TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. John
Part No. 33
Previous part

Chapter: 33  
Line: 4  თავი ლგ


Part: T  
Line: 5       სიტყუაჲ ესე: "ჰრქუა მას იესუ: `გრწმენინ ჩემი,
Line: 6    დედაკაცო. არცა მთასა ამას, არცა იერუსალჱმსა, არამედ
Line: 7    თაყუანის-სცემდეთ მამასა. თქუენ თაყუანის-სცემთ, რო\მელი
Line: 8    არა იცით, ხოლო ჩუენ თაყუანის-ვსცემთ, რომელი ვი\ცით,
Line: 9    რამეთუ ცხორებაჲ ჰურიათაგან არს'" (4,21-22) Link to adisnt Link to cinant Link to giornt. Part: t   თარ\გმანი:
Line: 10    ყოველსა ადგილსა სარწმუნოებაჲ ჯერ-არს ჩუენდა,
Line: 11    საყუარელნო, რამეთუ სარწმუნოებაჲ დედაჲ არს ყოველთა
Line: 12    კეთილთაჲ და წამალი ცხოველმყოფელი, რამეთუ თჳნიერ
Line: 13    მისა ვერარას გულისხმა-ჰყოფთ მაღალთა მათ სიტყუათაგან\სა,
Line: 14    არამედ მსგავს იქმნებით კაცთა, რომელნი თჳნიერ ჴელ\ჰყოფენ
Line: 15    წიაღსლვად ზღუასა, რომელნი-იგი მცირედსა ად\გილსა
Line: 16    შემძლებელ არიან ჴელთა მიერ და ფერჴთა წარვლად,
Line: 17    და, უკუეთუ შინარე შევიდენ, ადრე დაინთქმიან ღელვათაგან,
Line: 18    ეგრეთვე, რომელნი თჳსითა გულისსიტყჳთა ისწრაფდენ რაჲს\მე
Line: 19    პოვნად წერილისა პირველ პოვნისა, დაინთქმიან, ვითარცა
Line: 20    პავლე იტყჳს, ვითარმედ: "რომელნი-იგი სარწმუნოებისა\გან
Line: 21    დაინთქნეს". არამედ ჩუენ რაჲთა არა მასვე შთავცჳვეთ,
Line: 22    ამისთჳს კეთილი იგი ზღუდჱ მოვიღოთ, რომლითა აწ სამარი\ტელი
Line: 23    მოიზიდა ქრისტემან, რამეთუ თქუა რაჲ მან თჳთ: "ვი\თარ
Line: 24    თქუენ იტყჳთ, იერუსალჱმს არს ადგილი, სადა ჯერ\არს
Line: 25    თაყუანის-ცემაჲ", ჰრქუა მას ქრისტემან: "გრწმენინ ჩემი,
Line: 26    დედაკაცო, მოვალს ჟამი, რომელსა არცა მთასა ამას, არცა
Line: 27    იერუსალჱმს, არამედ თაყუანის-სცემდეთ მამასა". ფრიად
Line: 28    მაღალი სიტყუაჲ გამოუცხადა მას, რომელი-ესე არცა ნი\კოდემოსს,
Line: 29    არცა ნათანაელს ჰრქუა, რამეთუ იგი დედაკაცი
Line: 30    ისწრაფდა, რაჲთამცა საქმენი სამარიტელთანი უაღრესად ჰუ\რიათა
Line: 31    გამოაჩინნა, და მამათა მოწამედ მოიყვანებდა. ხოლო
Line: 32    ქრისტემან არა მისისა კითხვისაებრ მიუგო, რამეთუ არცა
Page: I-216   Line: 1    საჴმარ იყო მაშინ ჩუენებაჲ, თუ რაჲსათჳს მამანი მთასა მას
Line: 2    და ჰურიანი იერუსალჱმს თაყუანის-სცემდეს. ამისთჳს ესე
Line: 3    დაიდუმა და უაღრჱსი ორთაჲსავე მიუთხრა და უჩუენა, ვი\თარმედ
Line: 4    არცა ჰურიათა, არცა მათ აქუს დიდი რაჲ საქმჱ
Line: 5    მომავლისა მის თანა, რომელი მოცემად იყო; და რაჟამს ესე
Line: 6    გულისხმა-უყო, მაშინღა უჩუენა განყოფილებაჲ ორთაჲ მათ
Line: 7    და ჰურიანი უპატიოსნესად გამოაჩინნა, არა თუ ადგილსა
Line: 8    მისცა პატივი, არამედ გონებისაგან გამოაჩინა უაღრჱსობაჲ,
Line: 9    ვითარმცა ეტყოდა, ვითარმედ: ადგილთათჳს არა ჯერ-არს
Line: 10    ცილობაჲ, გარნა გონებითა ჰურიათა უმჯობჱსად აქუს სამა\რიტელთასა,
Line: 11    "რამეთუ თქუენ თაყუანის-სცემთ, რომელი არა
Line: 12    იცით, ხოლო ჩუენ თაყუანის-ვსცემთ, რომელი ვიცით". ხო\ლო
Line: 13    ვითარ არა იცოდეს სამარიტელთა, რომელსა თაყუანის\სცემდეს?
