მას ჟამსა შინა მოიჴსენა ტობი ვეცხლი იგი, რომელი ვედრად მიეცა გაბაელს ჰრაგას ხუჟიკეთისასა.
და თქუა გულსა თჳსსა: მე ვითხოვ სიკუდილი, რაჲსა არა მოუწოდე ტობიას, ძესა ჩემსა, რაჲთა ვაუწყო მას ვიდრე სიკუდიდმდე ჩემდა?
და მოუწოდა მას და ჰრქუა: ყრმაო, მო-რაჲ-ვკუდე, დამფალ მე და ნუ უგულებელს-ჰყოფ დედასა შენსა, პატიოსნად იპყარ იგი ყოველთა დღ/ეთა Page of ms. J: 97v ცხორებისა შენისათა და ჰყოფდი სათნოებასა მისსა და ნუ შეაწუხებ მას.
მოიჴსენე, ყრმაო, რამეთუ მრავალნი ჭირნი იხილნა შენ ზედა მუცელსა მისსა, და ოდეს მოკუდეს, დაჰფალ იგიცა ჩემ თანა საფლავსა ერთსა,
ყოველთა დღეთა, შვილო, უფალი, ღმერთი ჩუენი, გეჴსენენ შენ და ნუ ინებებ ცოდვად და გარდასლვად მცნებათა მისთა. სიმართლესა იქმოდე ყოველთა დღეთა ცხორებისა შენისათა და ნუ მიხუალ გზათა სიცრუვისათა.
რამეთუ იქმოდი რაჲ შენ ჭეშმარიტებასა, წარმართებულ იყუნენ საქმენი შენნი,
და ყოველნი რომელნი იქმოდიან სიმართლესა. ნაყოფთაგან შენთა ჰყოფდი წყალობასა და ნუ გეშურობნ თუალი შენი ყოფად მოწყალებისა შენისა, და ნუ გარე-მიიქცევ პირსა შენსა ყოვლისაგან გლახაკისა და არა გარე-მიგექცეს შენ პირი ღმრთისაჲ
ვითარცა გაქუნდეს შენ, სიმრავლისაებრ ჰყოფდ მათგან მოწყალებასა. უკუეთუ მცირედი გაქუნდეს, მცირედისაებრ ჰყოფდ, ნუ გეშინინ ყოფად მოწყალებისა,
რამეთუ უნჯი კეთილი დაიუნჯო თავისა შენისა დღესა მას ჭირისასა.
რამეთუ მოწყალებამან სიკუდილისაგან იჴსნის და არა უტევის შესლვად ბნელსა.
ნიჭი კეთილი არს მოწყალებაჲ ყოველთა, რომელთა ყონ იგი წინაშე მაღლისა.
ეკრძალე, ყრმაო, ყოვლისაგან სიძვისა, და ცოლი პირველად მოიყვანე ნათესავისაგან მამათა შენთაჲსა. ნუ მოიყვანებ ცოლად უცხოთესლსა, რომელი არა იყოს ტომისაგან მამათა შენთაჲსა, რამეთუ ძენი წინაწარმეტყუელთანი ვართ: ნოესი, აბრაამისი, ისაკისი, იაკობისი. მამანი ჩუენნი საუკუნითგან მოიჴსენე, შვილო, რამეთუ ამათ ყოველთა მოიყვანნეს ცოლნი ძმათაგან თჳსთა და იკურთხნეს შვილთა შორის მათთა. და ნათესავმან მათმან დაიმკჳდროს ქუეყანაჲ.
და აწ, ყრმაო, გიყუარდედ ძმანი და ნუ ამპარტავანებნ გული შენი ძმათა ზედა შენთა და ძეთა და ასულთა ერისა შენისათა მოყვანებად თავისა შენისა ცოლი მათგან; რამეთუ ამპარტავანებით არს წარწყმედაჲ და შფოთი მრავალი და უჴმარებითა -- დაკლებაჲ და ნაკლულევანებაჲ დიდი. რამეთუ უჴმარებაჲ არს დედაჲ სიყმილისაჲ.
სასყიდელი ყოვლისა კაცისაჲ, რომელი გიქმოდის შენ, ნუ დადგებინ შენ თანა, არამედ მიეც მას მეყსეულად; და ჰმონებდე თუ უფალსა, მოგეგოს შენ კეთილი. ეკრძალე, შვილო, ყოველთა შინა საქმეთა შენთა და იყავ სწავლულ ყოველთა შინა სლვათა შენთა.
და რომელი შენ გძულს, სხუასა ნუვის უყოფ, ღჳნოსა მთრვალობით ნუ სუამ, და ნუ იქცევინ შენ თანა მთრვალობაჲ ყოველთა შინა გზათა შენთა.
პურისა შენისაგანი სცი მშიერსა და სამოსლისა შენისაგანი -- შიშუელსა. ყოვლისაგან ნამეტნავისა შენისა ჰყოფდი მოწყალებასა და ნუ გშურობნ თუალი შენი ყოფად მოწყალებისა.
მიჰფინე პური შენი საფლავსა ზედა მართალთასა და ნუ სცემ ცოდვილთა.
ზრახებასა ყოველთაგან გონიერთა ეძიებდ და ნუ შეურაცხ-ჰყოფ ყოველსა ზრახებასა საჴმარსა.
და ყოველსა ჟამსა აკურთხევდი უფალსა შენსა და მისგან ითხოვდ, რაჲთა ყოველნი გზანი შენნი წარმართებულ იყვნენ და ყოველნი ალაგნი და ზრახვანი შენნი წარემართნენ, რამეთუ ყოველთა წარმართთა აქუს ზრახვაჲ, არამედ თავადმან უფალმან მოსცეს ყოველი კეთილი; და რომელი უნებნ, დაამდაბლის, ვითარცა უნებნ. და აწ, ყრმაო, გეჴსენედ მცნებანი ჩემნი და ნუ აღიჴოცებიედ გულისაგან შენისა.
და აწ გაუწყო შენ, რამეთუ ათი ტალანტი დამივედრებიეს Page of ms. J: 98r ვეცხლისაჲ გაბაელს (რომელ არს ათი ქანქარი), ძესა გაბრიაჲსსა, ჰრაგას ხუჟიკეთისასა.
ნუ გეშინინ, ყრმაო, რამეთუ დავგლახაკენით, გაქუს ფრიად. უკუეთუ გეშინოდის ღმრთისა და განეშორო ყოვლისაგან ცოდვისა და ჰყოფდე სათნოებასა წინაშე მისსა.
