| Strophe: 112 Line: 2 112. | ||
| Line: 3 Verse: a | იცია ირაობასა, | ქოჩობაც თანა მოჰყუ̂ჱბა, |
| Line: 4 Verse: b | მაშინდელს ნადირობასა, | სრულ წუ̂ლილად ვინღა მოჰყუ̂ჱბა, |
| Line: 5 Verse: c | ზოგი რომ მე ვსთქუ̂ა უფროსი, | დამრჩება გარდამეშლება, |
| Line: 6 Verse: d | თუმცა არ მინდა სათქმელად, | მე ლექსი არ მომეშუ̂ჱბა. |
| Strophe: 113 Line: 7 113. | ||
| Line: 8 Verse: a | ქოჩობას სიხარულითა, | ყუ̂ჱლამ ბობლები მოლესა, |
| Line: 9 Verse: b | მშჳლდსა უგდებდენ ფიცხელსა, | და ცხენი მოიმალესა, |
| Line: 10 Verse: c | ქჱყანას გახარებულსა, | ვსჭრეტდით ახალსა მოლესა, |
| Line: 11 Verse: d | მოხუცნიც გაჭაბუკდიან, | არ თავი მოემოლესა. |
| Strophe: 114 Line: 12 114. | ||
| Line: 13 Verse: a | ალონს ვიწყით ნადირობა, | და ქუ̂ჱმორე ჩავჰყუ̂ჱბოდით, |
| Line: 14 Verse: b | უკეთ სროლის ბაასითა, | ერთმანეთსა ავჰყუ̂ჱბოდით, |
| Line: 15 Verse: c | მუნ ნადირი ვინც ვერ დავსტით, | შორს აღარვინ გავჰყუ̂ჱ\/ბოდით, |
| Line: 17 Verse: d | მოვიდით და ლხინად დავსხდით, | ვინ ვის რას ულაყბებოდით. |
| Strophe: 115 Line: 18 115. | ||
| Line: 19 Verse: a | რა აქედამე წავიდით, | კარამდის მოვინადირით, |
| Line: 20 Verse: b | მუნ განსუ̂ჱნება სად იყო, | ვიმუშაკებდით ნადირით, |
| Line: 21 Verse: c | ტყეებსა ვრევდით ყოველ-დღე, | შამურით ბედიყარს თითრით, |
| Line: 22 Verse: d | გაზაფხულისა ჰაერი, | შჱნოდა კარგა მუნ ნირით. |
| Strophe: 116 Line: 23 116. | ||
| Line: 24 Verse: a | მცირეს ხანს ბაზარს ვდგებოდით, | სალხინოდ სათამაშოთა, |
| Line: 25 Verse: b | ჩუ̂ჱნის ჯობნისა ბაასზედ, | ნუ ჰგონებ მალ დააშოთა, |
| Line: 26 Verse: c | სად მომეცადნა სალექსოდ, | მიბრძანე ბრძენო ფაშოთა, |
| Line: 27 Verse: d | კიდევ ბევრს რასმე უანბობ, | ჴელიდამ არსად უშოთა. |
| Page: 30 Strophe: 117 Line: 1 117. | ||
| Line: 2 Verse: a | მაისი დადგის ტურფად-ვე, | ვარდი აყუ̂ავდის ბაღებსა, |
| Line: 3 Verse: b | ველნი ყუ̂ავილით შეიმკის, | ჰგუ̂ანდის წითლითა ნაღებსა, |
| Line: 4 Verse: c | ბულბულთა ყეფა ისმოდის, | ვერ ვსჭუ̂რეტდით სულ \/ დანაღებსა, |
| Line: 6 Verse: d | მე ვინ მნახევდის იმ დროსა, | ულხინოდ სუფრ ანაღებსა. |
| Strophe: 118 Line: 7 118. | ||
| Line: 8 Verse: a | იქ მოვიდნიან ლეკები, | მებატონენი კაცები, |
| Line: 9 Verse: b | მოკრძალვით გულს-ჴელ-მოჭდობით, | მშიშრად ვით \/ ცხუ̂ართა ვაცები, |
| Line: 11 Verse: c | ფეშქაშსა მოცა-ზიდჳდეს, | ვერ რბევით რას მომტაცები, |
| Line: 12 Verse: d | აწ ჰნახე სოფლის სიმუხთლე, | ჩემზედა კუ̂ლა და კუ̂ლაცები. |
| Strophe: 119 Line: 13 119. | ||
| Line: 14 Verse: a | მინდორს ბალახი მომაღლდეს, | ხბოს დამალევდის ნადირთა, |
| Line: 15 Verse: b | იმ წამს მიჰმართის ირემმან, | შამბს მალჳთ მუნ დანაპირთა, |
