TITUS
Archil, Archiliani
Part No. 170
Previous part

Chapter: 16-54  
Line: 33  აქა მაღაროს მისვლა როსტომ მეფისაგან დიდის ლაშქრითა.






Strophe: 772  
Line: 34  Verse: a        ამ საქმემ გამითამამა   როსტომ, წამოდგა საომრად
Line: 35  Verse: b        ქართველთა მეფე ქართველით,   ჰყვანდა ხანებიც თან ლაშქრად.
Line: 36  Verse: c        მე ბაზარს ვიყავ გაზაფხულ   სანადიროსა, მათ შორად.
Line: 37  Verse: d     და   მითხრეს: "მოვაო ლაშქარი,"   არ დავიჯერე ნეჭორად.






Strophe: 773  
Line: 38  Verse: a        ქალაქიდამ გამოვიდა,   მოვიდაო მედასტურე.
Line: 39  Verse: b        მალ დავაგდე სანადირო   კარგები და სხვა სატურე,
Page: 90   Line: 1  Verse: c        შვილი ზეით გამოვგზავნე,   მუზარადი არ დავხურე,
Line: 2  Verse: d     და   ლაშქრისათვის შესაყრელად   ვერ მამასწრეს მათ, უყურე!






Strophe: 774  
Line: 3  Verse: a        მამაშურეს მათ ხისიყსა,   ეგონათ თუ მამისწრობდენ,
Line: 4  Verse: b        მაგრამ კიდევ მე მიუსწარ   ცოტას კაცით, ასიოდენ.
Line: 5  Verse: c        რა მე მიველ, იგინიცა   კელმეშურში რაზმს აწყობდენ.
Line: 6  Verse: d     და   სულ ხისიყელთ ვერ მამისწრეს,   რაზომ კაცი კაცზედ რბოდენ.






Strophe: 775  
Line: 7  Verse: a        მოვიდენ რაზმ-დაწყობილნი   ჭოტორის გზითა მაღაროს,
Line: 8  Verse: b        სრულ ერთს გზაზედა მოაწვეს,   ჯარი სხვას გზაზედ არ აროს.
Line: 9  Verse: c        სცემდეს ქოსსა და ზურნასა,   ჰგონებდეს მათ სანაღაროს,
Line: 10  Verse: d     და   გაბრუნდებიან იმგვარად,   ამ გზაზედ მოვლენ აღაროს.






Strophe: 776  
Line: 11  Verse: a        შეიქნა სროლა ორგნითვე   უმცროთგან უფრო ფიცხადე,
Line: 12  Verse: b        მოკლეს და დაჭრეს ჩვენგანთა,   სისხლი შენ გარდაიხადე;
Line: 13  Verse: c        ყაფლანს ჰკრეს ზუჩის საცხვირეს,   ხმა გამოვიდა ჯახადე,
Line: 14  Verse: d     და   ჟჯაჭვმა დაუდგა სადგომსა,   მიჰყავს და მალე აჰხადე.






Strophe: 777  
Line: 15  Verse: a        ბოვნელსა ეფისკოპოზსა   ჰკითხე, რად მოჰყვა ჩემზედა?
Line: 16  Verse: b        მე ქრისტიანე მეფე ვარ,   იგ არის თათრის რჯულზედა.
Line: 17  Verse: c        თუ უსამართლო ბერია,   ღმერთი გამივლენს მას ზედა,
Line: 18  Verse: d     და   თოფი ჰკრეს ორივ თვალები   წააყრევინეს ქვაზედა.






Strophe: 778  
Line: 19  Verse: a        ორი ქისიყელი კაცი,   მსახურები რომ იქ იყვნეს,
Line: 20  Verse: b        გონასა მანგოსაშვილი,   ერთად მსრილნი არ გაიყვნეს,
Line: 21  Verse: c        გლეხნი იყვნეს, მაგრამ იმ დღეს   დარბაისლადაც კმარ იყვნეს,
Line: 22  Verse: d     და   იმ დღეს იმდენს მეომართა   პირი მართ იმ ორთ დაუყვნეს.






Strophe: 779  
Line: 23  Verse: a        გაბრუნდენ, ავად გაყარეს   ბარგი და მაფრაშებია,
Line: 24  Verse: b        იმდენთ ლაშქართა ცოტათი   ღვთითა მე მალ შევებია;
Line: 25  Verse: c        ქართველნი ახლდენ, სხვა ხანიც,   აკლია თუ ფაშებია.
Line: 26  Verse: d     და   ნეტამც გეჭვრიტა, ვინ მახლდენ,   შენ ვისმე იქ დაებია!






Strophe: 780  
Line: 27  Verse: a        ვეღარც ლაშქარმა მამისწრა   და ვეღარ შვილმა, თორემე
Line: 28  Verse: b        თუ მათ მოესწრო, ან აქა   შემყროდა გლეხი მერე მე,
Line: 29  Verse: c        მათ ქალაქამდი მივსდევდი,   მაგრა რა მექნა მორემე?
Line: 30  Verse: d     და   აქადამ გავაქციე და   ვეღარ მივსდიე შორე მე.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Archil, Archiliani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 22.8.2016. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.