და ვითარცა დასცხრა შფოთი იგი კაცთაჲ მათ, ჰრქუა მათ ოლომფორნე ერისთავმან მან აქიორს სამარიტელსა წინაშე ყოვლისა მის ერისა უცხოთესლთაჲსა:
Page of ms. O: 516r და ვინ ხარ შენ, აქიორ? და ყოველთა მიმართ ძეთა ამონისთა და სასყიდლით მორეწეთა ეფრემისთა, რამეთუ სწინაწარმეტყუელებდ ჩუენ შორის, ვითარცა-ესე დღეს, და სთქუ ნათესავსა ძეთა ისრაჱლისათა არა ბრძოლაჲ, რამეთუ ღმერთი მათი შეეწევის მათ. და ვინ არს ღმერთი, არა თუ ნაბუქოდონოსორ? ამან მოავლინოს ძალი თჳსი და მოსრნეს იგინი, ვითარცა ერთი კაცი, პირისაგან ქუეყანისა და ვერ იჴსნნეს იგინი ღმერთმან მათმან,
არამედ ჩუენ, მონათა მისთა, მოვწყჳდნეთ იგინი, ვითარცა კაცი ერთი, და ვერ დაუდგენ სიმრავლესა ცხენთა ჩუენთასა.
რამეთუ წარვიხუნეთ ჩუენ იგინი მით, და საზღვარნი მათნი დაითრვნენ სისხლითა მათითა, და ველნი მათნი აღივსნენ მძორითა მათითა, და ვერ წინააღგჳდგეს კუალი ფერჴთა მათთაჲ წინაშე პირსა ჩუენსა, არამედ წარწყმედით წარწყმდენ, იტყჳს ნაბუქოდონოსორ მეფჱ, უფალი ყოვლისა ქუეყანისაჲ, რამეთუ თქუა და არა განქარდენ სიტყუანი პირისა მისისანი.
ხოლო შენ, აქიორ, მორეწეო ამონისო, რომელი იტყოდე სიტყუათა მაგათ დღესა სიცრუვისა შენისასა, არღარა იხილო პირი ჩემი ამიერ დღითგან, ვიდრე შური ვიძიო ერისა მისგან და ნათესავისა მისისა, ეგჳპტით გამოსრულისა.
და მაშინ განვიდეს მახჳლი მსახურთა ჩემთაჲ გუერდთა შენთა. (6) და დაეცე შენ წყლულებითა მათ თანა, რაჟამს მოვაქციო.
და კუალად მოგაგონ შენ მონათა ჩემთა მას დღესა შინა მთად კერძო და დაგდვან შენ ერთსა ქალაქთაგანსა /აღსავალთასა. Page of ms. O: 516v
და იხილო ყოველი და მაშინღა მათ თანა მოისპო.
და უკუეთუ ესავ გულითა შენითა, ვითარმედ ვერ დავიპყრობ, ნუ შეწუხნებინ პირი შენი. ვიტყოდე და არარაჲ დავარდენ სიტყუანი ესე ჩემნი.
და უბრძანა ოლომფორნე მონათა თჳსთა, რომელნი დგეს წინაშე კარავსა მის, შეპყრობაჲ აქიორისი და მიყვანებად იგი ბეტოლად* ჴელთა ძეთა ისრაჱლისათა.
და შეიპყრეს იგი მონათა მისთა და განიყვანეს იგი გარეშე ბანაკისა მის და წარიყვანეს მიერ მთად კერძო და მოვიდეს წყაროებსა მას ზედა, რომელნი არიან ქუემოკერძო ბეტოლასა.
და ვითარცა იხილნეს იგინი კაცთა მათ ქალაქისათა თხემსა მას მთისასა, აღიღეს საჭურველი მათი და გამოვიდეს გარეშე ქალაქისა მის მთისასა, და ყოველმან კაცმან მეშურდლემან დაიპყრეს აღსავალი მათი და ესროდეს ქვითა მათ ზედა.
და შეიფარნეს ქუეშე მთასა მას და გამოეშორნეს და შეკრეს აქიორ და დაუტევეს იგი მდებარჱ და წიაღ-ვიდეს უფლისა თჳსისა.
და გარდამოვიდეს ძენი ისრაჱლისანი, და განჰჴსნეს იგი და შეიყვანეს ბეტოლად და წარუდგინეს იგი მთავართა მათ ქალაქისათა,
რომელნი იყვნეს მათ დღეთა შინა. იყო მაშინ ოზია, ძჱ მიქეაჲსი, ტომისაგან სჳმეონისა და ქაფრი, ძჱ ქოთონიელისი, და ქარმი, ძჱ მელქიელისი.
და მოუწოდეს ყოველთა მოხუცებულთა ქალაქისათა და შეკრბეს ყოველნი ჭა/ბუკნი Page of ms. O: 517r მათნი და დედანი მათნი და ყრმანი შესაკრებელსა მათსა და ჰკითხვიდა მას ოზია, რაჲ-იგი შეემთხჳა მას.
და უთხრა მათ აქიორ სიტყუაჲ იგი კრებულისაჲ მის ოლომფორნესი და ყოველი სიტყუაჲ მთავართაჲ მათ ძეთა ასურთაჲ, რავდენსა იტყოდეს და ვითარ დიდსა სიტყუასა იტყოდა ოლომფორნე სახლსა ზედა ისრაჱლისასა.
და დაცჳვა ერი იგი და თაყუანის-სცეს ღმერთსა და ღაღად-ყვეს და თქუეს:
უფალო ღმერთო ცათაო და ქუეყანისაო, გარდამოიხილე ამპარტავანებასა მათსა ზედა და შეიწყალე სიმდაბლჱ ნათესავისა ჩუენისაჲ და მოჰხედე პირსა განწმედილთასა შენდად ამას დღესა!
და ნუგეშინის-სცეს აქიორს და აქებდეს მას ფრიად და ჰრქუეს: რაჲცა სთნდეს ღმერთსა, და შენდაცა იყოს კეთილი.
და წარიყვანა იგი ოზია კრებულისა მისგან სახიდ თჳსა (20) და ყო სუმაჲ მოხუცებულთა თანა და ხადოდეს უფალსა მას ღამე ყოველ:
