და ესთერს და მარდოქეს ჰრქუა: უნდა დამოკიდებაჲ მისი, რომელმან მიჴსნა მე ჴელთაგან საჭურისთაჲსა. არამე უწყოდა-ა, რამეთუ მამასა მისსაებრ ნათესავ ეყვის ესთერ?
და მეფემან მოუწოდა მარდოქეს და მისცა მას ყოველი სახლი ჰამანისი და ჰრქუა: რაჲ გინებს? და გიყო შენ. ხოლო მარდოქე ჰრქუა: რაჲთა უკ-მოიღო მიმოდაწარძღუანებულები იგი წიგნები ჰამანისი.
და ბრძანა მეფემან უკმოღებად ყოველი და ჰრქუა ესთერ მეფესა: ხვალისა დღე მომცენ მტერნი ჩემნი, რაჲთა მოვსრნე იგინი მახჳლითა. და ეტყოდა ესთერ დედოფალი შვილთათჳს ჰამანისთა მეფესა, რაჲთამცა მოწყდეს იგინი დედისა მათისა თანა. ხოლო მეფემან ჰრქუა: იყავნ ეგრე. და მოსრნეს მტერნი მრავალნი, და სუსეს ქალაქსა შინა განუჩინა დედოფალსა მეფემან მოს/რვაჲ Page of ms. O: 506v კაცთაჲ მათ: და ესერა, მიმიცემიან იგინი, და ჴელმწიფებაჲ გაქუს ზედამოკიდებად მათა. და ყვეს ეგრე.
ხოლო მიმოდაწერა ბრძანებაჲ ესრეთ:
დიდი მეფჱ ასუეროს ჰინდოეთითგან ეთიოპიადმდე ას ოცდაშჳდთა საკარანოთა მთავართა და ჴელმწიფეთა ჩუენდა მომართთა
გიკითხავ მრავალგზის მარადისკეთილისმოქმედთა და ტკბილთა. ფრიად მივაწიეთ მისთჳს პატივი, რაჲთამცა უფროჲს ბრძენ-იქმნნეს. არა ხოლო თუ ჩუენდა დამორჩილებულთა საძიებელ არს ბოროტისმოქმედთაჲ, არამედ უძლურთაგანცა ვერშესაძლებელ არს, რომელნი-იგი თავისა თჳსისათჳს ხოლო იმარჯუებედ კეთილსა და იღუწიედ მანქანებით ძჳრსა,
ვითარმცა მადლი პოვეს, არა ხოლო თუ კაცნი მოწყდებოდეს, არამედ კეთილისა საქმჱ იგი, რომელთა ვერ აგეს, იგიცა შუებასა თანა-წარჰჴდეს, რომელნი სხუათა ჰმძლავრობდეს, სამართალი საშჯელი მიეგო და რომელთა სიძულილით უკეთურებაჲ უზრახეს, იგი საშჯელსა განერნეს.
და მრავალგზის რომელნი ჴელმწიფობით ბრძანებდეს უმორწმუნესთა ზედა ერთგულთა, იგი საქმითცა იკადრებდეს და ბრალეულ-ჰყოფდეს უბრალოთა და სისხლთაცა დასთხევდეს.
და დაემტკიცა და განეჩი[ნა] სიკუდილი სხუათაჲ ძჳრისსაქმითა და სიცრუვითა და არა შეე/რაცხა Page of ms. O: 507r ჴელმწიფებაჲ, რომელი უბიწოდ გონებაჲ გუეპყრა.
აწ კრძალვაჲ ეგების, რომელ-იგი მოცემულ არს ჩუენდა სიტყუაჲ და რაოდენთა სლვასა ვხედავთ ღირსებით და ჴელმწიფებით, და შჯულსა დამორჩილებაჲ მერმეთა შემდგომთა ჩუენთათჳს,
რაჲთა მეფობაჲ იგი შეურყეველ იყოს და ყოველი თესლები მშჳდობით ცხონდებოდის
და არავინ ძმაცვით ძჳრისმეტყუელ იქმნნეს, არამედ შემთხუევითა პირისაჲთა ყუდროებით იყოფოდიან.
რამეთუ უჯეროსა გუაქმნევდა ჩუენ ჰამანი ამადათომის ძჱ ბუგეანი, ჭეშმარიტებისაგანცა უცხო იქმნა და სპარსთა გონებასაცა განეშორა,
ჩუენითა სიტკბოებითა აღგუემაღლა იგი და ჩუენგამოვე კაცთა საყუარელად შერაცხილ იყო ესოდენ, ვითარ თუ სახელიცა დაგუედვა მას მამად ჩუენდა; და თაყუანის-სცემდეს მას ყოველნი და საჯდომელსა სალერკოლოტოსა ჯდა იგი.
და ვერ დაითმინა ამპარტავანებითა, გუმოძღურებდა ჩუენ მრავლით ჟამითგან და სულთა ბრალთა შეგუამთხუევდა.
ხოლო ჩუენსა მაცხოვარსა მარადის მარდოქეს და შეუცოდებელსა მისსა ნათესავსა ესთერს მათით ნათესავითურთ მრავლითა ძმაცვითა ჰზაკუვიდა და განითხოვა წარსაწყმედელად.
