Եւ դարձա́ք ելաք ընդ ճանապարհն բասանու. եւ ել ովդ արքայ բասանու ընդդէմ մեր. ինքն եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդ ն(ո)ր(ա) պատերազմա́ւ ՛ի սեգրային։
Եւ ասէ ցիս տ(է)ր. մի́ երկնչիցիս ՛ի նմանէ. զի ՛ի ձե́ռս քո մատնեցի զնա, եւ զա(մենայ)ն ժողովուրդ ն(ո)ր(ա), եւ զա(մենայ)ն երկիր ն(ո)ր(ա). եւ արասցես նմա որպէս արարեր սեհոնի արքայի ամովրհացւոց՝ որ բնակեալ էր յեսեբոն։
Եւ մատնեաց զնա տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր ՛ի ձեռս մեր. եւ զովգ արքայ բասանու, եւ զա(մենայ)ն ժողովուրդն նորա. եւ հարա́ք զնա մինչ ո́չ թողուլ նմա զաւակ։
Եւ յաղթեցա́ք ա(մենայ)ն քաղաքացն ն(ո)ր(ա) ՛ի ժամանակի յայնմիկ. եւ ո́չ էր քաղաք՝ զոր ո́չ առաք ՛ի նոցանէ. վաթսուն քաղաք զա(մենայ)ն շուրջ զգաւառաւն արբովկայ թագաւորին ովգայ ՛ի բասան.
ա(մենայ)ն քաղաքք ամուրք բարձրապարիսպք, դրամբք եւ դռնափակօք. թո́ղ զքաղաքսն արձակաքաղաքս փերեզացւոց բազո́ւմս յոյժ։
Եւ սատակեցաք զն(ո)ս(ա)՝ ո(ր)պ(էս) արարաք զսեհոն արքայ եսեբոնի. եւ սատակեցաք զա(մենայ)ն քաղաքս մի ըստ միոջէ, եւ զկանայս եւ զմանկունս. եւ ո́չ թողաք մազապուր։
եւ զա(մենայ)ն զանասուն եւ զկապուտ քաղաքացն ածաք մեզ յաւար։
Եւ առա́ք ՛ի ժամանակի յայնմիկ զերկիրն ՛ի ձեռաց երկուց թագաւորացն ամովրհացւոց. որ էին յայնկոյս յորդանանու, յառնովնայ մինչեւ ցահերմոն։
եւ փիւնիկեցիք անուանեցին զահերմոն սանիովր. եւ ամովրհացին անուանեաց զնա սանիր։
Ամենայն քաղաքք միսովրայ, եւ ա(մենայ)ն գաղաադ, եւ ա(մենայ)ն բասան, մինչեւ ցեղքա, եւ ցեդրային. քաղա́քք թագաւորու(թ)ե(ան) էին ովգայ ՛ի բասան։
Զի ո́վդ միայն արքայ բասանու մնա́ց յռափայնոց անտի. եւ գահոյք ն(ո)ր(ա) գահոյք երկաթիք. եւ ահա է այն յամրոցի́ որդւոցն ամոնայ՝ ինն կանգուն երկայնութի(ւն) ն(ո)ր(ա) եւ չորք կանգուն լայնութի(ւն) ն(ո)ր(ա), սկայի́ց կանգնով։
Եւ զերկիրն զայն ժառանգեցաք ՛ի ժամանակի յայնմիկ, յարոերայ որ է առ եզերբ ձորոյն առնովնայ։ Եւ զկէս ձորոյն գաղաադու եւ զքաղաքս ն(ո)ր(ա) ետու ռուբինի եւ գադայ.
եւ զաւելորդն գաղաադու եւ զա(մենայ)ն բասան՝ զթագաւորու(թ)ի(ւն)ն ովգայ՝ ետու կիսոյ ցեղին մանասէի. եւ զա(մենայ)ն գաւառն արբովկայ, եւ զա(մենայ)ն բասանն, որ երկիր ռափայնոցն համարիցի։
Եւ յայիր՝ որդի մանասէի ա́ռ զա(մենայ)ն գաւառն արբովկայ մինչեւ ցսահմանս գարգասեայ եւ ոմքատեայ. եւ անուանեաց զնա յիւր անուն, զբասան՝ աւովթիէր, մինչեւ ցայսօր ժամանակի։
Եւ մաքիրայ ետու ցգաղաադ.
