და ჰრქუა მას ოლომფორნე: ნუ გეშინინ, დედაკაცო, კადნიერ იყავ გულითა შენითა, რამეთუ მე არავის ბოროტი უყავ კაცსა, რომელმან ინება მონებად ნაბუქოდონოსორისა, მეფისა Page of ms. O: 523v ყოვლისა ქუეყანისა.
და აწ ერმან შენმან, რომელი დამკჳდრებულ არს მთასა შინა, შეურაცხ-მყო მე, არა აღვიღე ჰოროლი მათ ზედა, არამედ მათ ყვეს თავით თჳსით ესე.
აწ მითხარ მე, რაჲსათჳს ივლტოდე მათგან და მოხუედ ჩუენდა? რამეთუ მოსრულ ხარ ცხოვრებად, ნუ გეშინინ, ამას ღამესა სცხონდე და ამიერითგან
ვერავინ გავნოს შენ, არამედ კეთილი გეყოს შენ, ვითარცა კეთილი ეყვის მონათა უფლისა ჩემისა ნაბუქოდონოსორისთა.
ჰრქუა მას ივდით: ისმინე მჴევლისა შენისაჲ, და იტყოდის მსახური შენი და არა გითხრას ნაცილი უფალსა ჩემსა ამას ღამესა.
და უკუეთუ შეუდგე სიტყუათა მჴევლისა შენისათა, სრული საქმჱ ქმნეს ღმერთმან შენ თანა. და სრულ-ყოს ღმერთმან ჴელითა შენითა საქმჱ დიდი და არა შესცთეს უფალი ჩემი სლვათაგან თჳსთა, ვიდრე ცოცხალ იყო.
რამეთუ ცხოველ არს ნაბუქოდონოსორ, მეფჱ ყოვლისა ქუეყანისაჲ, და ცხოველ არს ძალი მისი, რომელმან მოგავლინა შენ განგებად სულისა ყოვლისა, რამეთუ არა ხოლო კაცი შენ ძლით ჰმონებდეს მას, არამედ მჴეცნიცა ველისანი და საცხოვარნი და მფრინველნი ცისანი სიმჴნითა შენითა ცხონდებოდიან, და ცნას ნაბუქოდონოსორ და ყოველმან ეზომან მისმან,
რამეთუ გუასმიეს სიბრძნჱ შენი და განზრახვაჲ გულისა შენისაჲ, რამეთუ მიეთხრა ყოველსა ქუეყანასა, ვითარმედ შენ ხოლო მარტოჲ უმჯობჱს ხარ ყოველსა სამეუფოსა მისსა და ძლიერ მეცნიერებითა და საკჳრველ ერისთავობასა ბრძოლისასა.
და აწ, უფალო, სიტყუასა მას, რომელსა Page of ms. O: 524r იტყოდა აქიორ ერსა შორის შენსა, გუესმნეს სიტყუანი იგი მისნი, რამეთუ შეიწყნარეს იგი კაცთა მათ ბეტოლაჲსათა და უთხრა მათ, რომელი ეთქუა შენ წინაშე, და სიტყუანიცა შენნი, რომელთა იტყოდე.
ამისთჳს, ჴელმწიფეო, უფალო, ნუ თანაწარჰვალ სიტყუათა მისთა, არამედ დაიდევ იგი გულსა შენსა, რამეთუ ჭეშმარიტ არს, და ვერვისგან შურ-იგებვის ნათესავი ჩუენი, არცა ერევის მათ მახჳლი, უკუეთუ არა ცოდონ ღმრთისა მიმართ მათისა.
და აწ რაჲთა არა იყოს უფალი ღმერთი ჩემი გარეშე და უქმ საქმესა ამას, არამედ დაეცეს სიკუდილი მათ ზედა, რამეთუ წევნულ არს მათა ცოდვაჲ დიდი, რომლითა განარისხონ ღმერთი მათი, რომელი ქმნენ უშჯულოებაჲ.
რამეთუ მოაკლდა საზრდელი და მოლიეს მათ სუმად ყოველი წყალი მათი და უწყიეს ჴელის შეყოფადცა საცხოვართა და ყოველი, რავდენი ბრძანა ღმერთმან შჯულსა მისსა არაჭამად, მათ გულს-უც ჭამად.
