Strophe: 125 | ||
Line of ed.: 1 Verse: a | 125. ქალმა ცნა, მეფე გარდაჴდა, | მანგის უბრძანა: "დედაო, |
Line of ed.: 2 Verse: b | "აზიზი მისრი ლხინად ზის, | ლაშქართ ხვევნასა ხედაო? |
Line of ed.: 3 Verse: c | წადი, მალვითა დაზვერე, | რასა იქს ჩემი ბნედაო, |
Line of ed.: 4 Verse: d და | ეგება მეცა მიჩვენო, | სანამდი ისხდენ, სმედაო". |
Strophe: 126 | ||
Line of ed.: 5 Verse: a | 126. მოახსენა: "დია, ღმერთო, | წავალ მისად საჭვრეტელად". |
Line of ed.: 6 Verse: b | რა მივიდა, ვერვინ ნახა | კაცი მისად დამჭერელად, |
Line of ed.: 7 Verse: c | სადგომს გარე შამოევლო, | ჩადრი გაჭრა სანახველად, |
Line of ed.: 8 Verse: d და | ნახა: უსხდენ მეჩანგენი | ჭირთა მისთა უკუმყრელად. |
Strophe: 127 | ||
Line of ed.: 9 Verse: a | 127. შამობრუნდა, მოახსენა: | "სანაცლომცა შენი მანგი! |
Line of ed.: 10 Verse: b | მივე, ვნახე იგი მოყმე, | ლალისებრი ჰქონდა რანგი, |
Line of ed.: 11 Verse: c | თვალს გარეშე ეხვევიან | შავნი, ვითამც აბაშ-ზანგი, |
Line of ed.: 12 Verse: d და | მწყრალსა ლომსა დავასახე, | ვისმცა ეძლოს მისი ჯანგი?" |
Strophe: 128 | ||
Line of ed.: 13 Verse: a | 128. რა ეს ესმა, შეეხვეწა: | "წამიყვანე, დამანახე, |
Line of ed.: 14 Verse: b | ნურვის ეტყვი წაგიყვანო, | ხოშიადი შამინახე". |
Line of ed.: 15 Verse: c | მიიყვანა მას ადგილსა: | "წეღან აქათ დავინახე". |
Line of ed.: 16 Verse: d და | შახედა, დაიძახა: "ეს | არალი, მე რომ ვნახე"! |
Strophe: 129 | ||
Line of ed.: 17 Verse: a | 129. უშნი ქნა და გამობრუნდა, | ქარვის ფერი გარდაეცა, |
Line of ed.: 18 Verse: b | ფერჴთა დგომა ვეღარ გაძლო, | წაიქცა და დაცაეცა, |
Line of ed.: 19 Verse: c | სოფელს ამას უძრახვიდა: | "ესე ბედი რა მამეცა?!" |
Line of ed.: 20 Verse: d და | მანგის ზურგთა აეკიდა, | წამოეღო, არა ეცა. |
Strophe: 130 | ||
Line of ed.: 21 Verse: a | 130. ქალი ზურგთა ანაკიდი | მოიტანა მანგიმ შინა, |
Line of ed.: 22 Verse: b | ქალი დია სევდის ჴელით | ცხელსა ცრემლსა აექშინა, |
Line of ed.: 23 Verse: c | ქალი თვალთა სეტყვასა ჰყრის, | ვარდთა ზედა დაეშინა, |
Line of ed.: 24 Verse: d და | ქალი ნახეს დაბნედილი, | გვერც მხლებელთა შეეშინა. |
Strophe: 131 | ||
Line of ed.: 25 Verse: a | 131. მას გარეშამო ეხვივნეს, | ასხემდათ ვარდისა წყალსა, |
Line of ed.: 26 Verse: b | თავსა წახურის რიდებით, | ჰკოცდიან თვალითა წყალსა, |
Line of ed.: 27 Verse: c | ეხვეწებოდენ: "ნუ სტირი, | ნუ გაგვჴდი ჩვენცა საწყალსა". |
