Strophe: 111 Verse: aز نرگس خود چرا آزار باشد Verse: bو يا از گل کرا تيمار باشد
Strophe: 112 Verse: aگر از نرگس يکى بيداد ديدم Verse: bز بيجاده هزاران داد ديدم
Strophe: 113 Verse: aچو سنبل کرد بر من راه گيرى Verse: bمرا برهاند نوش آلود خيرى
Strophe: 114 Verse: aبجز عشقم نبودى در جهان کان Verse: bبجز يارم نبودى بر روان بار
Strophe: 115 Verse: aچرا نالد تنى کاين کار دارد Verse: bچرا پيچد دلى کاين بار دارد
Strophe: 116 Verse: aچنين بودم گفتم روزگارى Verse: bببرده گوى کام از هر سوارى
Strophe: 117 Verse: aز روى دوست پيشم گل به خروار Verse: bز روى دوست پيشم مشك انبار
Page of edition: 409 Strophe: 118 Verse: aگهى شادى گهى نخچير کردن Verse: bگهى باده گهى بوسه شمردن
Strophe: 119 Verse: aتنم آنگه درستى بود و نازان Verse: bکه من گفتى که بيمارست و نالان
Strophe: 120 Verse: aگهى گفتى که من در عشق زارم Verse: bگهى گفتى که من در مهر خوارم
Strophe: 121 Verse: aکنون زارم که آن زارى نماندست Verse: bکنون خوارم که ان خوارى نماندست
This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 10.12.2008.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.
