Մի́ մտցէ մալեալն եւ կրճատեալն յեկեղեցի ա(ստուծո)յ։
Մի́ մտցէ պոռնկորդի յեկեղեցի ա(ստուծո)յ։
Մի́ մտցէ ամոնացի եւ մովաբացի յեկեղեցի տ(եառ)ն, մինչեւ ցտասն ազգ մի́ մտցեն յեկեղեցին տ(եառ)ն, եւ մինչեւ ցյաւիտեան։
Վ(ա)ս(ն) զի ո́չ ելին ը(նդ) առաջ ձեր հացիւ եւ ջրով ՛ի ճանապարհի ելանելոյն ձերոյ յեգիպտոսէ։ Եւ զի ՛ի վարձո́ւ կալան վ(ա)ս(ն) քո զբաղաամ որդի բէովրայ ՛ի միջագետաց անիծանել զքեզ.
եւ ո́չ կամեցաւ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո լսել բաղաամու, եւ դարձոյց տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո զանէծսն յօրհնութի(ւն)ս. զի սիրեաց զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո։
Մի́ խօսեսցիս ընդ նոսա խաղաղութ(եամ)բ զա(մենայ)ն աւուրս քո մինչեւ ցյաւիտեան։
Մի́ գարշեցուցանիցես զեդոմայեցին, զի եղբայր քո է։ Մի́ գարշեցուցանիցես զեգիպտացին, զի պանդուխտ էիր յերկրի ն(ո)ր(ա)։
Եթէ լինիցին նորա որդիք՝ յերրորդ ազգի՝ մտցեն յեկեղեցի տ(եառ)ն։
Եւ եթէ ելանիցես ՛ի պատերազմի բանակե́լ ՛ի վ(ե)ր(այ) թշնամեաց քոց, զգո́յշ լինիջիր յա(մենայ)ն բանէ չարէ։
Եթէ իցէ ՛ի քեզ այր՝ որ չիցէ սուրբ ՛ի ցայգու(թ)ե(ան) բղխմանէ, ելցէ́ արտաքոյ բանակին, եւ մի́ մտցէ ՛ի բանակն.
եւ ընդ երեկսն լուասցէ́ զմարմին իւր ջրով, եւ ընդ մտանե́լ արեւուն մտցէ́ ՛ի բանակն։
Եւ տեղի յա́յտ լիցի քեզ արտաքոյ բանակին, եւ ելցե́ս դու արտաքս.
եւ ցի́ց լինիցի զգօտւոյ քումմէ. եւ եղիցի յորժամ նստիցիս արտաքս, փորեսցե́ս նովաւ, եւ ածեալ ծածկեսցե́ս զաղտեղու(թ)ի(ւն) քո։
Զի տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո շրջի ընդ բանակն քո փրկե́լ զքեզ, եւ մատնել զթշնամիս քո առաջի երեսաց քոց։ եւ եղիցի բանակն քո սո́ւրբ, եւ ո́չ երեւեսցի ՛ի միջի քում աղտեղու(թ)ի(ւն) իրացն. եւ դառնայցէ́ ՛ի քէն։
Մի́ մատնեսցես զծառայ տ(եառ)ն իւրում, որ յաւելուցու ՛ի քեզ ՛ի տ(եառ)նէ իւրմէ։
ընդ քեզ բնակեսցէ́ եւ ը(նդ) քե́զ զետեղեսցի յա(մենայ)ն տեղւոջ ուր եւ հաճոյ իցէ նմա. եւ մի́ նեղիցէք զնա։
Մի́ լինիցի բո́զ ՛ի դստերաց ի(սրաէ)լի. եւ մի́ պոռնիկ յուստերաց ի(սրաէ)լի։ Մի́ լինիցի ձաւնի ՛ի դստերաց ի(սրաէ)լի, եւ մի́ նուիրեալ ոք յուստերաց ի(սրաէ)լի։
Մի́ տարցիս զկապէնս պոռնկի. եւ մի́ զշա́ն ոխուրս ՛ի տուն ա(ստուծո)յ քոյ յա(մենայ)ն ուխտս. զի պի́ղծ են առաջի ա(ստուծո)յ քոյ երկոքեան։
Մի́ տացես եղբօր քում արծաթ վաշխիւ. եւ մի́ զկերակուր շարիատիւ, եւ մի́ տոկոսեօք։
զա(մենայ)ն ինչ փո́խ տայցես օտարին՝ եւ եղբօր քում. զի օրհնեսցէ́ զքեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո յա(մենայ)ն ՛ի գործս քո ՛ի վ(ե)ր(այ) երկրին՝ յոր մտանելո́ց ես ժառանգել զնա։
Եւ եթէ ուխտիցես ուխտ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քում, մի́ յամեսցես հատուցանել զայն. զի պահանջելով պահանջեսցէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո ՛ի քէն. եւ լինիցի քեզ ՛ի մեղս։
Ապա թէ ո́չ կամիցիս ուխտել՝ չլինիցի քեզ մեղք։
Որ ինչ ելանէ ընդ շրթունս քո, զգո́յշ լինիջիր եւ արասցե́ս ո(ր)պ(էս) ուխտեցեր ա(ստուծո)յ քում, զտուրսն զոր խոստացար բերանով քով։
Եւ եթէ մտանիցես ՛ի հունձս ընկերի քոյ, քաղեսցե́ս ձեռօք քովք զհասկն. եւ մանգաղ մի́ արկանիցես յոճ ընկերի քոյ։
Եւ եթէ մտանիցես յայգի ընկերի քոյ, կերիցե́ս խաղող մինչեւ ցյագել անձին քոյ. բայց յամանս մի́ ամանայցես։