Եւ գնա́ց աբիմեղէք որդի յերոբոաղայ ՛ի սիկիմ առ եղբարս մօր իւրոյ, եւ խօսեցաւ ընդ ն(ո)ս(ա), եւ ընդ ա(մենայ)ն ազգատոհմի տան հօր մօր իւրոյ՝ եւ ասէ։
Խօսեցարո́ւք յականջս ա(մենայ)ն արանց սիկիմացւոց. ո՞ր լաւ իցէ ձեզ, իշխել ձեզ եւթանասուն արանց ա(մենայ)ն որդւոցն յերոբոաղայ, եթէ տիրել ձեզ առն միոջ. եւ յիշեցէ́ք, զի ոսկր ձեր եւ մարմին ձեր ե́մ ես։
Եւ խօսեցան զնմանէ եղբարք մօր ն(ո)ր(ա)՝ յականջս ա(մենայ)ն արանց սիկիմացւոց զա(մենայ)ն բանս զայսոսիկ։ եւ միաեցա́ւ սիրտ ն(ո)ց(ա) զկնի աբիմեղեքայ, զի ասացին թէ եղբայր մեր է։
եւ ետուն նմա եւթանասուն արծաթոյ ՛ի տանէ բահաղու բերիթայ ուխտին։ Եւ վարձեցա́ւ նոքօք աբիմեղէք արս սրիկայս եւ զարհուրեցուցիչս, եւ գնացի́ն զհետ ն(ո)ր(ա)։
եւ եմուտ ՛ի տուն հօր իւրոյ յեփրա, եւ կոտորեա́ց զեղբարս իւր, զորդիսն յերոբոաղայ, արս եւթանասուն ՛ի վ(ե)ր(այ) վիմի́ միոյ։ Եւ մնաց յովաթամ որդի յերոբոաղայ կրտսեր, քանզի թաքեաւ։
եւ ժողովեցան ա(մենայ)ն արք սիկիմացւոց, եւ ա(մենայ)ն տունն մաաղոնայ, եւ չոգան թագաւորեցուցին զաբիմեղէք ՛ի թագաւո́ր, առ կաղնեաւ կռուոյն որ ՛ի սիկիմայ։
Եւ ա́զդ եղեւ յովաթամայ. ե́լ գնաց եւ եկաց ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոյ լերինն ՛ի գարիզին. ամբա́րձ զձայն իւր եւ ելա́ց, եւ ասէ ցնոսա. լուարո́ւք ինձ արք սիկիմացւոց, եւ լուիցէ ձեզ ա(ստուա)ծ։
Գնալո́վ գնացին ծառք օծանել իւրեանց թագաւոր, եւ ասեն ցձիթենին. թագաւորեա́ ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր։
Եւ ասէ ցնոսա ձիթենին. թողից զպարարտութի(ւն) իմ յորոյ փառաւորեա́ց զիս ա(ստուա)ծ եւ մարդիկ, եւ երթայցեմ իշխել ծառո՞ց։
Եւ ասեն ծառքն ցթզենին. եկ թագաւորեա́ ՛ի վերայ մեր։
Եւ ասէ ցնոսա թզենին. թողեալ զքաղցրու(թ)ի(ւն) իմ, եւ զբերս բարութե(ան) իմոյ, եւ երթայցեմ իշխա՞ն լինել փայտի՞ց։
Եւ ասեն ծառքն ցորթ. ե́կ թագաւորեա́ ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր։
Եւ ասէ ցն(ո)ս(ա) որթ. թողեալ զգինի իմ եւ զուրախու(թ)ի(ւն) ա(ստուծո)յ եւ մարդկան, եւ երթայցեմ իշխա՞ն լինել փայտի՞ց։
Եւ ասեն ծառքն ցդժնիկ. ե́կ թագաւորեա́ ՛ի վ(ե)ր(այ) մեր։
եւ ասէ դժնիկ ցծառս, թէ արդարե́ւ օծանիցէ́ք զիս թագաւորել ՛ի վ(ե)ր(այ) ձեր. եկա́յք ծածկեցարո́ւք ընդ հովանեաւ իմով. եթէ ո՞չ ելանիցէ հուր ՛ի դժնկէ աստի, եւ կերիցէ զեղեւնափայտս լիբանանու։
Եւ արդ եթէ ճշմարտու(թեամ)բ՝ եւ բովանդակութ(եամ)բ արարէք, եւ թագաւորեցուցէք զաբիմեղէք. եւ թէ ո՞րպէս արարէք ը(նդ) յերոբոաղ եւ ը(նդ) տուն ն(ո)ր(ա). եւ եթէ ը(ս)տ հատուցման ձեռին ն(ո)ր(ա) արարէք նմա.
