ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: მივედ შენ ფარაოჲსა, ხოლო მე განვაფიცხო გული ფარაოჲსი და მსახურთა მისთაჲ. რაჲთა შემდგომ თი-შემდგომად მოვიდენ სასწაულნი ესე მათ ზედა,
რაჲთა მიუთხრობდენ ყურთა შვილთა თქუენთასა და შვილის შვილთა თქუენთასა, რავდენ მოვკიცხნე მეეგჳპტელნი ეგე, და სასწაულნი ჩემნი, რომელ ვქმნნე მათ შორის, და სცნათ. რამეთუ მე ვარ.
შევიდეს მოსე და აჰრონ ფარაოჲსა და ჰრქუეს მას: ამას იტყჳს უფალი ღმერთი ებრაელთაჲ: არა გნებავს, რაჲთამცა შეიკდიმე ჩემგან? გამოუტევე ერი ჩემი, რაჲთა მსახურებდენ მე
უკუეთუ არა ინებო გამოვლინებად ერისა ჩემისა, აჰა ესერა მე მოვავლინო ხვალე ამასვე ჟამსა ოდენ მკალი დიდძალი ფრიად ყოველთა საზღვართა შენთა.
და დაფაროს პირი ქუეყანისაჲ და ვერ უძლო ხილვად ქუეყანისა და შეჭამოს ყოველი ნეშტი ქნეყანისაჲ, რომელი დაგიშთა თქუენ სეტყჳსაგან, და შეჭამოს ყოველი ხჱ მცენარჱ თქუენი ქუეყანასა ზედა.
და აღივსნენ სახლნი შენნი და სახლნი მსახურთა Page of ms. O: 85v შენთანი და ყოველი სახლები, რავდენ-რაჲ არს ქუეყანასა ეგჳპტისასა, რომელი არასადა ეხილვოს მამათა შენთა, არცა უწინარესთა მამათა მათთა, ვინაჲთგან იყვნეს ქუეყანასა ზედა ვიდრე დღეჱნდელად [!] დღედმდე. მოიქცა მოსე და გამოვიდა ფარაოჲსგან.
ჰრქუეს მსახურთა ფარაოჲსთა ფარაოს: ვიდრემდე იყოს ესე ჩუენ ზედა ტანჯვაჲ? განუტევენ კაცნი ესე, რაჲთა ჰმსახურონ უფალსა ღმერთსა მათსა. ანუ არა უწყი, რამეთუ წარწყმდა ეგჳპტე?
მოაქციეს მოსე და აჰრონ ფარაოჲსა. ჰრქუა მათ ფარაო: განვედით და ჰმსახურეთ უფალსა ღმერთსა თქუენსა. ვინ და ვინ არიან, რომელნი განვლენ?
ჰრქუა მას მოსე: ჭაბუკით ჩუენითურთ და მოხუცებულით განვიდეთ, ძეებითურთ და ასულებით, ცხოვრით და ზროხით, რამეთუ დღესაწაული არს უფლისა ღმრთისა ჩუენისაჲ.
ჰრქუა მათ ფარაო: იყავნ ეგრჱთ! უფალი თქუენ თანა! რამეთუ განგიტევნე თქუენ, ნუუკუე ჭურჭერიცა თქუენი? იხილეთ, რამეთუ ბოროტი წინა-გიც თქუენ.
ნუ ეგრე, არამედ განვიდედ მამანი და ჰმსახურედ ღმერთსა, რამეთუ ეძიებთვე თქუენ მაგას. და გამოასხნეს იგინი პირისაგან ფარაოჲსისა.
ჰრქუა უფალმან მოსეს: განირთხ ჴელი შენი ქუეყანასა ზედა ეგჳპტისასა და აღმოჴდეს მკალი ქუეყანასა ზედა და შეჭამოს მწუანვილი ქუეყანისაჲ Page of ms. O: 86r და ყოველი ნაყოფი ხეთაჲ, რომელი დაუშთა სეტყუასა.
