Եւ դարձայ ամբարձի զաչս իմ եւ տեսի, եւ ահա գերանդի թռուցեալ։
եւ ասէ ցիս՝ զի՞նչ տեսանես. եւ ասեմ, գերանդի թրուցեալ տեսամեն ես. քսա́ն կանգուն յերկայնութի(ւն), եւ տա́սն կանգուն լայնութի(ւն)։
Եւ ասէ ցիս. ա́յդ են անէծք որ ելանեն ՛ի վ(ե)ր(այ) երեսաց ա(մենայ)ն երկրի։ զի ա(մենայ)ն գողոյ վրէժ մահո́ւչափ, դովա́ւ խնդրեսցի, եւ ա(մենայ)ն ստերդման վրէժ մահո́ւչափ՝ դովաւ խնդրեսցի։
Եւ հանից զդա՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ, եւ մտցէ ՛ի տունս գողոց, եւ ՛ի տունս որոց երդնուցուն սո́ւտ յանուն իմ, եւ բնակեսցէ ՛ի մէջ տան ն(ո)ր(ա), եւ վախճանեսցէ զնա. եւ զփայտ ն(ո)ր(ա)՝ եւ զքարինս ն(ո)ր(ա)։
Եւ ել հրեշտակն որ խօսէր յիս, եւ ասէ ցիս, հայեա́ց աչօք քովք՝ եւ տե́ս զայն որ ելանէն։
եւ ասեմ՝ զի՞նչ է։ եւ ասէ ցիս. ա́յդ է չափ որ ելանէ. եւ ասէ այդ է անիրաւութի(ւն) ն(ո)ց(ա) ընդ ա(մենայ)ն երկրի։
Եւ ահա կշի́ռ մի կապարեայ ամբարձեալ՝ եւ կին մի նստէր ՛ի մէջ չափոյն։
եւ ասէ. ա́յդ է անիրաւու(թ)ի(ւն)։ եւ ընկէց զնա ՛ի մէջ չափոյն եւ ընկէց զվէմն կապարեայ ՛ի բերան նորա։
Եւ ամբարձի զաչս իմ եւ տեսի, եւ ահա երկու կանայք ելանէին, եւ հողմ ՛ի թե́ւս ն(ո)ց(ա). եւ էին թեւք ն(ո)ց(ա) իբրեւ զթեւս յոպոպոյ. եւ ամբարձին զչափն ընդ երկիր եւ ընդ երկինս։
Եւ ասեմ ցհրեշտակն որ խօսէր յիս. յո՞ տանին նոքա զչափն։
եւ ասէ ցիս. շինե́լ նմա տուն յերկրին բաբելացւոց, եւ պատրաստել։ եւ դիցեն զնա անդ՝ ՛ի վ(ե)ր(այ) պատրաստութե(ան) իւրոյ։
