Եւ եղեւ յետ երկուց ամաց աւուրց, ետես փարաւոն երա́զ։ թուէր թէ կայցէ յեզր գետոյ·
եւ ահա ո(ր)պ(էս) թէ ՛ի գետոյ անտի ելանէին եւթն երինջք գեղեցիկ տեսանելով, եւ ընտիրք մարմնով, եւ արածէին ՛ի խաղի անդ։
Եւ ա́յլ եւս եւթն երինջք ելանէին յետ նոցա ՛ի գետոյ անտի. զազիրք տեսանելով. եւ վատիտք մարմնով. եւ արածէին առ այլ երնջովքն առ եզեր գետոյն։
Եւ ուտէին եւթն երինջքն զազիրք տեսլեամբ եւ վտիտք մարմնովք, զեւթն երինջս գեղեցիկս տեսլեամբ եւ զընտիրս։ Զարթեաւ փարաւոն.
եւ անդրէն ՛ի քուն եմուտ։ եւ ետես երազ երկրորդ. եւ ահա եւթն հասկ ելանէին ՛ի միում փնջի՝ ընտիրք եւ գեղեցիկք։
Եւ ահա եւթն այլ հասկք սինք եւ խորշակահարք ելանէին յետ նոցա։
եւ կլանէին եւթն հասկքն սինք եւ խորշակահարք զեւթն հասկսն՝ զընտիրս եւ զատոքս։ Զարթեաւ փարաւոն, եւ էր երազ։
եւ եղեւ առաւօտ, եւ խռովեցաւ անձն ն(ո)ր(ա)։ Եւ առաքեաց կոչեաց զա(մենայ)ն երազահանսն եգիպտոսի, եւ զա(մենայ)ն իմաստունս նորա, եւ պատմեաց փարաւոն զերազն իւր։ եւ ո́չոք էր որ մեկնէր զերազն փարաւոնի։
Եւ խօսեցաւ տակառապետն առաջի փարաւոնի՝ եւ ասէ. զյանցանս իմ յիշեցուցանեմ այսօր։
Բարկացա́ւ փարաւոն ծառայից իւրոց. եւ եդ զմեզ ՛ի բանտի ՛ի տա́ն դահճապետին. զիս՝ եւ զմատակարարն։
եւ տեսաք երկոքին երազ ՛ի միում գիշերի՝ ե́ս եւ նա. եւ իւրաքանչիւր ըստ երազոյ իւրում տեսանէաք։
Եւ էր անդ ընդ մեզ պատանի մի մանուկ՝ եբրայեցի, ծառայ դահճապետին. եւ պատմեցաք նմա։
եւ մեկնեաց մեզ զերազսն մեր * առն ըստ իւրաքանչիւր երազոյ մեկնեաց։ եւ եղեւ ո(ր)պ(էս) մեկնեացն մեզ, նո́յնպէս եւ պատահեաց. ինձ գալ հասանել յիշխանութի(ւն). եւ նմա՝ կախել զփայտէ։
Առաքեաց փարաւոն եւ կոչեաց զյովսէփ։ եւ հանին զնա ՛ի բանտէ անտի. եւ փոքրեցին զհերս ն(ո)ր(ա), եւ փոխեցին զպատմուճան ն(ո)ր(ա). եւ եկն առաջի փարաւոնի։
Եւ ասէ փարաւոն ցյովսէփ, երա́զ տեսի՝ եւ չի́ք ոք որ մեկնէ զնա. բայց ես լուայ զքէն, ասեն՝ եթէ լսել զերազս՝ մեկնե́ս։
Պատասխանի ետ յովսէփ՝ եւ ասէ ցփարաւոն։ առանց ա(ստուծո)յ ո́չ լինի պատասխանի փրկոթե(ան) փարաւոնի։
Խօսեցա́ւ փարաւոն ընդ յովսեփայ՝ եւ ասէ. թուէր ՛ի տեսլեան իմում, եթէ կայի յեզեր գետոյ.