და ამით სახითა შექმნა მან ჯერკუალი ჩუენდა მომართცა, ოჴრებით განგუაშორებდა Page of ms. O: 507v სპარსთა სიმტკიცესა ქუეშე და ვიდრე მაკედონიადმდე მიწევნად.
და ვიდრე სამგზისცა სიკუდილსა მიცემულნი ჰურიანი თქუენდა და არა იპოვა მათთანა ძმაცვულება, არამედ მართლად ცხორებაჲ მათი შჯულსა ქუეშე მათსა,
ვითარცა ნაშობნი მხოლოჲსა ჭეშმარიტისა ღმრთისანი, რომელმანცა წარგჳმართის ჩუენი მეფობაჲ და ვიდრე აქამომდე კეთილ არს მათი საქმჱ.
აწ კეთილად ყავთ ესე, და ნუ იქმთ პირველ მოწერილისა თქუენდა ჰამანისაგან წიგნებისა ბრძანებასა. ეგევითარისა საქმისათჳს სუსია ქალაქსა გარეშე ჯუარს-ეცუა, და მიეგო მას საშჯელი საქმითა მისითა, რომელი-იგი უმჯობჱს სხუათა იყო.
აწ ეგერა მიძღუანებულ არს წიგნი ეგე სამოციქულოჲ. ყოველსა ადგილსა ჴელმწიფე-ყვენით ჰურიანი თჳსსა მას შჯულსა. და გან-მცა-ძლიერებულ არიან იგინი, რაჲთა ჟამსა ჭირისასა საჴმარ-იყვნენ იგინი შურის საგებელად, და განცხადებულ-იყვნენ ყოველსა საშარავანდოსა ჰურიანი დღესასწაულისა ყოფად მეათორმეტესა თუესა ადარსა, რომელ არს თუე იგრიკისაჲ.
და მეათხუთმეტჱცა მისი ადიდეთ, რამეთუ მათ დღეთა ყოვლისა მპყრობელმან ყო მათთჳს ცხორებაჲ და სიხარული. და აწცა და მერმეცა, რაჲთა ცხორებაჲ კეთილი ეყოს სპარსთაცა, ხოლო ძჳრისმზრახვალნი იგი, Page of ms. O: 508r რომელნი იჴსენებიან, წარწყმედაჲ შეემთხჳა მათ.
ხოლო ქალაქთა და სოფელთა, რომელთა ესე ბრძანებაჲ არა ყონ რიცხჳთ, ცოცხალნი ცეცხლსა მიეცნენ და ნუ ხოლომცა კაცთაგან ოჴერ არიან, არამედ მჴეცთა და მფრინველთაგანცა. განმტკიცნა
და დაიდვა სიტყუაჲ ესე სუსეს ქალაქსა შინა, ვითარცა მანდა მიმიცემიეს სიტყუაჲ ბრძანებისაჲ.
ხოლო მეფემან ჴელმწიფე-ყო მარდოქეცა მიმოდაწერად, რაჲცა უნდეს. და მისცა მარდოქე წიგნები და დაჰბეჭდა მეფისა ჴელისა ბეჭდითა: მტკიცედ დგომაჲ ნათესავისა მისისაჲ სოფლად-სოფლად იგინი და დღესა მას მსახურებად ღმრთისა მიმართ. ხოლო წიგნი იგი სამოციქულოჲ, რომელ მისცა მარდოქე, იყო ესრეთ: ჰამან, ეგერა, მიგიძღუანა თქუენ წიგნები და ესრე თქუა, ვითარმედ ნათესავი ჰურიათაჲ ურჩ არის. იწრაფეთ და შეკრიბეთ, მომიძღუანეთ მე და წარვწყმიდნე იგინი. ხოლო მე, მარდოქე, გაუწყებ თქუენ, რომელმან ეგე ზრახვაჲ ქმნა, ესერა სუსესა ქალაქსა ბჭეთა ზედა დამოკიდებულ არს იგი. და სახლი მისი მონიჭებულ არს ჩემდა, რამეთუ მას უნდა წარწყმედაჲ ჩუენი მეათცამეტესა თუესა ადარსა, რომელ არს იგრიკაჲ.
ხოლო მარდოქე გამოვიდა, შემკული სამეუფოჲთა სამკაულითა Page of ms. O: 508v და გჳრგჳნი ედგა ოქროჲსაჲ და შარავანდად იყო ზეზისაჲ და ძოწეულისაჲ. და ვითარ იხილა სუსიამან ქალაქმან, ყოველმან განიხარა.
და ჰურიათა შორის იყო ნათელ, სუმა და სიხარულ.
და მრავალნი ჰურიათაგანნი წინა-დაიცუეთდეს და არღარავინ ემტერა მიერითგან, რამეთუ ეშინოდა მათთჳს.
იხილეს მყოფთა სუსანსა შინა ებრაელთა, განიხარეს,
და იყო მათდა განათლება და შუება.
და ქალაქთა შორის და სოფლებთა, სადაცა უკუეთუ დაიდვა ბრძანებაჲ მეფისა, სიხარული და შუება და სუმა იყო. და მრავალთა წარმართთაგან წინა-დაიცჳთეს და ებრაელობასა ჰყოფდეს შიშისათჳს ებრაელთასა.
