Եւ ա́յս են պատուիրանք եւ իրաւունք եւ դատաստանք՝ զոր պատուիրեա́ց ձեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր, ուսուցանել զձեզ՝ առնել ա́յնպէս յերկրին յոր դո́ւք մտանիցէք ժառանգել։
Զի երկնչիցի́ք ՛ի տ(եառն)է ա(ստուծո)յ մերմէ, պահել զա(մենայ)ն իրաւունս ն(ո)ր(ա), եւ զպատուիրանս ն(ո)ր(ա) զոր ես պատուիրեմ ձեզ այսօր։ դո́ւ եւ որդի́ք քո, եւ որդի́ք որդւոց քոց, զա(մենայ)ն աւուրս կենաց քոց. զի երկայնօրեա́յք լինիցիք։
Եւ լո́ւր ի(սրա)էլ եւ զգո́յշ լեր առնելոյ. զի բարի́ լինիցի քեզ, եւ բազմանայցէ́ք յոյժ, ո(ր)պ(էս) խոստացաւ ա(ստուա)ծ հարցն քոց տա́լ քեզ զերկիրն որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր։ Ա́յս են իրաւունք եւ դատաստանք՝ զոր պատուիրեաց մովսէս որդւոցն ի(սրաէ)լի յանապատին, յելանել ն(ո)ց(ա) յերկրէն եգիպտացւոց։
Լո́ւր ի(սրա)էլ, տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր՝ տ(է)ր մի է։
եւ սիրեսցես զտ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յա(մենայ)ն սրտէ քումմէ, եւ յա(մենայ)ն անձնէ քումմէ, եւ յա(մենայ)ն զօրութ(են)է քումմէ։
Եւ եղիցին պատգամքս այսոքիկ զոր ես պատուիրեմ քեզ այսօր ՛ի սրտի́ քում եւ յանձին քում։
եւ իմացուսցե́ս զայս որդւոց քոց. եւ խօսեսցի́ս սոքօք, ՛ի նստե́լ ՛ի տան, եւ ՛ի գնալ ՛ի ճանապարհի, եւ ՛ի ննջել եւ ՛ի յառնել։
Եւ արկցե́ս զսոսա նշա́ն ՛ի ձեռին քում. եւ եղիցի անշա́րժ առաջի աչաց քոց։
եւ գրեսցես զն(ո)ս(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) սեմո́ց տանց քոց, եւ ՛ի դրունս քո։
Եւ եղիցի յորժամ տանիցի զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յերկրին զոր երդուաւ տ(է)ր հարցն քոց աբրահամու, եւ սահակայ, եւ յակոբայ տա́լ քեզ քաղաքս մեծամե́ծս եւ գեղեցի́կս զոր ո́չ շինեցեր։
Եւ տունս լի́ ա(մենայ)ն բարութ(իւն)մբք զոր ո́չ լցեր, եւ ջրհորս փորեալս զոր ո́չ փորեցեր. եւ այգիս եւ ձիթենիս զորս ո́չ տնկեցեր։
եւ ուտիցես եւ յագիցիս։
Զգո́յշ լինիջիր անձին քում. գուցէ́ մոռանայցես զտ(է)ր ա(ստուա)ծ քո, որ եհան զքեզ յերկրէն եգիպտացւոց ՛ի տանէ́ ծառայութե(ան)։ ՛Ի տ(եառն)է ա(ստուծո)յ քումմէ երկիցե́ս, եւ զնա միա́յն պաշտեսցես, եւ ՛ի նա́ յարեսցիս, եւ յանո́ւն ն(ո)ր(ա) երդնուցուս։
Մի́ երթայցէք զհետ աստուածոց օտարաց, եւ զհետ աստուածոց ազգացն որ շուրջ զձեւք իցեն։
Զի ա(ստուա)ծ նախանձո́տ, տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ՛ի միջի քում. գուցէ́ բարկացեալ սրտմտիցի տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո սատակե́լ զքեզ յերեսաց երկրէ։
Մի́ փորձեսցես զտ(է)ր ա(ստուա)ծ քո՝ որպէս փորձեցէք ՛ի փորձութե(ա)ն։
Պահելով պահեսցես զպատուիրանս տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ, զվկայութի(ւն)ս եւ զիրաւունս զոր պատուիրեաց քեզ.
եւ արասցե́ս զբարի́ն եւ զհաճոյսն առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ. զի քեզ բարի́ լինիցի, եւ մտցե́ս եւ ժառանգեսցես զերկիրն բարի՝ զոր երդուաւ տ(է)ր հարցն մերոց.
հալածել զա(մենայ)ն թշնամիս յերեսաց քոց, որպէս եւ խօսեցաւ։
Եւ եղիցի յորժամ հարցանիցէ́ զքեզ վաղիւ որդին քո եւ ասիցէ. զի՞նչ են վկայութի(ւն)քն եւ իրաւունք եւ դատաստանք՝ զոր պատուիրեաց տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր մեզ։
Եւ ասասցե́ս ցորդին քո. ծառայք էաք փարաւոնի յեգիպտոս, եւ հան զմեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ անտի հզօր ձեռամբ եւ բարձր բազկաւ.
եւ ե́տ տ(է)ր նշանս եւ արուեստս մեծամեծս եւ չարաչարս յերկրին եգիպտացւոց, ՛ի փարաւոն եւ ՛ի տո́ւն ն(ո)ր(ա) առաջի մեր.
եւ զմեզ եհան անտի, զի ածցէ ա́յսր՝ տա́լ մեզ զերկիրս զայս զոր երդուաւ տա́լ հարցն մերոց։
Եւ պատուիրեաց մեզ տ(է)ր առնե́լ զա(մենայ)ն իրաւունս զայսոսիկ. երկնչե́լ ՛ի տ(եառն)է ա(ստուծո)յ մերմէ, զի բարի́ լիցի մեզ զա(մենայ)ն աւուրս. զի կեցցո́ւք որպէս եւ այսօր։
Եւ ողորմածութի(ւն) եղիցի մեզ, եթէ զգուշասցուք առնել զա(մենայ)ն պատուիրանս զայսոսիկ առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ, որպէս եւ պատուիրեա́ց մեզ։
