Եւ հրամա́ն ետ յովսէփ հազարապետին իւրում՝ եւ ասէ. լցէ́ք զամանս արանցն կերակրով որչափ եւ կարիցեն բառնալ. եւ դի́ք զարծաթն իւրաքանչիւր ՛ի բերան ամանոյ իւրոյ։
եւ զսկիհն իմ արծաթի դիջիք յամանի́ կրտսերոյն, եւ զգինս ցորենոյ ն(ո)ր(ա)։ եւ եղեւ ըստ բանին յովսեփայ՝ ո(ր)պ(էս) եւ ասաց։
Եւ իբրեւ առաւօտ եղեւ՝ արձակեցա́ն արքն, ինքեանք եւ է́շք իւրեանց։
եւ իբրեւ ելին ըստ քաղաքն, եւ չէի́ն մեկնեալ ՛ի բաց, ասէ յովսէփ ցհազարապետն իւր, արի́ պնդեաց զհետ արանցն, եւ հասցե́ս ն(ո)ց(ա)։ եւ ասասցես. զի՞ է զի հատուցէք չար փոխանակ բարեաց.
ընդէ՞ր գողացայք զսկիհն արծաթի. ո՞չ այն էր որով ըմպէր տէրն իմ, եւ նովա́ւ ինքն հմայելով հմայէր. արդ՝ չա́ր գործեցէք՝ զոր արարէքդ։
Եւ իբրեւ եգիտ զնոսա, ասէ́ ըստ բանիցս այսոցիկ։
Եւ նոքա ասեն ցնա. ընդէ՞ր խօսիցի տէր այդպիսի բանս. քա́ւ լԷցի ծառայից քոց առնել ըստ բանիդ այդմիկ։
զի եթէ զարծա́թն զոր գտաք յամանս մեր՝ դարձուցաք առ ձեզ յերկրէն քանանացւոց. զիա՞րդ գողանայաք ՛ի տանէ տեառն քոյ արծաթ կամ ոսկի։
Եւ արդ՝ առ որում գտցի ՛ի ծառայից քոց սկիհն՝ մեռցի́. եւ մեք եղիցուք տեառն մերում ծառա́յք։
Եւ նա ասէ՝ ա́յդպէս եղիցի ո(ր)պ(էս) ասացէքդ. առ որում գտցի սկիհն՝ եղիցի իմ ծառա́յ. եւ դուք անպա́րտք լինիցիք։
Եւ փութացան իջուցին զբեռն իւրաքանչիւր ՛ի գետին. եւ բացին իւրաքանչիւր զաման իւր։
եւ յուզեաց, սկսեալ յերիցուէն մինչեւ եկն կատարեաց ՛ի կրտսերն. եւ եգիտ զսկիհն յամանի բենիամինի։
Եւ պատառեցի́ն զհանդերձս իւրեանց. եւ եդին իւրաքանչիւր զբեռն իւր ՛ի վերայ իշո́յ իւրոյ, եւ դարձան ՛ի քաղաքն։
Եւ եմուտ յուդա եւ եղբարք իւր առ յովսէփ, մինչդեռ անդէ́ն էր. եւ անկա́ւ առաջի ն(ո)ր(ա) ՛ի վերայ երկրի։
Ասէ ցնոսա յովսէփ. զի՞նչ են իրքդ զոր արարէք. ո́չ գիտէք թէ հմայելով հմայէ́ այր որ իբրեւ զիս է։
Ասէ յուդա. զի՞նչ տացուք պատասխանի տեառն՝ կամ զի՞նչ խօսիցիմք, կամ զո́ր իրաւունս ցուցանիցեմք։ եգի́տ ա(ստուա)ծ յանցանս ծառայից քոց. արդ՝ աւասիկ կամք ծառայք տեառն մերոյ. եւ մե́ք, եւ առ որում եւ սկիհն գտաւ։
Եւ նա ասէ. քա́ւ լիցի ինձ առնել զբանդ զայդ։ այրն առ որում սկիհն գտաւ՝ նա́ եղիցի իմ ծառայ. եւ դուք ելէ́ք ողջութ(եամ)բ առ հայրն ձեր։