որպէս ե́տ պատերազմն հայր իմ փոխանակ ձեր, եւ ընկէց զանձն իւր յառաջ, եւ ապրեցո́յց զձեզ ՛ի ձեռաց մադիամու։
եւ դուք յարեա́յք ՛ի վ(ե)ր(այ) տան հօր իմոյ այսօր, եւ կոտորեցէք զորդիս ն(ո)ր(ա)՝ արս եւթանասուն ՛ի վ(ե)ր(այ) վիմի́ միոյ. եւ թագաւորեցուցէք զաբիմեղէք զորդի աղախնոյ ն(ո)ր(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) արանց սիկիմացւոց, զի եղբա́յր ձեր է։
Եթէ ճշմարտութ(եամ)բ եւ բովանդակութ(եամ)բ արարէք ը(նդ) յերոբոաղայ եւ ընդ տան ն(ո)ր(ա) յաւուրս յայսմիկ՝ օրհնեսջի́ք դուք, եւ ուրա́խ լիջիք յաբիմեղէք. եւ ուրա́խ լիցի եւ նա́ ՛ի ձեզ։
Ապա թէ ոչ՝ ելցէ́ հուր յաբիմեղիքայ՝ եւ կերիցէ́ զարս սիկիմացւոց, եւ զտունն մաաղոնայ։ ապա թէ ոչ՝ ելցէ հուր յարանց սիկիմացւոց եւ ՛ի տանէն մաաղոնայ՝ եւ կերիցէ́ զաբիմեղէ́ք։
Եւ փախեա́ւ յովաթամ եւ զերծաւ, եւ գնաց ընդ ճանապարհ ՛ի բերայ. եւ բնակեաց անդ յերեսաց աբիմեղիքայ եղբօր իւրոյ։
եւ իշխեաց աբիմեղէք ՛ի վ(ե)ր(այ) ի(սրաէ)լի ամս երիս։
Եւ առաքեա́ց ա(ստուա)ծ ոգի չար ՛ի մէջ աբիմեղիքայ, եւ ՛ի մէջ արանց սիկիմացւոց։ եւ արհամարհեցին արք սիկիմացւոց զտունն աբիմեղիքայ։
ածել ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ր(ա) զանիրաւութի(ւն) իւթանասնից որդւոցն յերոբոաղայ. եւ հասուցանե́լ զարիւն ն(ո)ց(ա) ՛ի վ(ե)ր(այ) աբիմեղիքայ եղբօրն իւրեանց՝ որ կոտորեա́ց զնոսա. եւ ՛ի վ(ե)ր(այ) արանց սիկիմացւոց՝ զի զօրացուցին զձեռս ն(ո)ր(ա) կոտորե́լ զեղբարս իւր։
Եւ գործեցին նմա դարա́ն ա́րք սիկիմացւոց ՛ի վ(ե)ր(այ) գլխոց լերանց, եւ յափշտակէին զամենեսին որ անցանէին առ նոքօք ընդ ճանապարհն։ եւ ա́զդ եղեւ աբիմեղիքայ։
Եւ եկն գաաղ որդի աբեդդայ եւ եղբարք ն(ո)ր(ա). եւ անցին ՛ի սիկիմ, եւ վստա́հ եղեն ՛ի նա արք սիկիմացւոց.
