Եւ եթէ սատակեսցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո զազգսն՝ զորոց տ(է)ր ա(ստուա)ծ տացէ քեզ զերկիրն նոցա. եւ ժառանգեսցե́ս զնա, եւ բնակեսցե́ս ՛ի քաղաքս եւ ՛ի տունս ն(ո)ց(ա)։
երի́ս քաղաքս զատուսցես քեզ ՛ի միջոյ երկրին զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ քեզ։
Նկատեսցես քեզ զճանապարհն, եւ ը(նդ) երի́ս բաժանեսցես քեզ զսահմանս երկրին քոյ. զոր բաժանեսցէ քեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո. եւ եղիցի անդ ապաստա́ն ա(մենայ)ն սպանողի։
Ա́յս սահման եղիցի ա(մենայ)ն սպանողի որ փախչիցի անդ՝ եւ ապրեսցի։ Որ ոք հարկանիցէ զընկեր իւր ակամայ. եւ նա́ ո́չ ատեայր զնա յերէկն եւ յեռանդ։
եւ որ ոք մտանիցէ ընդ ընկերի իւրում ՛ի մայրի հարկանել փայտ. եւ ամբառնայցէ զձեռն իւր փայտատաւն հարկանել փայտ, եւ անկանիցի երկաթն ՛ի մեղեխէ́ անտի, եւ դիպիցի́ ընկերին եւ մեռանիցի, փախիցէ́ նա, եւ անկցի ՛ի մի ՛ի քաղաքացն այնոցիկ եւ կեցցէ́։
Զի մի́ պնդեսցի մերձաւոր արեանն զկնի սպանողին, մինչդեռ այրիցի սիրտ ն(ո)ր(ա). եւ հասանիցէ նմա՝ եթէ հեռագո́յն իցէ ճանապարհն, եւ հարկանիցէ́ զանձն ն(ո)ր(ա). եւ նմա չէ́ դատաստան մահու. զի ո́չ ատեայր զնա յերէկն եւ յեռանդն։
Վասն այնորիկ ես պատուիրեմ քեզ զբանս զայս՝ եւ ասեմ. երի́ս քաղաքս զատուսցես քեզ։
Եւ եթէ ընդարձակեսցէ քեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո զսահմանս քո ո(ր)պ(էս) եւ երդուա́ւ տ(է)ր հարցն քոց. եւ տացէ քեզ տ(է)ր զա(մենայ)ն երկիրն՝ զոր խոստացաւ տալ հարցն քոց։
եւ եթէ լուիցես առնել զամենայն պատուիրա́նս զայսոսիկ զոր ես պատուիրեմ քեզ այսօր, սիրե́լ զտ(է)ր ա(ստուա)ծ քո, եւ գնա́լ յամենայն ճանապարհս ն(ո)ր(ա) զամենայն աւուրս։ Եւ յաւելցես քեզ ա́յլ եւս երիս քաղաքս յայնս յերիսն.
եւ մի́ հեղցի արիւն անպարտ յերկրին քում, զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ քեզ ՛ի ժառանգութի(ւն). եւ մի́ ոք լիցի ՛ի միջի քում պարտական արեան։
Եւ եթէ լինիցի այր որ ատիցէ́ զընկեր իւր, եւ դարա́ն գործիցէ նմա, եւ յարիցէ ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա), եւ հարկանիցէ զանձն ն(ո)ր(ա) եւ մեռցի. եւ փախչիցի ՛ի մի ՛ի քաղաքացն այնոցիկ.
առաքեսցեն ծերակոյտ քաղաքի ն(ո)ր(ա) եւ առցե́ն զնա անտի, եւ մատնեսցեն զնա ՛ի ձեռս մերձաւորի արեանն եւ մեռցի́։
Եւ մի́ խնայեսցէ ակն քո ՛ի նա. եւ սրբեսցես զարիւն անպարտ ՛ի միջոյ ի(սրաէ)լի, եւ բարի́ լիցի քեզ։
Մի́ փոխեսցես զսահմանս ընկերի քոյ՝ զոր հաստատեցին հարք քո ՛ի ժառանգու(թ)ե(ան) քում, զոր ժառանգեսցես յերկրին զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ́ քեզ ՛ի ժառանգու(թ)ի(ւն)։
Ո́չ հաստատեսցի մի վկայ վկայել զմարդոյ ըստ ա(մենայ)ն մեղաց զոր մեղանչէ։ ՛Ի բերանոյ երկուց եւ երի́ց վկայից հաստատեսցի́ ա(մենայ)ն բան։
Եւ եթէ կացցէ յառաջ սո́ւտ վկայ զմարդոյ, եւ չարախօսեսցէ զնմանէ ամպարշտու(թ)ի(ւն) ինչ.
կացցեն երկոքին արքն որոց հակառակութի(ւն)ն իցէ, առաջի տ(եառ)ն, եւ առաջի քահանայիցն եւ առաջի դատաւորացն որ իցեն յաւուրսն յայնոսիկ.
եւ քննեսցե́ն դատաւորքն ճշմարտութ(եամ)բ. եւ ահա վկայ անիրա́ւ վկայեաց զանիրաւութի(ւն). եւ եկաց հակառա́կ եղբօր իւրում.
արասջիք նմա ո(ր)պ(էս) խորհեցաւ չա́ր առնել ընկերի իւրում. եւ բարձէ́ք զչարն ՛ի միջոյ ձերմէ։
Եւ այլոցն լուեալ՝ զահի հարկանիցին, եւ մի́ եւս յաւելուցուն առնել ըստ բանին այնմիկ չարի ՛ի միջի ձերում.
մի́ խնայեսցէ ակն քո ՛ի նա։ Անձն ընդ անձին. ա́կն ընդ ական. ատա́մն ընդ ատաման. ձե́ռն ընդ ձեռին. ո́տն ընդ ոտին։
