TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 69
Previous part

Chapter: 69  
نامه نهم در شرح زارى نمودن


Strophe: 1  
Verse: a   نگارا سرو قدا ماهرويا
Verse: b  
بهشتى پيکرا زنجير مويا

Page of edition: 388 
Strophe: 2  
Verse: a  
ز بى رحمى مرا تا کى نمايى
Verse: b  
دريغ دورى و درد جدايى

Strophe: 3  
Verse: a  
به جان تو که اين نامه بخوانى
Verse: b  
يکايك حالهاى من بدانى

Strophe: 4  
Verse: a  
مداد و خون دل در هم سرشتم
Verse: b  
پس آنگه اين جفا نامه نوشتم

Strophe: 5  
Verse: a  
جفا نامه نهادم نام نامه
Verse: b  
که بر وى خون همى باريد خامه

Strophe: 6  
Verse: a  
چو ياد آمد مرا آن بى وفايى
Verse: b  
که از تو ديده ام روز جدايى

Strophe: 7  
Verse: a  
ز هفت اندام من اتش بر افروخت
Verse: b  
قلمها را در انگشتم همى سوخت

Strophe: 8  
Verse: a  
چو بى تدبير و بى چاره بماندم
Verse: b  
ز ديده بر قلم باران فشاندم

Strophe: 9  
Verse: a  
بدين چاره رهانيدم قلم را
Verse: b  
نبشتم قصهء جان دژم را

Strophe: 10  
Verse: a  
ببين اين حرفهاى پژمريده
Verse: b  
همه نقته بريشان خون ديده

Strophe: 11  
Verse: a  
خط نامه چو بخت من سياهست
Verse: b  
همان نونش چو پشت من دو تا هست

Strophe: 12  
Verse: a  
جهان حلقه شده بر من چو ميمش
Verse: b  
اميد من شکسته همچو جيمش

Strophe: 13  
Verse: a  
مرا چون لام نامه قد دوتاست
Verse: b  
ترا همچون الفها قامت راست

Strophe: 14  
Verse: a  
من و تو هر دو خواهم مست و خرم
Verse: b  
بسان لام الف پيچاده بر هم

Strophe: 15  
Verse: a  
جفايت گشت پيشه اى جفا جوى
Verse: b  
چو کاف نامه بن بسته يکى کوى

Strophe: 16  
Verse: a  
همى گويم که از پيشت گذر نيست
Verse: b  
ترا زين کوى بن بسته خبر نيست

Strophe: 17  
Verse: a  
سر نامه به نام کردگارست
Verse: b  
خداوندى که بر ما کامگارست

Strophe: 18  
Verse: a  
در مهر تو بر من او گشادست
Verse: b  
وفا در جان من هم او نهادست

Strophe: 19  
Verse: a  
به کار خويش ياور کردم او را
Verse: b  
و با نامه شفيع آوردم او را

Strophe: 20  
Verse: a  
اگر دانى شفيع و ياوردم را
Verse: b  
ببخشاى اين دل بى داورم را

Page of edition: 389 
Strophe: 21  
Verse: a  
نه دارم من شفيع از ايزدم بيش
Verse: b  
نه خواهشگر فزون از نامهء خويش

Strophe: 22  
Verse: a  
تو از من پيش ازين زنهار جستى
Verse: b  
ز باغ عارصم گلنار جستى

Strophe: 23  
Verse: a  
اگر من سر در آوردم به دامت
Verse: b  
پذيرفتم همه گونه پيامت

Strophe: 24  
Verse: a  
تو نيز اکنون نکن محکم کمانى
Verse: b  
به دل ياد آر مهر ساليانى

Strophe: 25  
Verse: a  
چو اين نامه بخوانى زان بينديش
Verse: b  
که نازر گرگ بود و جان تو ميش

Strophe: 26  
Verse: a  
کنون از چنگ گرگ من برستى
Verse: b  
چو گرگ اندر کنار من نشستى

Strophe: 27  
Verse: a  
چو اين نامه بخوانى زان به ياد آر
Verse: b  
که بختت خفته بود و عشق من مار

Strophe: 28  
Verse: a  
کنون از خواب خوش بيدار گشتى
Verse: b  
منت خفته شدم تو مار گشتى

Strophe: 29  
Verse: a  
بخوان اين نامه با زنهار چندين
Verse: b  
نگر تا ديده ام آزار چندين

Strophe: 30  
Verse: a  
من آن يارم چنان بر تو گرامى
Verse: b  
که کرديم با تو چندان شاد کامى

Strophe: 31  
Verse: a  
من آن يارم چنان بر تو نيازى
Verse: b  
که کردم با تو چندان عشق بازى

Strophe: 32  
Verse: a  
کنون نامه همى بايد نوشتن
Verse: b  
بدين بيچارگى خرسند گشتن

Strophe: 33  
Verse: a  
در آن جايى که بودم شاه و مهتر
Verse: b  
ز بخت بد شدستم خوار و کهتر

Strophe: 34  
Verse: a  
مرا بينيد وز من پند گيريد
Verse: b  
دگر در مهر خواهش مه پذيريد

Strophe: 35  
Verse: a  
مرا بينيد هر که هوشياريد
Verse: b  
دگر مهر کسان در دل مکارد

Strophe: 36  
Verse: a  
نگارا خود ترا ان سرزنش بس
Verse: b  
که باشد در جهان نام تو ناکس

Strophe: 37  
Verse: a  
چونه هر که اين نامه بخواند
Verse: b  
وزين نامه نهان ما بداند

Strophe: 38  
Verse: a  
مرا گويد عفااللّه اى وفادار
Verse: b  
که چندين جست مهر بى وفا يار

Page of edition: 390 
Strophe: 39  
Verse: a  
ترا گويد جزا اللّه اى جفا جوى
Verse: b  
که خود در تو نبود از مردمى بوى

Strophe: 40  
Verse: a  
رسيد اين نامهء دلبر به پايان
Verse: b  
مرا با تو سخن مانده فراوان

Strophe: 41  
Verse: a  
بسناليدم بسى از روزگاران
Verse: b  
هنوز اين نيست يکّى از هزاران

Strophe: 42  
Verse: a  
عتابم با تو هرگز سر نيايد
Verse: b  
وزين گفتار کامم برنيايد

Strophe: 43  
Verse: a  
همى تا با تو گويم يافته گفتار
Verse: b  
روم لابه کنم در پيش دادار

Strophe: 44  
Verse: a  
شوم فرياد خوانم بر در آن
Verse: b  
که نه حاجب بود او را نه دربان

Strophe: 45  
Verse: a  
ازو خواهم نه از تو روشنايى
Verse: b  
وزو جويم نه از تو آشنايى

Strophe: 46  
Verse: a  
درى کار بست بر من او گشايد
Verse: b  
گشاينده جز اويم کس نبايد

Strophe: 47  
Verse: a  
ببرم دل ز هر چيزى وزو نه
Verse: b  
که او از هر چه در گيتى مرا به


Next part



This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.