TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 81
Previous part

Chapter: 81  
> آمدن ويس دگر بار بر روزن و سخن گفتنش با رخش رامين <


Strophe: 1  
Verse: a   > چو ويس اندر شبستان رفت و بنشست
Verse: b  
زمانى بود و باز از جاى برجست <

Strophe: 2  
Verse: a  
بگفت اين و دگر ره شد به روزن
Verse: b  
ز روزن تيغ زد خورشيد روشن

Strophe: 3  
Verse: a  
دگر ره گفت با رخش ره انجام
Verse: b  
نهى رخشا همى بر چشم من گام

Strophe: 4  
Verse: a  
مرا هستى چو فرزند دل افروز
Verse: b  
به تو نپسندم اين سختى بدين روز

Strophe: 5  
Verse: a  
چرا همراه بد جستى و بدخواه
Verse: b  
تو نشنيدى که همراهست و پس راه

Strophe: 6  
Verse: a  
اگر با تو نه اين بد راى بودى
Verse: b  
ترا بر چشم من بر جاى بودى

Page of edition: 439 
Strophe: 7  
Verse: a  
کنون بر باد شد اوميد و رنجت
Verse: b  
نه بارت هست زى ما نه سپنجت

Strophe: 8  
Verse: a  
برو بار و سپنج از ديگران خواه
Verse: b  
دل گمگشته را از دلبران خواه

Strophe: 9  
Verse: a  
برو راما تو نيز از مرو بر گرد
Verse: b  
پزشکى جوى و با او ياد کن درد

Strophe: 10  
Verse: a  
بساروزا که از تو بار جستم
Verse: b  
چو زنهارى ز تو زنهار جستم

Strophe: 11  
Verse: a  
نه بر درگاه خويشم بار دادى
Verse: b  
نه با زنهاريان زنهار دادى

Strophe: 12  
Verse: a  
بسا شبها که تو خوش خفته بودى
Verse: b  
نه چون من بى دل و آشفته بودى

Strophe: 13  
Verse: a  
تو خفته در ميان خز و سنجاب
Verse: b  
من افتاده به راه اندر گل و آب

Strophe: 14  
Verse: a  
کنون آن بد که کردى بازديدى
Verse: b  
بلا را هم بلا انباز ديدى

Strophe: 15  
Verse: a  
اگر تو نازکى اى شاخ سوسن
Verse: b  
هر آيينه نيى نازکتر از من

Strophe: 16  
Verse: a  
و گر بودم ترا يك روز در خور
Verse: b  
نگفتم جاودان تيمار من خور

Strophe: 17  
Verse: a  
ببر اوميد دل چون من بريدم
Verse: b  
ز نوميدى به آسانى رسيدم

Strophe: 18  
Verse: a  
اگر اوميد رنجورى نمايد
Verse: b  
ز نوميدى بسى آسانى آيد

Strophe: 19  
Verse: a  
من آن بودم که از اوميدوارى
Verse: b  
همى بردم به دريا بر سمارى

Strophe: 20  
Verse: a  
کنون از شورش دريا برستم
Verse: b  
دل از اوميد بيهوره بشستم

Strophe: 21  
Verse: a  
ز خرسندى گزيدم پارسايى
Verse: b  
که خرسنديست بهتر پادشايى

Strophe: 22  
Verse: a  
کنون کت نيست روزى از کهن يار
Verse: b  
برو يارى که نو کردى نگه دار

Strophe: 23  
Verse: a  
کهى دينار و ياقوتست نامى
Verse: b  
و گر نه يار نو باشد گرامى

Page of edition: 440 
Strophe: 24  
Verse: a  
چو مهرم را بريذى از جفا سر
Verse: b  
بريده سر نرويد بار ديگر

Strophe: 25  
Verse: a  
اگر بر رويد از گورم گيازار
Verse: b  
گيازارم بود از تو دلازار

Strophe: 26  
Verse: a  
و گر چه نيك دان بودم به تدبير
Verse: b  
ندانستم که گردد مهر دل پير

Strophe: 27  
Verse: a  
مجو از من دگر ره مهربانى
Verse: b  
که نايد باز پيران را جوانى

Strophe: 28  
Verse: a  
همانم من که تو نامه نوشتى
Verse: b  
به نامه نام من بردى به زشتى

Strophe: 29  
Verse: a  
مرا از مهرت آمد زشت نامى
Verse: b  
که جز با تو نکردم خويس کامى

Strophe: 30  
Verse: a  
نکردم در جهان جز تو يکى يار
Verse: b  
تو نيز از بخت من بودى بدين زار

Strophe: 31  
Verse: a  
توى چون مادرى کش طالعى شود
Verse: b  
يکى فرزند بودش وان يکى کور

Strophe: 32  
Verse: a  
به ديده کورى دختر نبيند
Verse: b  
همى داماد بى آهو گزيند

Strophe: 33  
Verse: a  
دلم گر چون کمان در مهر دوتاست
Verse: b  
چو تيرست در جفا گفتار من راست

Strophe: 34  
Verse: a  
دل تو چو نشانه شد بر آزار
Verse: b  
نشانه ت را ز پيش تير بردار

Strophe: 35  
Verse: a  
برو تا نشنوى گفتار دلگير
Verse: b  
ز تلخى چون کبست از ژخم چون تير


Next part



This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.