Եւ ասեն ցգեդէոն այր եփրեմի. զի՞նչ է բանդ այդ զոր արարեր ընդ մեզ. զի ո́չ կոչեցեր զմեզ յորժամ երթայիր պատերազմել ը(նդ) մադիամու։ եւ վիճէին ընդ նմա սաստկագո́յնս։
Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). արդ զի՞նչ ինչ արարի իբրեւ զձեզ. ո՞չ ապաքէն լաւագոյն է ճռաքաղութի(ւն)դ եփրեմի, քան զկութսն աբիեզերայ։
՛ի ձե́ռս ձեր մատնեաց տ(է)ր զիշխանս մադիամու՝ զորեբ եւ զզեբ. եւ զի՞նչ կարացի առնել իբրեւ զձեզ։ եւ ապա դադարեաց ոգի ն(ո)ց(ա) ՛ի նմանէ ՛ի խօսել ն(ո)ր(ա) զբանս զայս։
Եւ եկն գեդէոն ՛ի յորդանան, եւ անց ինքն եւ երեք հարեւր արքն որ ը(նդ) նմա պատրաստեալք եւ քաղցեալք։
Եւ ասէ ցա́րսն սոքքովթայ. տո́ւք աւադիկ հաց ՛ի կերակուր զօրուս այսմիկ որ ընդիս, զի քաղցեալ են. եւ ես պնդեցայց զհետ զեբէի եւ սաղմանայ թագաւորացն մադիամու։
Եւ ասեն իշխանքն սոքքովթայ. մի́ թէ ձեռն ղեբէի եւ սաղմանայ իցէ ՛ի ձեռին քում, զի տացուք հաց զօրականիդ քում։
Եւ ասէ գեդէոն. ո́չ այդպէս, այլ ՛ի տա́լ տ(եառ)ն զեբէի եւ զսաղմանայ ՛ի ձեռս իմ. եւ ես քարշեցից զմարմինս ձեր փշովք անապատի եւ բորկոնիմաւ։
Եւ ե́լ անտի ՛ի փանուէղ, եւ խօսեցաւ ընդ ն(ո)ս(ա) նո́յնպէս. եւ պատասխանի́ արարին նմա արք փանուելայ, զոր օրինակ արարին նմա պատասխանի արք սոքքովթայ։
Եւ խօսեցաւ գեդէոն ընդ արս փանուելի՝ եւ ասէ. ՛ի դառնալ իմում այսրէն խաղաղութ(եամ)բ, կործանեցի́ց զաշտարակդ զայդ։
Եւ զեբէի եւ սաղմանա էին ՛ի կարկա́ր, եւ բանակ ն(ո)ց(ա) ընդ նոսա, իբրեւ հնգետասան հազար այր՝ ընդ ա(մենայ)ն որ մնացեալ էին յա(մենայ)ն բանակէ որդւոցն արեւելից։ եւ անկեալք՝ էին հարիւր եւ քսան հազար արանց սուսերամերկաց։
Եւ ել գեդէոն ընդ ճանապարհս վրանաբնակչացն յարեւելից նաբաէի, եւ հանդէպ նաբեայ. եւ եհար զբանակն, զի ահա է́ր բանակն յանհոգս։
Եւ փախեան զեբէէ եւ սաղմանա, եւ պնդեցաւ զհետ ն(ո)ց(ա). եւ ձերբակա́լ արար զերկուս թագաւորսն մադիամու զզեբէէ եւ զսաղմանա, եւ զա(մենայ)ն բանակ ն(ո)ր(ա) դղրդեցո́յց։
Եւ դարձա́ւ գեդէոն որդի յովասու ՛ի պատերազմէն ՛ի զառիվայրէ́ անտի արեսայ։
Եւ կալաւ պատանեակ մի յարանց սոկքովթայ, եւ եհարց զնա. եւ գրեաց առ ինքն զիշխանսն սոկքովթայ, եւ զծերս ն(ո)ր(ա) եւթանասուն եւ եւթն այր։
Եւ եկն գեդէոն առ իշխանսն սոկքովթայ, եւ ասէ ցն(ո)ս(ա). ահա́ւասիկ զեբէէ եւ սաղմանա, վ(ա)ս(ն) որոց նախատեցէք զիս՝ եւ ասացէք. միթէ ձեռն զեբէի եւ սաղմանայ այժմ ՛ի ձեռին քում իցէ, զի տացուք հաց արանց քոց նքթելոց։
Եւ ա́ռ զիշխանսն եւ զծերս քաղաքին, եւ փուշս յանապատէ, եւ զբորկոնիմն. եւ քարշեաց նոքօք զարսն ն(ո)ս(ա) սոկքովթայ։
եւ զաշտարակն փանուելի կործանեաց, եւ կոտորեաց զարս քաղաքին։
