TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 67
Previous part

Chapter: 67  
نامه هفتم اندرگريستن به جدايى و ناليدن به تنهايى


Strophe: 1  
Verse: a   الا اى ابر گرينده به نوروز
Verse: b   بيا گريه ز چشم من بياموز

Strophe: 2  
Verse: a   اگر چون اشك من باشدت باران
Verse: b   جهان گردد به يك بارانت ويران

Strophe: 3  
Verse: a   همى بارم چنين و شرم دارم
Verse: b   همى خواهم که صد چندين ببارم

Strophe: 4  
Verse: a   بدين غم در خورد چندين وزين بيش
Verse: b   و ليکن مفلسى آيد مرا پيش

Strophe: 5  
Verse: a   گهى خوناب و گاهى خون بگريم
Verse: b   چو زين هردو بمانم چون بگريم

Strophe: 6  
Verse: a   هر آن روزى که زين هر دو بمانم
Verse: b   به جاى خون ببارم ديدگانم

Strophe: 7  
Verse: a   مرا چشم از پى ديدنت بايد
Verse: b   و گر ديده نباشد بى تو شايد

Strophe: 8  
Verse: a   بگريم تا کنم هامون چو دريا
Verse: b   منالم تا کنم چون سرمه خارا

Strophe: 9  
Verse: a   عفااللّه زين دو چشم سيل بارن
Verse: b   که در روزى چنين هستند يارن

Strophe: 10  
Verse: a   نه چون صبرند عاصى گشته بر من
Verse: b   و يا چون دل شده بدخواه دشمن

Strophe: 11  
Verse: a   به چونين روز جويد هر کسى يار
Verse: b   مرا ياران ز من گشتند بيزار

Strophe: 12  
Verse: a   اگر صبرست با من نيست هم پشت
Verse: b   و گر بختست خود بختم مرا کشت

Strophe: 13  
Verse: a   مرا دل در بلا ماندست ناکام
Verse: b   کنون صبرم به دل کردست پيغام

Strophe: 14  
Verse: a   که من صبرم يکى شاخ بهشتى
Verse: b   مرا بردى و در دوزخ بکشتى

Page of edition: 383 
Strophe: 15  
Verse: a   دلا تو دوزخى پر آتش و دود
Verse: b   ازيرا من ز تو بگريختم زود

Strophe: 16  
Verse: a   دل تا جان تو بر تو و بالست
Verse: b   مرا از صبر ناليدن محالست

Strophe: 17  
Verse: a   به هر دردى که باشد صبر نيکوست
Verse: b   به چونين حال صبر از عاشق آهوست

Strophe: 18  
Verse: a   نخواهم روى صبرم را که بينم
Verse: b   بهل تا هم به بى صبرى نشينم

Strophe: 19  
Verse: a   تو از من رفته اى يار دلارام
Verse: b   مرا در خور نباشد صبر و ارام

Strophe: 20  
Verse: a   اگر خرسند گردم در جدايى
Verse: b   ز من باشد نشان بى وفايى

Strophe: 21  
Verse: a   من اندر کار تو کردم دل و جان
Verse: b   تو دانى هر چه خواهى کن بديشان

Strophe: 22  
Verse: a   هر آن عاشق که کار مهر ورزد
Verse: b   دو صد جان پيش وى نانى نيرزد

Strophe: 23  
Verse: a   چنين بايد که باشد مهر کارى
Verse: b   چنين بايد که باشد دوستدارى

Strophe: 24  
Verse: a   اگر درد من از جور تو آيد
Verse: b   همى تا اين فزايد آن فزايد

Strophe: 25  
Verse: a   به نيکى ياد باد آن روزگارى
Verse: b   که بود اندر کنارم چون تويارى

Strophe: 26  
Verse: a   قصا در خواب بود و بخت بيدار
Verse: b   بد انديش اندك و احيد بسيار

Strophe: 27  
Verse: a   جهان ايست کار دارد جاويدانه
Verse: b   خوشى برّد به شمشير زمانه

Strophe: 28  
Verse: a   ترا از چشم من ناگه ببريد
Verse: b   دو چشمم زين بريدن خون بياريد

Strophe: 29  
Verse: a   ازيرا خون همى بارم ز ديده
Verse: b   که خون آيد ز اندام بريده

Strophe: 30  
Verse: a   مرا بى روى تو ناله نديمست
Verse: b   دريغ هجر در جانم مقيمست

Strophe: 31  
Verse: a   ز درد من همه همسايگانم
Verse: b   فغان برداشتند از بس فغانم

Strophe: 32  
Verse: a   همى گويند ازين ناله بياساى
Verse: b   دل ما سوختى بر ما ببخشاى

Strophe: 33  
Verse: a   به گيتى عاشقان بسيار ديديم
Verse: b   به چون تو مستمندى زار ديديم

Page of edition: 384 
Strophe: 34  
Verse: a   مرا بگذاشت آن بت روى جانان
Verse: b   چو آتش را به دشت اندر شبانان

Strophe: 35  
Verse: a   مرا تنها بماند اينجا به خوارى
Verse: b   چو خان راه مرد رهگذارى

Strophe: 36  
Verse: a   نه بس بود آنکه از پيشم سفر کرد
Verse: b   که رفت اندر سفر يار دگر کرد

Strophe: 37  
Verse: a   اگر نالم همى بر داد نالم
Verse: b   که اينست از جفاى دوست حالى

Strophe: 38  
Verse: a   دلم گويد مرا از بس که نالى
Verse: b   به ناله ير نالان را همالى

Strophe: 39  
Verse: a   به تخت کامرانى بر نشسته
Verse: b   چو نخچيرم به چنگ شير خسته

Strophe: 40  
Verse: a   اگر زين آمد اى عاشق ترا درد
Verse: b   که يارت در سفر يار دگر کرد

Strophe: 41  
Verse: a   ندانى تو که يارت هست خورشيد
Verse: b   همه کسى را به خورشيدست اميد

Strophe: 42  
Verse: a   گهى نزديك باشد گه ز تو دور
Verse: b   ترا و ديگران را زو رسد نر

Strophe: 43  
Verse: a   نگارا من ز دلتنگى چنانم
Verse: b   که خود با تو چه مى گويم ندانم

Strophe: 44  
Verse: a   به سان مادرم گم کرده فرزند
Verse: b   ز غم بر دل دو صد کوه دموند

Strophe: 45  
Verse: a   چو ديوانه به کوه و دشت پويان
Verse: b   ز هر سو در جهان فرزند جويان

Strophe: 46  
Verse: a   ندارم آگهى از درد و آزار
Verse: b   اگر ناگه مرا بر دل خلد خار

Strophe: 47  
Verse: a   عجب دارم که بر من چون پسندى
Verse: b   جنين زارى و چونين مستمندى

Strophe: 48  
Verse: a   به چندين کز توديدم رنج و آزار
Verse: b   اگدلم ندهد که نالم پيش دادار

Strophe: 49  
Verse: a   بترسم از قصاى آسمانى
Verse: b   نيام کرد بر تو دل گرانى

Strophe: 50  
Verse: a   ز بس خوارى که هجر آرد برويم
Verse: b   ز ز دلتنگى همين مايه بگويم

Strophe: 51  
Verse: a   ترا بى من مبادا شادمانى
Verse: b   مرا بى تو مبادا زندگانى


Page of edition: 385 
Next part


This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.