Line of ed.: 28 Verse: d და | ამას არღარა ჩაესმის, | თვალთა ღვრის სისხლსა, რა წყალსა. |
Strophe: 132 | ||
Line of ed.: 1 Verse: a | 132. ქალი მოსთქვემდა საბრალოდ, | უჩივის ბედის წერასა: |
Line of ed.: 2 Verse: b | "სოფელო, რას გარმეკიდე, | მაძლევ ქარვისა ფერასა, |
Line of ed.: 3 Verse: c | გამყარე ლხინსა ყველასა, | ჩანგ-ჩაღანისა ჟღერასა, |
Line of ed.: 4 Verse: d და | იქი იმ ყოფით მაქცივე, | აქ მიმეც ვისთა მზერასა?" |
Strophe: 133 | ||
Line of ed.: 5 Verse: a | 133. "სოფელო, ჩემგან რა გინდა? | სიკვდილიც დამიკვეთეო, |
Line of ed.: 6 Verse: b | გამყარე ტკბილსა მშობელსა, | მისრეთი შამიკვეთეო, |
Line of ed.: 7 Verse: c | აწ აგრეც მამკალ, დამიხსენ, | სამარე გამიკვეთეო, |
Line of ed.: 8 Verse: d და | გული და ღვიძლი გამიპევ, | შეიწვი,შეიკვეთეო!" |
Strophe: 134 | ||
Line of ed.: 9 Verse: a | 134. "გწადიან ჩემი სიკვდილი, | რომ თავი მომაკვლევინო, |
Line of ed.: 10 Verse: b | ნეტამც დაგეხსნა, სოფელო, | ეგრე რა მე მაქნევინო, |
Line of ed.: 11 Verse: c | ცოცხალი დავრჩე, რას ვაქნევ, | სხვა ქმარი შამართვევინო, |
Line of ed.: 12 Verse: d და | რად არ მეხსნები, არ ვიცი, | რა გინდა, რა მაქნევინო?" |
Strophe: 135 | ||
Line of ed.: 13 Verse: a | 135. "არ ვიცი, ნეტარ, რა ვნახე, | სიზმრად მეჩვენა ისი მე, |
Line of ed.: 14 Verse: b | მისრეთის თემი მანიშნა, | უცხო ქვეყანა ვისიმე, |
Line of ed.: 15 Verse: c | აწ ცეცხლი რამე მამიდგა | მის უზეშთესი ვისი მე, |
Line of ed.: 16 Verse: d და | აწ შეყრის ნაცვლად პატიჯნი | გულსა მითესა მისი მე". |
Strophe: 136 | ||
Line of ed.: 17 Verse: a | 136. "სოფელო, შენ რა გაგაძღებს | ჩემის სისხლისა ხვრეტითა, |
Line of ed.: 18 Verse: b | გული, გონება წამართვი, | დამსვი ჭკვითაცა რეტითა, |
Line of ed.: 19 Verse: c | სხვათაგან მეტი რა მექნა, | რომ დამწვი ცეცხლთა მეტითა? |
Line of ed.: 20 Verse: d და | შავგულო, რა შეგვყარე, ვერ | ვნახე კარგი ჭვრეტითა!" |
Strophe: 137 | ||
Line of ed.: 21 Verse: a | 137. ტურფა მიწვა საგებელად, | თუცა ძილი უნდა არა, |
Line of ed.: 22 Verse: b | გვერც მხლებელნი მიჭირულნი | ყველა ძილად მიეყარა, |
Line of ed.: 23 Verse: c | ადგა, თოკი სვეტს მოაბა, | მერმე ყელად გარდიყარა, |
Line of ed.: 24 Verse: d და | გასარჩობლად გეეზიდნა, | თავი უნდა გაემწარა . |
Strophe: 138 | ||
Line of ed.: 25 Verse: a | 138. უცხო მოვიდა ფრინველი | სახით და ანაგებითა, |
