TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 106
Chapter: 106
کشتن
رامين
زرد
را به جنگ
Strophe: 1
Verse: a
بجست از حواب
زرد
و تيغ برداشت
Verse: b
کجا چون شيردر کوشش جنگ داشت
Strophe: 2
Verse: a
چو پيل مست با
رامين
بر آويخت
Verse: b
بيامد مرگ و از جانش در آويخت
Strophe: 3
Verse: a
مرو را گفت
رامين
تيغ بفگن
Verse: b
که بر جانت گزندى نايد از من
Strophe: 4
Verse: a
منم
رامين
ترا کهتر برادر
Verse: b
منه جان را ز بهر کين بر آذر
Strophe: 5
Verse: a
بيفگن تيغ و دستت بند را ده
Verse: b
که بند از مرگ و از کشتن ترا به
Page of edition: 511
Strophe: 6
Verse: a
سپهبد چون شنيد آواز
رامين
Verse: b
ز کين دل سيه گشتش جهان بين
Strophe: 7
Verse: a
زبان بگشاد بر دشنام
رامين
Verse: b
به زشتى برد نيکو نامش از کين
Strophe: 8
Verse: a
به
رامين
تاخت چون شير دژ آگاه
Verse: b
بزد شمشير بر تار کش ناگاه
Strophe: 9
Verse: a
سبك
رامين
سپر افگند بر سر
Verse: b
يکى نيمه سپر بفگند خنجر
Strophe: 10
Verse: a
بزد
رامينه
تيغى بر سر
زرد
Verse: b
چنان زخمى که مغزش را بدر کرد
Strophe: 11
Verse: a
سرش يك نيمه با يك دست بفگند
Verse: b
ز خونش سرخ گل بر گل پراگند
Strophe: 12
Verse: a
چو زين سان کشته شد
زرد
نگون بخت
Verse: b
شد اندر دز نبرد ديگران سخت
Strophe: 13
Verse: a
نيامد ماه چرخ از ابر بيرون
Verse: b
ز بيم آنکه بر رويش چکد خون
Page of edition: 512
Strophe: 14
Verse: a
به هر بامى فگنده کشته اى بود
Verse: b
به هر کويى ز کشته پشته اى بود
Strophe: 15
Verse: a
بسا کز بارهء
کندز
بجستند
Verse: b
ز بيم مرگ و از وى هم نرستند
Strophe: 16
Verse: a
بسا کز کين دل پيگار کردند
Verse: b
ز بهر
ويس
و هم جان را نبرند
Strophe: 17
Verse: a
عدو در هر کجا بد گشت مسکين
Verse: b
شب بدخواه بود و روز
رامين
Strophe: 18
Verse: a
سه يك رفته زشب گيتى چنان کرد
Verse: b
که يکسر بود رفته دولت
زرد
Strophe: 19
Verse: a
شبى رنگش سيه همچون جوانى
Verse: b
به
رامين
داد کام جاودانى
Strophe: 20
Verse: a
اگر چه داد وى را گنج و گوهر
Verse: b
ندادش تا ازو نستد برادر
Strophe: 21
Verse: a
جهان را هر چه بينى اين چنينست
Verse: b
به زير نوش مهرش ز هر کينست
Strophe: 22
Verse: a
گلش با خار و نازش با غمانست
Verse: b
هوا با رنج و سودش با زيانست
Strophe: 23
Verse: a
چو
رامين
ديد وى را کشته بر خال
Verse: b
همان گه جامه را بر سينه زد چاك
Strophe: 24
Verse: a
همى گفت آوخ اى فرخ برادر
Verse: b
مرا با جان و با ديده برابر
Strophe: 25
Verse: a
> به خنجر باد دست من بريده
Verse: b
به زو بين باد ناف من دريده <
Strophe: 26
Verse: a
> چرا چون تو برادر را بکشتم
Verse: b
که بشکستم به دست خويش پشتم <
Strophe: 27
Verse: a
> اگر يابم هزاران زر و گوهر
Verse: b
کجا يابم دگر چون تو برادر <
Strophe: 28
Verse: a
چو
رامين
مويه برکشته بسى کرد
Verse: b
همان بى سود اندوهش بسى خورد
Strophe: 29
Verse: a
نه جاى مويه بود و گرم خوردن
Verse: b
که جاى رزم بود و نام کردن
Strophe: 30
Verse: a
چو
زرد
از شور بختى بى روان شد
Verse: b
رمه در پيش
گرگان
بى شبان شد
Page of edition: 513
Strophe: 31
Verse: a
بسان خطبه خوانى بود خنجر
Verse: b
که او را مغز گردان بود منبر
Strophe: 32
Verse: a
به شاهى خطبهء
رامين
همى کرد
Verse: b
بر آن خطبه فلك آمين همى کرد
Strophe: 33
Verse: a
شبى بود آن شب از شبهاى نامى
Verse: b
چو مهر
ويس
بر
رامين
گرامى
Strophe: 34
Verse: a
چو شب تاريك بُد بخت بدانديش
Verse: b
بشد شبگير با دلهاى پر نيش
Strophe: 35
Verse: a
چو روز آمد بر آمد بخت
رامين
Verse: b
بزد بر گيتى از شاهيش
آذين
Strophe: 36
Verse: a
جهان افروز
رامين
بامدادان
Verse: b
ز بخت خويش خرم بود و شادان
Strophe: 37
Verse: a
نشسته آشکارا با دلارام
Verse: b
دلش خودراى گشته بخت خودکام
This text is part of the
TITUS
edition of
Gurgani, Vis u Ramin
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.
