TITUS
Physiologus
Part No. 17
Previous part

Chapter: 17  
ժ՜է [in margine]


Paragraph: 1     Է զեռուն ինչ որ կոչի ոզնի՝ գնդաձեւ կերպարանաւք, եւ ողն նորա վառեալ է ամենայն փշովք։
Paragraph: 2     Եւ փուշն նմանէ ծովային ոզնոցն։
Paragraph: 3     Յորժամ գնայ, որպէս զմուկն երեւի.
Paragraph: 4     Բարոյախաւսն ասէ զոզնոյ, թէ յորժամ ելանէ յողկոյզն որթոյ, արկանէ ի խոնարհ զպտուղն եւ սփռէ ի գետնին
Paragraph: 5     եւ ինքն թաւալի ի վերա. եւ կառչին պտուղքն ի խոչսն, եւ առեալ տանի ձագուցն իւրեանց եւ թողու լոկ զշրուանդսն։
Paragraph: 6     Եւ դու, ով նահատակեալդ, որ կաս պահապան ճշմարիտ եւ իմանալի այգւոյն, որոյ եկեալ հասեալ իցէ պտուղն յիմանալի հնձանն եւ համբարեալ ի շտեմարանս թագաւորին եւ երթեալ հասեալ իցէ ի սուրբ աւետարանն Քրիստոսի եւ ժամանեալ ի կեանսն յաւիտեանից (Link to armntJohn 15:1).
Paragraph: 7     զի՞արդ տացես թոյլ ոզնոյն ելանել ի տեղի քո եւ ապականել զգեղեցիկ առաքինութիւն քո եւ ցրուել եւ խայթոցաւք մահու ծակոտել. եւ հակառակորդ զաւրու\թիւնքն [ Manuscript page: 77r  ] վտարանդի առնեն զառաքինութիւնն քո։
Paragraph: 8     Ապա ուրեմն յիրաւի զնմանագոյնսն ճառեաց առ մեզ բարուախաւսն զբարս անասնոց, զոր աստուածեղէն գիրք յիշեցին։



Next part


This text is part of the TITUS edition of Physiologus.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 1.6.2016. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.