Line of ed.: 26 Verse: b | უთხრა, თუ: "როგორ მოიკლა | თავი შენისა ნებითა? |
Line of ed.: 27 Verse: c | არა სჯობს ეგე საქნელად, | ნუ ხარ თავისა ვნებითა". |
Line of ed.: 28 Verse: d და | მჴარზე შეჯდომით უხსნიდა | ნიკარტით არ თო ნებითა. |
Strophe: 139 | ||
Line of ed.: 29 Verse: a | 139. ქალს ეუბნების ფრინველი | თავით ფერჴამდი ჭრელია: |
Line of ed.: 30 Verse: b | "მან გამომგზავნა, ჰე, მზეო, | ვინ ასრე შენი მკულელია, |
Line of ed.: 31 Verse: c | ბრძანა, თუ: "მისრეთს მელოდე, | თუ ჩემს შეყრასა ელია, |
Line of ed.: 32 Verse: d და | აზიზი მისრი შეირთე, | არა კაცობის მქნელია". |
Strophe: 140 | ||
Line of ed.: 1 Verse: a | 140. გლახ ქალმა უთხრა ფრინველსა | სიტყვანი უამესია: |
Line of ed.: 2 Verse: b | "ორგულობა და სიმუხთლე | თქვენია, თურმე, წესია. |
Line of ed.: 3 Verse: c | მე ვინ და აზიზი ვინა, | ქმარად შევირთო ესია? |
Line of ed.: 4 Verse: d და | გწადიანთ ცეცხლი მამიდვათ | ამისგანც უცხელესია!" |
Strophe: 141 | ||
Line of ed.: 5 Verse: a | 141. ფრინველო, აწ მომეშვი, ვივაგლახო | და ვიტირო, |
Line of ed.: 6 Verse: b | მეც ვიცი, ამად მოსრულხარ, | მამკლა და აღარ მატირო, |
Line of ed.: 7 Verse: c | აწ აგრეც ნუღარ მაცოცხლებ, | ჩემის სევდითაც ნუ სტირო, |
Line of ed.: 8 Verse: d და | ამგვარსა უბედობასა | ტირილი უნდა და ვტირო". |
Strophe: 142 | ||
Line of ed.: 9 Verse: a | 142. "თავი მოვიკლა, დამეხსენ, | ვისი ხარ, მისსა მზესაო, |
Line of ed.: 10 Verse: b | სიცოცხლისაგან გამძღარვარ, | უცილოდ დავლევ დღესაო, |
Line of ed.: 11 Verse: c | უმისოდ თავსა რას ვაქნევ, | რომ ვსჭვრიტო ამო მზესაო, |
Line of ed.: 12 Verse: d და | წადი და ჰკადრე: მიეცა | პატიჯსა უარესსაო". |
Strophe: 143 | ||
Line of ed.: 13 Verse: a | 143. რა ფრინველი არ მოეშვა, | ქალმა დართო ასრე ნება: |
Line of ed.: 14 Verse: b | "მე შევირთო მისრთა მეფე, | რა შაიქნას გათენება, |
Line of ed.: 15 Verse: c | მაგრა ჰკადრე ჩემსა მზესა: | სხვათა რატომ დამანება? |
Line of ed.: 16 Verse: d და | შენმცა მრისხვი, მე შენს მეტსა | მთვარეს მივცე მოვანება". |
Strophe: 144 | ||
Line of ed.: 17 Verse: a | 144. ფრინველმა ცნა, დამორჩილდა, | მჴარი მჴარსა შეატკვეცა, |
Line of ed.: 18 Verse: b | მასვე წამსა გამოფრინდა, | რომე კარსა არა ეცა. |
Line of ed.: 19 Verse: c | ქალს მისნივე შვენებანი | მართ უფროსი მოცაეცა, |
Line of ed.: 20 Verse: d და | რა გათენდა, მოეკაზმა, | ელვის ფერი გარდაეცა. |
Strophe: 145 | ||
