და ჰრქუა ივდით: ისმინეთ ჩემი, ძმანო, და მიიღეთ თავი ესე და დამოჰკიდეთ არდაბაგსა ზღუდისა თქუენისასა.
და იყოს, ოდეს განთენეს ცისკარი, და გამოვიდეს ქუეყანად მზჱ, Page of ms. O: 527r აღიღენ კაცად-კაცადმან საჭურველი საბრძოლი თჳსი და განვედით ყოველი კაცი ძლიერი გარეშე ქალაქსა და დაადგინეთ ერისთავი მათ ზედა, რეცა თუ გარდახუალთ ველად მჴუმილთა მათ ძეთა ასურთასა და ნუ გარდახუალთ.
და აღიღონ საჭურველი თჳსი და მივიდოდიან ბანაკად მათა და აღადგინებდენ ერისთავთა ძლიერებისა ასურთაჲსა და მირბიოდიან კარვად ოლომფორნესა და არა პოვონ იგი. და დაეცეს მათ ზედა შიში დიდი და ივლტოდიან პირისაგან თქუენისა.
(5) და შეუდეგით თქუენ და ყოველნი მკჳდრნი ყოველთა საზღვართა ისრაჱლისათანი და დარეცენით იგინი გზათა ზედა მათთა!
და ვიდრე ყოფადმდე ამისა მოუწოდეთ თქუენ აქიორს აქა ამანიტელსა, რაჲთა იხილოს და იცნას, რომელმან შეურაცხ-ყო სახელი ისრაჱლისაჲ და იგი, ვითარცა სასიკუდინე, მოავლინა ჩუენდა.
და მოიყვანეს აქიორ სახლისაგან ოზიაჲსა. და ვითარცა მოვიდა და იხილა თავი ოლომფორნესი ჴელთა კაცისა ერთისათა შორის კრებულისა მის ერისა, დავარდა პირსა ზედა თჳსსა და დაითხია სული მისი.
და ვითარცა აღადგინეს იგი, შეუვრდა ფერჴთა ივდითისთა და თაყუანის-სცა პირსა ზედა წინაშე მისა და ჰრქუა მას: კურთხეულ ხარ შენ ყოველთა შორის ნათესავთა ეფრემისთა, რამეთუ რომელთა ესმეს სახელი შენი, შეძრწუნდენ და სირცხჳლმან შეიპყრნეს იგინი.
ხოლო აწ გჳთხარ, რავდენი ჰყავ დღეთა ამათ შინა? და უთხრა მას Page of ms. O: 527v ივდით შორის ერისა მის ყოველი, რაჲ-იგი ქმნა, ვინაჲთ დღითგან განვიდა, უთხრობდა მათ ყოველსა.
და ვითარცა დასცხრა სიტყუათა მათგან, ღაღად-ყო ერმან მან ჴმითა დიდითა და ყვეს ჴმაჲ სიხარულისაჲ ქალაქსა მათსა.
(6) და ვითარცა იხილა აქიორ ყოველი, რავდენი უყო ღმერთმან ისრაჱლსა, ჰრწმენა ღმერთი და წინადაიცჳთა ჴორცი წინადაცუეთილებისა მისისაჲ და შესძინა სახლსა ისრაჱლისასა ვიდრე აქა დღედმდე.
და იყო, ვითარცა ცისკარი აღმო-ოდენ-ვიდოდა, დამოჰკიდეს თავი ოლომფორნესი ზღუდესა ზედა და აღიღო ყოველმან კაცმან საჭურველი თჳსი და აღვიდეს გუნდად-გუნდად აღსავალსა მას მთისასა.
ხოლო ძეთა ასურთასა ვითარცა იხილნეს იგინი, მიმოდაავლინეს მთავართა მათთა და ერისთავთა და ათასისთავთა და ყოველთა მთავართა მათთა.
და მივიდეს კარვად ოლომფორნესა და ჰრქუეს ბაგოას, რომელი იყო ზედა ყოველსა ეზოსა მისსა: აღადგინე უფალი ჩუენი, რამეთუ იკადრეს მონათა გარდამოსლვად და ბრძოლად ჩუენდა, რაჲთა მოისრნენ სრულიად.
და შევიდა ბაგოა და ირეკა ეზოსა კარვისასა, რამეთუ ჰგონებდა, ვითარმედ ეძინოს-ღა ივდითს თანა.
და ვითარ არაჲ მიუგო, და-რე-ყოვნა და შევიდა სასუენებლად და პოვა იგი მდებარჱ ცხედარსა ქუეშე მკუდარი და თავი მისი მოკუეთილ იყო მისგან.
და ღაღად-ყო ტირილით, ჴმითა დიდითა და გოდებითა ძლიერად და დაიპო სამოსელი თჳსი.
და შევიდა კარავსა მას, სადა იყოფინ ივდით* სადგურსა Page of ms. J: F456v და არა პოვა იგი, გამორბიოდა და ერსა წინაშე, ღაღადებდა და იტყოდა:
შეურაცხ-ყვეს მონათა მისთა და ქმნეს სარცხჳნელი. ერთმან დედაკაცმან ებრაელმან სახლსა ნაბუქოდონოსორისსა ქმნა ძლევაჲ. აჰა ესერა, ჰოლომფორნე ძეს ქუეყანასა, და თავი მისი არა არს მის თანა.
