და ესმა მათ დღეთა შინა ივდითს, ასულსა მიჰრარითისსა, ძისა ოქოზიაჲსა, ძისა იოსებისსა, ძისა ოზიელისსა, ძისა ქელკიაჲსსა, ძისა ანანიაჲსსა, ძისა გედეონისსა, ძისა რაფაინისსა, ძისა აქიტობისსა, ძისა ელიაჲსსა, ძისა ქელკიაჲსსა, ძისა ენაბისსა, ძისა ნათანაელისსა, ძისა სალამელისსა, ძისა სარადისსა, ძისა სჳმიონისსა, ძისა Page of ms. O: 519v ისრაჱლისსა.
და ქმარი მისი მანასე მის ტომისაჲ და მისვე მამულისაჲ და მოკუდა მანასე მკასა ოდენ ქრთილისასა.
რამეთუ ზედაადგა იგი მომკალთა მჭელეულსა ველსა ზედა, და სიცხემან დააცხო თავსა მისსა ზედა, და დაწვა იგი ცხედარსა თჳსსა და მოკუდა ბეტულას, ქალაქსა თჳსსა და დაჰფლეს იგი ქალაქსა თჳსსა მამათა თჳსთა თანა ველსა მას ზედა, შორის დოთაიმსა და ბალამოსსა.
და იყო ივდით სახლსა შინა თჳსსა ქურივად სამ წელ და ექუს თუე.
და ქმნა კარავი ერდოთა ზედა სახლისა თჳსისათა და შეიმოსა წელთა მისთა ძაძაჲ.
და ემოსა მას სამოსელი ქურიობისაჲ და იმარხვიდა იგი დღე ყოველ ქურიობასა თჳსსა თჳნიერ ხოლო შაბათისა და თჳსთავთა და დღესასწაულთა და დღეთა სიხარულისათა და საჴსენებელთა სახლისა ისრაელისათა.
და იყო კეთილ ხილვითა და შუენიერ პირითა ფრიად და ბრძენ გულითა და სახიერ გონებითა და მდიდარ ფრიად, რამეთუ დაუტევა მას მანასე, ქმარმან მისმან, ოქროჲ და ვეცხლი და მონები და მჴევლები და საცხოვარი და აგარაკები, და იყო მათ ზედა დადგრომილ.
და არავის ესმინა მისთჳს სიტყუაჲ ბოროტი, რამეთუ მოშიშ ღმრთისა იყო ფრიად.
და ესმნეს სიტყუანი ესევითარნი ბოროტნი ერისანი მთავართა მიმართ, რამეთუ სულმოკლე იქმნნეს წყლისა ნაკლულევანებითა. და ესმნეს ივდითს ყოველნი ესე სიტყუანი, რომელთა იტყოდა ოზია ერისა მიმართ. და ვითარ-იგი ეფუცა მათ, ვითარმედ განსცენ ქალაქი შემდგომად ხუთისა დღისა ასურასტანელთა მათ,
და მიავლინა შიმონვარი თჳსი, რომელი ზედამდგომელ იყო და მოღუაწე ყოველთა მონაგებთა მისთა და Page of ms. O: 520r მოუწოდა ოზიას მღდელსა და ქაბრის და ქარმის მოხუცებულთა ქალაქისა თჳსისათა.
და მოვიდეს მისა და ჰრქუა მათ: ისმინეთ ჩემი მთავართა მაგათ დამკჳდრებულთა ბეტოლაჲსათა, რამეთუ არა სამართალ არს სიტყუაჲ ეგე თქუენი, რომელსა იტყოდეთ წინაშე ერისა ამას დღესა და დაამტკიცეთ ფიცით, რომელსა-იგი იტყოდეთ შორის ღმრთისა და თქუენსა, და სთქუთ განცემაჲ ქალაქისა ღმრთისა ჩუენისაჲ მტერთა ჩუენთა, უკუეთუ არა, ამათ შინა მოაქციოს თქუენდა ღმერთმან შეწევნაჲ.
