TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. John
Part No. 19
Previous part

Chapter: 19  
Line: 22  თავი ით


Part: T  
Line: 23       სიტყუაჲ ესე: "პოვა მან პირველად ძმაჲ თჳსი სი\მონ
Line: 24    
და ჰრქუა მას: `ვპოვეთ მესია' , რომელ არს თარგმანე\ბით
Line: 25    
ქრისტჱ, და მოიყვანა მან იესუჲსა" (1,41-42) Link to adisnt Link to cinant Link to giornt. Part: t   თარ\გმანი:
Line: 26    
ღმერთმან დაჰბადა რაჲ დასაბამსა კაცი, არ უტევა
Line: 27    
იგი მარტოდ, არამედ მისცა მას შემწედ დედაკაცი, რამეთუ
Line: 28    
იცოდა, ვითარმედ ფრიადი სარგებელი იქმნებოდა ერთობისა
Line: 29    
მისგან, დაღაცათუ ქველისმოქმედებაჲ იგი დედაკაცმან მან
Line: 30    
ბოროტად იჴმარა. არამედ უკუეთუ ბუნებაჲ ვინ გულისხმა\ყოს
Line: 31    
კეთილად, ფრიადი სარგებელი პოვოს ერთობისა მისგან.
Line: 32    
და არა ცოლსა ზედა და ქმარსა ოდენ პოვოს ესე სარგებელი,
Line: 33    
არამედ ძმანიცა თუ ვინ იყვნენ, ეგრეთვე არს. ამისთჳსცა
Page: I-136   Line: 1    
წინაჲსწარმეტყუელი იტყჳს, ვითარმედ: "რაჲმე კეთილ, ანუ
Line: 2    
რაჲმე შუენიერ, არამედ დამკჳდრებაჲ ძმათაჲ ერთად".
Line: 3    
ამისთჳსცა ქალაქები და დაბნები აღეშენა, რაჲთა ერთბამად
Line: 4    
ვიყოფოდით არა ჴორციელად ოდენ, არამედ წესითაცა და
Line: 5    
საკრველითა სიყუარულისაჲთა, რამეთუ ვინაჲთგან უძლურ
Line: 6    
ვართ და თჳთოეული თავსა თჳსსა ვერ აცხოვნებს, ამისთჳს
Line: 7    
განაგო ღმერთმან, რაჲთა ურთიერთას შევეწეოდით და ნაკ\ლულევანებასა
Line: 8    
ერთმანერთისასა აღვასრულებდეთ. მენება,
Line: 9    
რაჲთამცა განვაგრძვე სიტყუაჲ ამის პირისაჲ, რაჲთამცა გა\მოვაჩინე,
Line: 10    
თუ რაოდენსა ზედა სარგებელ არს ჩუენდა ერთო\ბაჲ,
Line: 11    
არამედ სხუასა სიტყუასა თქუმად ვისწრაფი, რომლი\სათჳსცა
Line: 12    
ესე ყოველი ვთქუ. რამეთუ ანდრია დადგა რაჲ მას
Line: 13    
ღამესა ქრისტეს თანა და ისწავა, რაჲ-იგი ისწავა, არა
Line: 14    
დამალა შორის თავსა თჳსსა საუნჯჱ იგი, არამედ მირბიოდა
Line: 15    
და მისცა ძმასაცა თჳსსა კეთილთა მათგან, რომელნი თჳთ მიე\ხუნეს,
Line: 16    
და ჰრქუა მას: "ვპოვე მესია", რომელ არს თარგმანე\ბით
Line: 17    
ქრისტჱ. ჰხედავა, თუ ვითარი სწავლაჲ ისწავა ერთსა
Line: 18    
ღამესა, რომელ იცნა ჭეშმარიტად ქრისჱ? გამოაჩინა აწ აქა
Line: 19    
სიბრძნეცა იგი მიუწუდომელი მოძღურისაჲ, რომელმან ეს\რეთ
Line: 20    
დაარწმუნა ჭეშმარიტებაჲ, და გამოაჩინა თჳსიცა გულს\მოდგინებაჲ
Line: 21    
და ვითარმედ პირველითგან ამას ზრუნვიდეს და
Line: 22    
ამას მოელოდეს, რამეთუ ესე სიტყუაჲ სულისაჲ არს, რომელი
Line: 23    
მოელიან მოსლვასა მას მისსა ადრითგან, და იხილის რაჲ იგი,
Line: 24    
იხარებნ, რამეთუ აღესრულა მოლოდებაჲ მისი, და ახარებნ
Line: 25    
სხუათაცა. ესე არს განგებაჲ ძმათა კეთილთაჲ! ესე არს სუ\ლისა
Line: 26    
სიკეთე, რაჟამს ისწრაფდეს სხჳსაცა სარგებელისათჳს!