და აღიპყრა მოსე კუერთხი იგი ცად და უფალმან მოჰჴადა ქარი სამხრით ქუეყანასა ზედა დღე ყოველ. მას დღეს შინა და ღამე ყოველ. და ვითარ განთენა. ქარმან ქუეაღმომან აღმოიღო მკალი
და მიჰფინა ყოველსა ქუეყანასა ეგჳპტისასა. და დაადგრა ყოველთა ზედა საზღვართა ეგჳპტისათა დიდძალი ფრიად, რომელი უწინარჱს მისსა არა იყო მკალი და მისა შემდგომად არავე იყო ეგრჱთ.
და დაფარა პირი ქუეყანისაჲ და მოქამა ყოველი მწუანვილი ქუეყანისაჲ და ნაყოფი ხეთაჲ, რომელღა-იგი დაშთომილ იყო სეტყჳსაგან. არარაჲ დაშთა ნედლი არცა ერთ ხეთა შინა და ყოველსა მწუანვილსა ქუეყანისასა ყოველსა ეგჳპტესა.
ასწრაფებდა ფარაო მოწოდებად მოსესა და აჰრონისა და ჰრქუა მათ: ვცოდე წინაშე უფლისა ღმრთისა თქუენისა და თქუენდა მიმართ.
აწ ესე ხოლო ცოდვაჲ თავსიდევით და ილოცეთ ჩემთჳს უფლისა მიმართ ღმრთისა თქუენისა და აღიღეთ ჩემგან სიკუდილი ესე.
გამოვიდა მოსე ფარაოჲსგან და ილოცა ღმრთისა მიმართ.
და მოსცა უფალმან ქარი ზღჳთ სასტიკი. აღიღო მკალი იგი და შთაყარა ზღუასა მას მეწამულსა და არა დაშთა მკალი ყოველსა ქუეყანასა ეგჳპტისასა.
და Page of ms. O: 86v განუფიცხა უფალმან გული ფარაოს და არა გამოუტევნა ძენი ისრაჱლისანი.
ჰრქუა უფალმან მოსეს: განირთხ ჴელი შენი ცად და იყავნ ბნელი ქუეყანასა მას ეგჳპტისასა, ჴელით საძიებელი ბნელი.
განირთხა მოსე ჴელი ცად და იყო ბნელი წყუდიადი, ნისლი და არმური ყოველსა ქუეყანასა ეგჳპტისასა სამ დღე.
... და არავინ აღდგა საწოლით თჳსით სამ დღე, ხოლო ყოველთა ზედა ძეთა ისრაჱლისათა იყო ნათელი ყოველსა შინა, ვიდრეცა ვიდოდეს.
მოუწოდა ფარაო მოსეს და აჰრონს და ჰრქუა: განვედით და ჰმსახურეთ უფალსა ღმერთსა თქუენსა, გარნა ცხოვარი და ზროხაჲ დაუტევეთ და ჭურჭერიცა თქუენი გან-ვე-იღეთ თქუენ თანა.
ჰრქუა მოსე: არამედ შენცა გუეც რაჲ ჩუენ მსხუერპლად და შესაწირავად და შევწიროთ უფლისა ღმრთისა ჩუენისა
და საცხოვარიცა ჩუენი განვიდეს ჩუენ თანა და არა ღაუტეოთ მისგანი ჭლაკიცა ერთი, რამეთუ მათგანი მოვიღოთ სამსახურებლად უფლისა ღმრთისა ჩუენისა. რამეთუ ჩუენ არა ვიცით, რაჲ შევწიროთ უფლისა ღმრთისა ჩუენისა ვიდრე მისლვადმდე ჩუენდა მუნ.
განუფიცხა უფალმან გული ფარაოჲსი და არა ინება გამოვლინებაჲ მათი.
და ჰრქუა ფარაო მოსეს: განგუალე ჩემგან და ეკრძალე თავსა შენსა და ნუღარა შესძინებ ხილვად პირისა ჩემისა: Page of ms. O: 87r რომელსა დღესა მეჩუენო მე, მოჰკუდე.
თქუა მოსე: არღა გეჩუენო პირსა შენსა.
