ჰრქუა უფალმან მოსეს: ერთი-ღა ტანჯვაჲ მოვჰჴადო ფარაოს ზედა და ეგჳპტესა ყოველსა და ამისა შემდგომად განგიტევნეს თქუენ ამიერ. და რაჟამს განგიტევნეს, ყოვლითურთ განგასხნეს თქუენ განსხმით.
ეტყოდე იდუმალ ყურთა ერისათა და ითხოენ კაცად-კაცადმან მახლობელისაგან თჳსისა და დედაკაცმან მოძმისაგან თჳსისა ჭურჭერი ოქროჲსაჲ და ვეცხლისაჲ და სამოსელი.
და მოსცა უფალმან მადლი ერსა თჳსსა წინაშე ეგჳპტელთა და აჴმიეს მათ. და კაცი იგი მოსე განდიდნა ფრიად წინაშე ეგჳპტელთა მათ და წინაშე ფარაოჲსსა და წინაშე მსახურთა მისთა.
ჰრქუა მოსე: ამას იტყჳს უფალი: შუაღამეს ოდენ მე შევიდე შოვრის ეგჳპტესა.
და მოწყდეს ყოველი პირმშოჲ ქუეყანასა ეგჳპტისასა პირმშოჲთგან ფარაოჲსით, რომელი ზის საყდართა ზედა, ვიდრე პირმშოდმდე მჴევლისა, რომელი ზის ფქვილთა თანა, და ვიდრე პირმშოდმდე ყოვლისა პირუტყჳსა.
და იყოს ღაღადებაჲ ყოველსა ქუეყანასა ეგჳპტისასა, რომელ ეგევითარი... არღა შეეძინოს ყოფად.
და ყოველთა შოვრის ძეთა ისრაჱლისათა არა განძრას ძაღლმან ენაჲ თჳსი კაცითგან მიპირუტყუამდე, Page of ms. O: 87v რაჲთა უწყოდი, რავდენ ადიდოს უფალმან შოვრის ეგჳპტელთა და შოვრის ძეთა ისრაჱლისათა.
და მოვიდოდიან ჩემდა ყოველნი ესე მონანი შენნი, თაყუანის მცემდენ მე და მეტყოდიან: განვედ შენ და ყოველი ერი შენი, რომელსა-ეგე შენ იტყჳ, და ამისა შემდგომად განხჳდე. გამოვიდა მოსე პირისაგან ფარაოჲსა გულის წყრომით.
ჰრქუა უფალმან მოსეს: არა ისმინოს თქუენი ფარაო, რაჲთა განვამრავლნე სასწაულნი ჩემნი და ნიშნი ქუეყანასა ეგჳპტისასა.
მოსე და აჰრონ ქმნეს ესე ყოველი ქუეყანასა ეგჳპტისასა წინაშე ფარაოჲსსა და განუფიცხა უფალმან გული ფარაოჲსი. და არა ისმინა ძეთა ისრაჱლისათაჲ [განტევებად იგინი] ქუეყანით ეგჳპტით.
