Զաչս իւր ՛ի վե́ր եբարձ յակոբ եւ ետես, եւ ահա եսա́ւ եղբայր իւր գայր, եւ ընդ նմա արք չորեքհարիւր։ եւ բաշխեաց յակոբ զմանկունսն ՛ի լիա՝ եւ յռաքէլ, եւ յերկուս աղախնայս։
Եւ արար զերկուս աղախնայսն եւ զորդիս ն(ո)ց(ա) առաջի, եւ զլիա եւ զորդիս ն(ո)ր(ա) զկնի, եւ զռաքէլ եւ զյովսէփ հո́ւսկ յետոյ։
եւ ինքն անց յառաջ քան զնոսա, եւ երկիր եպագ եւթն անգամ ՛ի վերայ երկրի՝ մինչեւ մերձենալ առ եղբայրն իւր։
Եւ ընթացա́ւ եսաւ ընդ առաջ նորա. գի́րկս արկ նմա եւ համբուրեաց, եւ անկաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) պարանոցի ն(ո)ր(ա) եւ համբուրեաց զնա. եւ լացին երկոքեան։
Եւ հայեցեալ ՛ի վեր ետես զկանայսն եւ զմանկունս, եւ ասէ. դոքա՝ զի՞նչ են քո։ եւ նա ասէ. մանկունք իմ են, որովք ողորմեցա́ւ ա(ստուա)ծ ծառայի քում։
Եւ մատեան աղախնայքն եւ որդիք ն(ո)ց(ա), եւ երկի́ր պագին նմա։
եւ մատեաւ լիա եւ որդիք իւր՝ եւ երկի́ր պագին նմա. յետոյ մատեաւ յովսէփ եւ ռաքէլ՝ եւ երկիր պագին նմա։
Եւ ասէ՝ զի՞նչ էր այն ա(մենայ)ն չու՝ որ ինձ դիպեցաւ։ եւ նա ասէ. զի գտցէ ծառայ քո շնորհս առաջի քո։
եւ ասէ եսաւ. կա́յ եւ իմ շատ՝ եղբայր՝ քե́զ լիցի քոյդ։
Եւ ասէ յակոբ. մի́ այդպէս. եթէ գտի շնորհս առաջի քո՝ ընկա́լ զընծայսն ՛ի ձեռաց իմոց. քանզի ա́յնպէս տեսի զերեսս քո՝ որպէս ոք տեսանիցէ զերեսս ա(ստուծո)յ։ եւ զուարթասցի́ս ընդիս։
եւ ա́ռ զօրհնութի(ւն)ս իմ, զոր մատուցի քեզ. զի ողորմեցաւ ինձ ա(ստուա)ծ. եւ է́ իմ ա(մենայ)ն ինչ։ եւ բռնադատեաց զնա։ եւ ա́ռ։
Եւ ասէ՝ չուեսցո́ւք գնասցուք՝ եւ երթիցուք զուղորդն։
Եւ ասէ ցնա. տէր իմ ինքնին գիտէ, զի մանկունքս մատա́ղ են. եւ ոչխարի, եւ արջառոյ ծնունդ արձակեալ է. եւ եթէ մի օր ստիպեմ զդոսա, մեռանին ա(մենայ)ն խաշինքդ։
Այլ յառաջեսցէ́ տէր իմ քան զծառայ իւր. եւ ես ըստ կարի́ եւ ըստ պարապոյ ճանապարհդ առաջի իմ, եւ ըստ կազդուրել մանկանց իմոց խաղացից, մինչեւ եկից առ տէր իմ ի սէիր։
Եւ ասէ եսաւ. իսկ թողից առ քեզ ՛ի ժողովրդենէ աստի՝ որ ընդիս են։ եւ նա ասէ. ընդէ՞ր է ինձ այդ. շա́տ է զի գտի շնորհս առաջի քո տէր։
Եւ դարձաւ յաւուր յայնմիկ եսաւ ընդ ճանապարհս իւր ՛ի սէիր։
Եւ յակոբ չուեա́ց ՛ի խորանս եւ արար իւր անդ տունս, եւ խաշանց իւրոց արար դադարս. վ(ա)ս(ն) այնորիկ կոչեաց զանուն տեղւոյն այնորիկ խորանս։
Եւ եկն յակոբ ՛ի սաղէմ քաղաք սիկիմացւոց, որ է յերկրին քանանացւոց՝ իբրեւ եկն ՛ի միջագետաց ասորւոց, եւ բնակեցաւ յանդիման քաղաքին։
Եւ ստացա́ւ զվիճակ անդին ուր եհար զխորան իւր՝ յեմովրայ հօրէ սիւքեմայ հարիւր ոչխարի։
Եւ շինեաց անդ սեղան, եւ կարդաց զԱ(ստուա)ծ ի(սրաէ)լի։
