TITUS
Qaramaniani
Part No. 44
Previous part

Chapter: (44) 
Page of ed.: 267 
Line of ed.: 25  აქა ოთხის სულთანის მოსვლა უშანგის შესაწევნელად


Line of ed.: 26       იხილეს, რომ ერთის მხრიდამ ძლიერი მტვერი ადგა, ასე რომ
Line of ed.: 27    ცა და ქვეყანა სულ აღარა ჩანდა. რა მტვერი გადიყარა, ნახეს, რომ
Line of ed.: 28    ოთხი ალამი გამოჩნდა, ოთხასის ათასის მეომარი ლაშქრით მოვი\დოდნენ.
Line of ed.: 29    ერთი ერაყის სულთანი ყეისარ-შაჰ იყო, ერთი არაბისტა\ნის
Line of ed.: 30    სულთანი სალსა-შაჰ იყო, ერთი -- ბახტიერის სულთანი ყათას\შაჰა,
Line of ed.: 31    ერთიც ზანგისტნის სულთანი. რა რომ ამ ოთხმა სულთნებმა
Line of ed.: 32    უშანგ-შაჰის ლაშქარი დამარცხებული იხილეს, მშვილდებს ხელი
Line of ed.: 33    დაივლეს და სინდელთ შეუტივეს. სინდელნი უკუ მიაქციეს. ხოს\როვშირ
Page of ed.: 268  Line of ed.: 1    სადაც ომობდა, იქავ მოიყვანეს. რა საღამოს ჟამი შეიქმნა,
Line of ed.: 2    ორსავე მხარესა გასაყარსა ნაღარასა ჰკრეს. ხოსროვშირმაც ომზედ
Line of ed.: 3    ხელი აიღო, ყაჰყაი ფილურსავარიც თან იახლა და წამოვიდნენ.
Line of ed.: 4    უშანგ-შაჰაც წამობრძანდა, მოედნის თავს დადგა და სარდლები
Line of ed.: 5    მოიკითხა. მცირე ხანს შემდეგ ის ოთხნი სულთანნი მოვიდნენ. რა
Line of ed.: 6    ხელმწიფე დაინახეს, დიდად გამხიარულდნენ, ცხენთაგან ჩამოხ\დნენ
Line of ed.: 7    და მდაბლად სალამი მოახსენეს. ხელმწიფემან მათაც მადლო\ბა
Line of ed.: 8    მოახსენა. შემდგომ ცხენსა შესხდნენ და წავიდნენ, მაგრამ უშან\გი
Line of ed.: 9    ხოსროვშირისთვის დიდად სწუხდა.

Line of ed.: 10       ნახეს, რომ ხოსროვშირიც მოვიდა წითლად სისხლში შეღები\ლი,
Line of ed.: 11    უკან ყაჰყაი ფილურსავარ მოსდევდა. რა მოვიდა, ცხენსა ჩა\მოხდა
Line of ed.: 12    და ხელმწიფეს მუხლსა აკოცა, მერმე იმ ოთხ სულთანთა
Line of ed.: 13    მიესალმა. შემდეგ ხელმწიფემ ხოსროვშირ გულსა მიიკრა, ორსავ
Line of ed.: 14    თვალებში აკოცა და მრავალ გზით დაარიგა. მერე დროშებთან მი\ვიდნენ,
Line of ed.: 15    შარიბ-მაჰა მიეგება. რა ძმა და შვილი უვნებლად ნახა,
Line of ed.: 16    ღმერთს მადლობა მისცა და თავსა მარგალიტი გადააყარა. ხელ\მწიფე
Line of ed.: 17    მიბრძანდა თავისს კარავში და ტახტსა დაბრძანდა. შემდგომ
Line of ed.: 18    ყოველნი თავ-თავის კარავს წავიდნენ, საომარი ტანისამოსი გაი\ხადეს
Line of ed.: 19    და სალხინო ჩაიცვეს, ხელმწიფის კარავსა შეიყარნენ და
Line of ed.: 20    ნადიმი დაიდვეს. შემდგომ სუფრა მოიღეს, მოვიდნენ მერიქიფენი
Line of ed.: 21    უცხონი იაგუნდის თასებით. ფალავანთა ღვინის სმა დაიწყეს, რა
Line of ed.: 22    რომ ღვინით ზარხოში შეიქმნენ, ყველანი თავ-თავის კარავსა წა\ვიდნენ.
Line of ed.: 23    ხოსროვშირ თვისი მამა თვის კარავში მიიყვანა, თვითონაც
Line of ed.: 24    გვერდით მოუჯდა, ასიმმა ნახა, რომ ხოსროვშირ თავის მამას გაჰ\ყვა,
Line of ed.: 25    თავსა თვისსა უთხრა: დრო ახლა გაქვსო, ამაღამ თვის მამას
Line of ed.: 26    არ გაუშვებს, დრო მაქვსო, რომ ქალისკენ წავიდე, ეგების ვეჩვენო
Line of ed.: 27    და ანუ ვნახოო. მაგრამ მე ხომ ვიცი, ხოსროვშირ გულჩინის ტრფი\ალიაო
Line of ed.: 28    და გულჩინ ხოსროვშირისა არისო.