Line of ed.: 21 Verse: a | 145. დილას შესხდენ დაკაზმულნი, | ქალაქისკე წაცავიდეს, |
Line of ed.: 22 Verse: b | ყველა წინა ეგებოდეს, | ქეჯაოსა თეთრს აყრიდეს, |
Line of ed.: 23 Verse: c | ქვეშ ნაქსოვი გაუფინეს, | სამს ფარსანგსა ასრე ვლიდეს, |
Line of ed.: 24 Verse: d და | სოფელ-ქვეყნად ჴმა გავარდა: | ყველაყაი მოცავიდეს". |
Strophe: 146 | ||
Line of ed.: 25 Verse: a | 146. თვალ-შავმა, წამწამ-გიშელმა | ზილიხამ, ტანად სარომა, |
Line of ed.: 26 Verse: b | მისებრ შუქისა მფენელმა | და ტურფამ საბაღნარომა, |
Line of ed.: 27 Verse: c | მისის პირისა ციმციმით | ვარდ-იამ დაუმჭკნარომა, |
Line of ed.: 28 Verse: d და | მზის მჩაგრმა, მთვარის ამგდებმა, | თავი მისრეცა არომა. |
Strophe: 147 | ||
Line of ed.: 29 Verse: a | 147. სრულნი მისრელნი მოგროვდენ | კარზედა, თავნი შეყარეს, |
Line of ed.: 30 Verse: b | ხონებით თეთრი ნაჭერი | ქალსა ზე გარდააყარეს, |
Line of ed.: 31 Verse: c | შაბაშ-შაბაში გამრავლდა, | ვის ჭირი სჭირდა, გაყარეს, |
Line of ed.: 32 Verse: d და | შევიდეს, დასხდენ ნადიმად, | დარბაისელნი შეყარეს. |
Strophe: 148 | ||
Line of ed.: 1 Verse: a | 148. სამ დღემდი იყო ქორწილი | და დიდი გარდასავალი, |
Line of ed.: 2 Verse: b | გასცა მეფემა თავასი | უანგარიშო, უვალი, |
Line of ed.: 3 Verse: c | მას წელს გლახათა შეუნდო | ყოველი გამოსავალი, |
Line of ed.: 4 Verse: d და | უცილოდ მას დღეს დავიწყდა | ანქირ-მანქირსა სავალი. |
Strophe: 149 | ||
Line of ed.: 5 Verse: a | 149. კვლავღა ბრძანა: "მოიღეთ სრულნი | საჭურჭლეთ კლიტენი". |
Line of ed.: 6 Verse: b | მეფეთ სამ-სამი კლიტენი | მისცა, ნაკაზმი ცხრა ცხენი, |
Line of ed.: 7 Verse: c | მას გარე მოაღებვინა | დიმეშყისათვინ სხვა ზღვენი, |
Line of ed.: 8 Verse: d და | ხონებით თვალ-მარგალიტი, | სხვა საჩუქარი რა ვთქვენი! |
Strophe: 150 | ||
Line of ed.: 9 Verse: a | 150. არაშანს მისცა საკიდვრით | თვალ-მარგალიტი ცხრა ჯორი, |
Line of ed.: 10 Verse: b | შავარდნები და გავაზი, | ორმოცი კვლავე სხვა ქორი, |
Line of ed.: 11 Verse: c | ახიშანს, სპათა სალარსა, | ხონ-მარგალიტი ას ორი, |
Line of ed.: 12 Verse: d და | შავარდნები და გავაზი, | ქორები ყველას სასწორი. |
Strophe: 151 | ||
Line of ed.: 13 Verse: a | 151. ტახტზედა მჯდომსა ზილიხას | ელვურებ შუქი ჰქრთებოდა, |
Line of ed.: 14 Verse: b | აზიზის გვერცა ჯდომითა | ამაყსა ქალსა სწრფებოდა, |
Line of ed.: 15 Verse: c | ვარდისა ძირსა შაპარვით | შავი რამ ზანგი დგებოდა, |