եւ ելի́ն յանդաստանս եւ կթեցին զայգիս իւրեանց, եւ հարին հնձանս, եւ արարին պարանցիկս, եւ մտին ՛ի տուն աստուածոյն իւրեանց. եւ կերան եւ արբին՝ եւ անիծին զաբիմեղէք։
Եւ ասէ գաաղ որդի աբեդդայ, ո՞ է աբիմեղէք, եւ ո՞ է որդին սիքեմայ՝ զի ծառայեմք նմա. ո՞չ նա է որդի յերոբոաղայ, եւ ղեբուղ ծառա́յ իւր ոստիկա́ն ն(ո)ր(ա), հանդերձ արամբք եմովրայ հօր սիքեմայ. եւ զի՞ է՝ զի ծառայիցեմք նմա։
եւ ո՞ տայր զժողովուրդս զայս ՛ի ձեռս իմ, եւ փոխէի զաբիմեղէք. եւ ասէի ցաբիմեղէք,բազմացո́ զզօրս քո՝ եւ ե́լ ինձ։
Եւ լուա́ւ զեբուղ իշխան քաղաքին՝ զբանս գաաղայ որդւոյ աբեդդայ, եւ սրտմտեցա́ւ բարկու(թեամ)բ։
եւ առաքեաց առ աբիմեղէք հրեշտակս պատարագօք՝ եւ ասէ. Ահաւասիկ գաա́ղ որդի աբեդդայ եւ եղբարք ն(ո)ր(ա) եկին ՛ի սիկիմ, եւ պաշարեն զքաղաքս ՛ի վերայ քո։
արդ արի́ զցայգ դու եւ զօրդ քո որ ընդ քեզ է, եւ դարանամո́ւտ լեր յանդաստանին.
եւ եղիցի ընդ առաւօտսն ՛ի ծագել արեգականն, կանխեսցես եւ հասցե́ս զքաղաքաւս. եւ ահա սա՝ եւ զօրս որ ընդ սմա́ է ելանէ առ քեզ. եւ արասցես ը(նդ) սա ո(ր)պ(էս) ինչ գտցէ́ ձեռն քո։
Եւ յարեա́ւ աբիմեղէք եւ ա(մենայ)ն զօրն որ ընդ նմա զցայգ. եւ մտին ՛ի դարանս զսիկիմաւ չո́րք առաջք։
Եւ եղեւ ընդ առաւօտն, ե́լ գաաղ որդի աբեդդայ՝ եւ եկաց ՛ի մո́ւտս դրան քաղաքին։ Եւ յարեաւ աբիմեղէք եւ ա(մենայ)ն զօրն որ ընդ նմա ՛ի դարանացն։
եւ ետես գաաղ որդի աբեդդայ զզօրն, եւ ասէ ցզեբուղ, ահաւանիկ զօր իջանէ ՛ի գլխոյ լերանցն. եւ ասէ ցնա զեբուղ. զստուե́ր լերանցն տեսանես դու իբրեւ զմարդիկ։
Եւ յաւե́լ եւս խօսել գաաղ եւ ասէ. ահաւասիկ զօ́ր իջանէ ընդ ծովակողմն առ պորտով երկրին. եւ առաջ մի ե́լ ընդ ճանապարհ կաղնւոյն գիտանոցաց։
Եւ ասէ ցնա զեբուղ. արդ՝ ո՞ւր է բերան քո որ ասէր, թէ ո՞վ է աբիմեղէք, զի ծառայեսցուք նմա. ո՞չ աւանիկ ա́յն զօր է՝ զոր դուն աղարտէիր. արդ՝ ե́լ տո́ւր ընդ նմա պատերազմն։
Եւ ե́լ գաաղ առաջի արանցն սիկիմացւոց, եւ մարտեա́ւ ը(նդ) աբիմեղիքայ։
եւ հալածեաց զնա աբիմեղէք. եւ փախեաւ յերեսաց ն(ո)ր(ա), եւ անկան վիրաւորք բազումք մինչեւ ցդրունս քաղաքին։
Եւ նստաւ աբիմեղէք յարիմ, եւ եհան զեբուղ զգաաղ եւ զեղբարս ն(ո)ր(ա)՝ զի մի́ բնակեսցեն ՛ի սիկիմ։
Եւ եղեւ ՛ի վաղիւ անդր՝ եւ ել ժողովուրդն ՛ի դաշտն, եւ ա́զդ եղեւ աբիմեղիքայ.
