TITUS
Gurgani, Vis u Ramin
Part No. 112
Previous part

Chapter: 112  
نشاندن رامين پسر خود را به پادشاهى و مجاور شدن به آتشغاه تا روز مرگ


Strophe: 1  
Verse: a   سر سال و خجسته روز نوروز
Verse: b  
جهان پيروز گشت از بخت پيروز

Strophe: 2  
Verse: a  
پسر را خواند خورشيد مهان را
Verse: b  
هميدون خسرو فرماندهان را

Strophe: 3  
Verse: a  
پسر را پيش خود بر گاه بنشاند
Verse: b  
پس اورا خسرو و شاه جهان خواند

Strophe: 4  
Verse: a  
به پيروزى نهادش تاج بر سر
Verse: b  
بدو گفت اى خجسته شاه کشور

Page of edition: 531 
Strophe: 5  
Verse: a  
هماين بادت اين تاج کيانى
Verse: b  
همان اين تخت و گاه خسروانى

Strophe: 6  
Verse: a  
جهاندارى مرا دادست يزدان
Verse: b  
من اين داده ترا دادم تو به دان

Strophe: 7  
Verse: a  
ترا من در هنرها آزمودم
Verse: b  
هميشه ز آزموده شاد بودم

Strophe: 8  
Verse: a  
ترا دادم کلاه شهريارى
Verse: b  
که راى شهريارى نيك دارى

Strophe: 9  
Verse: a  
مرا سال اى پسر بر صد بيفزود
Verse: b  
جهان بر من گذشت و بودنى بود

Strophe: 10  
Verse: a  
کنون هشتاد و سه سالست تا من
Verse: b  
نشاط دوستم تيمار دشمن

Strophe: 11  
Verse: a  
کنون شاهى ترا زيبد که رانى
Verse: b  
که هم نو دولتى و هم جوانى

Strophe: 12  
Verse: a  
مرا ديدى درين شاهى فراوان
Verse: b  
بر آن آيين که من راندم تومى ران

Strophe: 13  
Verse: a  
هر آنچ ايزد زمن پرسد به محشر
Verse: b  
من از تو نيز پرسم پيش داور

Strophe: 14  
Verse: a  
بهست از کام نيکو نام نيکو
Verse: b  
تو آن کن کت بود فرجام نيکو

Strophe: 15  
Verse: a  
چو داد اورنگ زرين را به خورشيد
Verse: b  
بريد از تخت و تاج و شاهى اوميد

Strophe: 16  
Verse: a  
فرود آمد ز تخت خسروانى
Verse: b  
به دخمه شد به تخت آنجهانى

Strophe: 17  
Verse: a  
در آتشگه مجاور گشت و بنشست
Verse: b  
دل پاکيزه با يزدان بپيوست

Strophe: 18  
Verse: a  
خداى آن روز دادش پادشايى
Verse: b  
که خرسندى گزيد و پارسايى

Strophe: 19  
Verse: a  
اگر چه پيش ازان او مهترى بود
Verse: b  
هميشهآز را چون کهترى بود

Strophe: 20  
Verse: a  
جهان فرمان او بودى و او باز
Verse: b  
ز بهر کام دل فرمانبر آز

Page of edition: 532 
Strophe: 21  
Verse: a  
چو ز آز اين جهان دل را بپرداخت
Verse: b  
تن از آز و دل از انده برى ساخت

Strophe: 22  
Verse: a  
دلى کز شغل و آز اين جهان رست
Verse: b  
چنان دان کز بلاى جاودان رست

Strophe: 23  
Verse: a  
چو شاهنشه سه سال از غم بر آسود
Verse: b  
به گيتى هيچ کس را روى ننمود

Strophe: 24  
Verse: a  
گهى در دخمهء دلبر نشستى
Verse: b  
شبانروزى به درد دل گرستى

Strophe: 25  
Verse: a  
گهى در پيش يزدان لابه کردى
Verse: b  
گناه کرده را تيمار خوردى

Strophe: 26  
Verse: a  
بدان پيتى و فرتوتى که او بود
Verse: b  
سه سال از گريه و زارى نياسود

Strophe: 27  
Verse: a  
به پيش دادگر پوزش همى کرد
Verse: b  
و بر کرده پشيمانى همى خورد

Strophe: 28  
Verse: a  
چو از دادار آموزش همى خواست
Verse: b  
تو گفتى دود حسرت زو همى خاست

Strophe: 29  
Verse: a  
به سه سال آن تن نازك چنان شد
Verse: b  
کجا همرنگ ريشهء زعفران شد

Strophe: 30  
Verse: a  
شبى از دادگر پوزش همى جست
Verse: b  
همه شب رخ به خون دل همى شست

Strophe: 31  
Verse: a  
چو اندر تن توانايى نماندش
Verse: b  
گه شبگير يزدان پيش خواندش

