Եւ եղեւ յետ աւուրցն բազմաց, յե́տ հանգուցանելոյ տ(եառ)ն զի(սրա)էլ յա(մենայ)ն թշնամեաց ն(ո)ց(ա) շուրջանակի. եւ յեսու ծերացեալ եւ անցեալ զաւուրբք։
Կոչեա́ց յեսու միանգամայն զա(մենայ)ն որդիսն ի(սրաէ)լի, եւ զծերակո́յտս ն(ո)ց(ա), եւ զիշխանս ն(ո)ց(ա), եւ զդատաւորս նց, եւ զդպիրս նոցա, եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). ես ծերացայ եւ անցի́ զաւուրբք։
եւ դուք ձեզէն տեսէք զա(մենայ)ն զոր արար տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր ընդ ա(մենայ)ն ազգսն՝ զոր եբարձ յերեսաց ձերոց. զի տ(է)ր ա(ստուա)ծ ինքնի́ն տայր պատերազմ ընդ ձեր։
Եւ արդ տեսէ́ք՝ զի թողի ձեզ զազգսն զմնացեալսն զայնոսիկ ՛ի ժառանգու(թ)ի(ւն) ըստ ցեղից ձերոց, ՛ի յորդանանէ զա(մենայ)ն ազգսն՝ զոր սատակեցին ՛ի ծովէն մեծէ՝ որ զատուցանէ́ ՛ի մտիցն արեւու։
Արդ՝ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր նա́ սատակեսցէ զն(ո)ս(ա) յերեսաց ձերոց մինչեւ կորիցեն. եւ արձակեսցէ́ ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա) զգազանս վայրենիս՝ մինչեւ սատակեսցէ զն(ո)ս(ա), եւ զթագաւորս ն(ո)ց(ա) յերեսաց ձերոց. եւ ժառանգեսջի́ք զերկիր ն(ո)ց(ա)՝ ո(ր)պ(էս) խօսեցաւ տ(է)ր ա(ստուա)ծ մեր ընդ մեզ։
Արդ զօրացարո́ւք յոյժ զգուշանալ եւ առնե́լ զա(մենայ)ն գրեալս ՛ի գիրս օրինացն մովսիսի. զի մի́ խոտորիցիք ՛ի նմանէ յաջ կամ յահեակ։
գուցէ́ մտանիցէք յազգսն մնացեալս յայնոսիկ. եւ անուանք դից ն(ո)ց(ա) մի́ անուանեսցի ՛ի միջի ձերում. մի́ երդնուցուք ՛ի նոսա, եւ մի́ պաշտիցէք զնոսա, եւ մի́ երկիրպագանիցէք ն(ո)ց(ա)։
այլ զհետ տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ մերոյ երթիջիք՝ ո(ր)պ(էս) արարէք մինչեւ ցայսօր.
եւ սատակեաց զն(ո)ս(ա) տ(է)ր յերեսաց ձերոց, զազգս մեծամեծս եւ զհզօրս. եւ ո́չ ոք եկաց ընդդէմ ձեր մինչեւ ցայսօր։
Մի ՛ի ձէնջ հալածեաց զհազարս. զի տ(է)ր ա(ստուա)ծ ինքնին տայր պատերազմ ընդ ձեր, ո(ր)պ(էս) խօսեցաւ ընդ ձեզ։
Զգո́յշ լինիջիք յոյժ անձանց ձերոց, սիրե́լ զտ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր։
Ապա թէ դառնալով դառնայցէք, եւ յաւելուցուք յազգսն մնացեալս ՛ի ձէնջ, եւ խնամութի(ւն)ս առնիցէք ընդ ն(ո)ս(ա), եւ խառնակիցիք դուք ընդ ն(ո)ս(ա), եւ նոքա́ ը(նդ) ձեզ։
գիտելո́վ գիտասջիք, զի ո́չ եւս յաւելուցու տ(է)ր սատակել զազգսն զայնոսիկ յերեսաց ձերոց. եւ լինիցին ձեզ յորոգայթս եւ ՛ի գայթագղու(թ)ի(ւն)ս. խո́չ ՛ի գարշապարս ձեր, եւ նե́տք յաչս ձեր, մինչեւ կորնչիցիք յերկրէս բարութե(ան) զոր ե́տ ձեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր։
Եւ ես՝ ահա երթա́մ այսօր զճանապարհ որպէս ամենեքին որ են յերկրի։ եւ ծանիջի́ք յա(մենայ)ն սրտէ ձերմէ եւ յա(մենայ)ն անձնէ ձերմէ. զի ո́չ վրիպեաց բա́ն մի յա(մենայ)ն բանից զոր խօսեցաւ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր. այլ ա(մենայ)ն ինչ ե́կն եհաս ձեզ, եւ ո́չ սխալեցաւ ՛ի նոցանէ բան մի։
Եւ եղիցի՝ զոր օրինակ եկին ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր ա(մենայ)ն բանք բարիք զոր խօսեցաւ տ(է)ր վ(ա)ս(ն) ձեր. նոյնպէս ածցէ տ(է)ր ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր զա(մենայ)ն բա́նս չարս, մինչեւ սատակեսցէ́ զձեզ յերկրէս բարութե(ան)՝ զոր ետ ձեզ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ձեր,
յանցանել ձեզ զուխտիւն տ(եառ)ն ա(ստուծո)յ ձերոյ՝ զոր պատուիրեա́ց ձեզ, եւ յերթալ պաշտել զաստուածս օտարս՝ եւ երկիր պագանել ն(ո)ց(ա)։ եւ բարկանայցէ ձեզ տ(է)ր, եւ կորնչիջիք վաղվաղակի յերկրէս բարութե(ան)՝ զոր ե́տ ձեզ տ(է)ր։