Line: 14    ამისთჳს, რამეთუ ადგილსა მას შემოწერილად იცო\დეს
Line: 15    ღმერთი, და ესრეთ ჰმსახურებდეს; და ესრეთ მიუმცნეს
Line: 16    სპარსთა მისთჳს, ვითარმედ: "ადგილისა ამის ღმერთი მრის\ხავს
Line: 17    ჩუენ"; და ამისთჳს შეურაცხ იყო გულისსიტყუაჲ ესე
Line: 18    და ბოროტ, რამეთუ ღმერთსაცა ჰმსახურებდეს და ეშმაკისაცა
Line: 19    და შეუერთებელთა ამათ საქმეთა შეაერთებდეს. ხოლო ჰუ\რიანი
Line: 20    ამის საქმისაგან წმიდა იყვნეს და ყოვლისა სოფლისა
Line: 21    ღმრთად იცოდეს იგი, დაღაცათუ არა ყოველთა ამისთჳს
Line: 22    ჰრქუა, ვითარმედ: "თქუენ თაყუანის-სცემთ, რომელი არა
Line: 23    იცით, ხოლო ჩუენ თაყუანის-ვსცემთ, რომელი ვიცით". ხო\ლო
Line: 24    ნუ გიკჳრს ესე, რომელ ჰურიათა თანა აღჰრაცხავს თავსა
Line: 25    თჳსსა, რამეთუ იჭჳსაებრ დედაკაცისა მის ეტყოდა მას, რომე\ლი
Line: 26    ჰგონებდა მას წინაჲსწარმეტყუელად ჰურიად. ამისთჳსცა
Line: 27    ჰრქუა, ვითარმედ: "თაყუანის-ვსცემთ, რომელი-იგი თა\ყუანისსაცემელ
Line: 28    არს ყოველთა მიერ, რამეთუ მისა მოდრკეს
Line: 29    ყოველი მუჴლი", გარნა აწ ვითარცა ჰურიაჲ ეტყოდა მას, ხო\ლო
Line: 30    დაუმტკიცა სიტყუაჲ იგი, რაჲთა არა ჰგონებდეს, ვითარ\მედ
Line: 31    სიყუარულითა თჳსისა ნათესავისაჲთა ეტყოდა სიტყუათა
Line: 32    მათ. ამისთჳს ჰრქუა: "გრწმენინ ჩემი, დედაკაცო, მოვალს
Line: 33    ჟამი, რაჟამს არცა მთასა ამას, არცა იერუსალჱმს თაყუანის\სცემდეთ".