եւ առ զզօրն՝ եւ բաժանեաց յերիս առաջս, եւ եմուտ նովաւ ՛ի դարան։ եւ ետես՝ եւ ահա զօր ելանէր ՛ի քաղաքէ անտի. եւ յարեա́ւ ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա)՝ եւ եհար զնոսա։
Եւ աբիմեղէք եւ գունդքն որ ը(նդ) նմա՝ ճակատեցան եւ կացին առ դրան քաղաքին. եւ երկու գունդք սփռեցան ՛ի վ(ե)ր(այ) ամենեցուն որ յանդաստանսն էին, եւ հարի́ն զն(ո)ս(ա)։
Եւ աբիմեղէք պատերազմէր ը(նդ) քաղաքին զօրն զայն ողջոյն, եւ առին զքաղաքն, եւ զժողովուրդն որ ՛ի նմա կոտորեցին, եւ զքաղաքն կործանեցին՝ եւ աղա́րտ վարեցին։
Եւ լուան ա(մենայ)ն արք աշտարակին սիկիմացւոց, եւ եկին յամրոց տանն բեթէղ բերիթայ։
Եւ ա́զդ եղեւ աբիմեղիքայ՝ եթէ ժողովեցան ա(մենայ)ն արք աշտարակին սիկիմացւոց։
Եւ ել աբիմեղէք ՛ի լեառնն սեղմոն, ինքն եւ ա(մենայ)ն զօրն որ ընդ նմա. եւ ա́ռ աբիմեղէք տապար ՛ի ձեռն իւր, եւ կոտորեա́ց բեռն մի փայտի՝ եւ ա́ռ զայն եւ եդ զայն ՛ի վերայ ուսոց իւրոց։ եւ ասէ ցզօրն իւր, զինչ տեսանիցէ́ք յիս որ առնիցեմ, արասջիք եւ դո́ւք վաղվաղակի իբրեւ զիս։
Կոտորեցին եւ նոքա իւրաքանչիւրոք ամենեքին բեռն մի փայտ, եւ բարձին եւ գնացին զհետ աբիմեղիքայ. եւ եդին ՛ի վերայ ամրոցին, եւ այրեցին ՛ի վերայ ն(ո)ց(ա) զամրոցն հրով։ եւ մեռա́ն ա(մենայ)ն արք աշտարակին սիկիմացւոց՝ իբրեւ հազար մի ընդ ա́յր եւ ընդ կին։
Եւ չոգաւ աբիմեղէք ՛ի թեբէս, եւ նստաւ շուրջ զնովաւ. եւ ա́ռ զնա։
եւ աշտարակ մի էր հզօր ՛ի մէջ քաղաքին. եւ փախեա́ն անդր ա(մենայ)ն արք եւ կանայք. եւ ա(մենայ)ն գլխաւորք քաղաքին, եւ փակեցին ընդդէմ իւրեանց, եւ ելին ՛ի տանի́ս աշտարակին։
Եւ եկն աբիմեղէք մինչեւ ցաշտարակն, եւ մարտեան ընդ նմա, եւ մերձեցա́ւ աբիմեղէք ՛ի դուրս աշտարակին։
Եւ ընկէ́ց կին մի բեկոր երկանի ՛ի վերայ գլխոյ ն(ո)ր(ա), եւ մանրեա́ց զգագաթնն աբիմեղիքայ։
Եւ աղաղակեաց վաղվաղակի առ պատանեակն կապարճակիր իւր՝ եւ ասէ ցնա. մերկեա́ զսուր քո եւ սպան զիս. գուցէ́ ասիցեն թէ կին սպան զնա։ եւ խոցեաց զնա պատանին իւր, եւ մեռա́ւ աբիմեղէք։
Եւ ետե́ս այր ի(սրա)էլացի՝ թէ մեռաւ աբիմեղէք, գնացին այր իւրաքանչի́ւր ՛ի տեղի իւր։
Եւ դարձո́յց ա(ստուա)ծ զչարիսն աբիմեղիքայ ՛ի գլուխ իւր զոր արար հօր իւրում կոտրելով զեւթանասուն եղբարսն իւր։
եւ զա(մենայ)ն չարիսն արանց սիկիմացւոց դարձո́յց ա(ստուա)ծ ՛ի գլուխս ն(ո)ց(ա)։ եւ եկին ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) անէծքն յովաթամայ որդւոյ յերոբոաղայ։