Մատուցեալ առ նա յուդա՝ եւ ասէ. աղաչեմ տէր, խօսեսցի́ ծառայ քո բան մի առաջի քոյ. մի́ բարկասցիս ծառայի քում, զի դո́ւ ես յետ փարաւոնի տէր։
Դու հարցեր ցծառայս քո՝ եւ ասացեր, եթէ կայցէ՞ ձեր հայր կամ եղբայր։
եւ մեք ասեմք տեառն. կա́յ մեր հայր ծերացեալ, եւ մանուկ մի կրտսեր՝ որդի́ ծերու(թ)ե(ան) ն(ո)ր(ա), եւ եղբայր նորա մեռա́ւ. եւ նա միա́յն մնաց մօր իւրոյ, եւ հայրն սիրէ́ զնա։
եւ ասացեր ցծառայս քո, իջուցէ́ք զնա առիս՝ եւ խնամարկեցի́ց նմա։
եւ ասացաք ցտէր. ո́չ կարէ մանուկն թողուլ զհայր իւր. ապա թէ թողուցու զհայրն իւր՝ մեռանի́։
եւ դու ասացեր ցծառայս քո. եթէ ոչ իջանիցէ եղբայրն ձեր կրտսեր ընդ ձեզ՝ մի́ յաւելուցուք տեսանել զերեսս իմ։
Եւ եղեւ իբրեւ ելաք մեք առ ծառայ քո հայր մեր, պատմեցա́ք նմա զբանս տեառն մերոյ։
եւ ասէ հայրն մեր. երթա́յք դարձեալ՝ գնեցէք մեզ սակաւ մի կերակուր։
եւ մեք ասացաք՝ եթէ ո́չ կարեմք իջանել անդր, եթէ ոչ եղբայրդ մեր կրտսեր իջանիցէ ընդ մեզ, եւ ապա́ իջանիցեմք. զի ո́չ կարեմք տեսանել զերեսս առնն, եթէ եղբայրդ մեր կրտսեր ընդ մեզ ոչ իցէ։
Եւ ասէ́ ցմեզ ծառայ քո հայր մեր. դուք ինքնի́ն գիտէք՝ զի երկո́ւս ծնաւ ինձ կին իմ.
մին՝ ե́լ յինէն եւ ասացէք թէ գազանակո́ւր եղեւ. եւ ո́չ եւս տեսանեմ զնա մինչեւ ցայժմ։
արդ՝ եթէ զսա́ եւս առնուցուք յերեսաց իմոց, եւ պատահիցէ սմա հիւանդութ(իւն)ի́ ՛ի ճանապարհի, իջուցանէ́ք զծերութի(ւն)ս իմ տրտմութ(եամ)բ հանդերձ ՛ի դժոխս։
Եւ արդ՝ եթէ երթայցեմք առ ծառայ քո հայր մեր՝ եւ պատանեակս չիցէ́ ընդ մեզ. եւ նորա́ ոգին կախեա́լ կայ զդորա ոգւոյդ։
եւ լինիցի իբրեւ ոչ տեսանիցէ ընդ մեզ զմանուկդ՝ վախճանիցի́. եւ իջուցանիցեն ծառայք քո զծերութի(ւն) ծառայի քոյ հօր մերոյ չարչարանօ́ք հանդերձ ՛ի դժոխս։
Զի ծառայի քո առեալ է յերաշխի́ զմանուկդ ՛ի հօրէ իւրմէ. ասեմ, եթէ ո́չ ածից զդա առ քեզ՝ եւ կացուցից առաջի քո, յանցաւո́ր եղէց առ հայր իմ զա(մենայ)ն աւուրս։
Եւ արդ՝ կացից ե́ս ծառայ քո փոխանակ մանկինդ ստրո́ւկ տեառն իմոյ. եւ պատանեակդ ելցէ́ ընդ եղբարս իւր։
քանզի զիա՞րդ ելանիցեմ առ հայրն իմ, եթէ պատանեակդ չիցէ ընդ մեզ։ զի մի́ տեսից զչարիսն որ գտանիցեն զհայրն իմ։