Line of ed.: 29       ესე თქვა და თავის ბინაზედ წავიდა. გულჩინ მოაგონდა და
Line of ed.: 30    მისი ცეცხლი მოედვა. მაშინვე საღამურის ტანისამოსით მოირთვა,
Line of ed.: 31    მარჯვნივ და მარცხნივ ხანჯლები გაირჭო. ზევიდამ ერთი ძონძი
Line of ed.: 32    ჩაიცვა, დავრიშივით მოირთვა. თავის მოსამსახურეებს ასე უთხრა:
Line of ed.: 33    თუ ხოსროვშირი მოვიდეს და მომიკითხოს, ასე უთხარით, უშანგთან
Line of ed.: 34    არის-თქო. ვიდრემდის ამ სიტყვას დაასრულებდა, ხოსროვშირ კარ\ზედ
Line of ed.: 35    მიადგა, მსახურნი კარზედ მიეგებნენ. ხოსროვშირმა უთხრა:
Line of ed.: 36    ასიმ აქ არისო? ამათ ერთმანერთს ყურება დაუწყეს და არ იცოდ\ნენ,
Page of ed.: 269  Line of ed.: 1    რა ეთქვათ. თუ უთხრათ, აქ არის, ვაითუ ასიმმა დაგვსაჯოსო,
Line of ed.: 2    თუ არა და რა უყოთო. ხოსროვშირმა შეატყო, რომ ამათში ერთი
Line of ed.: 3    რამ ეშმაკობა არისო, ასიმს შეატყობინეს, რომ ხოსროვშირ კარზედ
Line of ed.: 4    დგასო. ასიმს შიშით ფერი ეცვალა, ვეღარა მოიგონა რა და კარზედ
Line of ed.: 5    გამოვიდა, თაყვანი სცა, ქება შეასხა და მოახსენა: რა მიზეზია
Line of ed.: 6    თქვენი აქ მობრძანებაო? ხოსროვშირმა შეხედა, რომ საღამურის
Line of ed.: 7    ტანისამოსით მორთულა, იარაღიც ქვეშიდამ შემოურტყამს, ზეიდა\მაც
Line of ed.: 8    ძველ-ძველი ჩაუცვამს. ხოსროვშირმა თუმცა იგი გაიკვირვა,
Line of ed.: 9    მაგრამ უბრძანა: ყოველთვის ჩემი დაჭირვების იმედო, რა იქმნება,
Line of ed.: 10    რომ დღეს ვინც მეომებოდა, ის შემიტყო, ვინ არისო, ან მეც წა\მიყვანო.
Line of ed.: 11    თუ არ წამიყვან, ამბავი მაინც მომიტანეო. ან რადა ხარ
Line of ed.: 12    მორთული საღამურის ტანისამოსით და ან სად მიდიოდი? ასიმმა
Line of ed.: 13    უთხრა: ჩემო ხელმწიფეო ხოსროვშირ! დღეს ჩვენი ხელმწიფე
Line of ed.: 14    შვიდის იყლიმის მპყრობელი ძლიერ შეწუხებული იყო იმ ოთხს
Line of ed.: 15    ფალავანზედ, რომელნიც დღეს შეიპყრეს, იქ მივიდოდი, ეგების
Line of ed.: 16    დრო დამეცა და იმ ფალავნებისთვის მეშველა რამეო. დღეს რომე\ლიც
Line of ed.: 17    თქვენ გეომებოდათ, იმის ამბავიც მინდოდა შემეტყო. ხოს\როვშირმა
Line of ed.: 18    შეატყო, რომ ეს მოხსენება სულ ტყვილი იყო და დი\დად
Line of ed.: 19    შეწუხდა, მაგრამ აღარა გამოაცხადა რა.

