TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 101
Chapter: 101
آشکار شدن
رامين
بر شاه
موبد
Strophe: 1
Verse: a
چو يك مه
ويس
و
رامين
شاد بودند
Verse: b
به باغ عشق چون شمشاد بودند
Strophe: 2
Verse: a
جهان خوش گشت و کم شد برف و سرما
Verse: b
در آمد باز پيش آهنگ گرما
Page of edition: 487
Strophe: 3
Verse: a
به
ويسه
گفت
رامين
زود ما را
Verse: b
به شه بر گشت بايد آشکارا
Strophe: 4
Verse: a
ز پيش آنگه راز ما بداند
Verse: b
کجا زين بيش پوشيده نماند
Strophe: 5
Verse: a
چو زين چاره بينديشد گربز
Verse: b
شبى پنهان فرود آمد از آن دز
Strophe: 6
Verse: a
يکى منزل زمين از
مرو
بگذشت
Verse: b
چو روز آمد دگر ره باز پس گشت
Strophe: 7
Verse: a
همى شد بر ره
مرو
آشکاره
Verse: b
به دروازه درون شد يکسواره
Strophe: 8
Verse: a
هم اندر گرد راه و جامهء راه
Verse: b
همى شد راست تا پيش شهنشاه
Strophe: 9
Verse: a
خبر دادند شاهنشاه را زود
Verse: b
که خورشيد بزرگى روى بنمود
Strophe: 10
Verse: a
جهان افروز
رامين
آمد از راه
Verse: b
به پيکر همچو سروى بر سرش ماه
Strophe: 11
Verse: a
به راه آسيب سرما خورده يکچند
Verse: b
بفرسوده کمرگاه از کمربند
Strophe: 12
Verse: a
چو پيش شاه شد آزاده
رامين
Verse: b
نيايش را دو تا شد سرو سيمين
Strophe: 13
Verse: a
شهنشه شاد شد چون روى او ديد
Verse: b
هم از راه و هم از روزش بپرسيد
Strophe: 14
Verse: a
جهان افروز
رامين
گفت شاها
Verse: b
نکو ناما به شاهى نيکجواها
Strophe: 15
Verse: a
ترا جاويد بادا بخت پيروز
Verse: b
ز بهروزيت بد خواه تو بد روز
Strophe: 16
Verse: a
ز هر کامى فزونتر باد کامت
Verse: b
ز هر نامى نکوتر باد نامت
Strophe: 17
Verse: a
به نيکو روزگارت جاودان باد
Verse: b
به شاهى بخت نيکت کامران باد
Strophe: 18
Verse: a
دلى بايد مه از کوه
دماوند
Verse: b
که بشکيند ز ديدار خداوند
Strophe: 19
Verse: a
مرا در کودکى تو پروريدى
Verse: b
کنونم سر به پروين کشيدى
Strophe: 20
Verse: a
تو دادستى مرا هم جان و هم جاه
Verse: b
مرا هم بابى و هم نامور شاه
Page of edition: 488
Strophe: 21
Verse: a
گر از نا ديدنت بى باك باش
Verse: b
به گوهر دان که من ناپاك باشم
Strophe: 22
Verse: a
مرا دربان سزد بر رفته کيوان
Verse: b
اگر باشم به درگاه تو دربان
Strophe: 23
Verse: a
چرا از تو شکيبايى نمايم
Verse: b
که با درد جدايى بر نيايم
Strophe: 24
Verse: a
به فرمانت شدم شاگا به
گرگان
Verse: b
تهى کردم که و دشتش ز
گرگان
Strophe: 25
Verse: a
کهستان
را چنان کردم به شمشير
Verse: b
که آهو را همى فرمان برد شير
Strophe: 26
Verse: a
ز
موصل
تا به
شام
و تا به
ارمن
Verse: b
شهنشه را نماندست ايچ دشمن
Strophe: 27
Verse: a
به فر شاه حال من چنانست
Verse: b
که پيشم کمترين بنده جهانست
Strophe: 28
Verse: a
همه چزى به من دادست دادار
Verse: b
مگر ديدار شاه نام بُردار
Strophe: 29
Verse: a
چو از ديدار شاهنشه جدايم
Verse: b
تو گويى در دهان اژدهايم
Strophe: 30
Verse: a
خداى آسمان هر چند را دست
Verse: b
همه چيزى به يك بنده ندادست
Strophe: 31
Verse: a
چو بودم روز و شب سخت آرزومند
Verse: b
به جان افزاى ديدار خداوند
Strophe: 32
Verse: a
چنين تنها خراميدم ز
گوراب
Verse: b
شتابان همچو از کهسار سيلاب
Strophe: 33
Verse: a
به راه اندر همه نخچير کردم
Verse: b
چو شيران سيه نخچير خوردم
Strophe: 34
Verse: a
کنون تا فرّ اين درگاه ديدم
Verse: b
به شادى شاد را برگاه ديدم
Strophe: 35
Verse: a
دلم باغ بهاران گشت گويى
Verse: b
يکى جانم هزاران گشت گويى
Strophe: 36
Verse: a
ز دولت يافتم همواره اوميد
Verse: b
نهادم تخت را بر تاج خورشيد
Strophe: 37
Verse: a
سه مه خواهم به پيش شاه خوردن
Verse: b
پس آنگه باز عزم راه کردن
Strophe: 38
Verse: a
و گر کارى جزين فرمايدم شاه
Verse: b
نيابم بهتر از فرمان او راه
Strophe: 39
Verse: a
چنان فرمان او را پيش دارم
Verse: b
کجا فرمان اورا جان سپارم
Strophe: 40
Verse: a
من آن گه زنده باشم زى خردمند
Verse: b
که جان بدهم به فرمان خداوند
Page of edition: 489
Strophe: 41
Verse: a
چو شاهنشاه بشنيد اين سخن زو
Verse: b
سخنهاى به هم آورده نيکو
Strophe: 42
Verse: a
بدو گفت اينکه کردى خوب کردى
Verse: b
نمودى راستى و شير مردى
Strophe: 43
Verse: a
مرا ديدار تو باشد دل افروز
Verse: b
ازو سير کجا يابم به يك روز
Strophe: 44
Verse: a
چو آيد روزگار نو بهاران
Verse: b
ترا در ره بسى باشند ياران
Strophe: 45
Verse: a
من آيم با تو تا
گرگان
به نخچير
Verse: b
که باشد در بهاران خانه دلگير
Strophe: 46
Verse: a
کنون رو بر کس از تن جامهء راه
Verse: b
به گرمابه شو و جامهء دگر خواه
Strophe: 47
Verse: a
چو
رامين
باز گشت از پيش اوشاد
Verse: b
شهنشاهش بسى خلعت فرستاد
Strophe: 48
Verse: a
سه ماه آنجا بماند آزاده
رامين
Verse: b
نديدش جز هواى دل جهان بين
Strophe: 49
Verse: a
همه آن داد بختش کاو پسنديد
Verse: b
نهانى
ويس
دلبر را همى ديد
Strophe: 50
Verse: a
بهپيروزى هواى دل همى راند
Verse: b
هواش از ساه پوشيده همى ماند
Strophe: 51
Verse: a
هميشه
ويس
را ديدى نهانى
Verse: b
چنان کز وى نبردى شه گمانى
This text is part of the
TITUS
edition of
Gurgani, Vis u Ramin
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.
