TITUS Texts: Gurgani, Vis u Ramin

Strophe: 1
Verse: a   سر نامه بع نام ويس بت روى
Verse: b   مه سوسن بر و مهر سمن بوى

Strophe: 2
Verse: a   بت پيلستکين و ماه سيمين
Verse: b   نگار قندهار و شمسه چين

Strophe: 3
Verse: a   درخت پر گل و باغ بهارى
Verse: b   بهار خرم و ماه حصارى

Strophe: 4
Verse: a   ستون نقره و پيرايهء تاج
Verse: b   سهى سرو بلورين گنبد عاج

Strophe: 5
Verse: a   نبيد خوشگوار و داروى هوش
Verse: b   بهشت خرمى و چشمهء نوش

Strophe: 6
Verse: a   گل حوشبوى و مرواريد حوشاب
Verse: b   پرند شاهوار و گوهر ناب

Strophe: 7
Verse: a   خور ايوان و مهتاب شبستان
Verse: b   ستارهء طارم و شاخ گلستان

Page of edition: 420
Strophe: 8
Verse: a   مرا بى تو مبادا زندگانى
Verse: b   ترا اورنگ بادا جاودانى

Strophe: 9
Verse: a   نيارم ماه رخسار تو ديدن
Verse: b   نيارم نوش گفتارت شنيدن

Strophe: 10
Verse: a   گنهگارم همى ترسم که با من
Verse: b   کني کارى که باشد کام دشمن

Strophe: 11
Verse: a   اگر چه اين گناه از بن مرا نيست
Verse: b   گنه بر تو نهادن هم روا نيست

Strophe: 12
Verse: a   ستنبه ديو هجران را تو خواندى
Verse: b   بدان گاهى که از پيشم براندى

Strophe: 13
Verse: a   به مهر اندر نمودى زود سيرى
Verse: b   مرا دادى به خودکامى دليرى

Strophe: 14
Verse: a   گمان من به مهر تو نه اين بود
Verse: b   گمانت بهسمان بردى زمين بود

Strophe: 15
Verse: a   تو خود دانى که من در مهربانى
Verse: b   بنا کردم سراى جاودانى

Strophe: 16
Verse: a   تو ويران کردى آن خرم سرايم
Verse: b   که بود از خرمى شادى فزايم

Strophe: 17
Verse: a   گناه تست و گويم بى گناهى
Verse: b   خداوندى کنى تو هر چه خواهى

Strophe: 18
Verse: a   نهادم دل بدان سان کم تو دارى
Verse: b   ز تو فرمان و از من بردبارى

Strophe: 19
Verse: a   نگارا گر چه از تو دور گشتى
Verse: b   دلم را به نوازى تو بهشتى

Strophe: 20
Verse: a   نواى من نشسته در بر تو
Verse: b   چگونه سر کشم از چنبر تو

Strophe: 21
Verse: a   به جان تو که تا از تو جدايم
Verse: b   تو گويى در دهان اژدهايم

Strophe: 22
Verse: a   دلى دارم ز هجران تو پر درد
Verse: b   گوا دارم برو دو گونهء زرد

Strophe: 23
Verse: a   اگر پيس تو بگذارم گوايان
Verse: b   بيارم با گوايان آشنايان

Strophe: 24
Verse: a   دو چشم سيل بارم آشنا بس
Verse: b   دو مرد آشناإا دو گوا بس

Strophe: 25
Verse: a   به زر اندوده بينى دو گوايم
Verse: b   به خون آلوده بينى آشنايم

Strophe: 26
Verse: a   چو بنمايم ترا ديدار ايشان
Verse: b   بدانى راستى گفتار ايشان

Page of edition: 421
Strophe: 27
Verse: a   ز من جز راستى هرگز نبينى
Verse: b   مرا در راستى عاجز نبينى

Strophe: 28
Verse: a   جفا کردى جفا ديدى جفا را
Verse: b   وگا کن تا وفا بينى وفا را

Strophe: 29
Verse: a   کنون کز خويشتن سوزش نمودى
Verse: b   جفاى رفته را پوزش نمودى

Strophe: 30
Verse: a   ز سر گيرم وفا و مهربانى
Verse: b   کنم در کار مهرت زندگانى

Strophe: 31
Verse: a   ترا دانم ندانم ديگران را
Verse: b   ترا خواهم نخواهم اين و آن را

Strophe: 32
Verse: a   فرو شويم ز دل زنگ جفايت
Verse: b   به دو ديده بخرّم خاك پايت

Strophe: 33
Verse: a   نکاهم مهر تو گر تو بکاگى
Verse: b   ترا بخشم دل و جان گر بخواهى

Strophe: 34
Verse: a   چرا جويم ز روى تو جدايى
Verse: b   چرا بُرم ز خورشيد آشنايى

Strophe: 35
Verse: a   چرا از مهر زلفينت بتابم
Verse: b   ز مشكتبتى خوشتر چه يابم

Strophe: 36
Verse: a   بهشت و حور خواهد دل ز يزدان
Verse: b   مرا ماها تو اينى و هم آن

Strophe: 37
Verse: a   چه باشد گر برم در وشق تو رنج
Verse: b   نشايد يافت بى رنج از جهان گنج

Strophe: 38
Verse: a   بيا تا اين جهان را باد داريم
Verse: b   ز روز رفته هرگز ياد ناريم

Strophe: 39
Verse: a   > تو با من باش همچون رنگ با زر
Verse: b   که من با تو بود چون نور با خور <

Strophe: 40
Verse: a   تو با من باش همچون رنگ با مل
Verse: b   که من با تو بوم چون بوى با گل

Strophe: 41
Verse: a   ترا بى من نباشد شادمانى
Verse: b   مرا بى تو نباشد کامرانى

Strophe: 42
Verse: a   مرا خنجر چو ابر زهر بارست
Verse: b   ترا غمزه چو تير دل گذارست

Strophe: 43
Verse: a   چو باشد تير تو با خنجر من
Verse: b   کجا زنده بماند هيچ دشمن

Page of edition: 422
Strophe: 44
Verse: a   همى تا در جهان دريا و رودست
Verse: b   ترا از من به هر نيکى درودست

Strophe: 45
Verse: a   نبشتم پاسخ تو بر سر راه
Verse: b   سخنها کردم اندر نامه کوتاه

Strophe: 46
Verse: a   کجا من در پس نامه دوانم
Verse: b   اگر صد بند دارم بگسلانم

Strophe: 47
Verse: a   چنان آيم شتابنده درين راه
Verse: b   که تير اندر هوا و سنگ در چاه

Strophe: 48
Verse: a   چو انجاميده شد گفتار رامين
Verse: b   چو باد از پيش او برگشت آذين

Strophe: 49
Verse: a   جهان افروز رامين از پس اوى
Verse: b   چو چوگان دار تازان از پس گوى

Strophe: 50
Verse: a   گرفته هر دو هنجار خراسان
Verse: b   بريشان گشته رنج راه آسان

Strophe: 51
Verse: a   چنان دو تير پران ير نشانه
Verse: b   ميان هر دوان روزى ميانه