და აწ ვინ ხართ თქუენ, ვითარმცა განსცადეთ უფალი ღმერთი ისრაჱლისაჲ დღესა ამას დღენდელსა, რამეთუ დაამტკიცეთ სიტყუაჲ ღმრთისათჳს შორის ძეთა კაცთასა.
და აწ უფალსა ყოვლისა მპყრობელსა გამოსცდით, და არაჲ სცნათ ვიდრე უკუნისამდე.
რამეთუ სიღრმჱ გულისა კაცისაჲ ვერ სცნით და სიტყუასა გონებისა მისისასა ვერ ეწიენით; და ვითარ ღმრთისა გონებათა მისწუდეთ, რომელმან შექმნა ესე ყოველი, მან იცის თავით თჳსით, რაჲ-იგი უზრახავს თქუენთჳს და გონებაჲ მისი სცნათ და ზრახვანი მისნი გამოიცადნეთ. ნუსადა, ძმანო, ნუსადა განარისხებთ უფალსა ღმერთსა ჩუენსა.
უკუეთუ არა უნდეს ხუთთა ამათ დღეთა შეწევნად ჩუენდა, ამას ჴელ-ეწიფების ნეფსით თჳსით, დაღათუ-მიფარნეს ჩუენ, რომელთა შინა უნდეს დღეთა, მან იცის, და-ღათუ-მოგუწყჳდნეს წინაშე მტერთა ჩუენთა და მასვე აქუს ჴელმწიფებაჲ და ვინ-მე ჰრქუას მას: რაჲ ესე ჰყავ?
არამედ თქუენ* ნუ განსცდით ზრახვასა უფლისა ღმრთისა ჩუენისასა, რამეთუ არა ვითარცა კაცი არს ღმერთი, ვითარმცა აბრალა ვინ, Page of ms. O: 520v არცა ვითარცა ძჱ კაცისაჲ ვითარმცა შეურაცხ-ვინმე-ყო იგი.
ამისთჳს მოელოდეთ მის მიერ ცხორებასა, ვხადოდით მას შემწედ ჩუენდა, და ისმინოს ჴმისა ჩუენისაჲ, უკუეთუ სათნო არს მისა.
რამეთუ არა აღდგომილ არს ნათესავთა ჩუენთა შორის, არცა არს დღენდელსა ამას დღესა არცა ტომი, არცა მამული, არცა კრებული, არცა ქალაქი ჩუენგანი, რომელიმცა თაყუანის-სცემდა კერპთა ჴელით ქმნულთა, ვითარცა-იგი იყო დღეთა მათ პირველთა,
რომლისა ბრალისათჳს მიეცნეს მამანი ჩუენნი ბაბილონელთა მახჳლსა და მიმოტაცებასა სამეოცდაათ წელ და დაეცნეს დაცემითა დიდითა წინაშე მტერთა მათთა,
ხოლო ჩუენ ღმერთი სხუაჲ არა ვიცით მისსა გარეშე, რომელსა ვესავთ, ვითარმედ არა უგულებელს-მყვნეს ჩუენ, არცა განმაშოროს მაცხოვარებაჲ მისი და წყალობაჲ მისი ჩუენგან და ნათესავისა ჩუენისაგან.
რამეთუ მოქცევასა ჩუენდა ეგრეთვე ეგოს იერუსალჱმი და ყოველი ჰურიასტანი და ყოველი ქუეყანაჲ, დამტკიცნეს და წარმოჩნდეს სიწმიდე ჩუენი და გამოიძიოს ღმერთმან შეგინებისათჳს ჩუენისა სისხლისაგან მათისა.
და მოწყუედისათჳს ძმათა ჩუენთაჲსა და ტყუენვისათჳს ქუეყანისა ჩუენისა და მოოჴრებისათჳს სამკჳდრებელისა და მოაქციოს ჩუენდავე წარმართთა შორის, სადა-იგი ვჰმონებდით მათ და ვიყვენით ჩუენ შებრკოლებულ და საყუედრელ წინაშე ყოველთა წარმტყუენელთა ჩუენთა.
