Strophe: 741 | ||
Line: 15 Verse: a | ანანურიდამ წავიდენ | გარსევან და მამუკაი, |
Line: 16 Verse: b | თუმც მამუკა უმჯობეა, | მაგრამ არის ისიც კაი, |
Line: 17 Verse: c | თვითანც კარგნი მეთოფენი | და იმათი სააკაი, |
Line: 18 Verse: d და | აქათ მივლენ თვით ესენი, | მთიულს დახვდა ბაკაკაი. |
Strophe: 742 | ||
Line: 19 Verse: a | რა მოვიდნენ სანადიროს, | ორნივ წავლენ ერთსა მხარეს, |
Line: 20 Verse: b | ლეკნი თურე მზირად უსხდეს, | ორმოცია არემარეს; |
Line: 21 Verse: c | ბუსუნი ქნეს, ჩაცაუსხდენ, | არ თუ შორით მოუარეს, |
Line: 22 Verse: d და | მათ ერთი ლეკი ხეზედ ჰყავს, | ახლოაო, არ თუ შორეს. |
Strophe: 743 | ||
Line: 23 Verse: a | ლეკი ნახეს ხეზედ მყოფი,მისმა | ნახვამ გააცინა, |
Line: 24 Verse: b | ერთმანერთსა დაჰპატიჟეს | სროლა მისი, სისხლთა მდინა. |
Line: 25 Verse: c | ჰგავს გარსევანს უსროლია, | მგონი, კიდეც დაეცდინა: |
Line: 26 Verse: d და | რად ვერ მიხვდენ სხვათაც ყოფნას, | კარგნი კაცნი რამ აცდინა? |
Strophe: 744 | ||
Line: 27 Verse: a | რა თოფის ხმა გაიგონეს, | მზირთ ფარული გააცხადეს, |
Line: 28 Verse: b | ორნი დარჩეს მოდაბლებით, | ლეკნი ზეით წამოადგეს; |
Line: 29 Verse: c | გამორიდეს, უკან მოჰყვნეს, | ვინც დაეცა ვეღარ ადგეს. |
Line: 30 Verse: d და | აწ უყურეთ მამუკასა, | ჭკუა როგორ გამოადგეს! |
Strophe: 745 | ||
Line: 31 Verse: a | გარსევანს თოფსა დაცლილსა | ფეხი წაუბრკმა, დაეცა, |
Line: 32 Verse: b | ერთი უძახის მეორეს: | "კა მაგას, დანა დაეცა." |
Line: 33 Verse: c | მამუკა თოფსა აიღებს, | არ ესვრის, ჭკუა მოეცა. |
Line: 34 Verse: d და | გიუნა თოფსა აიღებს, | არ ესვრის, ჭკუა მოეცა. |
Strophe: 746 | ||
Line: 35 Verse: a | მამუკასაც თუ ესროლა, | მოეკლამცა მას ერთიცა, |
Line: 36 Verse: b | მასც მოჰკლავდენ უსაცილოდ, | ჩაივლიდა იმათიცა, |
Line: 37 Verse: c | კაცმან უნდა იმ დღეს ჭკუა | მოიხმაროს და ღმერთიცა. |
Line: 38 Verse: d და | მოსულიყო სადგომს, ეთქვა | დიდი რამე მას ფიციცა. |
Strophe: 747 | ||
Line: 1 Verse: a | მამუკა ერთათ სიფიცხით | და მერმე ჭკვითაც მოურჩა, |
Line: 2 Verse: b | ესე სასირცხოდ დაიდვა, | რისთვის გარსევან დაურჩა. |
Line: 3 Verse: c | თქვა: "მივსდევ დაღისტანამდი, | იმას ვეღარვინ დაურჩა, |
Line: 4 Verse: d და | სად მიიყვანენ, მივჰყვები, | მე თეიმურაზ დამირჩა." |
Strophe: 748 | ||
Line: 5 Verse: a | გავიდა გაღმა სოფლებში, | დავლო ფშაველი ართანა. |
Line: 6 Verse: b | ვინც პოვა, არვინ დააგდო,მან | არ იახლა ართანა, |
Line: 7 Verse: c | უკან გაუდგა გარსევანს, | ამხანაგს ნაომართანა. |
Line: 8 Verse: d და | იმ ტოლი კაცი იმ დროსა | მე აღარ მყვანდა მისთანა. |
Strophe: 749 | ||
Line: 9 Verse: a | ლაგოდახად წაეწივნენ, | გარსევან ჰყვათ ხელშეკტული, |
Line: 10 Verse: b | ნახა წინამ ამხანაგმა | აუფეთქდა მწოვედ გული. |
Line: 11 Verse: c | მამუკამ თქვა: "არ შესძახოთ, | დაიღევით ასე სული, |
Line: 12 Verse: d და | თორემ იმას იქავ მოჰკლვენ, | მეც დავრჩები დაკარგული." |
Strophe: 750 | ||
Line: 13 Verse: a | შეეპარნენ ტყის ბედითა, | რა მოვიდენ, შეუზახა. |
Line: 14 Verse: b | თვითან მივა ყველას წინა, | სხვა არავინ წაუძახა. |
Line: 15 Verse: c | ხლმით დახოცა მან ლეკები, | აღარც სულთქვნა, აღარც ახა. |
Line: 16 Verse: d და | გარსევანც ლეკი შეიპყრა, | რა ესენი დაინახა. |
Strophe: 751 | ||
Line: 17 Verse: a | ზოგთა თქვეს, თუ: ესე საქმე | მამუკამა ვერ ქნა კარგა, |
Line: 18 Verse: b | განა თუ არ მოსწეოდა, | მას უკან რადღა ევარგა. |
Line: 19 Verse: c | შენ რას იტყვი, მე კი მამწონს,ჩემწინ | იმან კარგა დარგა. |
Line: 20 Verse: d და | კაი საქმე წახდებოდა, | თუ ლეკთ აქ არ დაებარგა. |