Խօսեցաւ տ(է)ր ընդ մովսիսի՝ եւ ասէ. մո́ւտ առ փարաւոն՝ զի ե́ս խստացուցի զսիրտ ն(ո)ր(ա) եւ զսիրտ ծառայից ն(ո)ր(ա). զի կարգա́ւ եկեսցեն նշանքն իմ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա)։
Որպէս զի պատմիցէք յականջս որդւոց ձերոց, եւ որդւո́ց որդւոց ձերոց, ո́րչափ խաղացի ես ընդ եգիպտացիսդ. եւ զնշանս իմ զոր արարի ՛ի նոսա. եւ ծանիջիք՝ թէ ե́ս եմ տ(է)ր։
Մտին մովսէս եւ ահարոն առաջի փարաւոնի, եւ ասեն ցնա. ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծն եբրայեցւոց. մինչեւ յե՞րբ ոչ կամիցիս ամաչել յինէն, արձակեա́ զժողովուրդ իմ զի պաշտեսցեն զիս։
Ապա թէ ոչ կամիցիս դու արձակել զժողովուրդ իմ, ահաւասիկ ես ածի́ց ՛ի սոյն ժամու վաղիւ մարա́խ սաստիկ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն սահմանաց քոց։
եւ ծածկեսցէ́ զա(մենայ)ն երեսս երկրիդ. եւ ո́չ կարիցես տեսանել զերկիր։ եւ կերիցէ́ զա(մենայ)ն նշխարսն զոր եթող ձեզ կարկուտն. եւ կերիցէ զա(մենայ)ն փայտ բուսեալ ձեզ ՛ի վերայ երկրի։
Եւ լցցին տո́ւնք քո, եւ տունք ծառայից քոց. եւ ա(մենայ)ն տունք յա(մենայ)ն երկրիդ եգիպտացւոց. զոր ո́չ երբէք տեսին հարք ձեր, եւ ո́չ հաւք նոցա, յորմէ օրէ եղեն յերկրի մինչեւ ցայսօր։ եւ խոյս տուեալ՝ ել ՛ի փարաւոնէ։
Ասեն ցնա ծառայքն փարաւոնի. մինչեւ ե՞րբ իցէ մեզ խոչդ այդ. արձակեա́ զմարդիկն՝ զի պաշտեսցեն զտ(է)ր ա(ստուա)ծ իւրեանց. եթէ գիտե՞լ կամիցիս՝ զի կորեա́ւ եգիպտոս։
Եւ դարձուցին զմովսէս եւ զահարոն առ փարաւոն. եւ ասէ ցն(ո)ս(ա), երթա́յք պաշտեցէ́ք զտ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր. բայց ո՞վ եւ ո́վ իցեն որ երթայցեն։
Եւ ասէ մովսէս. երիտասարդօք հանդերձ՝ եւ ծերովք մերովք երթիցուք. ուստերօք եւ դստերօք մերովք. արջառով եւ ոչխարով մերով երթիցուք. զի տօ́ն է տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ։
Եւ ասէ ցնոսա. եղիցի́ այդպէս. տ(է)ր ընդ ձեզ. քանզի արձակե́մ զձեզ, միթէ եւ զստացուա՞ծս ձեր։ Տեսանէ՞ք զի չարիք կան ՛ի ձեզ։
մի́ այդպէս. այլ երթիցեն ա́րք եւեթ, եւ պաշտեսցեն զա(ստուա)ծ. քանզի զայդ իսկ խնդրէիք դուք։ եւ հանին զնոսա յերեսաց փարաւոնի։
Եւ ասէ տ(է)ր ցմովսէս. ձգեա́ զձեռն քո ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրիդ եգիպտացւոց, եւ ելցէ մարա́խ ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրիդ եգիպտացւոց, եւ կերիցէ զա(մենայ)ն բանջար երկրիդ. եւ զա(մենայ)ն պտուղ ծառոց զոր եթող կարկուտն։
Եւ ամբա́րձ մովսէս զձեռն իւր յերկինս. եւ ա́ծ տ(է)ր հողմ հարաւոյ յերկիր զտիւն ա(մենայ)ն՝ եւ զգիշերն ա(մենայ)ն։ իբրեւ առաւօտ եղեւ, եւ հողմ հարաւոյ ա́ռ զմարախն,
