TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 68
Previous part

Chapter: 68  
نامهء هشتم اندر خبر دوست پرسيدن


Strophe: 1  
Verse: a   دلى دارم به داغ دوست بريان
Verse: b  
گوا بر حال من دو چشم گريان

Strophe: 2  
Verse: a  
تنى دارم بسان موى باريك
Verse: b  
جهان بر چشم من چون موى تاريك

Strophe: 3  
Verse: a  
چو روزم پاك چون شب تيره گونست
Verse: b  
شبم از تيرگى بنگر که چونست

Strophe: 4  
Verse: a  
به گيتى چشمم آنگه روز بيند
Verse: b  
که آن رخسار جان افروز بيند

Strophe: 5  
Verse: a  
همى تا تو شدستى کاروانى
Verse: b  
ز هر کارى گزيدم ديدبانى

Strophe: 6  
Verse: a  
به راهى بر هميشه ديدبانم
Verse: b  
تو گويى باژ خواه کاروانم

Strophe: 7  
Verse: a  
به من بر نگذرد يك کاروانى
Verse: b  
که نه پرسم همى از تو نشانى

Strophe: 8  
Verse: a  
همى گويم که ديد آن بى وفا را
Verse: b  
که نشناسد به گيتى جز جفارا

Strophe: 9  
Verse: a  
که ديد آن ماهروى لشکرى را
Verse: b  
که يزدان آفريدش دلبرى را

Strophe: 10  
Verse: a  
که ديد آن دلرباى دلستان را
Verse: b  
که جز فتنه نيامد زو جهان را

Strophe: 11  
Verse: a  
خبر داريد کان دلبد چونست
Verse: b  
کمست امروز مهرش يا فزونست

Strophe: 12  
Verse: a  
خبر داريد کاو در دل چه دارد
Verse: b  
به من بر رحمت آرد يا نيارد

Strophe: 13  
Verse: a  
دگر با من خورد ز نهار يا نه
Verse: b  
مرا با او بود ديدار يا نه

Strophe: 14  
Verse: a  
ز نيك و بد چه خواهد کرد با من
Verse: b  
چه گويد مر مرا با دوست و دشمن

Page of edition: 386 
Strophe: 15  
Verse: a  
ز من خشنود باشد با دلازار
Verse: b  
جفا جويست با من يا وفادار

Strophe: 16  
Verse: a  
ز من ياد آورد گويد که چون باد
Verse: b  
کسى کان سال و مه دارد مرا ياد

Strophe: 17  
Verse: a  
ز کس پرسد که بى او چيست حالم
Verse: b  
به دل در دارد اميد وصالم

Strophe: 18  
Verse: a  
گر از حالم نپرسد آن دل افروز
Verse: b  
من از هالش همى پرسم شب و روز

Strophe: 19  
Verse: a  
همانست او که من ديدم همناست
Verse: b  
همان سنگين دل و نانهسر بسانست

Strophe: 20  
Verse: a  
همان گلبوى و گلچهره نگارست
Verse: b  
همان خونريزو خونخواره سوارست

Strophe: 21  
Verse: a  
اگر چند او مرا ناشاد خواهد
Verse: b  
به جان من همه بيداد خواهد

Strophe: 22  
Verse: a  
من او را شاد خواهم جاودانه
Verse: b  
شده ايمن ز بيداد زمانه

Strophe: 23  
Verse: a  
چه آن کز دلبرم آگاهى آرد
Verse: b  
چه آن کم مژدگان شاهى آرد

Strophe: 24  
Verse: a  
من آن کس را چو چشم خويش دارم
Verse: b  
که چشمش ديده باشد روى يارم

Strophe: 25  
Verse: a  
چو گويد شادمان ديدم فلان را
Verse: b  
من از شادى بدو بخشم روان را

Strophe: 26  
Verse: a  
غم هجران به روى او گسارم
Verse: b  
ز بهر دوست اورا دوست دارم

Strophe: 27  
Verse: a  
هر آن بادى کز آن کشور بر آيد
Verse: b  
مرا از جان شرين خوشتر آيد

Strophe: 28  
Verse: a  
بدانم من چو باشد باد خوش بوى
Verse: b  
که شاد و تندرستست آن پرى روى

Strophe: 29  
Verse: a  
مرا از زلفش بهرد بوى سنبل
Verse: b  
چو زان رخسار و لب بوى مى و گل

Strophe: 30  
Verse: a  
بر آرم سرد بادى زين دل ريش
Verse: b  
نمايم بادرا راز دل خويش

Strophe: 31  
Verse: a  
الا اى خوش نسيم نوبهارى
Verse: b  
تو بوى زلف آن بت روى دارى

Strophe: 32  
Verse: a  
بگو چون ديدى آن سرو سهى را
Verse: b  
که دارد در بلاى جان رهى را

Strophe: 33  
Verse: a  
به بوى زلف اويم شاد کردى
Verse: b  
و ليکن بر دلم بيداد کردى

Strophe: 34  
Verse: a  
همى گويد دل مسکين من واى
Verse: b  
که بوى زلف او بردى دگر جاى

Page of edition: 387 
Strophe: 35  
Verse: a  
خبر دارد که چونم در جدايى
Verse: b  
جدا از خورد و خواب و آشنايى

Strophe: 36  
Verse: a  
تنم زين آه سرد و چشم گريان
Verse: b  
بمانده در ميان باد وو باران

Strophe: 37  
Verse: a  
چو من هست آن نگار مهرپرور
Verse: b  
و يا دل بر گرفت از مهر يکسر

Strophe: 38  
Verse: a  
چو نامم بشنور شادى فزايد
Verse: b  
و يا از بى وفابى چشمش آيد

Strophe: 39  
Verse: a  
ببر بادا پيام من بدان ماه
Verse: b  
که ببريدش قصا از من به ناگاه

Strophe: 40  
Verse: a  
بگو اى رفته مهر من ز يادت
Verse: b  
ميان مهربانان شرم بادت

Strophe: 41  
Verse: a  
چنين باشد وفا و مهربانى
Verse: b  
که من بى تو بميرم تو بمانى

Strophe: 42  
Verse: a  
جوانمردى همى ورزى به گيهان
Verse: b  
جوانمردان چنين دارند پيمان

Strophe: 43  
Verse: a  
هزاران دل بديدم از جفا ريش
Verse: b  
نديدم هيچ دل همچون دل خويش

Strophe: 44  
Verse: a  
جفا باشد به عشق اندر بتر زين
Verse: b  
که پاداشن دهى مهر مرا کين

Strophe: 45  
Verse: a  
نه پرسى از کسى نام و نشانم
Verse: b  
نه بخشايى برين خسته روانم

Strophe: 46  
Verse: a  
نه بر گيرى ز من درد جدايى
Verse: b  
نه حال خويش در نامه نمايى

Strophe: 47  
Verse: a  
ندانم تا ترا دل بر چه سانست
Verse: b  
مرا بارى به کام دشمنانست

Strophe: 48  
Verse: a  
چنان گوشم به در چشمم به راهست
Verse: b  
که گويى خانه ام زندان و چاهست

Strophe: 49  
Verse: a  
اگر مرغى بپرد اى دلاراى
Verse: b  
دل مسکين من بر پرد از جاى

Strophe: 50  
Verse: a  
دل من زان رخ طاووس پيکر
Verse: b  
کبوتروار شد همچون کبوتر


Next part



This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.