Page: I-217   Line: 1    და მერმეღა უჩუენა უაღრესობაჲ ჰურიათაჲ და
Line: 2    ვითარმედ ცხორებაჲ ჰურიათაგან არსო, ხოლო ცხორე\ბად
Line: 3    გინა თუ ამას იტყჳს, ვითარმედ მეცნიერებაჲ ღმრთი\საჲ
Line: 4    და შეურცხის-ყოფაჲ კერპთაჲ მათგან იწყო პირველად,
Line: 5    და თქუენცაო დაღაცათუ არა კეთილად იცით ღმერთი, გარნა
Line: 6    ეგე, რომელ იცით, მათ მიერ არს, ანუ თუ თჳსსა გამოჩინე\ბასა
Line: 7    იტყოდა ცხორებად, რომელნი-ესე ორნივე ჰუ\რიათაგან
Line: 8    არიან, ვითარცა პავლე იტყჳს, ვითარმედ: "რო\მელთაგან
Line: 9    ქრისტე ჴორციელად, რომელი-იგი არს, ყო\ველთა
Line: 10    ზედა ღმერთი". ჰხედავა თჳსებასა ძუელისასა ახლისა
Line: 11    თანა? ხოლო ესე რაჲ სიტყუანი მიუთხრნა, კუალად ეტყჳს:

Part: s  
Line: 12       სახარებაჲ: "არამედ მოვალს ჟამი, და აწვე არს,
Line: 13    ოდეს ჭეშმარიტნი თაყუანის-მცემელნი თაყუანის-სცემდენ
Line: 14    მამასა სულითა და ჭეშმარიტებითა" (4,21) Link to adisnt Link to cinant Link to giornt. Part: t   თარგმანი:
Line: 15    რაჟამს ჭეშმარიტნი აჴსენნა, განყარნა ჰურიანიცა და სამარი\ტელნი,
Line: 16    რამეთუ დაღაცაღუ სამარიტელთასა უმჯობჱს არიან
Line: 17    ჰურიანი, გარნა ყოფადთა მათ ესოდენ უდარჱს არიან, რაზომ
Line: 18    აჩრდილი ჭეშმარიტებასა. ხოლო იტყჳს ეკლესიისათჳს, ვი\თარმედ
Line: 19    ჭეშმარიტი და ჯეროვანი თაყუანის-ცემაჲ იგი არს,
Line: 20    რამეთუ მამაჲცა ესევითართა ეძიებს თაყუანის-მცემელთა
Line: 21    მისთა, და ვინაჲთგან ესევითარნი ჰნებვან, მათცა სამე არა
Line: 22    ნებსით შეუნდო ესრეთ ყოფად, არამედ მათისა მის ფრიადი\სა
Line: 23    უძლურებისათჳს, და რაჲთა ესრეთა მცირედ-მცირედ იგი\ნიცა
Line: 24    მოაქცინეს, რამეთუ ჭეშმარიტნი თაყუანისმცემელნი
Line: 25    იგინი არიან, რომელნი არა ადგილთა ჰმსახურებენ ღმერთსა,
Line: 26    არამედ სულითა, ვითარცა მოციქული იტყჳს, ვითარმედ:
Line: 27    "რომელსა ვჰმსახურებ სულითა ჩემითა სახარებითა ძისა მი\სისაჲთა".
Line: 28    ხოლო რაჟამს თქუას, თუ "სულ არს ღმერთი",
Line: 29    არა თუ სხუა რას მოასწავებს, გარნა ამას, ვითარმედ უჴორ\ცო
Line: 30    არსო, და ჯერ-არს, რაჲთა უჴორცოჲსა მის მსახურებაჲ
Line: 31    უჴორცოჲთავე იქმნებოდის ჩუენ მიერ, რომელ არს სული
Line: 32    და სიწმიდჱ გონებისაჲ. ამისთჳს იტყჳს, ვითარმედ: "თაყუა\ნის-მცემელთა
Line: 33    მისთაჲ სულითა და ჭეშმარიტებითა ჯერ-არს
Line: 34    თაყუანის-ცემაჲ". რამეთუ ვინაჲთგან სამარიტელნიცა და
Line: 35    ჰურიანი სულისათჳს არას მოსწრაფებასა იქმოდეს და ჴორც\თა
Page: I-218   Line: 1    განწმედისათჳს ფრიადსა მოსწრაფებასა აჩუენებდეს,
Line: 2    ამისთჳს იტყჳს, ვითარმედ: არა ჴორცთა განბანითა, არამედ
Line: 3    გონებისა სიწმიდითა იმსახურების ღმერთი. ნუ ცხოვართა და
Line: 4    ზუარაკთა შესწირავ, არამედ თავი შენი შეწირე ყოვლითურთ
Line: 5    ღმრთისა. და ესე არს ჭეშმარიტი თაყუანის-ცემაჲ, თუ არა
Line: 6    პირველნი ყოველნი აჩრდილნი იყვნეს: წინადაცუეთაჲ და
Line: 7    მსხუერპლნი იგი, ხოლო აწ ყოველივე ჭეშმარიტება არს და
Line: 8    არა ჴორცთაჲ, არამედ ბოროტთა გულისსიტყუათაჲ ჯერ-არს
Line: 9    განწმედაჲ და მოკუეთაჲ და ჯუარ-ცუმაჲ თავისა თჳსისაჲ და
Line: 10    ბოროტთა გულისსიტყუათა დაკვლაჲ, ხოლო დედაკაცი იგი
Line: 11    შეძრწუნდა და დაუკჳრდა ამათ სიტყუათათჳს, ამისთჳსცა
Line: 12    ჰრქუა:

Part: s  
Line: 13       სახარებაჲ: "`ვიცი, რამეთუ მესია მოვალს,
Line: 14    რომელსა ჰრქჳან ქრისტე. ოდეს მოვიდეს იგი, მითხრას ჩუენ ყოველი'.
