرفتن

Strophe: 3  
Verse: a  
نوا دادم ترا دل تا تو دانى
Verse: b  
که من بى دل نجويم شادمانى

Page of edition: 367 
Strophe: 4  
Verse: a  
دلم با تست هر جايى که هستى
Verse: b  
چو بيمارى که جويد تندرسى

Strophe: 5  
Verse: a  
دلى کاو با تو همراهست و همبر
Verse: b  
چگونه مهر بندد جاى ديگر

Strophe: 6  
Verse: a  
دلى کاو را تو هم جانى و هم هوش
Verse: b  
از آن دل چون شود يادت فراموش

Strophe: 7  
Verse: a  
ز هجرت گر چه تلخى ديد چندين
Verse: b  
درو شيرين ترى از جان شيرين

Strophe: 8  
Verse: a  
چه باشد گر تو کردى بى وفايى
Verse: b  
به نادانى ز من جستى جدايى

Strophe: 9  
Verse: a  
وفاى تو من اکنون بيش دارم
Verse: b  
جفاهايى که کردى ياد نارم

Strophe: 10  
Verse: a  
کنم چندان وفا و مهربانى
Verse: b  
که جور خويش و مهر من بدانى

Strophe: 11  
Verse: a  
ترا چون بى وفايى بود پيشه
Verse: b  
چرايم سنگدل خواندى هميشه

Strophe: 12  
Verse: a  
منم سنگينه دل در مهربانى
Verse: b  
وفا در وى چو نقش جاودانى

Strophe: 13  
Verse: a  
وفا را در دلم زيرا درنگست
Verse: b  
ازيرا کاين دلم بنياد سنگست

Strophe: 14  
Verse: a  
و گر مسکين دلم سنگين نبودى
Verse: b  
درنگ مهر تو چندين نبودى

Strophe: 15  
Verse: a  
دلم در عاشقى مى زان خورد
Verse: b  
مرا زين گونه مست جاودان کرد

Strophe: 16  
Verse: a  
چو مستان لاجرم گر ماه بينم
Verse: b  
چنان دانم که تارى چاه بينم

Strophe: 17  
Verse: a  
و گر خورشيد بينم چون بر آيد
Verse: b  
مرا خورشيد روى تو نمايد

Strophe: 18  
Verse: a  
اگر بينم به باغ اندر صنوبر
Verse: b  
همى گويم زهى بالاى دلبر

Strophe: 19  
Verse: a  
ببوسم لاله را در ماه نيسان
Verse: b  
همى گويم توى رخسار جانان

Strophe: 20  
Verse: a  
چو باد آرد نسيم گل سحرگاه
Verse: b  
کند بويش مرا از بويت آگاه

Page of edition: 368 
Strophe: 21  
Verse: a  
به دل گويم هم اکنون در رسد دوست
Verse: b  
کجا آن بوى خوش بوى تن اوست

Strophe: 22  
Verse: a  
به خواب اندر خيالت پيشم آيد
Verse: b  
مرا در خواب روى تو نمايد

Strophe: 23  
Verse: a  
گهى با روى تو اندر عتيبم
Verse: b  
گهى از تير چشمت در نهيبم

Strophe: 24  
Verse: a  
چو در خوابم همى مهرم نمايى
Verse: b  
چو بى خوابم همى دردم فزايى

Strophe: 25  
Verse: a  
اگر در خواب مهر من گزينى
Verse: b  
به بيدارى جرا با من به کينى

Strophe: 26  
Verse: a  
به خواب اندر کريم و مهربانى
Verse: b  
به بيدارى بخيل و جان ستانى

Strophe: 27  
Verse: a  
به بيدارى نيايى چون بخوانم
Verse: b  
بدان تا بيشتر باشد فغانم

Strophe: 28  
Verse: a  
به گاه خواب ناخوانده بيايى
Verse: b  
بدان تا حسرتم افزون نمايى

Strophe: 29  
Verse: a  
چه اندر هجر ديدار خيالت
Verse: b  
چه از من رفته آن روز و صالت

Strophe: 30  
Verse: a  
چه روزى کم و صالت يادم آيد
Verse: b  
چه آن شب کم خيال تو نمايد

Strophe: 31  
Verse: a  
چو از من رفت چه شب رفت و چه روز
Verse: b  
مژه از هر دو يکسان دارم امروز

Strophe: 32  
Verse: a  
ز ديدارت مرا تيمار ماندست
Verse: b  
ز تيمارت دل بيمار ماندست

Strophe: 33  
Verse: a  
ز بس کم دل به تو هست آرزومند
Verse: b  
به ديدار خيالت گشت خرسند

Strophe: 34  
Verse: a  
نه خرسندى بود چونين به ناکام
Verse: b  
چو مرغى کاو بود خرسند در دام

Strophe: 35  
Verse: a  
مرا مادر دعا کردست گويى
Verse: b  
که بادا دور از تو هرچه جويى

Strophe: 36  
Verse: a  
کجا در عشق همواره چنينم
Verse: b  
بدان شادم که در خوابت ببينم

Strophe: 37  
Verse: a  
چه مستيست اين دل تيمار بين را
Verse: b  
که شادى خواند اندوه چنين را

Strophe: 38  
Verse: a  
ز بخت خويش چندان ناز بينم
Verse: b  
کجا در خواب رويت باز بينم

Page of edition: 369 
Strophe: 39  
Verse: a  
چه بودى گر بخفتى ديدگانم
Verse: b  
ترا ديدى به خواب اندر نهانم

Strophe: 40  
Verse: a  
نخفتم تا ترا ديدم شب و روز
Verse: b  
ز شب تا روز بى کام اى دل افروز

Strophe: 41  
Verse: a  
نخفتم تا ز تو ببريدم اکنون
Verse: b  
ز بس کز ديدگان بارم همى خون

Strophe: 42  
Verse: a  
نگر تا چند کردست اين زمانه
Verse: b  
ميان اين دو ناخفتن بهانه

Strophe: 43  
Verse: a  
يکى ناخفتن از بس باز کردن
Verse: b  
يکى ناخفتن از بس درد خوردن

Strophe: 44  
Verse: a  
> ز بس ناخفتن اندر مهربانى
Verse: b  
به بى خوابى شد از من زندگانى <

Strophe: 45  
Verse: a  
چه باشد گر بوم صد سال بيدار
Verse: b  
چو در گيتى بود نامم وفادار

Strophe: 46  
Verse: a  
وفا کشتم بدان چشم بى خواب
Verse: b  
دهد کشت مرا ديدگان آب

Strophe: 47  
Verse: a  
وفا چون گوهرست و عشق چون کان
Verse: b  
زکان گوهر نشايد بردن آسان

Strophe: 48  
Verse: a  
اگر گيرم ترا يك روز دامن
Verse: b  
بسا شرما که خواهى بردن از من

Strophe: 49  
Verse: a  
مرا دل خوش کند زنهار دارى
Verse: b  
ترا دل بشکند زنهار خوارى

Strophe: 50  
Verse: a  
اگر يزدان بوددر حشر داور
Verse: b  
نماند در وفايم رنج بى بر

Strophe: 51  
Verse: a  
مرا از ناگهان بار آورد يار
Verse: b  
زدايد از دلم اندوه و تيمار


Next part



This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.