Line of ed.: 20       ასიმმა მოახსენა: ხელმწიფის შვილო, წაბრძანდით თქვენ თქვენს
Line of ed.: 21    კარავში და მე იმას უპოვნელს არ გაუშვებ. ესე თქვა და გაემ\გზავრა.
Line of ed.: 22    ხოსროვშირი ასიმის კარავშივე დაბრძანდა და ასიმის მომ\ლოდინე
Line of ed.: 23    იყო. რა ასიმ ყარაულებთან მივიდა, ნახა, რომ ასი ათასის
Line of ed.: 24    კაცითა თემურ-შაჰა დგას. რა ის გაიარა, სინდელთ ყარაულების\განაც
Line of ed.: 25    გაიპარა და გულჩინის კარავს დაუწყო ძებნა.

Line of ed.: 26       აქა ქეთან-შაჰის ამბავი მოიხსენიეთ: ქეთან-შაჰ
Line of ed.: 27    რომ ომიდამ მობრძანდა, თვისსა ტახტსა დაბრძანდა. ყოველნი თავ\თავის
Line of ed.: 28    განწესებულს ალაგას დასხდნენ, სარჯან ჰინდი ყველას თავს
Line of ed.: 29    დაჯდა. მერმე გულჩინ მოვიდა თვისის შვიდასის ქალებით და დას\ხდნენ.
Line of ed.: 30    მაგრამ გულჩინის გონებაში და გულში ხოსროვშირის ეშ\ხის
Line of ed.: 31    ტრფიალი განუშორებლად ეგზნებოდა. რანიც ფალავანნი იყვ\ნენ,
Line of ed.: 32    ყოველნი ხოსროვშირის ომსა და ფალავნობის აქებდნენ. იმ
Line of ed.: 33    დღეს სინდის ფალავანნი ბევრი დაეხოცა. ერთმანერთს ეუბნებოდ\ნენ,
Line of ed.: 34    ხოსროვშირს ყარამიჯინის მეტი ვერავინ გაუძლებსო. ამ ლა\პარაკში
Line of ed.: 35    რომ იყვნენ, ქეთან-შაჰამ ბრძანა: ის ოთხნი ფალავანნი
Line of ed.: 36    მოასხითო. მსწრაფლ ფალავნები მოასხეს. ქეთანშაჰამ ბრძანა თა\ვები
Page of ed.: 270  Line of ed.: 1    დააყრევინეთო. რა იმ პყრობილ ფალავნებმა შეიტყეს თავე\ბის
Line of ed.: 2    დაყრევინება, იმედი სრულებით გარდაიწყვიტეს, გულჩინმა
Line of ed.: 3    თქვა: ეს ხომ კაცობა არ არისო, რომ მე ეს სარდლები დავახოცვი\ნო
Line of ed.: 4    ჩემის საყვარლის ფალავნები, ჩემს წინაო. დრო იქნება, რომ
Line of ed.: 5    ერთხელაც შევიყრებითო, რომ მითხრას, ჩემი ფალავნები რატომ
Line of ed.: 6    დაახოცვინეო, მე რაღა უნდა უთხრაო? ესე გაიფიქრა გულში და
Line of ed.: 7    ზე აღსდგა და თავის ბიძის წინ დადგა. ქეთან-შაჰამ უთხრა: ჩემო,
Line of ed.: 8    თვალის სინათლეო, რასა მთხოვ, მიბრძანეო? გულჩინ მოახსენა:
Line of ed.: 9    ხელმწიფეო, ამათის დახოცით უშანგ-შაჰა არ გაიქცევაო და არც
Line of ed.: 10    ის შავს რაშზედ მჯდომი ფალავანი მოკვდებაო. ესენი მე მომაბა\რე,
Line of ed.: 11    მე ამათ მაგრა შევინახავო.

Line of ed.: 12       რა გულჩინისაგან ესა მოისმინეს, იქ მსხდომთა მოიწონეს. ის
Line of ed.: 13    ოთხი ფალავანი ქეთან-შაჰამ გულჩინს მიაბარა. გულჩინმა თავი
Line of ed.: 14    დაუკრა და გარეთ გამოვიდა, თვისი შვიდასი ქალი თან გამოჰყვნენ,
Line of ed.: 15    შესხდნენ ცხენებზედ და ის ოთხნი ფალავანნი მოიყვანეს გულჩი\ნის
Line of ed.: 16    კარავში და იქ დაატუსაღეს. მაგრამ გულჩინმა დიახ პატივით
Line of ed.: 17    შეინახა. ამ ფალავნებს იმედი გარდაწყვეტილი ჰქონდათ, მაგრამ
Line of ed.: 18    რა ამ ფალავნებმა თავიანთი თავი ესრეთ იხილეს, იმედი მოეცათ.
Line of ed.: 19    გულჩინ დაბრძანდა და მეჯლიში გაიმართა. რა რომ ზარხოშად
Line of ed.: 20    შეიქმნენ, ყველამ თვითო თვითოდ ფალავნების ქება დაიწყეს და
Line of ed.: 21    ყარამანისა და სარვიხურამანის ამბავის საუბარში იყვნენ.