Line: 15    ჰრქუა მას იესუ: `მე ვარ, რომელი გეტყჳ შენ'" (4,25-26) Link to adisnt Link to cinant Link to giornt .
Part: t  
Line: 16    თარგმანი: და ვინაჲ აქუნდა სამარიტელთა ქრისტეს
Line: 17    მოლოდებაჲ გარნა მოსეს წიგნთაგან, რამეთუ ფრიად გამო\აცხადებს
Line: 18    იგი ძესა, რამეთუ "ვქმნეთ კაცი ხატად ჩუენდა",
Line: 19    მისა მიმართ თქუმულ არს და: "აბრაჰამს კარავსა შინა ძჱ
Line: 20    ჰზრახვიდა", და იაკობ მისთჳს თქუა, ვითარმედ: "არა მოაკლ\დეს
Line: 21    მთავარი იუდაჲსგან, არცა წინამძღუარი წყვილთაგან
Line: 22    მისთა, ვიდრემდის მოვიდეს, რომელი-იგი წინამდებარე არს
Line: 23    და არს იგი მოლოდებაჲ წარმართთაჲ". და თჳთ მოსე თქუა,
Line: 24    რამეთუ: "წინაჲსწარმეტყუელი აღგიდგინოს თქუენ უფალმან,
Line: 25    ვითარცა მე, მისი ისმინეთ!" და გუელი რვალისაჲ და კუერთ\ხი
Line: 26    მოსესი და ისაკი დაკლვაჲ და სხუაჲ მრავალი ესევითარი
Line: 27    მოსლვისა მისისა სახენი იყვნეს. ხოლო თუ ვინ თქუას, თუ:
Line: 28    რაჲსათჳს არა მოართუა მას სახჱ წერილთაგან, ვითარ ნიკო\დემოსს
Line: 29    და ნათანაელს? გულისხმა-ყავთ, რამეთუ იგინი წე\რილთა
Line: 30    მეცნიერნი იყვნეს, ხოლო ესე დედაკაცი იყო გლა\ხაკი
Line: 31    და უსწავლოჲ და ამისთჳს წყლისა მის ცხოველისა ჴსე\ნებითა
Line: 32    მოიზიდა იგი, და ესრეთ მცირედ-მცირედ მოეჴსენა
Page: I-219   Line: 1    მას, ვითარ ასმიოდა სამე წერილი, და მერმეღა გამოუცხადა
Line: 2    თავი თჳსი, ხოლო პირველითგან ვერ იტჳრთვიდა იგი, რაჲ\თამცა
Line: 3    წერილისა სიტყუათაჲ ჰრწმენა. და ჰურიანი იტყოდეს,
Line: 4    ვითარმედ: "ვიდრემდის სულთა ჩუენთა წარგუჴდი? უკუეთუ
Line: 5    შენ ხარ ქრისტე, გჳთხარ ჩუენ". და არარაჲ ჰრქუა, ხოლო
Line: 6    ამას თჳნიერ გამოძიებისა გამოუცხადა თავი თჳსი, რამეთუ
Line: 7    იცოდა, ვითარმედ მისი გონებაჲ წრფელი იყო, ვიდრე ჰური\ათაჲ,
Line: 8    რამეთუ იგინი კიცხევისათჳს ჰკითხვიდეს, თუ არა,
Line: 9    უკუეთუმცა უნდა ცნობის, კმა იყვნეს სასწაულნი და სწავ\ლანი
Line: 10    და წერილთა სიტყუანი გამოჩინებად მისა, ხოლო ესე
Line: 11    წრფელითა გონებითა ეტყოდა და ამისთჳს ადრე ჰრწმენა,
Line: 12    ესმა რაჲ, და სხუანიცა მოიზიდნა მისა მიმართ. და ყოველ\თაგან
Line: 13    დიდ არს სარწმუნოებაჲ დედაკაცისაჲ მის.

