Բանն որ եղեւ առ երեմիա՝ ՛ի տ(եառն)է եւ ասէ։
Լուարո́ւք զբան ուխտիս այսորիկ, եւ խօսեցարո́ւք ընդ արսդ յուդայ՝ եւ ընդ բնակիչսդ ե(րուսաղէ)մի։
Եւ ասասցես ցն(ո)ս(ա). ա́յսպէս ասէ տ(է)ր ա(ստուա)ծ ի(սրայէ)լի. Անիծեա́լ լիցի մարդն որ ո́չ լուիցէ բանից ուխտիս այսորիկ։
զոր պատուիրեցի հարցն ձերոց, յաւուր յորում հանի զնոսա յերկրէն եգիպտացւոց՝ ՛ի հնոցէ երկաթոյն. եւ ասեմ, լուարո́ւք ձայնի իմում, եւ արարէք զայդ ըստ ա(մենայ)նի զոր ինչ պատուիրեմ ձեզ. եւ եղիջիք ինձ ՛ի ժողովո́ւրդ, եւ ես եղէց ձե́զ յա(ստուա)ծ։
Եւ հաստատեցից զերդումն իմ զոր արդուայ հարցն ձերոց, տա́լ ն(ո)ց(ա) զերկիրն որ բղխէ զմեղր եւ զկաթն. ո(ր)պ(էս) եւ այսօր։ Պատասխանի́ ետու՝ եւ ասեմ, այո́ տ(է)ր՝ եղիցի։
Եւ ասէ ցիս տ(է)ր. ընթերցի́ր զա(մենայ)ն զբանսդ զայդոսիկ ՛ի քաղաքսդ յուդայ՝ եւ արտաքոյ ե(րուսաղէ)մի, եւ ասասցես. լուարո́ւք զպատգամ ուխտիդ այդորիկ, եւ արարէ́ք զդոսա։
Զի վկայու(թեամ)բ եդի զվկայութի(ւն) հարցն ձերոց՝ յաւուրն հանելոյ իմոյ զն(ո)ս(ա) յերկրէն եգիպտացւոց, եւ մինչեւ ցայսօր. կանխել ընդ առաւօտս՝ եւ դնել վկայութի(ւն)՝ եւ ասել, լուարո́ւք ձայնի իմում, եւ ո́չ լուան։
Եւ խոտորեցուցին զլսելիս իւրեանց, եւ գնացին այր ըստ յօժարութե(ան) սրտից իւրեանց ՛ի չարիս։ եւ ածից ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա) զա(մենայ)ն բանս ուխտիս այսորիկ՝ զոր պատուիրեցի ն(ո)ց(ա) առնել՝ եւ ո́չ արարին։
Եւ ասէ ցիս տ(է)ր. գտա́ւ կնճիռն յարսդ յայդոսիկ՝ եւ ՛ի բնակիչսդ ե(րուսաղէ)մի։
դարձան յանիրաւութի(ւն)ս հարցն իւրեանց առաջնոց, որք ո́չ կամեցան լսել բանից իմոց. եւ ահաւադիկ երթան զհետ աստուածոց օտարաց ծառայե́լ ն(ո)ց(ա)։ եւ ցրեցին տունն ի(սրայէ)լի եւ տունն յուդայ զուխտն իմ, զոր ուխտեցի ընդ հարս նոցա։
Վ(ա)ս(ն) այնորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր. ահաւադիկ ես ածի́ց ՛ի վ(ե)ր(այ) դոցա չարիս, յորոց ո́չ կարասցեն ելանել. եւ աղաղակեսցեն առիս՝ եւ ո́չ լուայց ն(ո)ց(ա)։