եւ ռուբինի եւ գադայ ետու ՛ի գաղաադէ, մինչեւ ՛ի ձորն առնովնայ, ընդ մէջ ձորոյն սահման մինչեւ ցարբոկ, ձո́րն սահման որդւոցն ամոնայ.
եւ արաբիա, եւ յորդանան սահման է նմա ՛ի քենէրեթայ մինչեւ ցծովն արաբիայ ծովն աղի։ յասերովթայ յարեւելից փասգայ։
Եւ պատուիրեցի́ ձեզ ՛ի ժամանակին յայնմիկ՝ եւ ասեմ. տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր ետ ձեզ զերկիրս զայս ՛ի վիճակ. վառեցարո́ւք անցէ́ք առաջի եղբարց ձերոց՝ որդւոցն ի(սրաէ)լի ա(մենայ)ն զօրաւոր։
Բայց կանայք ձեր եւ մանկունք ձեր, եւ անասուն ձեր, գիտե́մ զի անասուն բազում է ձեր, բնակեսցեն ՛ի քաղաքս ձեր՝ զոր ետու ձեզ,
մինչեւ զետեղեսցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր զեղբարս ձեր, ո(ր)պ(էս) եւ զձեզ. զի ժառանգեսցեն եւ նոքա զերկիրն՝ զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր տացէ ն(ո)ց(ա) յայնկոյս յորդանանու. եւ դարձջի́ք այսրէն յիւրաքանչիւր ժառանգու(թ)ի(ւն) իւր՝ զոր ետու ձեզ։
Եւ յեսուայ պատուիրեցի ՛ի ժամանակին յայնմիկ՝ եւ ասեմ. ա́չք ձեր իսկ տեսին զա(մենայ)ն զոր արար տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ընդ երկուս թագաւորսն ընդ այնոսիկ. նո́յնպէս արասցէ տ(է)ր ընդ ա(մենայ)ն թագաւորու(թ)ի(ւն)ս՝ յորոց վ(ե)ր(այ) դիմեսցես դու.
մի́ զանգիտիցէք. զի տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր ինքնին պատերազմեսցի փոխանակ ձեր։
Եւ աղաչեցի զտ(է)ր ա(ստուա)ծ ՛ի ժամանակին յայնմիկ՝ եւ ասեմ.
տ(է)ր՝ տ(է)ր, դո́ւ սկսար ցուցանել ծառայի քում զսաստկութի(ւն) քո եւ զզօրութի(ւն) քո, զձեռն հզօր եւ զբազուկ բարձր. քանզի ո՞վ է ա(ստուա)ծ յերկինս կամ յերկրի՝ որ առնիցէ որպէս դո́ւ արարեր ըստ զօրութե(ան) քում։
Արդ՝ անցեա՞լ տեսից զերկիրն բարի՝ որ է յա́յնկոյս յորդանանու, զլեա́ռնն բարի զերկրորդն լիբանան։
Եւ անտե́ս արար զիս տ(է)ր վ(ա)ս(ն) ձեր, եւ ո́չ լուաւ ինձ. եւ ասէ ցիս տ(է)ր. շա́տ լիցի քեզ՝ մի́ եւս յաւելուցուս խօսել զբանդ զայդ։
Ե́լ ՛ի կատար կոփածոյիդ, եւ հայեցեալ աչօք քովք ընդ ծովակողմն, եւ ընդ հիւսւսի, եւ ընդ հարաւ, եւ ընդ արեւելս. տե́ս աչօք քովք. քանզի ո́չ անցանիցես ընդ այդ յորդանան։
Եւ պատուիրեա́ յեսուայ եւ զօրացուսցե́ս զնա, եւ մխիթարեսցե́ս զնա. զի նա́ անցցէ առաջի ժողովրդեան իմոյ այդորիկ. եւ նա́ ժառանգեցուսցէ դոցա զերկիրն զոր տեսեր։
Եւ նստա́ք ՛ի հովիտսն մերձ ՛ի տուն փոգովրայ։
