TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 82
Previous part

Chapter: 82  
پاسخ دادن رامين ويس را


Strophe: 1  
Verse: a   دل رمامين ز گفتارش بپيچيد
Verse: b  
هم اندر دل جوابش را بسيچيد

Strophe: 2  
Verse: a  
> جوابش داد رامين گفت ماها
Verse: b  
ز غم خواهد مرا کردن تباها <

Strophe: 3  
Verse: a  
ندانم گرت من طرار چون مهر
Verse: b  
که صبر از دل ربانا گونه از چهر

Page of edition: 441 
Strophe: 4  
Verse: a  
چنان آسان ربايد دل ز هشيار
Verse: b  
که از مستان ربايد کيسه طرار

Strophe: 5  
Verse: a  
تنم گر پير شد مهرم نشد پير
Verse: b  
نواى نو توان زد بر کهن زير

Strophe: 6  
Verse: a  
مرا مهر تو در تن جان پاکست
Verse: b  
ز پيرى جان مردم را چه باکست

Strophe: 7  
Verse: a  
مکن بر من فسوس مهر بسيار
Verse: b  
که بيمارى نخواهد مإرد بيمار

Strophe: 8  
Verse: a  
مزن طعنه مرا گر تو درستى
Verse: b  
که نه من خواستم از بخت سستى

Strophe: 9  
Verse: a  
نياب من به روى خود بديدى
Verse: b  
در فس بى نيازى بر کشيدى

Strophe: 10  
Verse: a  
چرا راز دلم با تو نمودم
Verse: b  
چرا تيمار جان خود فزودم

Strophe: 11  
Verse: a  
دليرم من به راز دل نودن
Verse: b  
دليرى تو به جان و دل ربودن

Strophe: 12  
Verse: a  
مبادا کس که بنمايد دلخويش
Verse: b  
که پس چون روز من روز آيدش پيش

Strophe: 13  
Verse: a  
نگارا گر تو گشتى بر بتان مه
Verse: b  
تو خود دانى که مهتر دادگر به

Strophe: 14  
Verse: a  
کنون کز مهترى گشتى توانگر
Verse: b  
به حال مردم درويش بنگر

Strophe: 15  
Verse: a  
اگر من گشتى از مهرت گنهگار
Verse: b  
نيم چندين ملامت را سزاوار

Strophe: 16  
Verse: a  
همى تا آز باشد بر جهان چير
Verse: b  
نگردد جان مردم از گنه سير

Strophe: 17  
Verse: a  
گنه کرد آدم اندر پاك مينو
Verse: b  
هر آيينه منم از گوهر او

Strophe: 18  
Verse: a  
سيه سررا گنه بر سر نبشتست
Verse: b  
گنهگاريش در گوهر سرشتست

Strophe: 19  
Verse: a  
نه دانش روى بر تابد قصا را
Verse: b  
نه مردى دست بر پيچد بلا را

Strophe: 20  
Verse: a  
چه آن کار بى خرد باشد چه بخرد
Verse: b  
نخواهد خويستن را هيچ کس بد

Strophe: 21  
Verse: a  
گناه دى بشد با دى ز دستم
Verse: b  
تو فردا بين که مهرت چون پرستم

Strophe: 22  
Verse: a  
به مهر اندر کنم تدبير فردا
Verse: b  
که دى را در نيابد هيچ دانا

Page of edition: 442 
Strophe: 23  
Verse: a  
اگر بشکستم اندر مهر پيمان
Verse: b  
بجز پوزش نمودن نيست درمان

Strophe: 24  
Verse: a  
در آن شهرى چرا آرام گيرند
Verse: b  
که عذرى در گناهى نه پذيرند

Strophe: 25  
Verse: a  
اگر پوزش نکو باشد کهتى
Verse: b  
نکوتر باشد آمروزش ز مهتر

Strophe: 26  
Verse: a  
بيامروز اين گناهى را که کردم
Verse: b  
که ديگر گرد او هرگز نگردم

Strophe: 27  
Verse: a  
اگر زلت نبودى کهتران را
Verse: b  
نبودى عفو کردن مهتران را

Strophe: 28  
Verse: a  
ز تو ديدم فراوان خوب کارى
Verse: b  
مگر بخشايش و آمروزگارى

Strophe: 29  
Verse: a  
گنه کردم ز بهر آزمايش
Verse: b  
که چون دارى در آمروزش نمايش

Strophe: 30  
Verse: a  
گناهم را بيامروز و چنين دان
Verse: b  
که نيکى گم نگردد در دو گيهان

Strophe: 31  
Verse: a  
جزاى من بس است اين شرمسارى
Verse: b  
بلاى من بس اوت اين بردبارى

Strophe: 32  
Verse: a  
من اندر برف و باران ايستاده
Verse: b  
تو چشم مردمى بر هم نهاده

Strophe: 33  
Verse: a  
ز بى رحمت دل و بى آب ديده
Verse: b  
زبانى همچو شمشيرى کشيده

Strophe: 34  
Verse: a  
مهى گويى ترا هر گز نديدم
Verse: b  
و گر ديدم اميد از تو بريدم

Strophe: 35  
Verse: a  
نگارينا مجو از من جدايى
Verse: b  
همه چيزى همى جو جز رهايى

Strophe: 36  
Verse: a  
به جان اين زهر نتوانم چشيدى
Verse: b  
به دل اين باز نتوانم کشيدن

Strophe: 37  
Verse: a  
اگر باشد دلم از سنگ خادا
Verse: b  
نداند کرد با هجرت مدارا

Strophe: 38  
Verse: a  
ز هجرانت بترسد وز بلا نه
Verse: b  
ترا خواهد ز يزدان و مرا نه


Page of edition: 443 
Next part



This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.