რამეთუ არა წარემართოს მონებაჲ ჩუენი მადლად, არამედ გინებულად და დადვას იგი უფალმან ღმერთმან ჩუენმან.
და აწ, ძმანო, უჩუენოთ ძმათა ჩუენთა, რამეთუ ჩუენდა გამოკიდებულ არიან სულნი მათნი, Page of ms. O: 521r სიწმიდჱ და ტაძარი სამლოცველი დამტკეცილ არს ჩუენ შორის.
ამის ყოვლისათჳს მადლი მივსცეთ უფალსა ღმერთსა ჩუენსა, რომელი გამოგუცდის ჩუენ, ვითარცა-იგი მამათა ჩუენთა.
მოიჴსენეთ, რავდენი უყო აბრაჰამსა და ვითარ-იგი გამოცადა ისაკი და რავდენი შეემთხჳა იაკობს შუვამდინარეს ასურეთისასა, მწყსიდა რაჲ ცხოვართა ლაბანისთა, დედისძმისა თჳსისათა.
რამეთუ ვითარცა-იგი გამოაჴურვნა გამოსაცდელად გულისა მათისა, ხოლო ჩუენ არა შურისგებით, არამედ სასწავლელად გუტანჯავს უფალი მახლობელთა მისთა, რომელი-იგი არს კურთხეულ და ქებულ ყოველსა ჟამსა საუკუნოდ, ამენ!
და ჰრქუა მას ოზია: ყოველი, რომელი სთქუ, გულითა სახიერითა იტყოდე, და არავინ არს, რომელი წინააღუდგეს სიტყუასა შენსა.
რამეთუ არა ხოლო დღეს სიბრძნჱ შენი ცხად არს, არამედ პირველით დღითგან იცის ყოველმან ერმან გულისხმისყოფაჲ შენი, რამეთუ კეთილ არს ქმნული გულისა შენისაჲ.
არამედ ერსა ამას შეეწყურა ფრიად და გუაიძულეს სიტყუად, ვითარცა-იგი ვეტყოდეთ მათ და მოაწიეს ჩუენ ზედა ფიცი, რომელსა ვერ გარდავჴდეთ.
ევედრე უფალსა ჩუენთჳს, რამეთუ დედაკაცი ღმრთისმსახური ხარ, და მოავლინოს უფალმან წჳმაჲ, რაჲთა აღივსნენ ჯურღმულნი ჩუენნი და არღარა მოაკლდეს.
და ჰრქუა მათ ივდით: ისმინეთ ჩემი და ვყოთ საქმჱ სიბრძნისაჲ, რომელი მიეთხრობვოდის თესლითი თესლამდე ძეთა ნათესავისა ჩუენისათა.
თქუენ სდგეთ ბჭეთა ზედა ამას დღესა და ღამესა და განვიდე მე შიმონვარისა ჩემისა თანა და შემდგომად დღეთა მათ, რომელთა სთქუთ მიცემად Page of ms. O: 521v ქალაქი ესე მტერთა, მოხედვა-ყოს ღმერთმან ისრაჱლსა ზედა ჴელითა ჩემითა.
ხოლო თქუენ ნუ გამოიკითხავთ საქმეთა ჩემთა, რამეთუ არა გითხრა თქუენ, ვიდრემდე არა იქმნას და აღესრულოს, რომელი-იგი მე ვყო.
და ჰრქუა მას ოზია და მთავართა მათ: ვიდოდე მშჳდობით, და უფალი ღმერთი შენ თანა შურისმეძიებელად მტერთა ჩუენთა.
და მოიქცეს კარვისა მისისაგან და წარვიდეს კაცად-კაცადი განწესებულსა ადგილსა თჳსსა.
