| Strophe: 759 | ||
| Line: 14 Verse: a | დიდოთ ვსჭვრეტდი ყოვლთ წარმართზედ | უღვთოთა, უუსჯულესსა. |
| Line: 15 Verse: b | ღვთისგან შორს და მის უცნობლად | კვლავ ეშმაკთა მემსხვერპლესა; |
| Line: 16 Verse: c | არ უსმენდენ ებისკოპოზთ, | რაც რომ მათთვის დაეწესა. |
| Line: 17 Verse: d და | ვთქვი, აწ წავალ, ძალს უჩვენებ | სულელთა და ჭკვამოკლესა. |
| Strophe: 760 | ||
| Line: 18 Verse: a | ამად წაველ მათ წარმართზედ, | მინდოდა რომ მამექცია, |
| Line: 19 Verse: b | მერმე, თუ არ დაეჯერათ, | ციხეები მამექცია, |
| Line: 20 Verse: c | ვამე, მათგან კარგთა ყმათა | სისხლი კლდეთა მამექცია. |
| Line: 21 Verse: d და | მათ ასეთი საქმე მიყვეს, | დასარჩობლად მამე ქცია. |
| Strophe: 761 | ||
| Line: 22 Verse: a | მიველ, ჩაუდეგ, ავიღეთ | ზოგ-ზოგის კოშკებიანად, |
| Line: 23 Verse: b | უთხარ: "არ მოხვალ რჯულზედან, | ყათლანს არ გიზამ გვიანად." |
| Line: 24 Verse: c | მათ დაბალი თქვეს ერთხანად, | ვთქვი აწ არიან ჭკვიანად. |
| Line: 25 Verse: d და | მერე მომიკლეს მამუკა, | სარგებელი ვქენ ზიანად. |
| Strophe: 762 | ||
| Line: 26 Verse: a | მამუკა მოკლეს თოფითა, | ისროდეს შხამიანებსა |
| Line: 27 Verse: b | ისარსა მათებრ უკუღმა, | უცდურად დასანანებსა. |
| Line: 28 Verse: c | რუსთველი მირჩევს წამოსვლას, | მე ვეტყვი მას უარებსა, |
| Line: 29 Verse: d და | მან მითხრა: "მეფევ, ესე სჯობს | ამისგან უუარებსა." |
| Strophe: 763 | ||
| Line: 30 Verse: a | არ დაუჯერე, ავად ვქენ, | მიჯობდა გაბრუნებანი. |
| Line: 31 Verse: b | მათ იხმეს ლეკი საშველად, | მალ მოვლენ, ექნათ რებანი. |
| Line: 32 Verse: c | შეიქნა ომი სასტიკი, | კარგთა ვინ შეძლოს ქებანი? |
| Line: 33 Verse: d და | საგროვით გამოგვაქცივნეს, | ხრდალს დაუკარგეს ცნებანი. |
| Strophe: 764 | ||
| Line: 34 Verse: a | ალავერდელი, რუსთველი, | მოკლეს ჩემს წინა და ახლო, |
| Line: 35 Verse: b | პაპუა აშრაპიშვილი, | კაი ყმა, მუდამ საახლო, |
| Line: 36 Verse: c | სულხან ბაზიერთ-ხუცესი, | ჟამ წარვლილ ვინღა აახლო? |
| Line: 37 Verse: d და | მასთან ნათანელ მდივანი, | მისთვის ვინ შეგკრას ნაახლო. |
| Strophe: 765 | ||
| Line: 1 Verse: a | რევაზ დაჭრეს სახლთხუცესი, | მე ცხენი ქვეშ გამომიკლეს, |
| Line: 2 Verse: b | კვლავ თამაზა ჯაზდანისძე, | მათ იმატეს, ჩვენთა იკლეს. |
| Line: 3 Verse: c | მე ცხენს შემსვა გიორგიმა | უკეთესსა, არ მუხლ-მოკლეს. |
| Line: 4 Verse: d და | რადგან ბევრი მტერი მყვანდა, | რას ვებრძოდი ჭკუათ მოკლეს? |
| Strophe: 766 | ||
| Line: 5 Verse: a | ებისკოპოზთ, დარბაზის ერთ | ამოწყვეტილი შინ მოველ. |
| Line: 6 Verse: b | ისინი ღმერთსა ვერ სცნობენ, | ვით გაუმატჯვა სამოველ? |
| Line: 7 Verse: c | დიაღ დავსუსტდი მას აქეთ, | ცოცხალი რადღა წამოველ? |
| Line: 8 Verse: d და | სხვაც ბევრი მოჰკლეს მსახური, | მგონივ ერთს ერქვა იოველ. |
| Strophe: 767 | ||
| Line: 9 Verse: a | მამუკა ბოქაულთხუცეს, | ლაღობით ეთქვა "იშიო," |
| Line: 10 Verse: b | იმ ძაღლთა ვით შეურჩიეს, | ღაწვს მცირეს, კანჭსა წვრილშიო. |
| Line: 11 Verse: c | რევაზს ლოყას ჰკრეს ისარი | და თამაზასა წვივშიო. |
| Line: 12 Verse: d და | აგრე ისპანი ყოფილან, | რად არა ჰქონდათ შიშიო? |