Line of ed.: 22       აქავ ასიმის ამბავი მოისმინეთ: რა ასიმ აიარი
Line of ed.: 23    ქეთან-შაჰას კარზედ მივიდა, ნახა, რომ გულჩინ იქ არ იყო. ძებნა
Line of ed.: 24    დაუწყო, ნახა, რომ ერთს ალაგს სამასი წითელ-ყვითელი ატლასის
Line of ed.: 25    კარვები იდგა. იქ მივიდა, ნახა, რომ დიახ ბევრი მაშხალები დაენ\თოთ.
Line of ed.: 26    ერთის კარვიდამ ლხინისა და საკრავის ხმა გამოდიოდა. ასიმ
Line of ed.: 27    მცირე ხანს დადგა. შეატყო, რომ ეს კარავი გულჩინისა იყო. ასიმ
Line of ed.: 28    დაფიქრდა და თქვა: ამ მეჯლისში როგორ უნდა შევიდეო? საზან\დრობის
Line of ed.: 29    მეტი წამალი არა მაქვს რაო. ჯიბეში ერთი დამბურა ჰქონ\და
Line of ed.: 30    ჭახრაკით, ის ამოიღო, გამართა ასიმმა და შორიახლო დაჯდა
Line of ed.: 31    იმ კარავთან. როდესაც რომ საზანდრებმა დაუკრეს, იმანაც დაუკ\რა,
Line of ed.: 32    ასეთის ხმით დაუკრა, რომ ვინც გაიგონა, იმის ხმისაგან შეი\შალნენ.
Line of ed.: 33    ამის ხმა გულჩინს მოესმა. მსწრაფლ უბრძანა გულჩინმა:
Line of ed.: 34    წადით და ის დამბურის დამკვრელი მომიყვანეთო. წავიდნენ ორნი
Line of ed.: 35    კაცნი და ასიმ მოიყვანეს. ასიმმა თავი დაუკრა. ნახა, რომ თექვს\მეტი
Line of ed.: 36    სვეტიანი კარავი დადგეს სულ ოქროსი, შიგნიდამ სულ მურა\სად
Page of ed.: 271  Line of ed.: 1    იყო მორთული. ადგილ-ადგილ უცხოს სუნნელს აკმევდნენ.
Line of ed.: 2    ასე რომ, იქ მსხდომნი სუნნელს სულით უცნობონი იყვნენ. მარ\ცხნივ
Line of ed.: 3    და მარჯვნივ მურასად მორთულნი ქალები ისხდნენ იმ კა\რავში
Line of ed.: 4    დიახ ლამაზნი და მშვენიერნი. ცალსა მხარესა საზანდარნი
Line of ed.: 5    ისხდნენ, ოქროს სკამებზედ ერთი ბრწყინვალე ქალი იჯდა მურა\სად
Line of ed.: 6    მორთული თვალითა და მარგალიტით, რომ მნახავნი მისი ყუ\რებით
Line of ed.: 7    გაჰკვირდებოდნენ.