| Line: 16 Verse: c | ჩუ̂ჱნც თან გავჰყევით სიმრავლით, | გაწყობით არ მებოძირთა, |
| Line: 17 Verse: d | ალაზანს გავჰხდით ნავითა, | სასროლად ზედ მინაშურთა. |
| Strophe: 120 Line: 18 120. | ||
| Line: 19 Verse: a | ერთი თამაშა არ ჰსჯობდა, | ჩუ̂ჱნს მაშინ ნავით გესლუ̂ასა, |
| Line: 20 Verse: b | ბაზრიდამ აყრას დიდებით, | სამინდორისა წასლუ̂ასა, |
| Line: 21 Verse: c | კაცი ვერ იტყჳს ენითა, | ვერცა იქს თავის ასლუ̂ასა, |
| Line: 22 Verse: d | დილით მწუხრამდის მჴეცს ჰსრჳდეს, | ვინ ელის მზისა \/ დასლუ̂ასა. |
| Strophe: 121 Line: 24 121. | ||
| Line: 25 Verse: a | ოთხმოცს ყათარსა აქლემსა, | ცხენსა ჯორსა ზავერს გარდა, |
| Line: 26 Verse: b | კარვებს მის მოფენილობით, | ჰკიდებენ იდჳს მუნ გორდა, |
| Line: 27 Verse: c | ტყუილი ნურ-ვის ჰგონია, | მართალი არის არ ჭორდა, |
| Line: 28 Verse: d | ნუზლიც მრავალი ვიახლით, | მინდუ̂რები სოფლებს გაშორდა. |
| Page: 31 Strophe: 122 Line: 1 122. | ||
| Line: 2 Verse: a | შჳდს რუ̂ას დღეს თუ ნავს გავიდით, | რაზომც მალე ვი\/სწრაფდითა. |
| Line: 4 Verse: b | გამოღმართსა ჯელგას გარეთ, | ოდენ ისრევ გაღმა მჴრითა, |
| Line: 5 Verse: c | აქათურიც ნავზე დამხუ̂დის, | ნაპირელი კურნაქითა, |
| Line: 6 Verse: d | გჳან ვერვინ მოვიდოდა, | მისთჳს რომე დავჰბაქითა. |
| Strophe: 123 Line: 7 123. | ||
| Line: 8 Verse: a | ჯარის სიმრავლე რა გკადრო, | დიდებულთა თუ მცირეთა, |
| Line: 9 Verse: b | ახალ ვაჟ-კაცთა სიმრავლე, | ვარსკუ̂ლავთა ჰგუ̂ანდა ციერთა, |
| Line: 10 Verse: c | ვინ იგ მოშალა უწყალოდ, | მან ღმერთი აღარ იღმერთა, |
| Line: 11 Verse: d | ვაჲ რა-ზომი სხუ̂ა კარგი, სოფელმან | გაწამიერთა. |
| Strophe: 124 Line: 12 124. | ||
| Line: 13 Verse: a | მუნ იყჳს ბედაურთ-ცხენთა, | შეკაზმა გამომჩუ̂ჱნობა, |
| Line: 14 Verse: b | შესამოსელსა კეკლუცთა, | შემოსად ტურფა ჩუ̂ჱნობა |
| Line: 15 Verse: c | ქარქაშის გაწყობილობა, | ისარს ორბის ფთით ჰშუ̂ჱნობა, |
| Line: 16 Verse: d | ვაჟ-კაცებისა ხუმრობა, | მუნ ჩუ̂ჱნს ჴელთ იყო ჩუ̂ჱნობა. |
| Strophe: 125 Line: 17 125. | ||
| Line: 18 Verse: a | ასე დადგიან კარვები, | კაცი თუ̂ალს ვერ გარდაწუ̂დენდა, |
| Line: 19 Verse: b | იყუ̂ნიან შუ̂ჱბით მშჳდობით, | ვერვინ ვერავის აწყენდა, |
| Line: 20 Verse: c | მესისხლე ჰყუ̂ანდა ვინ ვისმე, | მუნ სისხლსა ვით დაადენდა, |
| Line: 21 Verse: d | ღუ̂თის წყრომით მოხდა თუ̂არემდა, | მათ აგრე რა წაახდენდა. |
| Strophe: 126 Line: 22 126. | ||
| Line: 23 Verse: a | თორმეტი არის მინდორი, | სხუ̂ჱბისგან უკეთესების, |
| Line: 24 Verse: b | ირმისა ჯერნის დათჳსა, | ღორისა ტურის და მგლების, |
| Line: 25 Verse: c | აფთრისა მშუ̂ლისა ფოცხუ̂რისა, | კურდღლის მაჩჳსა მელების, |
| Line: 26 Verse: d | ბევრს ჯარს რომ მოინდომებდა, | მათი სახელი ესების. |
| Page: 32 Strophe: 127 Line: 1 127. | ||