Line: 27       
იხილე პირველითგან კეთილი იგი და მორჩილი პეტრეს
Line: 28    
გონებაჲ, რამეთუ მეყსეულად ჰრწმენა და მივიდა იესუჲსა და
Line: 29    
მოიყვანა იგი ძმამან მისმან უფლისა, რაჲთა მან ყოველივე
Line: 30    
კეთილი ასწაოს მას და ასუას წყაროჲსა მისგან უკუდავებისა.

Part: s  
Line: 31       
სახარებაჲ: "მიჰხედა მას იესუ და ჰრქუა: `შენ ხარ
Line: 32    
სიმონ, ძჱ იონაჲსი. შენ გეწოდოს კეფა, რომელი ითარგმანე\ბის
Line: 33    
კლდჱ'" (1,42) Link to adisnt Link to cinant Link to giornt. Part: t   თარგმანი: იწყებს აქა გამოჩი\ნებად
Line: 34    
საქმეთა მათ ღმრთეებისათა და გამოცხადებად მისა
Page: I-137   Line: 1    
მცირედ-მცირედ წინაჲსწარმეტყუელებით, ეგრეთვე ნათა\ნაელსა
Line: 2    
ზედა ქმნა და კუალად დედაკაცსა მას ზედა სამარი\ტელსა,
Line: 3    
რამეთუ არა უდარჱს სასწაულთა განაკჳრვებენ.
Line: 4    
კაცთა სასწაულთა წინაჲსწარმეტყუელებანიცა, რამეთუ სას\წაულნი
Line: 5    
მრავალგზის ურწმუნო-ყვნეს და იტყოდეს, ვითარ\მედ:
Line: 6    
"ბელზებულითა განასხამს ეშმაკთა". ხოლო წინაჲსწარ\მეტყუელებისათჳს
Line: 7    
არარაჲ სადა თქუმულ არს ესევითარი.
Line: 8    
პეტრეს და ნათანაელს ზედა უკუეთუ აჩუენა წინაჲსწარმეტ\ყუელებაჲ,
Line: 9    
ხოლო ანდრიას და ფილიპეს ზედა არა, რამეთუ
Line: 10    
ანდრიას და მისთანასა მას აქუნდა სიმტკიცე იოვანეს წამე\ბისაგან.
Line: 11    
და ფილიპეს კუალად ჰრწმენა, ჰხედვიდა რაჲ, მუნ
Line: 12    
მდგომარეთა ვითარ ჰრწმენა, არამედ პეტრეს უწინაჲსწარ\მეტყუელა
Line: 13    
და ჰრქუა: "შენ ხარ სიმონ იონაჲსი". საცნაურისა
Line: 14    
მისგან უცნაური იგი სარწუნო უყო მას, რაჲთა ცნას, ვი\თარმედ,
Line: 15    
რომელმან სახელი მამისაჲ ცნა, არამცა ყოფადიცა
Line: 16    
იგი იცოდაა? ესრეთ უკუე მარადის წინაჲსწარმეტყუელება\თა
Line: 17    
მიერ იდიდების ღმერთი. რამეთუ ესე საქმჱ მარადის
Line: 18    
ღმრთისაჲ არს, რომლისაჲ ვერ ძალ-უც ეშმაკთა ბაძვად, და\ღაცათუ
Line: 19    
ფრიად ისწრაფდენ სასწაულთათჳს, ნუუკუედა იქ\მოდიან
Line: 20    
უცნებითა, ხოლო წინაჲსწარცნობასა ყოლად ვერ
Line: 21    
შემძლებელ არიან და, უკუეთუ სადა ქმნან, იჭჳთ და შეტყუ\ვილით
Line: 22    
იქმან, ხოლო ჭეშმარიტებაჲ არარაჲ იციან. ხოლო
Line: 23    
პეტრე არარაჲ მიუგო უფალსა, რამეთუ ჯერეთ არა იცნობდა
Line: 24    
მას კეთილად, რამეთუ ქრისტემანცა არა ჰრქუა ჯერეთ, თუ:
Line: 25    
"მე გიწოდო კლდედ. ამა კლდესა ზედა აღვაშენო ეკლესიაჲ",
Line: 26    
არამედ: "შენ გეწოდოს კეფაო". რამეთუ ჯერეთ სიმდაბლით
Line: 27    
ეტყოდა და დიდსა მას ჴელმწიფებასა თჳსსა არა გამოაჩი\ნებდა.
Line: 28    
ხოლო რაჟამს კეთილად ასწავა ღმრთეებისა თჳსისა
Line: 29    
ძალი, მაშინ ჴელმწიფებით ეტყოდა: "შენ გეწოდოს კლდე
Line: 30    
და ამას კლდესა ზედა აღვაშენო ეკლესიაჲ". და სიმონს უკუე
Line: 31    
პეტრე უწოდა, რომელ არს კლდე, ხოლო ძეთა ზებედესთა
Line: 32    
ძედ ქუხილისა, რაჲთამცა გამოაჩინა, ვითარმედ იგი არს, რო\მელმან
Line: 33    
ძუელსა შჯულსა შინა უწოდა სახელები: და აბრაამს
Line: 34    
უწოდა აბრაჰამ და იაკობს _ ისრაჱლ; და მრავალთა შობით\გან
Line: 35    
უწოდა სახელები, ვითარ ისაკს და სამსონს და იოვანეს
Line: 36    
და მრავალთა შემდგომად მშობელთა მიერ წამებისა, ვითარ\ცა
Page: I-138   Line: 1    
თავადსა ენება. და თჳთოსახე იყო მაშინ სახელები, ხო\ლო
Line: 2    
აწ ჩუენ ერთი გუაქუს ყოველთა სახელი უზეშთაესი ყოვ\ლისაჲ,
Line: 3    
რამეთუ ქრისტეანე გუეწოდების და შვილ ღმრთისა
Line: 4    
და მეგობარ უფლისა და გუამ ქრისტესა, რამეთუ კმა არს
Line: 5    
ესე სახელი უფროჲს მათ ყოველთა განფრთხობად ჩუენთა
Line: 6    
და მოგებად სათნოებათა.