Part: s  
Line: 14       სახარებაჲ: და ამას ოდენ სიტყუასა მოვიდეს მოწა\ფენი
Line: 15    მისნი და დაუკჳრდა, რამეთუ დედაკაცისა თანა იტყო\და
Line: 16    და არავინ ჰრქუა მას: "რასა ეძიებ, ანუ რასა იტყჳ მის
Line: 17    თანა?" (4,27) Link to adisnt Link to cinant Link to giornt. Part: t   თარგმანი: ფრიად თჳსსა ჟამსა მოვიდეს,
Line: 18    აღ-რაჲ-სრულებულ იყო სწავლაჲ დედაკაცისა მის მიმართ.
Line: 19    ხოლო დაუკჳრდა მათ მისი იგი სიმდაბლჱ მიუწუდომელი,
Line: 20    რამეთუ ესევითარი დიდებული თავს-იდებდა გლახაკსა და
Line: 21    სამარიტელსა დედაკაცსა ესრეთ სიმდაბლით ზრახვად, არა\მედ
Line: 22    დაღაცათუ დაუკჳრდა, არავე ჰკითხესო მიზეზი. ესრეთ
Line: 23    განსწავლულ იყვნეს წესსა ზედა მოწფობისასა, ესრეთ ეში\ნოდა
Line: 24    და ერიდებოდეს მას, რამეთუ დაღაცათუ მისთჳს ჯე\როვანი
Line: 25    გულისხმა-ყოფაჲ არა აქუნდა, გარნა, ვითარცა საკ\ჳრველსა
Line: 26    ვისმე, ესრეთ ჰხედვიდეს მას და ერიდებოდეს, და\ღაცათუ
Line: 27    სადამე კადნიერ იქმნიან, ვითარ იოვანე მკერდსა
Line: 28    რაჲ მიეყრდნა, რამეთუ ოდეს ეტყოდეს, თუ: "ვინ უზეშთაეს
Line: 29    არს?" და სხუაჲ მრავალი ესევითარი, გარნა რამეთუ მათ იქ\მოდეს,
Line: 30    რომელი თავთა თჳსთათჳს რაჲმე საჭირო არნ საკით\ხავად,
Line: 31    ხოლო აქა სხჳსათჳს იყო საქმჱ, და ამისთჳს არა ჰკით\ხეს,
Line: 32    და იოვანე რაჟამს მკერდსა მიეყრდნა, უკუანაჲსკნელ
Line: 33    რაჲ უმეტესი კადნიერებაჲ მიეცა, რომელი-იგი იყო მო\წაფჱ,
Line: 34    რომელი უყუარდა უფალსა.



Page: I-220  
Part: S33  
Line: 1  სწავლაჲ ლგ

Line: 2  სიმდიდრისათჳს და სიმშჳდისა


Line: 3       ვითარმედ ესენი აქუნდეს მახარებელსა იოვანეს, ამისთჳს
Line: 4    უყუარდა იგი უფალსა, რამეთუ რაჲმცა იყო ამის ნეტარებისა
Line: 5    უზეშთაესი? გარნა ნუმცა ვჰნატრით ოდენ მოციქულსა მას,
Line: 6    საყუარელნო ძმანო, არამედ ვისწრაფოთ, რაჲთა მახლობელ
Line: 7    სანატრელისა მის ვიქმნნეთ და მივემსგავსნეთ ყოვლითა ღო\ნითა
Line: 8    მახარებელსა მას და ვიხილოთ, თუ რომლისა საქმისათჳს
Line: 9    უფროჲს ყოველთასა უყუარდა იგი უფალსა, რამეთუ დაუ\ტევა
Line: 10    მამაჲ თჳსი და შეუდგა უფალსა. და ამას საქმესა ძმაჲცა
Line: 11    მისი ზიარ იყო და პეტრეცა და ანდრია. ხოლო ესე რაჲსათჳს
Line: 12    უყუარდა უფროჲს ყოველთასა? რამეთუ თჳთ არა თქუა სიმ\დაბლისათჳს
Line: 13    მიზეზი იგი სიყუარულისაჲ, არამედ მე ამას
Line: 14    გულისხმა-ვჰყოფ ამისთჳს, რამეთუ ფრიად აქუნდა მას სიმ\შჳდჱ
Line: 15    და სიმდაბლჱ და სიწრფოებაჲ, ამისთჳსცა არასადა
Line: 16    აჩუენებს სახარებაჲ, თუმცა კადნიერქმნილ იყო კითხვად
Line: 17    რაჲსათჳსმე, ვითარ პეტრე და ფილიპე და იუდა და თომა, გარ\ნა
Line: 18    მაშინ ოდენ, რაჟამს აიძულა პეტრე კითხვად, რამეთუ მათ
Line: 19    ორთა ფრიად აქუნდა ურთიერთას სიყუარული, და სხუაჲ
Line: 20    არასადა კადნიერ იქმნა, არამედ ფრიადსა აჩუენებდა სიმშჳ\დესა
Line: 21    და სიმდაბლესა. ხოლო ესევითარი სათნოებაჲ მოსეს
Line: 22    მიერცა საცნაურ არს, რამეთუ იგი დიდსა მას საზომსა ამან
Line: 23    მიაწია და არარაჲ არს სწორ სიმშჳდისა და სიმდაბლისა.
