՛Ի ժամանակին յայնմիկ ասա́ց ցիս տ(է)ր. Կոփեա́ դու քեզ երկուս տախտակս քարեղէնս իբրեւ զառաջինսն, եւ ե́լ ՛ի լեառնն. եւ արասցես դու քեզ տապանակ փայտեղէն.
եւ գրեցի́ց ՛ի տախտակսն զնոյն պատգամս՝ որ էին յառաջին տախտակսն զորս դո́ւն խորտակեցեր. եւ դիցես զն(ո)ս(ա) ՛ի նե́րքս ՛ի տապանակին։
Եւ արարի տապանակ յանփուտ փայտից. եւ կոփեցի երկուս տախտակս քարեղէնս իբրեւ զառաջինսն. եւ ելի́ ՛ի լեառնն, եւ երկու տախտակքն յերկոսին ՛ի ձեռս իմում։
Եւ գրեա́ց յերկոսին տախտակսն ը(ս)տ առաջին գրոյն զտա́սն պատգամսն զոր խօսեցաւ ը(նդ) ձեզ տ(է)ր ՛ի լերինն ՛ի միջոյ հրոյն. եւ ետ զն(ո)ս(ա) ցիս տ(է)ր։
Եւ դարձա́յ իջի ՛ի լեռնէ անտի, եւ եդի զտախտակսն ՛ի նե́րքս ՛ի տապանակին. եւ էին ա́նդ որպէս եւ պատուիրեաց ինձ տ(է)ր։
Եւ որդիքն ի(սրաէ)լի չուեցին ՛ի բերովթայ որդւոցն յակիմայ ՛ի սադիայ. եւ ա́նդ մեռաւ ահարոն եւ անդրէ́ն թաղեցաւ։ եւ քահանայացաւ եղիազա́ր որդի ն(ո)ր(ա) ընդ ն(ո)ր(ա)։
Անտի չուեցին ՛ի գադգադ, եւ ՛ի գադգադայ յետակա́յ յերկիր վտակաց ջուրց։
Յայնմ ժամանակի զատոյց տ(է)ր զցեղն ղեւեայ բառնալ զտապանա́կ ուխտին տ(եառ)ն, կա́լ առաջի տ(եառ)ն՝ պաշտել եւ աղօթս մատուցանել յանուն ն(ո)ր(ա) մինչեւ ցա́յսօր։
Վասն այնորիկ ո́չ գոյ ղեւտացւոցն բաժին եւ ժառանգութի(ւն) ՛ի մէջ եղբարց իւրեանց. զի տ(է)ր ինքնին է մասն եւ ժառանգութի(ւն) ն(ո)ց(ա)՝ ո(ր)պ(էս) եւ ասաց նոցա։
Եւ ես կացի ՛ի լերինն զքառասուն տիւ եւ զքառասուն գիշեր. եւ լուաւ ինձ տ(է)ր ՛ի ժամանակին յայնմիկ. եւ ո́չ կամեցաւ սատակել զձեզ։
Եւ ասէ ցիս տ(է)ր. գնա́ չուեա́ առաջի ժողովրդեանդ այդորիկ. եւ մտցեն եւ ժառանգեսցեն զերկիրն զոր երդուայ հարցն դոցա տա́լ դոցա։
Եւ արդ՝ ի(սրա)էլ, զի՞նչ խնդրէ ՛ի քէն տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո. այլ երկնչե́լ ՛ի տ(եառն)է ա(ստուծո)յ քումմէ. եւ գնա́լ յա(մենայ)ն ճանապարհս ն(ո)ր(ա), եւ սիրե́լ զնա. եւ պաշտե́լ զտ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յա(մենայ)ն սրտէ քումմէ, եւ յա(մենայ)ն անձնէ քումմէ։
եւ պահե́լ զպատուիրանս տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ, եւ զիրաւունս ն(ո)ր(ա)՝ զոր ես պատուիրե́մ քեզ այսօր, զի բարի́ լիցի քեզ։
Ահաւասիկ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ երկի́նք՝ եւ երկնի́ց երկինք, եւ երկիր եւ ա(մենայ)ն որ է́ ՛ի ն(ո)ս(ա)։
բայց ը(նդ) հարսն ձեր յառաջագոյն հաճեցաւ տ(է)ր սիրել զն(ո)ս(ա), եւ ընտրեա́ց զզաւակ նոցա յետ նոցա զձե́զ քան զազգս ա(մենայ)ն ըստ աւուրս ըստ այսմիկ։
Եւ թլփատեցէ́ք զխստասրտութի(ւն) ձեր, եւ զպարանոցս ձեր մի́ եւս խստացուցանէք։
զի տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր, նա́ է ա(ստուա)ծ աստուծոց՝ եւ տ(է)ր տերանց. ա(ստուա)ծ մեծ եւ հզօր եւ ահաւոր. որ ո́չ աչառի երեսաց, եւ ո́չ առնու կաշառ։
Առնէ իրաւունս եկի́ն եւ որբոյ եւ այրւո́յ. սիրէ́ զնժդեհն, տա́լ նմա հաց եւ հանդերձ։
Եւ սիրեցէ́ք զպանդուխտն, զի եւ դուք պանդուխտք էիք յերկրին եգիպտացւոց։
՛Ի տ(եառն)է ա(ստուծո)յ քումմէ երկիցե́ս, եւ զնա́ պաշտեսցես, եւ ՛ի նա́ յարեսցիս, եւ յանուն ն(ո)ր(ա) երդնուցուս։
զի նա́ է պարծանք քո, եւ նո́յն ա(ստուա)ծ քո, որ արա́ր ՛ի քեզ զմեծամեծսն եւ զփառաւորս՝ զոր տեսին աչք քո։
Եւթանասուն ոգւովք իջին հարքն քո յեգիպտոս, եւ արդ ահա արա́ր զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո իբրեւ զաստեղս երկնից բազմութ(եամ)բ։