եւ եհան յա(մենայ)ն յերկիրն եգիպտացւոց. եւ դադարեցոյց ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն սահմանացն եգիպտացւոց։ Յարաջ քան զայն ո́չ եղեւ այնպիսի մարախ. եւ յետ այնորիկ ո́չ եղեւ այնպիսի։
եւ ծածկեա́ց զա(մենայ)ն երեսս երկրին. եւ ապականեցա́ւ երկիրն. եւ եկեր զա(մենայ)ն բանջար երկրին. եւ զա(մենայ)ն պտուղ ծառոց, ուր մնաց ՛ի կարկտէ անտի. եւ ո́չ մնաց կանաչ, ո́չ ՛ի ծառս եւ ո́չ յա(մենայ)ն բանջար դաշտի յա(մենայ)ն երկրին եգիպտացւոց։
Եւ փութացա́ւ փարաւոն կոչել զմովսէս եւ զահարոն, եւ ասէ. մեղա́յ առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերոյ եւ ձեզ։
արդ՝ նեղեցէ́ք այսմ եւս յանցանաց իմոց. եւ աղաչեցէ́ք առ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր, եւ փարատեսցէ́ յինէն զմարախս զայս։
Եւ ել մովսէս ՛ի փարաւոնէ. եւ եկաց յաղօթս առ ա(ստուա)ծ։
եւ դարձոյց տ(է)ր հողմ սաստիկ ՛ի ծովէ, եւ ա́ռ զմարախն եւ ամաց ՛ի ծովն կարմիր. եւ ո́չ մնաց մարախ յա(մենայ)ն երկիրն եգիպտացւոց։
Եւ խստացոյց տ(է)ր զսիրտն փարաւոնի, եւ ո́չ արձակեաց զորդիսն ի(սրաէ)լի։
Եւ ասէ տ(է)ր ցմովսէս. ձգեա́ զձեռն քո յերկինս. եւ եղիցի խաւա́ր ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրիդ եգիպտացւոց. խաւար՝ շօշափելի́։
Ձգեաց մովսէս զձեռն իւր յերկինս. եւ եղեւ խաւա́ր եւ մէգ եւ մութ ՛ի վ(ե)ր(այ) ա(մենայ)ն երկրին եգիպտացւոց զերի́ս աւուրս։
եւ ո́չ ոք տեսանէր զեղբայր իւր զերիս աւուրս։ եւ ոչ ոք յարեաւ յանկողնոյ իւրմէ զերիս աւուրս։ բայց ա(մենայ)ն որդւոցն ի(սրաէ)լի լո́յս էր յա(մենայ)ն բնակու(թ)ի(ւն)ս իւրեանց։
Եւ կոչեաց փարաւոն զմովսէս եւ զահարոն եւ ասէ ցնոսա. երթա́յք պաշտեցէ́ք զտ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր, բայց զարջառ եւ զոչխար ձեր աստէ́ն թողէք. եւ այլ աղխդ ձեր՝ երթիցեն ընդ ձեզ։
Եւ ասէ մովսէս. նա եւ դո́ւ եւս տացես մեզ ողջակէզս եւ զոհս՝ զոր առնիցեմք տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերում։
Այլ մեր անասո́ւն իսկ երթիցէ ընդ մեզ, եւ ո́չ թողուցումք եւ ոչ կճղա́կ մի. քանզի ՛ի նոցանէ́ առնուցումք պաշտել զտ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր. եւ մեք ո́չ գիտեմք զինչ մատուցանիցեմք տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերում մինչեւ ա́նդր հասանիցեմք։
Եւ խստացոյց տ(է)ր սիրտն փարաւոնի. եւ ո́չ կամեցաւ արձակել զնոսա։
Եւ ասէ փարաւոն. ՛ի բա́ց գնա յինէն. զգո́յշ լեր անձին քում. մի́ եւս յաւել
ուցուս տեսանել զերեսս իմ. զի յորում աւուր երեւիս դու ինձ՝ մեռանի́ս։
Եւ ասէ մովսէս. ասացեր՝ ո́չ եւս երեւեցայց երեսաց քոց։