Line: 24    მისთჳს ნეტარებათა ამისგან იწყო ქრისტემან, რამეთუ, ვი\თარცა
Line: 25    საფუძველი სათნოებათაჲ, ესე აჴსენა პირველად, ვი\თარმედ:
Line: 26    "ნეტარ იყვნენ გლახაკნი სულითა", და შეუძლებელ
Line: 27    არს თჳნიერ ამისა ცხორებაჲ, არამედ გინა თუ იმარხვიდეს
Line: 28    ვინ, ანუ თუ ილოცვიდეს, ანურასაცა იქმოდის ზუაობით, სა\ძაგელ
Line: 29    არს წინაშე ღმრთისა, არამედ, უკუეთუ სიმდაბლით
Line: 30    იყოს, მაშინ ყოველივე საქმჱ მისი პატივოსან არს. მოვიგოთ
Line: 31    უკუე სიმდაბლჱ, საყუარელნო, რამეთუ უკუეთუ გჳნდეს,
Line: 32    ფრიად ადვილ არს ესე სათნოებაჲ. ანუ რაჲ არს, რომლი\სათჳს
Line: 33    ჰზუაობ, კაცო? არა ჰხედავა ბუნებისა შენისა უნდოე\ბასა
Line: 34    და გონებისა ცთომილებასა? მოიჴსენენ ცოდვანი შენნი,
Page: I-221   Line: 1    უკუეთუ კულა სათნოებანი გქონან და მათთჳს ჰზუაობ, ამით
Line: 2    წარსწყმედ ყოველსავე, რამეთუ უკუეთუ გლახაკთა მისცემ,
Line: 3    არა შენსა მისცემ, არამედ ღმრთისასა, და უფროჲსად სიმ\დაბლჱ
Line: 4    გიღირს, რაჟამს გლახაკთა ხედვითა გულისხმა-ჰყოფდე
Line: 5    ბუნებისა შენისა უნდოებასა, რამეთუ უკუეთუ დღეს მდიდარ
Line: 6    ვართ, მიშუელნივე განსლვად ვართ. ანუ რაჲ არს სიმდიდრჱ?
Line: 7    აჩრდილი უნდოჲ, კუამლი განქარვებადი, ყუავილი თავისაჲ
Line: 8    და ყუავილსა უუძლურჱსი. რასა უკუე ჰზუაობ თივასა ზედა?
Line: 9    ანუ არა მეძავნიცა და ავაზაკნი მოიგებენ სიმდიდრესა? უკუ\ეთუ
Line: 10    კულა პატივი და დიდებაჲ გიყუარს, ღმრთისმიერი მოი\ძიე,
Line: 11    რომელი-იგი არაოდეს განქარდების, სიმდაბლჱ მოიგე
Line: 12    და სხუანი სათნოებანი, რაჲთა მას დიდებასა ღირს იქმნე მად\ლითა
Line: 13    უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტჱსითა, რომლისა თანა
Line: 14    მამასა ჰშუენის დიდებაჲ სულით წმიდითურთ აწ და მარადის
Line: 15    და უკუნითი უკუნისამდე, ამენ.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. John.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.