Եւ պատուիրեա́ց մովսէս եւ ծերակոյտն ի(սրաէ)լի՝ եւ ասեն. պահեցէ́ք զա(մենայ)ն պատուիրանս զոր ես պատուիրեմ ձեզ այսօր։
Եւ եղիցի յաւուր յորում անցանիցես ը(նդ) յորդանան, յերկիրն զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ քո տացէ քեզ. եւ կանգնեսցես անդ քարինս մեծամեծս, եւ բռեսցե́ս զն(ո)ս(ա) բռով։
եւ գրեսցե́ս ՛ի վ(ե)ր(այ) քարանցն զա(մենայ)ն պատգամս զօրինացս այսոցիկ, յորժամ անցանիցէք ընդ յորդանան, ՛ի ժամանակի իբրեւ մտանիցէք յերկիրն՝ զոր տ(է)ր ա(ստուա)ծ հարցն ձերոց տացէ́ քեզ, երկիր որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր. ո(ր)պ(էս) խոստացաւ տ(է)ր ա(ստուա)ծ հարց քոց տա́լ քե́զ։
Եւ եղիցի յորժամ անցանիցէք ընդ յորդանան. կանգնեսջիք զքարինս զայնոսիկ զոր ես պատուիրեմ ձեզ այսօր՝ ՛ի լերինն գեբաղ, եւ բռեսջի́ք զն(ո)ս(ա) բռով։
Եւ շինեսցե́ս անդ սեղա́ն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ. սեղա́ն ՛ի քարանց. եւ մի́ հպեսցի ՛ի նոսա երկաթ։
բոլորա́կ վիմօք շինեսցես զսեղանն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ. եւ հանցե́ս ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) ողջակէզս տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քում։
Եւ զենցե́ս անդ զենումն փրկու(թ)ե(ան) տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քում. եւ կերիցես եւ յագեսցի́ս անդ. եւ ուրա́խ լիցիս առաջի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ.
եւ գրեսցե́ս ՛ի վ(ե)ր(այ) քարանցն զա(մենայ)ն զօրէնս զայսոսիկ յայտնապէ́ս յոյժ։
Եւ խօսեցա́ւ մովսէս, եւ քահանայքն՝ եւ ղեւտացիք՝ ընդ ա(մենայ)ն ի(սրաէ)լի եւ ասեն. լո́ւռ լեր եւ լո́ւր ի(սրա)էլ։ Յաւուր յայսմիկ եղեր ժողովուրդ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ.
եւ լուիցե́ս ձայնի տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ քոյ. եւ արասցե́ս զա(մենայ)ն պատուիրանս նորա եւ զիրաւունս ն(ո)ր(ա)՝ զոր ես պատուիրեմ զեք այսօր։
Եւ պատուիրեա́ց մովսէս ժողովրդեանն յաւուր յայնմիկ՝ եւ ասէ։
Սոքա́ կացցեն օրհնել զժողովուրդն ՛ի լերինն գարիզին, յորժամ անցանիցէք ընդ յորդանան։ Շմաւոն. ղեւի. յուդայ. իսաքար. յովսէփ. եւ բենիամին։
Եւ սոքա́ կացցեն ՛ի վերայ անիծիցն ՛ի լերինն գեբաղ։ Ռուբէն. գադ. ասեր. զաբուղոն. դան. եւ նեփթաղիմ։
Եւ պատասխանի տուեալ ղեւտացւոցն՝ ասիցե́ն մեծաձայն ա(մենայ)ն ի(սրաէ)լի։
Անիծեա́լ լիցի մարդն, որ արասցէ դրօշեալս եւ ձուլածոյ. զի պի́ղծ է տ(եառ)ն ձեռագործ ճարտարի, եւ դնիցէ զնա ՛ի թաքստեան։ Եւ պատասխանի տուեալ ժողովրդեանն, ասասցեն՝ եղիցի́։
Անիծեա́լ որ անարգեսցէ զհայր իւր կամ զմայր իւր։ Եւ ասասցէ ա(մենայ)ն ժողովուրդն՝ եղիցի́։
Անիծեա́լ որ խոտորիցէ զիրաւունս՝ եկին եւ որբոյ եւ այրւոյ։ Եւ ասասցէ ա(մենայ)ն ժողովուրդն՝ եղիցի։
Անիծեալ՝ որ փոխեսցէ զսահմանս ընկերի իւրոյ։ Եւ ասասցէ ա(մենայ)ն ժողովուրդն՝ եղիցի́։
Անիծեալ՝ որ մոլորեցուսցէ զկոյրն ՛ի ճանապարհի։ Եւ ասասցէ ա(մենայ)ն ժողովուրդն՝ եղիցի́։
Անիծեալ՝ որ ննջեսցէ ընդ կնոջ հօր իւրոյ. զի յայտնեաց զաներեւոյթս հօր իւրոյ։ Եւ ասասցէ ա(մենայ)ն ժողովուրդն՝ եղիցի́։
Անիծեալ՝ որ ննջեսցէ ը(նդ) ամենայն անասնոյ։ Եւ ասասցէ ա(մենայ)նժողովուրդն՝ եղիցի́։
Անիծեալ՝ որ ննջեսցէ ընդ քե́ռ իւրում, որ առ ՛ի հօրէ իցէ, կամ առ ՛ի մօրէ։ Եւ ասասցէ ա(մենայ)ն ժողովուրդն՝ եղիցի́։
Անիծեալ՝ որ հարկանիցէ զընկեր իւր նենգու(թեամ)բ։ Եւ ասասցէ ա(մենայ)ն ժողովուրդն՝ եղիցի́։
Անիծեալ՝ որ առնուցու կաշառ հարկանել զանձն արեան արդարոյ։ Եւ ասասցէ ա(մենայ)ն ժողովուրդն՝ եղիցի́։
Անիծեալ ա(մենայ)ն մարդ որ ո́չ կացցէ յամենայն բանս օրինացս այսոցիկ՝ առնել զսոսա։ Եւ ասասցէ ա(մենայ)ն ժողովուրդն՝ եղիցի́։