Եւ գնասցեն քաղաքք յուդայ՝ եւ բնակիչք ե(րուսաղէ)մի, եւ աղաղակեսցեն առ դիսն իւրեանց որոց արկանէին խունկս. եւ փրկելով ո́չ փրկեսցեն զնոսա ՛ի ժամանակի չարեաց իւրեանց։
Զի ըստ թուոյ քաղաքացն քոց էին դիքն քո յուդայ, եւ ըստ թուոյ անցիցն ե(րուսաղէ)մի կարգեցէք բագինս եւ սեղանս ամօթոյ, արկանել խո́ւնկս բահաղու։
Եւ դու՝ մի́ կար յաղօթս վասն ժողովրդեանդ այդորիկ, եւ մի́ աղաչեր վասն դոցա խնդրուածովք, եւ պաղատիր, զի ո́չ լսեմ ՛ի ժամանակի յորում կարդասցեն առիս՝ ՛ի ժամանակի չարեա́ց իւրեանց։
Զի ընդ սիրելին ասեմ՝ զի ՛ի ներքս ՛ի տաճարին իմում արա́ր գարշելիս. միթէ աղօ՞թք, եւ մի́ս նուիրեալ՝ անոցուցանիցեն ՛ի քէն զչարիս քո. կամ թէ այնպիսեօ՞ք ապրիցիս։
Ձիթենի գեղեցիկ վարսաւոր տեսլեամբ կոչեաց տ(է)ր զանուն քո.՛ի ձայնէ թլփատութե(ան) ն(ո)ց(ա). մե́ծ է նեղու(թ)ի(ւն) ՛ի վ(ե)ր(այ) քոյ, անպիտանացա́ն ոստք քո։
Եւ տ(է)ր ա(ստուա)ծ զորութե(ան)ց որ տնկեաց զքեզ՝ խօսեցաւ ՛ի վ(ե)ր(այ) քո չարի́ս փոխանակ չարեաց տանն ի(սրայէ)լի, եւ տանն յուդայ։ զի արարին անձամբ անձանց ՛ի բարկացուցանե́լ զիս, յարկանել ն(ո)ց(ա) խունկս բահաղու։
Տ(է)ր ծանո́ ինձ եւ ծանեայց. յայնժամ տեսի զգործս ն(ո)ց(ա)։
Ես իբրեւ զգառն անմե́ղ վարեալ ՛ի սպանդ. ո́չ գիտացի թէ զինէն խորհեցան խորհուրդ չար, եւ ասեն. եկա́յք արկցուք փա́յտ ՛ի հաց ն(ո)ր(ա), եւ ջնջեսցուք զնա յերկրէն կենդանեաց. եւ անուն ն(ո)ր(ա) մի́ եւս յիշեսցի։
Տ(է)ր զօրութե(ան)ց որ ընտրե́ս զիրաւունս, եւ քննե́ս զերիկամունս եւ զսիրտս, տեսից առ ՛ի քէն զվրէժխնդրութի(ւն) առ ՛ի նոսա. զի քե́զ յայտնեցի զիրաւունս իմ։
Վասն այնորիկ ա́յսպէս ասէ տր ՛ի վ(ե)ր(այ) արանցն անաթովթայ որ խնդրեն զանձն քո, եւ ասեն մի́ մարգարէանար վ(ա)ս(ն) մեր, ապա թէ ոչ՝ մեռանի́ս ՛ի ձեռաց մերոց։
Վ(ա)ս(ն) այդորիկ ա́յսպէս ասէ տ(է)ր զօրութե(ան)ց. ահաւասիկ ես ա́յց արարից ՛ի վ(ե)ր(այ) ն(ո)ց(ա). երիտասարդք ն(ո)ց(ա) սրո́վ մեռցին, եւ ուստերք եւ դստերք ն(ո)ց(ա) սովո́վ վախճանեսցին։
Եւ մնացորդք ո́չ եղիցի ն(ո)ց(ա). զի ածից չարի́ս ՛ի վերայ բնակչացն անաթովթայ յա(մենայ)նի́ այցելութե(ան) նոցա։