Part: S19  
Line: 7  სწავლაჲ ით

Line: 8 
რაჲთა კეთილად ვიჴმარებდეთ სიმდიდრესა და არა ბოროტად


Line: 9       
ნუმცა უკუე ვიქმთ საქმეთა უღირსთა ჩუენისა ამის
Line: 10    
სახელისათა, რომელთა-ესე ქრისტესად გუეწოდების, რა\მეთუ
Line: 11    
პავლე ესე ესრეთ გჳწოდა, ვითარმედ: "თქუენ ქრის\ტესნი
Line: 12    
ხართო". გულისხმა-ვყოთ სახელისა ამის სიმაღლჱ,
Line: 13    
რამეთუ უკუეთუ ვისმე მეფისად, ანუ ერისთჳსად ეწოდე\ბოდის,
Line: 14    
დიდად აქუს პატივად, რომელ მისად ეწოდების. მაშა,
Line: 15    
ჩუენ, რომელთა ზედა არა მეფისა და მთავრისა მიწისაგანისა
Line: 16    
სახელი წოდებულ არს, არცა ანგელოზისა და მთავარანგე\ლოზისა,
Line: 17    
ანუ ქერობინისა, არამედ თავადისა ყოველთა მეუ\ფისა
Line: 18    
ღმრთისაჲ, არა დავდვათა სული ჩუენი სიკუდილად,
Line: 19    
რაჲთა არა შეურაცხად გამოჩნდეს ჩუენი იგი სახელი? არა
Line: 20    
ჰხედავა, მჴედართა მათ, გარემოჲს მეფისა მდგომარეთა, რაო\დენი
Line: 21    
პატივი აქუს? ხოლო ჩუენ ღირს ქმნულ ვართ მახლო\ბელ
Line: 22    
ქრისტესა ყოფად, არა ვითარცა-იგი მეფისა, არამედ
Line: 23    
ვითარცა გუამი მახლობელ არს თავსა, და არა ყოვლით კერ\ძო
Line: 24    
ჯერ-არს მოსწრაფებაჲ, რაჲთა მსგავს ქრისტესა ვიქმნნეთ?
Line: 25    
ხოლო უკუეთუ ქრისტეს ბაძვად გუნებავს, ისმინეთ, რასა
Line: 26    
იტყჳს იგი, ვითარმედ: "მელთა ჴურელი უჩნს და მფრინველ\თა
Line: 27    
ცისათა საყოფელი, ხოლო ძესა კაცისასა არა აქუს, სადამ\ცა
Line: 28    
თავი მიიდრიკა". და ჯერ-იყო ჩუენდაცა ესრეთ ყოფად,
Line: 29    
არამედ რაჲთა ესე დაუტევო თქუენისა უძლურებისათჳს და
Line: 30    
ვითხოვო თქუენგან სუბუქი საქმჱ, რაჲთა არა ესრეთ ფრიად მო\ყუარე
Page: I-139   Line: 1    
იყვნეთ საფასეთა და, ვითარცა მე უძლურებისა თქუენი\სათჳს
Line: 2    
სრულსა მას სათნოებასა არა ვითხოვ თქუენგან, ეგ\რეთვე
Line: 3    
თქუენ განეშორენით ფრიადსა მას უკეთურებასა. და
Line: 4    
ნუ მონა მონაგებთა თქუენთა იქმნებით, არამედ უფალ მათ\და
Line: 5    
იქმნენით. რამეთუ საჴმარ ამისთჳს ეწოდების საფასეთა,
Line: 6    
რაჲთა ვიჴმარებდეთ; რამეთუ დამარხვაჲ მონისაჲ არს, ხოლო
Line: 7    
ჴმარებაჲ _ უფლისაჲ, არა თუ ამისთჳს მოგუეცნეს საფასენი,
Line: 8    