Line of ed.: 16 Verse: d და | მისნი მჭვრეტელნი მისითა | სურვილით იჴოცებოდა. |
Strophe: 152 | ||
Line of ed.: 17 Verse: a | 152. მჭვრეტელთა ამზრზინებელი | წყნარად ჯდა დია კრძალვითა, |
Line of ed.: 18 Verse: b | მოცრემლიანოს თვალებსა | ჰშვენის გაჭრეტა მალვითა, |
Line of ed.: 19 Verse: c | ლალის და ბროლის ადგილზე | ჩრდილი დგას გიშრის სარვითა, |
Line of ed.: 20 Verse: d და | სცვენ ყვევლგნით არე-მარესა, | მჭვრეტელთა ჰკოცენ მალვითა. |
Strophe: 153 | ||
Line of ed.: 21 Verse: a | 153. მეორეს დღესა ქორწილში | პირმზე არ დაჯდა ერშია, |
Line of ed.: 22 Verse: b | დარბაისელთა ჯალაბნი | შამოეხვივნეს გარშია, |
Line of ed.: 23 Verse: c | მოახსენებდეს: "პატრონო, | რად არა გახვალთ კარშია"? |
Line of ed.: 24 Verse: d და | ვისცა ენახოს იმისებრ | ადამ-ევასა გვარშია! |
Strophe: 154 | ||
Line of ed.: 25 Verse: a | 154. უბრძანა: "მე ვერ გამოვალ, | წაბრძანდით თქვენვე იქია", |
Line of ed.: 26 Verse: b | ვარდი გააპის კბილთაგან, | გამოაყენის შუქია, |
Line of ed.: 27 Verse: c | მისთა მნახველთა ნახული | სხვა ვეღარავინ უქია, |
Line of ed.: 28 Verse: d და | ყვევლთა ყვავილთა დამჭკნობი | მისის წამწამთა ბუქია. |
Strophe: 155 | ||
Line of ed.: 29 Verse: a | 155. მას დღესა იყო პურობა, | დიადი შემოყრილობა, |
Line of ed.: 30 Verse: b | ნადიმად მსხდომთა თავადთა | შექნეს ამისი ცილობა: |
Line of ed.: 31 Verse: c | "მეფესა რა მოსწყენია, | რადა სჭირს ფერ ნაკლულობა? |
Line of ed.: 32 Verse: d და | უცილოდ იგი ეწყინა, | ქალმა არ ნახა პურობა". |
Strophe: 156 | ||
Line of ed.: 1 Verse: a | 156. გარდაჴდა სმა და ნადიმი, | ყველაი სახლად წავიდა, |
Line of ed.: 2 Verse: b | თვით მეფეც ადგა ჭამიდამ, | ქალისა სადგომს შევიდა, |
Line of ed.: 3 Verse: c | მჴეველთა ჰკადრეს: პატრონო, | ჴელმწიფე კარად მოვიდა". |
Line of ed.: 4 Verse: d და | იგი წარბ-შერჭმით ქუეშად | ჯდა, აზიზი ტახტზე ავიდა. |
Strophe: 157 | ||
Line of ed.: 5 Verse: a | 157. მას ღამე ერთად მწოლელსა | არც ერთსა ჰქონდა ძილობა, |
Line of ed.: 6 Verse: b | ყმამან ლაღობა დაუწყო, | მზისა ვის ჰქონდა ცილობა, |
Line of ed.: 7 Verse: c | ვერ მოიჴმარა კაცობა, | შეექნა ფერ შეცვლილობა, |
Line of ed.: 8 Verse: d და | გულს უნდის ჴელი ვერ ჰყარის, | როგორ არ მართებს წბილობა? |
Strophe: 158 | ||
Line of ed.: 9 Verse: a | 158. აზიზ ქალსა სად ღირს იყო, | სხვათა იყო ანაბარი, |
Line of ed.: 10 Verse: b | მასთან მადად არ შეძალის | კაცობისა დასადარი, |