და ვითარცა ესმეს სიტყუანი ესე მთავართა მათ ერისა მის ძლიერებისა ასურთასა, დაიპეს სამოსელი მათი და შეძრწუნდა სული მათი ფრიად. და იყო ღაღადება მათი (18) და გოდებაჲ შორის ერსა მათსა ფრიად.
და ვითარცა ესმა ბანაკსა მას, რომელნი იყვნეს კარვებსა, დაუკჳრდა საქმესა მას ზედა,
და დაეცა მათ ზედა შიში და ძრწოლაჲ და არავინ იყო კაცი მდგომ წინაშე პირსა მოყუსისასა, არამედ განიბნივნეს ერთბამად. Page of ms. J: F457 და ივლტოდეს ყოველსა მას გზებსა ველისასა და მთასა.
რომელნი დაბანაკებულ იყვნეს მთასა მას გარემო ბეტულასსა, აღიძრნეს სივლტოლად. და მაშინ ძენი ისრაელისანი ყოველი კაცი მებრძოლი მათგანი განეფინნეს მათ ზედა დევნად.
და წარავლინნა, ოზია მოციქულნი ბეტომათემად და აბელმაემდ და ქობად და კოლად, და ყოველთა საზღვართა ისრაელისათა, რაჲთა უთხრან ყოველი, რომელი იქმნა, რაჲთა ყოველნი გამოეფინნენ მტერთა მათთა ზედა მოსრვად მათა.
და ვითარცა ესმა ძეთა ისრაჱლისათა, გამოეფინნეს მათ ზედა ყოველნი ერთბამად და დაჰგვიდეს მათ მოსრვითა დიდითა ფრიად სოფლებსა მას ვიდრე ქუაბადმდე და მათ თანა იერუსალემელნი მოიწივნეს და ყოველთა მათგან მიერ კერძოთა მთათა, რამეთუ მიუთხრეს მათ, რაჲ-იგი იქმნა ბანაკსა მტერთა მათთასა. და რომელნი იყვნეს გალაადს, უმეტეს განძლიერდებოდეს მათ ზედა და, რომელნი იყვნეს გალილიას, დევნა-უყვეს მათ. და იყო ასურასტანელთა მათ ზედა წყლულებაჲ დიდი ვიდრე Page of ms. J: F457v თანაწარჰჴდეს დამასკესა და საზღვართა მისთა.
ხოლო სხუანი იგი დამკჳდრებულნი ბეტულიაჲსანი, დაესხნეს ბანაკსა მას ასურთასა და წარმოტყუენნეს იგინი და განმდიდრდეს დიდად ფრიად.
და ძეთა ისრაელისათა მოაქციეს მოწყუედისაგან მათისა და ერეოდეს ყოველთა მათ ნეშტთა და ქალაქები იგი და დაბნები მთისა მის და ყოველთა ვაკეთა გარდამოჴდეს და აღიჭრნეს მრავალნი ნატყუენავი, რამეთუ იყო სიმრავლე დიდ ფრიად.
და მოვიდა იოვაკიმ მღდელი იგი დიდი და მოხუცებულნი ძეთა ისრაელისათანი, რომელნი მკჳდრ იყვნეს იერუსალემს, ყოველნივე მოიწივნეს ხილვად კეთილთა მათ, რომელი უყო უფალმან ისრაელსა და ხილვად ივდითისა და სიტყუად მის თანა მშჳდობისა.
და ვითარცა მოვიდეს მისა, აკურთხეს იგი ყოველთა ერთბამად და ჰრქუეს მას: შენ ხარ სიმაღლე იერუსალჱმისა, შენ ხარ სიხარული ისრაჱლისა, შენ ხარ სიქადული დიდი ნათესავისა ჩუენისა.
რომელმან ჰქმენ ესე ყოველი ჴელითა შენითა და ჰყავ კეთილი ისრაჱლისა თანა და Page of ms. J: F458 სათნო-იყო ღმერთმან მათ ზედა. კურთხეულ იყავ შენ ყოვლისა მპყრობელისა მიერ უფლისა უკუნისამდე ჟამთა. (12) და თქუა ყოველმან ერმან: იყავნ, იყავნ!
და არვად აღჭრიდა ერი იგი ბანაკსა მას Page of ms. O: 528r ასურთასა ოც და ათ დღე და მისცეს ივდითს კარავი იგი ოლომფორნესი და ყოველი ვეცხლი და ცხედრები და საგებელი მისი, და სამოსელი მისი. და მოიღო მან იგი და აღჰკიდა ჯორებსა თჳსსა და აღაგო იგი ურმებსა თჳსსა და მოიღო იგი ყოველი მათგან.
და ისწრაფდეს ყოველნი დედანი ისრაჱლისანი ხილვად მისა და კურთხევად მისა ჰყვა მათ თანა მძნობრები მისთჳს და მოიღეს მორჩი ხეთაჲ და მისცეს იგი ჴელთა მისთა და მისცეს მისთანათაცა მათ დედათა გჳრგჳნები ზეთისხილისაჲ.
და უპირობდა ყოველსა ერსა ძნობით წინამძღურად ყოველთა დედათა. (15) და შეუდგა მათ ყოველი კაცი ისრაჱლისაჲ, შეჭურვილნი და გჳრგჳნოსანნი გალობდეს პირითა მათითა.
და უპირობდა ივდით Page of ms. O: 528v აღსაარებითა მით ყოველსა ერსა და მიუგებდა ყოველი ერი ქებასა ამას.