რაჲთა დავჰფლათ ქუეყანასა შინა, არამედ რაჲთა განუყოთ,
Line: 9    
რომელთა-იგი უჴმდეს. და უკუეთუმცა უნდა ღმერთსა
Line: 10    
დაფლვაჲ ოქროჲსაჲ, არამცა მოეცა იგი კაცთადა, არამედ
Line: 11    
დაეტევამცა იგი სიღრმეთა შინა ქუეყანისათა, ხოლო მოგუცა
Line: 12    
იგი, რაჲთა ურთიერთას მივსცემდეთ. უკუეთუ კულა ვჰმარხ\ვიდეთ
Line: 13    
მას, რაღარა უფალ მისა ვართ, არამედ მონა. და უკუ\ეთუ
Line: 14    
ამისთჳს ჰმარხავ, რაჲთა განმრავლდეს, იხილე, რამეთუ
Line: 15    
ვაჭარნიცა განაბნევენ ოქროსა, რაჲთა უმეტესი შემოიკრიბონ,
Line: 16    
და ნავად შევლენ და შორთა ქუეყანათა წარვლენ, რაჲთა
Line: 17    
განაბნიონ ოქროჲ მათი და უმეტესად შეიძინონ; და მუშაკნი
Line: 18    
განაბნევენ იფქლსა მიწასა შინა, რაჲთა მრავალწილად მოი\ღონ
Line: 19    
და შურებიან მას ზედა მრავალ ჟამ. ხოლო შენდა არცა
Line: 20    
ნავი საჴმარ არს, რაჲთა უცხოთა ქუეყანათა წარხჳდე, არცა
Line: 21    
შეუღლებაჲ ჴართაჲ მოჴნვად ქუეყანისა, არცა ზრუნვაჲ
Line: 22    
წჳმისათჳს, ანუ შისი სეტყჳსაჲ, გინა აღძრვაჲ ზღჳსაჲ, ანუ
Line: 23    
შიში კლდეთაგან ზღჳსათა, არამედ მას ვაჭრობასა და მუშა\კობასა
Line: 24    
ერთი უჴმს, რაჲთა განაბნიო საფასე და სხუაჲ ყო\ველივე
Line: 25    
მან მუშაკმან ქმნას, რომლისათჳს იტყჳს ქრისტჱ,
Line: 26    
ვითარმედ: "მამაჲ ჩემი მუშაკი არს". ვითარ უკუე არა ბოროტ
Line: 27    
არს, უკუეთუ ესე სადა უშრომელად მოგუეცემის, ყოველ\ნივე
Line: 28    
ამას ზედა უდებ ვიყვნეთ, სადა-იგი ფრიადი არს შრო\მაჲ
Line: 29    
და ზრუნვაჲ და უცნაურ არს, თუ იქმნასა, თუ არა, და
Line: 30    
მუნ ყოველსავე მოსწრაფებასა ვაჩუენებთ? ნუ, გევედრები,
Line: 31    
ნუ ვართ ესრეთ უდებ ჩუენისა ცხოვრებისათჳს, არამედ,
Line: 32    
სადა-ესე შრომაჲ არა ფრიად არს და სარგებელი მრავალ,
Line: 33    
მას ვეძიებდეთ, რაჲთა საუკუნეთა კეთილთა მივემთხჳნეთ მად\ლითა
Line: 34    
და კაცთმოყუარებითა უფლისა ჩუენისა იესუ ქრის\ტესითა,
Line: 35    
რომლისა თანა მამასა ჰშუენის დიდებაჲ სულით წმი\დითურთ
Line: 36    
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამენ.


Page: I-140  
Next part



This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. John.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.