եւ որպէս թէ ՛ի գետոյ անտի ելանէին եւթն երինջք ընտիրք մարմնովք եւ գեղեցիկ տեսանելով, եւ արածէին ՛ի խազի անդ։
Եւ ահա ա́յլ եւս եւթն երինջք ելանէին զկնի ն(ո)ց(ա) ՛ի գետոյ անտի, դժընդա́կք եւ զազիրք տեսանելով յոյժ, եւ վտիտք մարմնովք. որպիսի ո́չ տեսի յա(մենայ)ն երկրիս եգիպտացւոց զազրագոյնս քան զնոսա։
Եւ ուտէին եւթն երինջքն վտիտք եւ զազիրք զեւթն երինջսն զառաջինս՝ զգղեցիկսն եւ զընտիրս։
եւ մտանէին յորովայն ն(ո)ց(ա), եւ ո́չ երեւէին. եւ երեսք ն(ո)ց(ա) զազիրք իբրեւ զառաջինն։ Զարթեա́յ, եւ դարձեալ ննջեցի։
եւ տեսանէի մի́ւսանգամ յերազի։ ո(ր)պ(էս) թէ եւթն հասկ ելանէին ՛ի միում փընջի՝ լիք եւ գեղեցիկ։
եւ ա́յլ եւթն հասկ * ապականեալք, ազազունք եւ խորշակահարք, ելանէին մօտ առ նոսա։
եւ կլանէին եւթն հասկքն ազազունք եւ խորշակահարք՝ զեւթն հասկսն զգեղեցիկս եւ զատոքս։ Եւ պատմեցի երազահանացն, եւ ո́չոք էր որ մեկնէր ինձ։
Եւ ասէ յովսէփ ցփարաւոն. երազն փարաւոնի մի է. զոր ինչ ա(ստուա)ծ առնելոց է՝ եցոյց փարաւոնի։
Եւթն երինջքն գեղեցիկք՝ եւթն ամ են. եւ եւթն հասկն գեղեցիկք՝ եւթն ամ են։ երազն փարաւոնի մի́ է։
եւ եւթն երինջքն տգեղք եւ վտիտք որ ելանէին զհետ ն(ո)ց(ա), եւթն ամ են. եւ եւթն հասկքն ոսինք եւ խորշակահարք. լիցի զեւթն ամ սով։
բանն զոր ասացի փարաւոնի՝ ա́յն է. զոր ինչ ա(ստուա)ծ առնելոց է, եցո́յց փարաւոնի։
Ահա ամք եւթն եկեսցեն բազո́ւմ լիութե(ան) յա(մենայ)ն երկիրս եգիպտացւոց։
Եւ յետ այնորիկ եկեսցէ եւթն ամ սովոյ, եւ մոռասցին զլիութի(ւն)ն յա(մենայ)ն երկիրս եգիպտացւոց. եւ սպառեսցէ́ սովն զերկիր։
եւ ո́չ ծանիցի լիութի(ւն)ն յերեսաց սովոյն որ գայցէ յետ այնորիկ. քանզի սաստի́կ լինիցի յոյժ։
Այլ վ(ա)ս(ն) կրկնելոյ երազոյն փարաւոնի երկիցս անգամ. զի ճշմարի́տ է բանն առ ՛ի յա(ստուծո)յ, եւ փութասցի ա(ստուա)ծ առնել զնա։
Եւ արդ՝ տե́ս. խնդրեա́ այր մի իմաստո́ւն եւ խորհրդական փարաւոնի. եւ կացուսցես զնա ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրիս եգիպտացւոց։
Եւ արասցէ́, եւ կացուսցէ գործակալս փարաւոնի ՛ի վերայ երկրիս։ եւ հինգերորդեսցե́ն զարմտիս երկրիս եգիպտացւոց զեւթն ամացն լիութե(ան)։
եւ ժողովեսցեն զա(մենայ)ն կերակուրս զեւթն ամացն բարեաց եկելոց։ եւ ժողովեսցի́ ցորեան ընդ ձեռամբ փարաւոնի. եւ կերակո́ւրք ՛ի քաղաքս պահեսցին։
Եւ եղիցի կերակուրքն պահեալ երկրիս յեւթն ամս սովոյն որ լինիցին յերկրիս եգիպտացւոց. եւ մի́ սատակեսցի երկիրս ՛ի սովոյ։
Եւ հաճո́յ թուեցաւ բանքն առաջի փարաւոնի, եւ առաջի ա(մենայ)ն ծառայից իւրոց։
եւ ասէ փարաւոն ցա(մենայ)ն ծառայս իւր. միթէ գտանիցե՞մք այր այնպիսի՝ որ ունիցի զոգի ա(ստուծո)յ յանձին իւրում։
Եւ ասէ փառաւոն ցյովսէփ. որովհետեւ եցոյց քեզ ա(ստուա)ծ զայդ ա(մենայ)ն. չի́ք այր իմաստնագոյն եւ խորհրդական քան զքեզ։