Line of ed.: 8       ასიმმა რომ გულჩინი დაინახა, მაშინვე წაიქცა და გულსა შე\მოეყარა.
Line of ed.: 9    ეს რომ დაინახეს ქალებმა, მივიდნენ და თქვეს, ამ საბ\რალოს
Line of ed.: 10    ბნედა სჭირებიაო. მეორემა თქვა: არა, ეს გლახა ვინმე
Line of ed.: 11    არისო, ეს მეჯლიში რომ ნახა, შეშინდა და იმიტომ გულთ შემოე\ყარაო.
Line of ed.: 12    გულჩ9ნმა რომ შეხედა, ტანისამოსი უნახა, მაშინვე შეატყო,
Line of ed.: 13    რომ აიარი იყო. რა მცირესა ხანსა ნაცემს კაცივით ეგდო, მერმე
Line of ed.: 14    აიხედა, ნახა, რომ მთვარესავით ქალები რამდენიმე თავს ადგნენ.
Line of ed.: 15    ასიმმა უთხრა: ხელმწიფის შვილნო, მე ერთი დავრიში ვარ,
Line of ed.: 16    თქვენისთანა ხელმწიფის მეჯლიში არ მინახავსო, მეშინიან,
Line of ed.: 17    შიშით ლამის მოვკვდეო, ჩემი წვრილი შვილები დამრჩებიან, თქვენ\თვის
Line of ed.: 18    ცოდვა არისო. მე ამ მეჯლიშის საკრავი არ ვიციო, მე სოფ\ლის
Line of ed.: 19    საზანდარი ვარო, კალოობაში დავდივარ და იმით ჩემს შვი\ლებს
Line of ed.: 20    ვინახავო, მე ამისთანას ალაგს ვინ მაჩვენებდაო. ესე თქვა და
Line of ed.: 21    ტყუილად ტირილი დაიწყო. იმ ქალებს შებრალდათ და უთხრეს: ნუ
Line of ed.: 22    გეშინიან, ჩვენ შენ არას გერჩით, ბევრს გაჩუქებთ. ასიმმა რომ
Line of ed.: 23    საჩუქარი გაიგონა, იამა, ადგა და იმ ქალებთან დაჯდა. გულჩინმა
Line of ed.: 24    თქვა: ხომ ვიცი, რომ ეს აიარი არისო, მოდი, გამოვცდი, ვნახო, იმ
Line of ed.: 25    ფალავანის ამბავი იცის რამეო თუ არაო. ესე სთქვა და ათასი
Line of ed.: 26    ფლური უბოძა. ასიმს ღვინო მოართვეს და უბრძანეს, ღვინო და\ლივე
Line of ed.: 27    და ფლურებიც შეინახეო. ასიმმა უთხრა: თუ მართლა მომ\ცემთო,
Line of ed.: 28    წავალ, ქორწილში ერთს თაქას გავაკეთებ, ნახევარს თქვენ
Line of ed.: 29    მოგიტანთ, რასაც მოვიგებო. ქალებმა სიცილი დაიწყეს და სთქვეს:
Line of ed.: 30    მართლა გიჟი ყოფილაო. ასიმმა ფლურები ნაბადს ქვეშ შეინახა,
Line of ed.: 31    ღვინის სმა დაიწყო.

Line of ed.: 32       რა შეზარხოშდა, თვისი საკრავი გამართა და ასეთ ხმაზედ
Line of ed.: 33    დაუკრა, რომ ყველა იქ მსხდომნი ქალები უცნობო შეიქმნენ. ასიმ
Line of ed.: 34    აიყვანეს და ყველას ზევით დასვეს და თქვეს: ეს როგორი კალოს
Line of ed.: 35    საზანდარიაო, ხელმწიფესაც არა ჰყავს ამისთანა საზანდარიო.
Page of ed.: 272  Line of ed.: 1    გულჩინმა სთქვა: ვგონებ, ამას ღვინო მოეკიდა. ჰკითხა, სახელად
Line of ed.: 2    რა გქვიანო? ასიმმა უთხრა, სახელად ჩაფარ ჰინდი მქვიანო, სარან\დიბის
Line of ed.: 3    მთის კალთაში ერთი სოფელი არის, ცოლ-შვილი იქა მყავ\სო,
Line of ed.: 4    ამ ჯარში დავდივარ, რასაც ვშოვილობ, იმათ უნახავო. როდე\საც
Line of ed.: 5    დაღამდება, უშანგის მეჯინიბეებთან დავწვებიო. ხანდისხან
Line of ed.: 6    სოფლებში წავალო. გულჩინმა უბრძანა: როდესაც ომი შეიქმნებაო,
Line of ed.: 7    შენ სად წახვალო? ასიმმა უთხრა: მე ერთი დავრიში კაცი ვარ, მე
Line of ed.: 8    ომში რა საქმე მაქვსო, გავალ ხოლმე და ერთ ალაგიდამ დაუწყებ
Line of ed.: 9    ყურებასო. გულჩინმა უთხრა: დღეს მე ოთხი ფალავანი დავიჭირეო
Line of ed.: 10    უშანგის ლაშქრისა და შეპყრობილი მყავსო, უშანგის ლაშქარში
Line of ed.: 11    ერთი ფალავანია, შავს რაშზედ ზის, პირსა საბურველი აფარია,
Line of ed.: 12    ტანად ალვის მსგავსია, რომელმაც ერთის დაკვრით მე ჩამომაგდო,
Line of ed.: 13    თუ იცნობ, ის ვინ არისო? მე იმისთანა მოხდენილი ფალავანი არ
Line of ed.: 14    მინახავსო. ესე სთქვა და ერთი დიდად ამოიოხრა.

