Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն ամենակալի առիս, եւ ասէ.
տՋԶ̣յսպտՋԶ̣ս ասէ տ՝ր ամենակալ. նախանձեցայ վ՝ս ե(րուսաղէ)մի եւ վ(ա)ս(ն) սիոնի նախա́նձ մեծ. եւ բարկութ(եամ)բ մեծաւ նախանձեցայ վ(ա)ս(ն) ն(ո)ր(ա)։
Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. դարձա́յց ՛ի սիոն՝ եւ բնակեցայց ՛ի մէջ ե(րուսաղէ)մի. եւ կոչեսցի ե(րուսաղ)էմ քաղա́ք ճշմարիտ, եւ լեառն տ(եառ)ն ամենակալի՝ լեա́ռն սուրբ։
Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ամենակալ դարձեալ նստցին ձերք եւ պառաւունք ՛ի հրապարակս ե(րուսաղէ)մի. իւրաքանչիւր ցո́ւպ ՛ի ձեռին իւրում ՛ի բազմութ(են)է աւուրց։
եւ հրապարակք քաղաքին լցցին պատանեկօք եւ աղջկամբք՝ որ խաղայցեն ՛ի հրապարակս ն(ո)ր(ա)։
Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ամենակալ. եթէ տկարանայցէ ինչ առաջի մնացորդաց ժողովրդեանդ այդորիկ յաւուրս յայսոսիկ. միթէ եւ առաջի՞ իմ տկարանայցէ, ասէ տ(է)ր ամենակալ։
Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ամենակալ. ահաւասիկ ես փրկեմ զժողովուրդ իմ յերկրէ արեւելից՝ եւ յերկրէ արեւմտից։
եւ ածից զն(ո)ս(ա)՝ եւ բնակեցուցից ՛ի մէջ ե(րուսաղէ)մի. եւ եղիցին ինձ ժողովո́ւրդ, եւ ես եղէց ն(ո)ց(ա) ա(ստուա)ծ ճշմարտու(թեամ)բ՝ եւ արդարու(թեամ)բ։
Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ամենակալ. զօրասցի́ն ձեռք ձեր որ լսէքդ յաւուրս յայսոսիկ զբանս զայս ՛ի բերանոց մարգարէիցն, յօրէ յորմէ արկէք հիմն տան տ(եառ)ն ամենակալի. եւ տաճարս յորմէ հետէ շինեցաւ։
Զի յառաջ քան զաւուրսն զայնոսիկ՝ վարձք մարդկան՝ ո́չ էին յօգուտ. եւ վարձք անասնոց ո́չ էին յարգի. եւ ելողի եւ մտողի ո́չ էր խաղաղութի(ւն) ՛ի նեղութ(են)է. եւ առաքեցից զա(մենայ)ն մարդիկ իւրաքանչիւր առ ընկեր իւր։
Եւ արդ՝ ո́չ ըստ աւուրցն առաջնոց առնե́մ ես մնացորդաց ժողովրդեանդ այդորիկ՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ.
այլ ցուցից խաղաղու(թ)ի(ւն)։ այգի՝ տացէ զպտուղ իւր, եւ երկիր՝ տացէ զարատիս իւր, եւ երկինք տացեն զցօղ իւրեանց։ եւ ժառանգեցուցից մնացորդաց ժողովրդեան իմոյ զայն ա(մենայ)ն։
Եւ եղիցի ո(ր)պ(էս) էիքն յանէծս ՛ի մէջ ազգաց տունդ յուդայ՝ եւ տունդ ի(սրայէ)լի. նոյնպէս ապրեցուցից զձեզ՝ եւ եղիջիք յօրհնութի(ւն)։ Քաջալերեցարո́ւք՝ եւ զօրասցին ձեռք ձեր։
զի ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ամենակալ. ո(ր)պ(էս) խորհեցայ չարչարե́լ զձեզ, ՛ի բարկացուցանել զիս հարցն ձերոց, ասէ տ(է)ր ամենակալ,
եւ ո́չ զղջացայ. նոյնպէս պատրաստեալ եւ խորհեալ եմ յաւուրս յայսոսիկ՝ բարի́ ապնել ե(րուսաղէ)մի՝ եւ տանդ յուդայ։ քաջալերեցարո́ւք.
այս բանք են զոր առնիցէք։ Խօսեցարո́ւք զճշմարտութի(ւն) իւրաքանչիւր ընկերի իւրում։ եւ դատաստան՝ խաղաղուտ(թ)ե(ան) եւ արդա́ր դատեցարուք ՛ի դրունս ձեր։
եւ իւրաքանչիւր չար ընկերի իւրում մի́ խորհիք ՛ի սիրտս ձեր. եւ զերդումն սուտ՝ մի́ սիրէք. զի զա́յն ա(մենայ)ն ատեցի՝ ասէ տ(է)ր ամենակալ։
Եւ եղեւ բան տ(եառ)ն ամենակալի առիս՝ եւ ասէ։
ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ամենակալ. Պահքն չորրորդք՝ եւ պահքն հինգերորդք. պահքն եւթներորդք՝ եւ պահքն տասներորդք՝ եղիցին տանդ յուդայ ՛ի խնդու(թ)ի(ւն) եւ յուրախութի(ւն) եւ ՛ի տօնս բարութե(ան)ց. եւ ուրախ լիջիք, եւ ճշմարտութի(ւն) եւ զխաղաղութի(ւն) սիրեցէ́ք։
Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ամենակալ. դարձեալ եկեսցեն ժողովուրդք բազումք, եւ բնակիչք քաղաքաց բազմաց։
եւ ժողովեսցին բնակիչք միոյ ՛ի միւս քաղաք, եւ ասասցեն երթիցո́ւք աղաչել զերեսս տ(եառ)ն, եւ խնդրել զերեսս ա(ստուծո)յ ամենակալի՝ երթա́յց եւ ես։
եւ եկեսցեն ժողովուրդք բազումք խնդրե́լ զերեսս տ(եառ)ն ամենակալի յե(րուսաղէ)մ.եւ հաշտեցուցանել զերեսս տ(եառ)ն։
Ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ամենակալ՝ յաւուրսն այնոսիկ, եթէ բո́ւռն հարկանիցեն արք տասն յա(մենայ)ն լեզուաց ազգաց, բո́ւռն հարկանիցեն զդրօշակէ առն հրէի եւ ասասցեն, երթիցո́ւք մեք ընդ քեզ, զի լուաք թէ ա(ստուա)ծ ընդ քե́զ է։