Եւ ասէ ցզեբէէ եւ ցսաղմանա, ո՞ւր են արքն զորս կոտորեցէք ՛ի թաբովր։ եւ ասեն՝ ո(ր)պ(էս) դու, նո́յնպէս եւ ն(ո)ք(ա) նման քեզ, եւ դուն նման ն(ո)ց(ա), իբրեւ զտեսիլ որդւոց թագաւորի։
Եւ ասէ գեդէոն, եղբա́րք իմ եւ որդիք մօր իմոյ էին. եւ երդուաւ ն(ո)ց(ա) եւ ասէ. կենդանի́ է տ(է)ր, եթէ կենդանի պահեալ էր ձեր զն(ո)ս(ա), ո́չ սպանանէի զձեզ։
Եւ ասէ ցեթեր ցանդրանիկ իւր. արի́ սպան զդոսա. եւ ո́չ եհան պատանեակն զսուր իւր, զի երկեաւ՝ քանզի մանո́ւկ էր։
Եւ ասեն զեբէէ եւ սաղմանա. արի́ եւ դու քեզէ́ն պատահեա մեզ, զի ը(ս)տ առն՝ եւ զօրութի(ւն) իւր։ եւ յարեա́ւ գեդէոն եւ սպան զզեբէէ եւ զսաղմանա. եւ ա́ռ զմանեակսն ՛ի պարանոցաց ուղտուց ն(ո)ց(ա)։
Եւ ասեն այր ի(սրաէ)լի ցգեդէոն. իշխեա́ մեզ դո́ւ եւ որդիք քո, եւ որդիք որդւոց քոց. զի փրկեցեր զմեզ ՛ի ձերաց մադիամու։
Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) գեդէոն. ո́չ իշխեցից ես ձեզ, եւ ո́չ իշխեսցէ ձեզ որդի իմ. այլ տ(է)ր իշխեսցէ ձեզ։
Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) գեդէոն. խնդրեցից ՛ի ձէնջ հայցուածս ինչ, եւ տո́ւք ինձ՝ առ այր գի́նդ մի յաւարէ անտի. զի գինդք ոսկիք էին ն(ո)ց(ա), քանզի իսմայէլացիք էին։
Եւ ասեն՝ տալո́վ տացուք։ եւ տարածեցին զհանդերձս ն(ո)ր(ա). եւ ընկեցին անդր այր իւրաքանչիւր զգինդս ոսկիս զաւարի իւրոյ։
Եւ եղեւ կշիռ գնդացն ոսկեաց զոր խնդրեաց՝ հազար եւ եւթն հարիւր սիկղ ոսկւոյ, թո́ղ զշռնչանունսն եւ զմեհեւա́նդս, եւ զպսակակա́լս, եւ զծիրանի́ս, եւ որ ինչ ՛ի թագաւորսն մադիամու. եւ թո́ղ զմանեակս ոսկիս պարանոցաց ուղտո́ւց ն(ո)ց(ա)։
Եւ արար զայն գեդէոն յեփո́ւդ, եւ հաստատեաց զայն ՛ի քաղաքի́ իւրում յեփրա։ եւ պոռնկեցա́ւ ա(մենայ)ն ի(սրա)էլ զկնի ն(ո)ր(ա) անդր. եւ եղեւ գեդէոնի եւ տան ն(ո)ր(ա) ՛ի գայթագղու(թ)ի(ւն)։
Եւ վանեցա́ւ մադիամ առաջի որդւոցն ի(սրաէ)լի, եւ ո́չ եւս յաւելին ամբառնալ զգլուխս իւրեանց. եւ դադարեա́ց երկիրն ամս քառասուն յաւուրս գեդէոնի։
եւ գնաց յերոբոաղ որդի յովասու, եւ բնակեաց ՛ի տան իւրում։
Եւ գեդէոնի էին եւթանասուն որդիք ելեալք յերանաց ն(ո)ր(ա). զի կանայք բազո́ւմք էին ն(ո)ր(ա)։
եւ հարճ ն(ո)ր(ա) որ ՛ի սիկիմայ, ծնաւ նմա եւ նա́ որդի. եւ ե́դ անուն նմա աբիմեղէք։
Եւ մեռա́ւ գեդէոն որդի յովասու ՛ի բարւո́ք ծերութե(ան), եւ թաղեցա́ւ ՛ի գերեզմանի յովասու հօր իւրոյ յեփրա հօրն եսրեայ
Եւ եղեւ իբրեւ մեռաւ գեդէոն, դարձան որդիքն ի(սրաէ)լի՝ եւ պոռնկեցա́ն զհետ բահաղիմայցն. եւ եդին զուխտ իւրեանց ընդ բահաղուն բերիթայ, լինել ն(ո)ց(ա) նմա յաստուած։
եւ ո́չ յիշեցին որդիքն ի(սրաէ)լի զտ(է)ր ա(ստուա)ծ իւրեանց որ փրկեաց զնոսա յա(մենայ)ն թշնամեաց իւրեանց շուրջանակի։
Եւ ո́չ արարին ողորմութի(ւն) ընդ տանն յերոբոաղայ՝ որ նա́ ինքն է դեդէոն, ըստ ա(մենայ)ն բարութե(ա)ն զոր արար ընդ ի(սրաէ)լի։