Line of ed.: 11 Verse: c | მასვე მართებს მისი შეყრა, | რომისთანა არსად არი, |
Line of ed.: 12 Verse: d და | ჭიქა რადგან ფეროვნობდეს, | ვინ იტყვის, თუ თვალი არი? |
Strophe: 159 | ||
Line of ed.: 13 Verse: a | 159. ქალი მის ყმისა მგონები | ზაფრანის ფერად ჴდებოდა, |
Line of ed.: 14 Verse: b | სიცოცხლისაგან გამზღარსა | სიკვდილი ენატრებოდა, |
Line of ed.: 15 Verse: c | სევდის ჴელითა დამწვარი | სევდასვე ემოყვრებოდა, |
Line of ed.: 16 Verse: d და | ამოიოხრის ასეთი, | რომ სული აღმოჰყვებოდა. |
Strophe: 160 | ||
Line of ed.: 17 Verse: a | 160. საგონებლისა პატრონი | იჯდის უშით და კვნესითა: |
Line of ed.: 18 Verse: b | "არ დამაჯერე მას ცეცხლსა, | აწ დამწვი უცხელესითა, |
Line of ed.: 19 Verse: c | ანთებულშიგა ჩაჭრილი, | თავს გაუვიდე მე სითა?" |
Line of ed.: 20 Verse: d და | ამას უძრახავს სოფელსა: | "სად მამიყვანე მე სითა? |
Strophe: 161 | ||
Line of ed.: 21 Verse: a | 161. "რად არ გცხვენის, უგემურო, | გეძახიან ყველა მქისსა, |
Line of ed.: 22 Verse: b | მამაშორე ჩემს სამყოფსა, | ნატრი შემქენ დედ-მამისა, |
Line of ed.: 23 Verse: c | აგრეც მამკალ, ნუ მაცოცხლებ | -- არ მაჩვენებ პირსა მისსა, |
Line of ed.: 24 Verse: d და | ეს სარჯელი ვისც გენახოს, | მამკალ შვილსა ადამისა". |
Strophe: 162 | ||
Line of ed.: 25 Verse: a | 162. იჯდის მუდამ მოქრუშვილი, | ნარგისთაგან ცრემლსა უშობს: |
Line of ed.: 26 Verse: b | "ნეტარ რა ვქნა, რა მექნების" | -- კვლა ამისთვი6 უფრო შიშობს, |
Line of ed.: 27 Verse: c | "ვაჲ, თუ მოვკვდე, იგი წაჴდეს" | -- ამას სულ-თქვამს, ამას უშობს, |
Line of ed.: 28 Verse: d და | "ასრე სხვა-ღა უბედური | დედისაგან ვინღა იშობს?" |
Strophe: 163 | ||
Line of ed.: 29 Verse: a | 163. თანამხლებელნი შებრუნდენ, | ქალი იქს წიგნთა წერასა: |
Line of ed.: 30 Verse: b | "თქვენის ნახვისა მონატრე, | ისმინეთ, გიწერ მე რასა, |
Line of ed.: 31 Verse: c | ჩემისა მოშორვებითა | ნუ მოეშლებით მღერასა, |
Line of ed.: 32 Verse: d და | უარეს ჭირში ჩავარდი, | -- უყურეთ ბედის წერასა!" |
Strophe: 164 | ||
Line of ed.: 1 Verse: a | 164. "ფათერაკსა ვერ მორჩების | -- ათასია, თუნდა ერთი, |
Line of ed.: 2 Verse: b | თქვენ მოგშორდი, აწ სოფელმა | გამორისხა უფრო ღმერთი, |
Line of ed.: 3 Verse: c | ნეტამც მანდავ მოგკდომოდი, | მე აზიზსა არ შევერთი, |
Line of ed.: 4 Verse: d და | აწ სევდასა წაუღივარ, | სიცოცხლე მაქვს წამი ერთი". |