Strophe: 24 Verse: aدر آن شهرى چرا آرام گيرند Verse: bکه عذرى در گناهى نه پذيرند
Strophe: 25 Verse: aاگر پوزش نکو باشد کهتى Verse: bنکوتر باشد آمروزش ز مهتر
Strophe: 26 Verse: aبيامروز اين گناهى را که کردم Verse: bکه ديگر گرد او هرگز نگردم
Strophe: 27 Verse: aاگر زلت نبودى کهتران را Verse: bنبودى عفو کردن مهتران را
Strophe: 28 Verse: aز تو ديدم فراوان خوب کارى Verse: bمگر بخشايش و آمروزگارى
Strophe: 29 Verse: aگنه کردم ز بهر آزمايش Verse: bکه چون دارى در آمروزش نمايش
Strophe: 30 Verse: aگناهم را بيامروز و چنين دان Verse: bکه نيکى گم نگردد در دو گيهان
Strophe: 31 Verse: aجزاى من بس است اين شرمسارى Verse: bبلاى من بس اوت اين بردبارى
Strophe: 32 Verse: aمن اندر برف و باران ايستاده Verse: bتو چشم مردمى بر هم نهاده
Strophe: 33 Verse: aز بى رحمت دل و بى آب ديده Verse: bزبانى همچو شمشيرى کشيده
Strophe: 34 Verse: aمهى گويى ترا هر گز نديدم Verse: bو گر ديدم اميد از تو بريدم
Strophe: 35 Verse: aنگارينا مجو از من جدايى Verse: bهمه چيزى همى جو جز رهايى
Strophe: 36 Verse: aبه جان اين زهر نتوانم چشيدى Verse: bبه دل اين باز نتوانم کشيدن
Strophe: 37 Verse: aاگر باشد دلم از سنگ خادا Verse: bنداند کرد با هجرت مدارا
Strophe: 38 Verse: aز هجرانت بترسد وز بلا نه Verse: bترا خواهد ز يزدان و مرا نه
Page of edition: 443
This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 10.12.2008.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.