| Line: 2 Verse: a | წინა მინდორი შირაქი, | და ორივ ტარბანაები, |
| Line: 3 Verse: b | ორი ელდარის მინდორი, | ჯერან ჩუღურში დაები, |
| Line: 4 Verse: c | ყაჯირლიყ ბაიდი გოლი, | სამგორი ჩადივარები, |
| Line: 5 Verse: d | ყარაიაზედ დაშუ̂რიან, | მესროლნი კარგ-სადავები. |
| Strophe: 128 Line: 6 128. | ||
| Line: 7 Verse: a | მივიდით მინდუ̂რებს მივადგით, | დავუწყით ჯელგას რიგება, |
| Line: 8 Verse: b | შუა ღამითგან უწინვე, | ნადირთ ვერ ექმნა შეგება, |
| Line: 9 Verse: c | ასრე შეჰკრიან სამგნითვე, | მჴეცი მათ ვერ გარდეგება, |
| Line: 10 Verse: d | დაიწყეს მოსუ̂ლა კარზედა, | პირს ვერვინ ვერ შეეგება. |
| Strophe: 129 Line: 11 129. | ||
| Line: 12 Verse: a | დილა გათენდის შეიქნის, | დაწერით დავარებანი, |
| Line: 13 Verse: b | ვინა-რ ვიახლნი ჩემთანა, | ვერა ჰქნის მოკარებანი, |
| Line: 14 Verse: c | შეიქნის სროლა უცდური, | დანაცდენთ ძჳრად ძებანი, |
| Line: 15 Verse: d | კარგ-სადავენი მომხმარედ, | ვჰყჳ ავის შორს განძებანი. |
| Strophe: 130 Line: 16 130. | ||
| Line: 17 Verse: a | ასრე უნდა მშჳლდოსანი, | არ ჰკრევდეს ყოვლისა ას-ასოს, |
| Line: 18 Verse: b | მართალს მჴარსა შუასა ჰკრას, | წინ გარდამხტალს თეთრს \/ დაასოს, |
| Line: 20 Verse: c | მჴეცი სადგომს წამოიღოს, | მწყურუ̂ალს მინდორს სისხლი \/ ასოს, |
| Line: 22 Verse: d | ერთს გაზაფხულს მთიბათუ̂ჱმდინ, | ოთხმოცისგან უფრო \/ ასოს. |
| Strophe: 131 Line: 24 131. | ||
| Line: 25 Verse: a | ნადირზედ ასე მივიდეს, | ეგონოს შეეძგერაო, |
| Line: 26 Verse: b | მერე სადავეს გამოჰკრას, | რას ჰქჳან გულის ძგერაო, |
| Line: 27 Verse: c | ჴარსა და ვაცსა მოჰკლევდეს, | ცუდია მელა ბერაო, |
| Line: 28 Verse: d | მოუწონებდენ სიფიცხეს, | ინატრონ მისი მზერაო. |
| Page: 33 Strophe: 132 Line: 1 132. | ||
| Line: 2 Verse: a | რა ნადირობა გათავდის, | გრემისკენ წავეყრებოდით, |
| Line: 3 Verse: b | მუნ მოყუ̂არულნი ქალ-ყმანი, | ერთმანეთს შევეყრებოდით, |
| Line: 4 Verse: c | ვარდი დაგჳხუ̂დის გაშლილი, | ვჰკრეფდით და შიგ ვეყრე\/ბოდით, |
| Line: 6 Verse: d | ასე გჳამის იქ მისლუ̂ა, | მალ-აღარ გავეყრებოდით. |
| Strophe: 133 Line: 7 133. | ||
| Line: 8 Verse: a | გრემსა იყო ბევრის ქუ̂ჱყნის, | უცხოები იქ მოსული, |
| Line: 9 Verse: b | ბაღებ-შიგან კჳპაროსი, | ალვის-ხითა ამოსული, |
| Line: 10 Verse: c | ფშოდა სუნი სუნნელისა, | ყუ̂ავილთაგან ამოსული, |
| Line: 11 Verse: d | მისის ნახჳთ გაყრმდებოდა, | სიჭაბუკის ძალ-წასული. |
| Strophe: 134 Line: 12 134. | ||
| Line: 13 Verse: a | ერთი ბაღი და სასახლე, | გრემს იდგა ლევან მეფისა, |
| Line: 14 Verse: b | მას შენობაზედ ეტყობის, | გაცემა სიიეფისა, |
| Line: 15 Verse: c | ყოველი ყუ̂ავილ-ხეხილი, | გარ-მოცულ იყო სეფისა, |
| Line: 16 Verse: d | განცჳფრდებოდა მნახავი, | იქმნის სიბრძნისა მკრეფისა. |
