და უბრძანა შეყვანება მისი, სადა-იგი დაიდებოდა ვეცხლი მისი და ამცნო დარეცაჲ მისი მუნ და მისცედ მას სანოვაგეთაგან მისთა და ღჳნისა მისისაგან სუმაჲ.
და თქუა ივდით: არა ვჭამო მათგანი, არცა ვსუა, რაჲთა არა მექმნეს მე საცთურ, არამედ, რომელ-ესე მომიღებიეს, Page of ms. J: F450v მეყოფის მე.
და ჰრქუა მას ჰოლომფორნე: უკუეთუ მოგაკლდეს, რომელ-ეგე გაქუს შენ, ვინათ გცეთ შენ მსგავსი მათი, რამეთუ არავინ არს ჩუენ თანა კაცი ნათესავისაგან შენისა.
და ჰრქუა მას ივდით: ცხოველ არს სული შენი, უფალო ჩემო, რამეთუ არა დაასრულოს მჴევალმან შენმან, რომელი მაქუს ჩემ თანა, ვიდრემდე ყოს ღმერთმან ჴელითა ჩემითა, რომელი-იგი ზრახა.
და შეიყვანეს იგი მსახურთა ჰოლომფორნესთა კარავად, და დაიძინა, ვიდრე შუადღედმდე და აღდგა განთიადსა ოდენ საჴუმილავსა.
და მიავლინა ჰოლომფორნესა და თქუა: უბრძანენ უფალმან ჩემმან მჴევალსა თჳსსა განსლვად.
და უბრძანა ჰოლომფორნე მცველთა მათ თჳსთა არა-ყენებად მისა და იყოფოდა ბანაკსა შინა სამ დღე და განვიდის ღამედ-ღამედ ჴევსა მას ბეტულასასა და იბანებინ წყაროსა მას წყალისასა, რომელი იყო ბანაკსა მას თანა.
და ვითარცა აღმოვიდის ბანით, ევედრებინ უფალსა ღმერთსა ისრაჱლისასა, რაჲთა Page of ms. J: F450v წარემართოს მას გზა მისი აღსამაღლებელად ძეთა ერისა მისისა ისრაჱლისათა.
და შევიდინ და იყოფინ კარავსა მას შინა, ვიდრე მიიღის საზრდელი მისი მწუხრი.
და იყო დღესა მას მეოთხესა და ყო ჰოლომფორნე სუმა მონათა თჳსთა თანა, ხოლო არავის უწოდა წოდებისა მისებრ, ვითარ-იგი ჴმდა,
და ჰრქუა ბაგუას, საჭურისსა თჳსსა, რომელი იყო ზედამდგომელი ყოველთა მონათა მისთა: მივედ და არწმუნე დედაკაცსა მას ებრაელსა, რომელ არს შენ თანა, რაჲთა მოვიდეს ჩუენ თანა.
აჰა ესერა, საკიცხელ არს პირისა ჩუენისა, უკუეთუ ესევითარი დედაკაცი ეგრეთ განუტეოთ; ვაცადოთ და არა ვეზრახნეთ მას, უკეთუ არა მოვაქციოთ იგი ჩუენდა, განმკიცხნეს ჩუენ.
და განვიდა ბაგუა პირისაგან ჰოლომფორნესა და შევიდა მისა და ჰრქუა: ნუუკუე გცონინ მჴევალსა მაგას კეთილსა მოსლვად უფლისა ჩემისა, რაჲთა იდიდო მის წინაშე და სუა ჩუენ თანა სიხარულით ღუინოჲ და იქმნე ჩუენ თანა, ვითარცა ასული ასურასტანელთა Page of ms. J: F452 დღესა ამას ერთსა, რომელნი წინაშე დგანან სახლსა ნაბუქოდონოსორისსა.
და ჰრქუა მას ივდით: და ვინ ვარ მე, სიტყჳსმგებელ უფლისა ჩემისა. რამეთუ ყოველი, რომელი სათნო არს წინაშე თუალთა მისთა, სწრაფით ვყო, და იყოს ესე ჩემდა სიხარულ ვიდრე დღედმდე,* სიკუდილისა ჩემისა.
და აღდგა და შეიმოსა სამოსელი მისი და ყოველი* Page of ms. O: 525r სამკაული დედათაჲ. და წარუძღუა მჴევალი იგი თჳსი და დაუგო მას წინაშე ოლომფორნესა ქუეყანასა ტყავი იგი ცხოვრისაჲ, რომელი შეეღო ბაგუაჲსგან განჩემებულად მისა, რომელსა ზედა დაჯდის პურისჭამასა.
და შევიდა და დაჯდა ივდით (16) და განჰკრთა გული ოლომფორნესი მის ზედა და აღიძრა სული მისი და გული უთქუმიდა მას ფრიად თანაყოფად მისა და ემარჯუებოდა ჟამსა რომელსამე, რაჲთამცა აცთუნა იგი, ვინაჲთ დღითგან იხილა იგი.
და ჰრქუა მას ოლომფორნე: სუ და იქმენ ჩუენ თანა მხიარულ.
და ჰრქუა მას ივდით: ვსუა აწ, უფალო ჩემო, რამეთუ განდიდნა ცხორებაჲ ჩემი ჩემ თანა უფროჲს ყოველთა დღეთა შობისა ჩემისათა.
მოიღო და ჭამა და სუა მის წინაშე, რომელი-იგი მოუმზადა მჴევალმან მისმან.
და მხიარულ იქმნა ოლომფორნე მის ზედა და სუა ღჳნოჲ დიდად ფრიად, რომელ არასადა ესუა ერთსა დღესა ეგოდენი ცხორებასა მისსა.