Line of ed.: 15       ასიმმა იფიქრა, მე რომ მკითხავს, ის ფალავანი ხოსროვში\რია.
Line of ed.: 16    ასიმმა შეატყო, რომ ხოსროვშირზედ ნამეტნავად ეს ყოფილა
Line of ed.: 17    იმის არშიყიო და მისის ცეცხლით დამწვარაო. ასიმმა გულჩინისაგან
Line of ed.: 18    რომ ამისთანა სიყვარული შეიტყო, ასე შეწუხდა, რომ სიკვდილს
Line of ed.: 19    მიეცა. ასიმმა იფიქრა, ჯერ რომ ხოსროვშირის პირი-სახე არ უნა\ხავს
Line of ed.: 20    და ესე შეშლილა, ამან იმის პირის სახის ბრწყინვალება რომ
Line of ed.: 21    ნახოს, მაშინ როგორ იქნება ამის საქმეო. თუ უთხრა, ხოსროვშირ
Line of ed.: 22    უშანგის ძმისწული არის, ბოლოს მე ამის პირს სადღა ვნახავო,
Line of ed.: 23    სჯობს, რომე დავმალო, ეგების ხოსროვშირ შევაძულოო. ასიმმა
Line of ed.: 24    უთხრა: დღეს რომ ცხენიდან ჩამოგაგდო, ის ძალიანი ფალავანი არი\სო.
Line of ed.: 25    ბოლოს გულჩინ უთხრა: მე სარჯან-ჰინდის ქალი გულჩინ ვარო.
Line of ed.: 26    მეც ჩემი ბიძის ქალივით სარვიხურამანივით აღთქმა დამიდვია, ვინც
Line of ed.: 27    მე მომერევა, იმას შევირთავ-მეთქი. ასიმმა ეს რომ გაიგონა, უნა\მეტნავესად
Line of ed.: 28    ცეცხლი მოედვა.

Line of ed.: 29       ასიმმა უთხრა გულჩინსა: რომელიც რომ თქვენ მოგერივათ, ის
Line of ed.: 30    ყარფუზ ფალავანია, იმას ძალით და ფალავნობით ვერავინ ვერა
Line of ed.: 31    სჯობსო. მაგრამ შავი არაბი არისო, სახელად გერან ზანგი ჰქვიანო,
Line of ed.: 32    მეტისმეტი მეომარია, კაცსა დაუჭრელს და მოუკლავს არ გაუშვებ\სო.
Line of ed.: 33    გულჩინმა უთხრა: კაცო, შენ რას ამბობ, იმ კაცის ხელები მინა\ხავს,
Line of ed.: 34    თეთრი ხელები აქვსო, სიტყვის პასუხიც დიახ კარგი აქვსო, შენ
Line of ed.: 35    ტყუილს ამბობო. ასიმმა გულში შეინანა და თქვა, დავაშავეო, მერ\მე
Line of ed.: 36    თქვა: ვერ მივხვდიო. ის კაცი უშანგის ყულიაო, სახელად ყაზამ\ფარ
Page of ed.: 273  Line of ed.: 1    ჰქვიანო, უშანგს დიდად უყვარსო, პატარა გაზარდაო, უცხო
Line of ed.: 2    ფალავანიც არისო. უშანგის ჯარში იმის ლახტს ვერავინ გაუძლებსო
Line of ed.: 3    ყარამან ყათილის მეტიო. მაგრამ მეტად ავი შეხედულებისა არისო,
Line of ed.: 4    რომ ვინც პირზედ შეხედავს, ავთვალადობისაგან გული აერევაო, მე\ტისმეტი
Line of ed.: 5    ანჩხლი და გუგულისა არისო. უშანგ იმ კაცს ფალავნობი\სათვის
Line of ed.: 6    ინახავსო, თორემ ათასჯერ მოჰკლავდაო. გულჩინმა შეატყო,
Line of ed.: 7    რომ რასაც ასიმი ლაპარაკობს, სულ ტყუილს ამბობდა. მეტად მო\იწყინა
Line of ed.: 8    გულჩინმა და ვინც რომ ქალები ჰყვანდა, ყველანი დაითხოვა
Line of ed.: 9    და რამდენიმე თვისი მხლებელნი თვისთან დარჩნენ. ასიმს გულჩინ\მა
Line of ed.: 10    ჰკითხა: საზანდარო, შენ სად დაწვებიო, ალაგი სადა გაქვსო. ასიმ\მა
Line of ed.: 11    მოახსენა: მე ერთი საწყალი კაცი ვარ, სად წავიდე, აქ სადმე წა\ვეგდებიო
Line of ed.: 12    კარზედაო. ამ სიტყვის თქმაში გულჩინმა ძველ ჩოხის
Line of ed.: 13    ქვეშ მურასა ხანჯლები დაუნახა, შეამჩნივა, რომ აიარი იყო. იმ კა\რავში
Line of ed.: 14    ერთი ალაგი აჩვენა. ასიმ დაწვა და გულჩინმაც ტანთ გაიხადა
Line of ed.: 15    და დაიძინა. ვინცა ვინ იყვნენ, თავ-თავის ალაგს დაწვნენ.

