TITUS
Flavius Iosephus, Antiquitates Iudaicae I-II
Part No. 7
Previous part

Section: 7  
Line: 1   თ. 7


Paragraph: 1  
Line: 31        1) და ავრამოს უკუე ლოტ, არანის, ძმისა თჳსისა ძე, ხოლო ცოლისა
Line: 32     
მისისა, სარრაჲს, ძმაჲ, შვილად მიიყვანა, უღონომან საკუთრისა შვილისაგან
Line: 33     
და დაუტევა ხალდეას, სამეოცდაათთა და ხუთთა წელთა ქმნილმან, უბრძანა
Line: 34     
რაჲ ღმერთმან ხანანიად გარდასლვაჲ, რომელსა შინა დაემკჳდრა და მისგან
Line: 35     
შობილთა დაუტევა, მყოფმან გონიერად გულისჴმის-ყოფისათჳს ყოველთაჲსა,
Line: 36     
დამარწმუნებელი მსმენელთათჳს და რომელთა მეჭუელობდეს, არა განცრუ\ვებული,
Line: 37     
ამისთჳსცა და გონიერებასა სათნოებასა თანა უმეტეს ყოველთა მოქ\მედმან
Line: 38     
Page of ms.: 8v  და ღმრთისათჳს დიდებასა, რომელ ყოველთა შეემთხუეოდა, განახ\ლებაჲ
Line: 39     
და გარდაცვალებაჲ ცნა. პირველად ამან შეჰკადრა ღმრთისა ერთისა
Line: 40     
თქუმაჲ შემოქმედად ყოველთა, ხოლო სხუათაგანი, დადაცათუ კეთილბედნიე\რობისა
Line: 41     
მიმართ მმარჯუეობს, ამისისა ბრძანებისაგან მინიჭებაჲ თითოეუ\ლისა
Line: 42     
და არა თჳსისა ძალისაგან. ხოლო მეჭუელობდა ამათ ქუეყანისა და ზღჳსა
Page: I-107   Line: 1     
ვნებათაგან და მზისა მიერთა და მთოვარისათა და ყოველთა ზეცისა შინათაჲსა
Line: 2     
შემთხუეულთაგან: რამეთუ რომლისა ყოფასა განგებად მათ მიერსა წესიერე\ბასა,
Line: 3     
ხოლო ამისგან დაკლებულთა ცხად-ქმნასა, არცა რაოდენნი საჴმარებისა
Line: 4     
მიმართ თანაშემწე ჩუენდა ჴელმწიფებისა მათისაებრ, არამედ რომლისაგან
Line: 5     
მბრძანებელისა მოქმედებად, რომლისა მხოლოჲსა მიმართ კეთილად აქუნდა
Line: 6     
პატივისა და მადლობისა შეწირვად. რომელთა ძლით ხალდეველთა და სხუათა
Line: 7     
შუამდინარელთა განდგომილობასა მისა მიმართ, გარდამკჳდრებად მეცადინსა
Line: 8     
ნებისაებრ და შეწევნისა ღმრთისა ხანანაჲსა აქუნდა ქუეყანაჲ. ხოლო მუნ
Line: 9     
დამკჳდრებულმან, ბომონი აღაშენა და მსხუერპლი შეწირა ღმრთისა.

Paragraph: 2  
Line: 10        
2) მოიჴსენებს უკუე მამისა ჩუენისა ავრაჰამოჲსთჳს ვიროსოს, არა სახე\ლისმდებელი,
Line: 11     
ხოლო მეტყუელი ესრეთ: "შემდგომად წყლითრღუნისა მეათესა
Line: 12     
ნათესავსა შინა ხალდეველთა შორის იყო ვინმე, მართალი მამაკაცი და დიდი
Line: 13     
და ზეცისათა მეცნიერი". ხოლო ეკატეოს და მოჴსენებისაცა უმეტესისა რაჲვე
Line: 14     
ქმნა, რამეთუ წიგნი, შემაწყობელმან, დაუტევა მისთჳს. და ნიკოლაოს დამას\კინელი
Line: 15     
მეოთხესა შინა მოთხრობათასა იტყჳს ესრეთ. "ავრამოს განმეფნა
Line: 16     
დამასკოჲსა, უცხოჲთ მოსრული მჴედრობისათა ქუეყანისაგან ზენა კერძო
Line: 17     
ვავულონისა მყოფისა, ხალდეად სახელდებულსა. ხოლო შემდგომად არა მრავ\ლისა
Line: 18     
ჟამისა წარსრული და ამისცა სოფლისაგან თჳსისა ერისათა, მაშინ ვიდ\რემე
Line: 19     
ხანანეად სახელდებულსა, ხოლო აწ -- იუდეად, გარდაემკჳდრა. და მის
Line: 20     
მიერ განმრავლებულნი, რომლისათჳს სხუასა სიტყუასა შინა ვთქუნე მოთხრო\ბანი.
Line: 21     
ხოლო ავრამოჲს სახელი მერმეცა დამასკოს შინა იდიდების და დაბაჲ
Line: 22     
მის ამიერ იჩუენებვის, ავრამოჲს სამკჳდრებელად სახელდებული".



Next part



This text is part of the TITUS edition of Flavius Iosephus, Antiquitates Iudaicae I-II.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.