Strophe: 64 Verse: aنه هر کس کاو خورد باگوشت نان را Verse: bبه گردن باز بندد استخوان را
Strophe: 65 Verse: aخردمند آن کسى را مرد خواند Verse: bکه راز دل نهفتن به تواند
Strophe: 66 Verse: aنداند راز او پيراهن اوى Verse: bنه موى آگاه باشد بر تن اوى
Strophe: 67 Verse: aتو نيز اين دشمنى در دل همى دار Verse: bمرا منماى چندين خشم و آزان
Strophe: 68 Verse: aمبند از کينه راه شادمانى Verse: bمکش يکباره شمع مهربانى
Strophe: 69 Verse: aمبُر از مهر چو من دلفروزى Verse: bمگر مهرم به کار آيدت روزى
Strophe: 70 Verse: aجهان هرگز به حالى بر نپايد Verse: bپس هر روز روز ديگر آيد
Strophe: 71 Verse: aاگر کين آمدت زان مهر بسيار Verse: bمگر مهر آيد از کينه دگر بار
Strophe: 72 Verse: aچنان کاندر پس گرماست سرما Verse: bدگر ره از پس سرماست گرما
This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.
Copyright TITUS Project,
Frankfurt a/M, 10.12.2008.
No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.