Line of ed.: 16       რა რომ ფეხი მიწყნარდა, ასიმს სიცოცხლე აღარ დარჩა, ზე აღზ\დგა
Line of ed.: 17    და ძველ-ძული ტანისამოსი ტანიდგან გაიხადა, ოთხსავე მხარეს
Line of ed.: 18    თვალი მოავლო, ნახა, რომ ყველას ძილი მოსვლია, ფეხ-მოპარვით
Line of ed.: 19    მიეპარა, სადაც გულჩინ იწვა, იქ მივიდა. ოქროს შამდნებით სანთ\ლები
Line of ed.: 20    ენთო, თავით და ფეხით, მუშკ-ამბარი ეკმეოდა ოქროს ტახტ\ზედ.
Line of ed.: 21    გულჩინს ეძინა, საყელო გახსნილი, გული გაღებული, კოკობი
Line of ed.: 22    ბროლის ძუძუები უჩანდა. ასიმს ცნობა წაუვიდა და მცირეს ხანს
Line of ed.: 23    გაოცებული უყურებდა. მერმე თქვა: ეს ყურება რას მარგებსო, ამას
Line of ed.: 24    ბეუშდარს მივცემო, დავბნედავ, მოვიპარავ და წავიყვანო, ვიდრე
Line of ed.: 25    არავის გამოუღვიძნიაო. მაშინვე ერთი კოლოფი ამოიღო უბიდამ,
Line of ed.: 26    გულჩინთან მივიდა, უნდოდა, რომ ბეუშდარი ბანგი მიეცა გულჩი\ნისათვის.
Line of ed.: 27    გულჩინს თურმე ფერიის ქალები ჰყვანდა ქეშიკად. მა\შინვე
Line of ed.: 28    გულჩინ ზეზე წამოაყენეს. გულჩინმა შეხედა, ნახა, რომ ერთი
Line of ed.: 29    ქურდის მსგავსი კაცი, წელში მურასა ხანჯლები ურჭვია და დგას,
Line of ed.: 30    გულჩინ წამოხტა.

Line of ed.: 31       ასიმმა რომ დაინახა, ტახტიდამ ძირს ჩამოხლტა. ასიმს უნდოდა,
Line of ed.: 32    რომ გაქცეულიყო, მაგრამ გულჩინმა ხელი ფეხსა სტაცა, ასწივა, ზე
Line of ed.: 33    აიყვანა და თავდაღმა დაჰკიდა. ასიმმა ხანჯალს ხელი გაიკრა, ეგონა,
Line of ed.: 34    გულჩინ შეშინდებაო და ხელიდამ გამიშვებსო, მაგრამ გულჩინმა
Line of ed.: 35    ცალის ხელით ხანჯლიანი ხელი დაუჭირა. ამ ხმაზე ვინც იყვნენ, ყო\ველთ
Line of ed.: 36    გამოიღვიძეს და შესცვივდნენ. ნახეს, რომ გულჩინს ერთი კა\ცი
Page of ed.: 274  Line of ed.: 1    ფეხდაკიდებული უჭირავს უცხოს ტანისამოსით მორთული და
Line of ed.: 2    მრავლის მურასის ხანჯლებით, ესრეთ, რომ მტერსა შეაზარებდა. ამ
Line of ed.: 3    ქალებმა მოახსენეს გულჩინს: ეს კაცი ვინ არისო? გულჩინმა უთხრა:
Line of ed.: 4    ეს ის საზანდარი არის, ძველ-ძული ტანისამოსით რომ იყოო. მოახ\სენეს
Line of ed.: 5    ეს ის ბერი კაცი არისო? ამას შავი წვერი აქვსო. -- წუხელის
Line of ed.: 6    რომ პირზედ ეფარა, ის ამოართვითო. ქალებმა ამოართვეს. არ რომ
Line of ed.: 7    დაინახეს, დიდად გაჰკვირდნენ. ასიმ მაგრა შეკრეს. ასიმს გულჩინმა
Line of ed.: 8    უბრძანა: შე ჰარამზადაო, აქ რად დახვალო? ასიმმა უთხრა: მთვრა\ლი
Line of ed.: 9    ვიყავიო, მინდოდა, კარში გავსულიყავიო, გზა ვეღარ გავიგეო.
Line of ed.: 10    - ხელთ რომ ხანჯალი გიჭირავს, ეგ რაღა არისო? სწორე თქვი.
Line of ed.: 11    ტყუილს ნუ იტყვი, თორემ იმისმა მზემა, რომელიც ორსავე თვალი\საგან
Line of ed.: 12    უფრო უმეტესად მიყვარსო, ცოცხალს არ გაგიშვებო! ერთსა
Line of ed.: 13    ხანჯალსა ხელი მოიკრა და ასიმისკენ მრისხანეს თვალით შეხედა.

