Եւ եղեւ իբրեւ լուան ա(մենայ)ն թագաւորք ամովրհացւոց, որ էին յա́յն կոյս յորդանանու առ ծովեզերբն. եւ թագաւորքն փիւնիկեցւոց որ առ ծովեզերբն. եթէ ցամաքեցո́յց տ(է)ր ա(ստուա)ծ զյորդանան գետ առաջի որդւոցն ի(սրաէ)լի յանցանելն ն(ո)ց(ա), հաշեցա́ն սիրտք ն(ո)ց(ա) եւ զարհուրեցան, եւ ո́չ գոյր ՛ի նոսա իմաստութի(ւն) եւ ո́չ մի՝ յերեսաց որդւոցն ի(սրաէ)լի։
Ընդ այնո́ւ ժամանակաւ ասէ տ(է)ր ցյեսու. արա́ դու քեզ սուր ՛ի գայլախա́զ վիմէ՝ եւ նստեալ թլփատեսցե́ս զորդիսն ի(սրաէ)լի կրկնակի։
Եւ արա́ր իւր յեսու սո́ւրս քարեղէնս գայլախազեայս, եւ թլփատեա́ց զորդիսն ի(սրաէ)լի ՛ի տեղւոջ՝ որ կոչէր բլո́ւր անթլփատից։
Եւ զորօրինակ յապաւեաց յեսու զորդիսն ի(սրաէ)լի որ էին ՛ի ճանապարհի անդ, որ բնաւ չէին թլփատեալք յելելոցն յեգիպտոսէ, զամենեսեան թլփատեա́ց յեսու։ Եւ այս ժողովուրդ է զոր թլփատեաց յեսու. ա(մենայ)ն ժողովրդեանն ելելոց յեգիպտոսէ զարո́ւ մանուկ։ քանզի ա(մենայ)ն արք պատերազմողք մեռա́ն յանապատին անդէն ՛ի ճանապարհին, յելանելն իւրեանց յերկրէն եգիպտացւոց։
զի թլփատեալք էին ա(մենայ)ն ժողովուրդն որ ելին, եւ ա(մենայ)ն ժողովուրդն որ ծնան յանապատին ՛ի ճանապարհին ելանելոյ ն(ո)ց(ա) յերկրէն եգիպտացւոց։
Քանզի զքառասուն եւ զերկուս ամս շրջեցաւ ի(սրա)էլ յանապատին աբդարեայ. վ(ա)ս(ն) որոյ անթլփա́տք էին բազումք ՛ի պատերազմողացն ելելոց յերկրէն եգիպտացւոց՝ որք անհնազանդեցան պատուիրանացն ա(ստուծո)յ։ Որոց եւ սահմանեա́ց տ(է)ր չտեսանե́լ զերկիրն զոր երդուաւ հարցն ն(ո)ց(ա) տալ ն(ո)ց(ա). զերկիր՝ որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր։
եւ փոխանակ ն(ո)ց(ա) տարաւ զորդիս ն(ո)ց(ա)՝ զոր թլփատեաց յեսու. քանզի անթլփատք էին. վ(ա)ս(ն) լինելոյ ն(ո)ց(ա) անթլփա́տս ՛ի ճանապարհին։
Եւ իբրեւ թլփատեցաւ ա(մենայ)ն ազգն, հանդարտութի(ւն) կալեալ նստա́ն անդէն ՛ի բանակին մինչեւ ողջացան։
Եւ ասէ տ(է)ր ցյեսու. յաւուր յայսմիկ բարձի́ զնախատինս եգիպտացւոց ՛ի ձէնջ։ եւ կոչեաց զանուն տեղւոյն այնորիկ գաղգաղա́ մինչեւ ցայսօր։
եւ անդ բանակեցան որդիքն ի(սրաէ)լի։
եւ կերան ՛ի ցորենոյ երկրին զայգոյ բաղա́րջ եւ նորի։
Յաւուր յայնմիկ պակասեա́ց մանանայն, յետ ուտելոյ ն(ո)ց(ա) ՛ի ցորենոյ երկրին. եւ ո́չ եւս գտանէր որդւոցն ի(սրաէ)լի մանանայ։ եւ ժողովեցին զպտուղ երկրին փիւնիկեցւոց ՛ի տարւոջն յայնմիկ։
Եւ եղեւ մինչ էր յեսու յերիքով, ամբարձեալ զաչս իւր ետե́ս, զի կայր առաջի ն(ո)ր(ա) ա́յր, եւ սուսեր մե́րկ ՛ի ձեռին ն(ո)ր(ա)։ եւ մատուցեալ յեսուայ՝ ասէ ցնա. մե՞ր ես՝ թէ ՛ի թշնամեաց մերոց։
Եւ նա ասէ ցնա. ես զօրավա́ր եմ զօրու տ(եառ)ն, եւ ա́յժմ եկի։
եւ անկա́ւ յեսու ՛ի վերայ երեսաց իւրոց եւ երկիր եպագ, եւ ասէ ցնա՝ տ(է)ր զի՞նչ հրաման տացես ծառայի քում։
Եւ ասէ զօրավարն տ(եառ)ն ցյեսու. լո́յծ զկօշիկս քո յոտից քոց, զի տեղիդ յորում կաս՝ ս(ուր)բ է։ եւ արա́ր այնպէս։
