და უთხრნეს ოლომფორნეს, ერისთავსა მას ძლიერებისა ასურასტანელთაჲსა, ვითარმედ ძენი ისრაჱლთანი განმზადებულ არიან ბრძოლად და გამოსავალნი მთათანი დაჰჴშნეს და მოზღუდნეს ყოველნი თხემნი მთათა მაღალთანი და დაუგიან ველთა ზედა დასაბრკოლებელნი.
და განრისხნა გულისწყრომით ფრიად და მოუწოდა ყოველთა Page of ms. O: 514v მთავართა მოაბისათა და ერისთავთა ამონისათა და ყოველთა ნახპეტთა ზღჳსკიდისათა
და ჰრქუა მათ: მითხარით მე, ძენო ქანაანისნო, ვინ არს ერი ესე, რომელი სხედს მთასა მას? და ვინ არიან დამკჳდრებულნი ქალაქთა მათთა? და რაჲ არს სიმრავლჱ ძალისა მათისაჲ? და რაჲ არს სიმაგრჱ მათი და სიმტკიცე? და ვინ აღდგომილ არს მათ ზედა მეფჱ წინამძღურად ერისა მათისა?
და რაჲსათჳს არა ისმინეს ჩემი, რაჲთამცა მოვიდეს და მომეგებვოდეს მე, ვითარცა-იგი ყოველნი მკჳდრნი მზის დასავალისანი.
მიუგო მას და ჰრქუა აქიორ, მთავარმან ძეთა ამონისთამან: ისმინენ უფალმან ჩემმან სიტყუაჲ პირისაგან მონისა შენისა და გითხრა შენ ჭეშმარიტი ერისა მისთჳს, რომელი დამკჳდრებულ არს მთასა ამას მახლობელად შენსა, და არა გამოვიდეს ნაცილი პირისაგან მონისა შენისა.
ერნი ესე არიან ნაშობნი ქალდეველთანი.
და მწირობდეს პირველად შუვამდინარეს, რამეთუ არა ინებეს შედგომად ღმერთთა მამათა მათთასა, რომელნი იყვნეს ქუეყანასა ქალდეველთასა დიდებულ.
და გამოვიდეს გზათაგან ნათესავთა მათთაჲსა და თაყუანის-სცეს ღმერთსა ცათასა, ღმერთი, რომელი იცნეს და გამოიყვანნა იგინი პირისაგან ღმერთთა მათთაჲსა და ივლტოდეს შუვამდინარეს და მწირობდეს მუნ დღეთა მრავალთა.
და ჰრქუა მათ ღმერთმან გამოსლვაჲ მწირობისაგან მათისა და მოსლვად ქუეყანად ქანაანისა, და მკჳდრობდეს მუნ ორას და ათხუთმეტ წელ და Page of ms. O: 515r განმრავლდეს ოქროჲთა და ვეცხლითა და საცხოვრითა ფრიად.
და შთავიდეს ეგჳპტედ, რამეთუ დაფარა პირი ყოვლისა ქუეყანისაჲ სიყმილმან, და მწირობდეს კუალად მუნ ორას და ათხუთმეტ წელ, ვიდრემდე გამოიზარდნეს და იქმნნეს მუნ სიმრავლედ დიდად; და არა იყო რიცხჳ სიმრავლისა ნათესავისა მათისაჲ.
და აღდგა მათ ზედა მეფჱ ეგჳპტისაჲ და აჭირვობდა მათ შრომითა და ალიზისა საქმითა და დაამდაბლეს სიმრავლჱ მათი და დაიმონნა იგინი.
და ღაღად-ყვეს ღმრთისა მიმართ მათისა, და გუემნა ღმერთმან მათმან ეგჳპტჱ მათითა ტანჯვითა. და მოსრა ყოველი ქუეყანაჲ ეგჳპტისაჲ წყლულებითა, რომლისაჲ არა იყო კურნებაჲ და გამოასხნეს იგინი ეგჳპტით პირისაგან მათისა.
და განაჴმო ღმერთმან ზღუაჲ მეწამული წინაშე მათსა.
და მოიყვანნა იგინი მთასა სინაჲსასა და გზასა კადჱს ბარნესასა, და გამოასხნეს ყოველნი მკჳდრნი უდაბნოჲსანი.
და დაეშჱნნეს ქუეყანასა ამორეველთასა და ყოველნი ესებონელნი მოსრნეს ძალითა მათითა და წიაღ-ჴდეს იორდანესა და დაიმკჳდრეს ყოველი ესე მთაჲ.
და განასხნეს ქანანელნი იგი პირისაგან მათისა და ეგრევე ფერეზელნი და იაბოსელნი და სჳქემი და გერგესეველნი და დაემკჳდრნეს მათ შინა დღეთა მრავალთა.
ვიდრემდე არღა ეცოდა წინაშე ღმრთისა მათისა, იყო კეთილი მათი, რამეთუ ღმერთი, მოძულჱ სიცრუვისაჲ, არს მათ თანა.
ხოლო რაჟამს განდგეს გზისაგან, რომელი დაუდვა მათ შჯული, მოისრნეს მრავლითა მბრძოლითა მრავალჟამ ფრიად და წარი/ Page of ms. O: 515v ტყუენნეს ქუეყანასა უცხოსა და ტაძარი ღმრთისა მათისაჲ ოჴერ იქმნა და ქალაქნი მათნი დაიპყრნეს მტერთა მათთა.
და აწ მოიქცეს ღმრთისა მათისა და აღმოსრულ არიან განბნეულებისაგან მათისა და იგინი იყვნეს განთესულ, და კუალად დაიპყრეს იერუსალჱმი, სადა-იგი არს სიწმიდე მათი, და დაემკჳდრნეს მთასა მას შინა, რამეთუ იყო მოოჴრებულ.
და აწ, ჴელმწიფეო უფალო, უკუეთუ არს რაჲმე უმეცრებაჲ ერსა მას შორის და ცოდვენ ღმრთისა მიმართ მათისა, და ვიხილოთ, რამეთუ არს ესე საცთურ მათა და აღვიდეთ და ვჰბრძოდით მათ.
უკუეთუ არა არს უშჯულოებაჲ მათ შორის და ნათესავსა მათსა, თანაწარჰჴედინ უფალი ჩემი, ნუუკუე შეეწიოს მათ უფალი ღმერთი მათი და ვიქმნნეთ ჩუენ საყუედრელ წინაშე ყოვლისა ქუეყანისა.
და იყო, ვითარცა დასცხრა აქიორ სიტყუად სიტყუათა მათ, დრტჳნვიდა ყოველი იგი ერი, რომელი იყო გარემო კარავსა მას ოლომფორნესსა და გარემოადგეს. (22) და ჰრქუეს მთავართა მათ ოლომფორნესთა და ყოველთა მკჳდრთა ზღჳსკიდისათა შემუსრვად იგი.
რამეთუ არა გუეშინის ძეთაგან ისრაჱლისათა. აჰა ერი, რომლისა თანა არა არს ძალი, არცა სიმტკიცჱ წყობად ძალი ძლიერი.
აწ უკუე აღვიდეთ მთათა, და იყვნენ ჩუენდა შესაჭმელ და ყოვლისა ერისა შენისა, უფალო ოლომფორნე!