Strophe: 32  
Verse: a  
به يزدان داد جان پاك شسته
Verse: b  
ز دست دشمن بسيار خسته

Strophe: 33  
Verse: a  
بيامد پور او خورشيد شاهان
Verse: b  
ابا او مهتران و نيکخواهان

Strophe: 34  
Verse: a  
تنش را هم به پيش ويس بردند
Verse: b  
دو خاك نامور را جفت کردند

Strophe: 35  
Verse: a  
روان هر دوان در هم رسيدند
Verse: b  
به مينو جان يکديگر بديدند

Page of edition: 533 
Strophe: 36  
Verse: a  
> به مينو از روان دو وفادار
Verse: b  
عروسى بود و دامادى دگر بار <

Strophe: 37  
Verse: a  
> بشد ويس و بشد رامينش از پس
Verse: b  
چنين خواهد شدن زايدر همه کس <

Strophe: 38  
Verse: a  
جهان بر ما کمين دارد شب و روز
Verse: b  
تو پندارى که ما آهو و او يوز

Strophe: 39  
Verse: a  
همى گرديم تازان در چراگاه
Verse: b  
ز حال آنکه از ما شد نه آگاه

Strophe: 40  
Verse: a  
همى گوييم داناييم و گربز
Verse: b  
بود دانا چنين حيران و عاجز

Strophe: 41  
Verse: a  
ندانيم از کجا بود آمدن مان
Verse: b  
ويا زيدر کجا باشد شدن مان

Strophe: 42  
Verse: a  
دو آرامست ما را دو جهانى
Verse: b  
يکى فانى و ديگر جاودانى

Strophe: 43  
Verse: a  
بدين آرام فانى بسته اوميد
Verse: b  
نينديشيم از آن آرام جاويد

Strophe: 44  
Verse: a  
همى بينيم کايدر بر گذاريم
Verse: b  
و ليکن ديده را باور نداريم

Strophe: 45  
Verse: a  
چه نادانيم و چه آشفته راييم
Verse: b  
که از فانى به باقى نه گراييم

Strophe: 46  
Verse: a  
سرايى را که در وى يك زمانيم
Verse: b  
درو جوياى ساز جاودانيم

Strophe: 47  
Verse: a  
چرا خوانيم گيتى را نمونه
Verse: b  
چو ما داريم طبع وا شگونه

Strophe: 48  
Verse: a  
جهان بندست و ما در بند خرسند
Verse: b  
نجوييم آشنايى با خداوند

Strophe: 49  
Verse: a  
خداوندى که ما را دو جهان داد
Verse: b  
يکى فانى و ديگر جاودان داد

Strophe: 50  
Verse: a  
خنك آن کس که اورا يار گيرد
Verse: b  
ز فرمان بردنش مقدار گيرد

Strophe: 51  
Verse: a  
خنك آن کش بود فرجام نيکو
Verse: b  
خنك آن کش بود هم نام نيکو

Strophe: 52  
Verse: a  
چو ما از رفتگان گيريم اخبار
Verse: b  
ز ما فردا خبر گيرند ناچار

Page of edition: 534 
Strophe: 53  
Verse: a  
خبر گرديم و ما بوده خبر جوى
Verse: b  
سمر گرديم و خود بوده سمر گوى

Strophe: 54  
Verse: a  
به گيتى حال ما گويند چونين
Verse: b  
که ما گفتيم حال ويس و رامين

Strophe: 55  
Verse: a  
بگفتم داستانى چون بهارى
Verse: b  
درو هر بيت زيبا چون نگارى

Strophe: 56  
Verse: a  
الا اى خوش حريف خوب منظر
Verse: b  
به حسن پاك و طبع پاك گوهر

Strophe: 57  
Verse: a  
فرو خوان اين نگارين داستان را
Verse: b  
کزو شادى فزايد دوستان را

Strophe: 58  
Verse: a  
اديبان را چنين خوش داستانى
Verse: b  
بسى خوشتر ز خرم بوستانى

Strophe: 59  
Verse: a  
چنان خواهم که شعر من تو خوانى
Verse: b  
که خود مغدار شعر من تو دانى

Strophe: 60  
Verse: a  
چو اين نامه بخوانى اى سخن دان
Verse: b  
گناه من بخواه از پاك يزدان

Strophe: 61  
Verse: a  
بگو يارب بيامرز اين جوان را
Verse: b  
که گفتست اين نگارين داستان را

Strophe: 62  
Verse: a  
توى کز بندگان پوزش پذيرى
Verse: b  
روانش را به گفتارش نگيرى

Strophe: 63  
Verse: a  
درود کردگار ما و غفرانش
Verse: b  
ابر پيغمبر و ياران و خويشانش


Next part



This text is part of the TITUS edition of Gurgani, Vis u Ramin.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.