Line of ed.: 14       ასიმისთანა სისხლის მღვრელი ფალავანი ასე შეშინდა, რომ სიკვ\დილად
Line of ed.: 15    მიიწურვა. ესეც შეიტყო, ის რომ დაიფიცა, ხოსროვშირის
Line of ed.: 16    თავი. ასიმ შეეხვეწა: ნუ მომკლავო, მცირეს ხანს დამაცალეო. ასიმ\მა
Line of ed.: 17    უთხრა: მე უშანგის აიარი ვარო, სახელად ასიმ მქვიანო. გუშინ
Line of ed.: 18    თქვენ მოედანზედ ოთხი სარდალი რომ დაიჭირეთ, მე იმათთვის
Line of ed.: 19    მოვსულვარ, ეგების როგორმე დრო დამეცა და გამენთავისუფლები\ნა.
Line of ed.: 20    თქვენ რომ ცხენიდამ ჩამოვაგდოთ, იმან გამომგზავნა, ეგების იმ
Line of ed.: 21    ფალავნებს უშველო რამეო. ამ ჯარში დავდიოდი, თქვენს მეჯლიშში
Line of ed.: 22    მოველ ამ სახითა, რომ დრო დამეცა, შენ მინდოდიო მომეპარე და
Line of ed.: 23    მინდოდი წამეყვანე, უშანგ-შაჰის ფალავნებზედ გამეცვალეო. მცირეს
Line of ed.: 24    ხანსა გულჩინი დაფიქრდა და ასიმს უთხრა: მოდი, შენ აღთქმა დას\დევ,
Line of ed.: 25    რომ შენ მოპარვით აღარ მოხვიდეო, თვარემ ფერიები მოგკლა\ვენო,
Line of ed.: 26    ამიტომ რომ დედაჩემი ფერიის ქალი არისო, მეც იმისი შვილი
Line of ed.: 27    ვარო, დღე და ღამე შვიდი ფერია ჩემი ქეშიკი არისო, ჩემზედ მავნეს
Line of ed.: 28    არ მოუშვებენო. მე შენი ნათქვამი არა ვარ, რომ შენ დრო მიპოვნო
Line of ed.: 29    და შენი წადილი აასრულოვო. იმ სარდლებისათვის ნუ შეწუხდები,
Line of ed.: 30    იმ ფალავნებს არა უშავს რაო! ეს სიტყვა ბრძანა და ერთი ხელი ხა\ლათი
Line of ed.: 31    უბოძა და ასიმს უთხრა: ეს ჩემი და შენი ამბავი, ღმერთს გა\ფიცებ,
Line of ed.: 32    არავის გამოუცხადო. ეს უთხრა და გაანთავისუფლა. ასიმი
Line of ed.: 33    დიდად დაღონებული ტირილით წავიდა.

Line of ed.: 34       რა თვისს კარავს მოვიდა, ნახა, რომ ხოსროვშირი იქავ ელის. შე\ვიდა,
Line of ed.: 35    თაყვანი სცა და ქება შეასხა, მოახსენა: ხელმწიფისშვილო,
Line of ed.: 36    სინდის ჯარიდამ ეს არის, გიახელ, თავით ბოლომდინ სულ დავიარე,
Page of ed.: 275  Line of ed.: 1    მაგრამ იმ ფალავანისა ვერა გავიგე რა. მე ასე მგონია, გუშინ ის ფა\ლავანი
Line of ed.: 2    ომში მომკვდარაო, თუ ცოცხალ ყოფილიყო, ვიპოვნიდი.
Line of ed.: 3    ესე თქვა და დაჩუმდა. ხოსროვშირ დიდად გაჯავრდა და უთხრა: შე
Line of ed.: 4    ავო კაცო! მე ვნახე, რომ ცოცხალი უკან წამოვიდა, ჩემი ხელითა
Line of ed.: 5    შენი სიკვდილი მოახლოებულა. ეს თქვა და წავიდა თავის კარავში,
Line of ed.: 6    შეწუხებულმა ტირილი დაიწყო და თავისმა ლალამ თეიარ დაშტიმ
Line of ed.: 7    რომ ნამტირალევი ნახა, მოახსენა: ხელმწიფის შვილო, რატომ სტი\რიო?
Line of ed.: 8    ხოსროვშირმა პასუხი არ მისცა, დაღონებული დაჯდა და ლა\ლამ
Line of ed.: 9    აღარც უთხრა რა.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Qaramaniani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 13.1.2017. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.