და შესაწირავსა იფქლისასა და ათეულსა ღჳნისასა და ზეთისასა, რომელი დაემარხა და წმიდაეყო მღდელთათჳს, რომელნი წინაშე დგანან იერუსალჱმსა წინაშე პირსა ღმრთისა ჩუენისასა, უზრახავს იგი შეჭმად, რომელთა არცა ჴელის შეხებაჲ ჯერ-არს არცა ერთისა მათგანისაჲ თჳნიერ მღდელისა ხოლო.
და არა მიუძღუნებიეს იერუსალჱმდ არცა ერთი რაჲ, და ამისთჳსცა მუნთა მათ დამკჳდრებულთა აგრძნეს ესე, რომელთა-იგი დააშჱნეს მუნ მიტევებაჲ მოხუცებულთა მიერ.
და იყოს, რაჟამს-იგი მიეთხრას მათ და არა ყონ, მოეცნენ იგინი ჴელთა შენთა მოსასრველად Page of ms. O: 524v იტყოდე.
ამისთჳს, ჴელმწიფეო, უფალო, ნუ თანაწარჰვალ სიტყუათა მისთა, არამედ დაიდევ იგი გულსა შენსა, რამეთუ ჭეშმარიტ არს, და ვერვისგან შურ-იგებვის ნათესავი ჩუენი, არცა ერევის მათ მახჳლი, უკუეთუ არა ცოდონ ღმრთისა მიმართ მათისა.
და აწ რაჲთა არა იყოს უფალი ღმერთი ჩემი გარეშე და უქმ საქმესა ამას, არამედ დაეცეს სიკუდილი მათ ზედა, რამეთუ წევნულ არს მათა ცოდვაჲ დიდი, რომლითა განარისხონ ღმერთი მათი, რომელი ქმნენ უშჯულოებაჲ.
რამეთუ მოაკლდა საზრდელი და მოლიეს მათ სუმად ყოველი წყალი მათი და უწყიეს ჴელის შეყოფადცა საცხოვართა და ყოველი, რავდენი ბრძანა ღმერთმან შჯულსა მისსა არაჭამად, მათ გულს-უც ჭამად.
და შესაწირავსა იფქლისასა და ათეულსა ღჳნისასა და ზეთისასა, რომელი დაემარხა და წმიდა-ეყო მღდელთათჳს, რომელნი წინაშე დგანან იერუსალჱმსა წინაშე პირსა ღმრთისა ჩუენისასა, უზრახავს იგი შეჭმად, რომელთა არცა ჴელის შეხებაჲ ჯერ-არს არცა ერთისა მათგანისაჲ თჳნიერ მღდელისა ხოლო.
და არა მიუძღუნებიეს იერუსალჱმდ არცა ერთი რაჲ, და ამისთჳსცა მუნთა მათ დამკჳდრებულთა აგრძნეს ესე, რომელთა-იგი დააშჱნეს მუნ მიტევებაჲ მოხუცებულთა მიერ.
და იყოს, რაჟამს-იგი მიეთხრას მათ და არა ყონ, მოეცნენ იგინი ჴელთა შენთა მოსასრველად Page of ms. O: 524v თხრობად შენდა.
და სათნოუჩნდეს სიტყუანი ესე მისნი წინაშე ოლომფორნესა და წინაშე ყოველთა მსახურთა მისთა, დაუკჳრდა სიბრძნე იგი მისი და იტყოდეს:
არა არს ესევითარი დედაკაცი კიდითგან ქუეყანისაჲთ ვიდრე კიდემდე მისა სიკეთითა პირისაჲთა და გულისხმისყოფითა სიტყუათაჲთა.
და ჰრქუა მას ოლომფორნე: კეთილად ყო ღმერთმან, რამეთუ მოგავლინა შენ წინაშე ერისა, რაჲთა იქმნეს ჴელითა ჩემითა ძალი, ხოლო შეურაცხმყოფელთა უფლისა ჩემისათა წარწყმედაჲ,
და აწ სას*/ტიკ Page of ms. J: F450v ხარ შენ ხილვითა შენითა და კეთილ სიტყჳთა შენითა. უკუეთუ ეგრე ჰყო, ვითარცა-ეგე იტყოდე, ღმერთი შენი იყოს ჩემდა ღმერთ. და შენ სახლსა შინა ნაბუქოდონოსორის მეფისასა შჯდე და იყო შენ სახელოვან უმეტეს ყოველსა ქუეყანასა.