դո́ւ լիցիս ՛ի վ(ե)ր(այ) տան իմոյ. եւ բերանո́յ քում հնազա́նդ լիցի ա(մենայ)ն ժողովուրդ իմ. բայց միայն աթոռո́վս ՛ի վերոյ եղէց ե́ս քան զքեզ։
Եւ ասէ փարաւոն ցյովսէփ. ահաւսիկ կացուցի զքեզ այսօր ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրիս եգիպտացւոց։
Եւ հանեալ փարաւոնի զմատանին իւր ՛ի ձեռանէ իւրմէ՝ եդ ՛ի ձեռին յովսեփայ. եւ զգեցոյց նմա պատմուճան բեհեղայ, եւ ա́րկ մանեակ ոսկի ՛ի պարանոց ն(ո)ր(ա)։
եւ եհան զնա յերկրո́րդ կառս իւր. եւ քարո́զ կարդայր առաջի ն(ո)ր(ա)։ եւ կացոյց զնա ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին եգիպտացւոց։
Եւ ասէ փարաւոն ցյովսէփ. ահաւասիկ ես փարաւոն. առանց քո ո́չոք համբարձցէ զձեռս իւր եւ զոտս իւր ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն երկրիս եգիպտացւոց։
Եւ կոչեաց փարաւոն զանուն յովսեփայ՝ փսոմփթոմփանէ։ եւ ետ նմա զասանէթ դուստր պետափրեայ քրմի արեգ քաղաքի կնութե(ան)։ Ե ե́լ յովսէփ յերեսաց փարաւոնի։
եւ էր յովսէփ ամա́ց երեսնից յորժամ ընծայեցաւ առաջի փարաւոնի արքային եգիպտացւոց։ ե́լ յովսէփ յերեսաց փարաւոնի, եւ շրջեցաւ ընդ ա(մենայ)ն եգիպտոս։
Եւ արար երկիրն յեւթն ամս լիու(թ)ե(ա)ն արդի́ւնս։
եւ ժողովեաց զա(մենայ)ն կերակուրս ամացն իւթանց, յորս է́ր լիութի(ւն)ն յերկրին եգիպտացւոց։ եւ համբարեաց կերակուրս ՛ի քաղաքս. զկերակուր դաշտաց քաղաքին որ շուրջ զնուավ։
եւ համբարեաց ՛ի նմա։ եւ ժողովեաց յովսէփ զցորեան իբրեւ զաւազ ծովու բազում յոյժ. մինչեւ ո́չ կարէր համարել. քանզի ո́չ գոյր թիւ։
Եւ եղեն յովսեփու երկու որդիք մինչ չե́ւ եկեալէր եւթն ամացն սովոյ. զորս ծնաւ նմա ասանէթ դուստր պետափրեայ քրմի արեգ քաղաքի։
եւ կոչեաց յովսէփ զանուն անդրանկանն մանասէ. զի ասէ՝ թէ մոռացո́յց ինձ ա(ստուա)ծ զա(մենայ)ն զվիշտս իմ, եւ զա(մենայ)ն վիշտս հօր իմոյ։
եւ զանուն երկրորդին կոչեաց եփրե́մ, զի ասէ՝ թէ աճեցոյց զիս ա(ստուա)ծ յերկրի տառապանաց իմոց։
Եւ անցին եւթն ամք լիու(թ)ե(ա)ն, որ եղեն յերկրին եգիպտացւոց։
եւ սկսան գալ եւթն ամք սովոյն. որպէս ասա́ց յովսէփ։ Եւ եղեւ սով յա(մենայ)ն երկրին. զի յա(մենայ)ն երկրին եգիպտացւոց ո́չ գտանէր հաց։
եւ սովեցաւ ա(մենայ)ն երկիրն եգիպտացւոց։ եւ աղաղակեաց ա(մենայ)ն ժողովուրդն առ փարաւոն վ(ա)ս(ն) հացի։ եւ ասէ փարաւոն ցա(մենայ)ն եգիպտացիսն, երթա́յք առ յովսէփ, եւ զոր ինչ ասիցէ ձեզ արասջի́ք։
Եւ էր սո́վ ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց ա(մենայ)ն երկրի։ եւ եբաց յովսէփ զա(մենայ)ն շտեմարանս ցորենոյ. եւ վաճառէր ա(մենայ)ն եգիպտացւոցն։ Եւ սաստկացաւ սովն յա(մենայ)ն երկիրն եգիպտացւոց։
եւ ա(մենայ)ն աշխարհք գային յեգիպտոս գնե́լ ՛ի յովսեփայ. զի զօրանայր սովն ընդ ա(մենայ)ն երկիր։
