განახლდებოდეთ, განახლდებოდეთ, ჩემდამო ჭალაკები ეგე ყოველი, რამეთუ მთავარნი განახლდენ ძლიერებითა მათითა. შემომეახლნედ, და იტყოდედ, და ერთბამად სამართალსა მიუთხრობდედ.
ვინ განაღჳძა მზის-აღმოსავალით სიმართლჱ, და მოუწოდა მას მსგავსად წესისა თჳსისა. მიიმართოს და აღავსნეს წარმართნი, განაცოფნეს, და დააკჳრვოს მეფეთა მათ, და მისცეს მიწასა მახჳლები იგი მათი. და ვითარცა ქარქუეტი შეღუერფოს მშჳლდები იგი მათი.
და იგინი დევნულნი და მეოტნი წარიქცინეს, და თავადი განჴდეს Page of ms. J: A73v გზათა მათ მშჳდობისათა. /
ჰჱ, აწ სთქჳთ, ვითარმედ არა მოვალს. რომელმან დაჰბადა და განიგულა და შექმნა ესე ყოველი. ვინ მოუწოდა ამას ნათესავითგან საუკუნოჲთ. მე ვარ უფალი ღმერთი პირველი, და მე ვარ მერმე, და მერმე შემდგომად მევე ვარ.
მიხილეს მე წარმართთა მათ, და შეეშინა: შეძრწუნდეს, და დაუკჳრდა ყოველთა კიდეთა ქუეყანისათა, მოიმართეს, მომეახლნეს, გარე-მომადგეს, მოვიდეს, შეკრბეს ერთბამად ყოველნი ჩემდა.
და დაიდვა გულსა კაცმან მოყუასსა თჳსსა, და ძმასა თჳსსა შეწევნად, და ჰრქუან ურთიერთას.
უზახებდეს ხუროჲ იგი მჭედელსა მას ჭედად, კუერვად, უროჲსა ცემად, დამშჭუალვად, აღმართებად, დადგმად, და დამტკიცებად, რაჲთა არა შეირყიოს.
აწ შენ ისრაჱლ მონაო ჩემო, და იაკობ რჩეულო ჩემო, ნათესავი ეგე აბრაჰამისი, რომელი შეგიყუარე.
რომელსა მაგას შევეწიე კიდითგან ქუეყანისაჲთ, და საებგუროჲთ მისით მოგიწოდე შენ, და გარქუ შენ ვითარმედ მონაჲ ჩემი ხარი შენ. გამოგირჩიე შენ, და არა დაგაგდო შენ ჴელისა გან:
ნუ გეშინინ, რამეთუ შენ თანა ვარ მე, ნუ შესცთები, რამეთუ მე ვარ უფალი ღმერთი შენი, რომელმან განგაძლიერე შენ, და შეგეწიე შენ, და ვეკრძალე შენთჳს, და გიცევ შენ მკლავითა ამით მარჯუენითა სიმართლისა ჩემისაჲთა.
აჰა ეგერა ჰრცხუენოდის და კდემულ იყვნენ ყოველნი მტერნი შენნი, და იყვნენ იგინი ვითარცა არა ყოფილნი. წარწყმდენ ყოველნივე იგი, რომელნი გეშჯოდიან შენ.
ვძიებდე მათ, და არა ჰპოვნე იგინი, კაცთა მათ რომელთა შეურაცხ-გყვეს შენ. რამეთუ იყვნენ იგინი ვითარცა არა ყოფილნი, და არღარა იყვნენ მჴდომნი იგი შენნი,
რამეთუ მე ვარ უფალი ღმერთი შენი, რომელმან Page of ms. J: A74r გიპყარ ჴელი ეგე მარჯუენე შენი, და გარქუ შენ ვითარმედ ნუ/ გეშინინ, მე ვარ მწე შენი.
ნუ გეშინინ შვილო ჩემო იაკობ და მცხუედო ჩემო ისრაჱლ. მე ვარ უფალი ღმერთი შენი, რომელმან გიჴსენ შენ, იტყჳს ღმერთი მჴსნელი შენი წმიდაჲ იგი ისრაჱლისაჲ.
აჰა ესერა გყავ შენ, ვითარცა თუალი ურმისაჲ, მლეწველი, ახალი ხერხის სახჱ, და ჰლეწნე მთანი, და დაჰმწულილნე ბორცუნი, და შეჰქმნნე იგინი ვითარცა მტუერნი,
და განაქრინე იგინი, და ქართა წარიხუნენ, და ღრუბელთა განიყვნენ, და ნიავქარმან განაბნინეს იგინი. ხოლო შენ იხარებდე უფლისა მიმართ, და მხიარულ იყო წმიდისა მიმართ ისრაჱლისა.
და იხარებდენ გლახაკნი მშიერნი და ნაკლულევანნი. ეძიებდენ წყალსა, და არა ჰპოებდენ, და ენანი მათნი წყურილითა განჴმენ. მე უფალმან ღმერთმან ვისმინო მათი, მე ღმერთმან ისრაჱლისამან არა დავსთხინნე იგინი.
არამედ განვახუნე მდინარენი მთათა მათ ზედა, შორის ველებსა მას წყაროჲს-თავები აღმოვადინო. ვყო უდაბნოჲ იგი მწყურნებად წყალთა, და ქუეყანასა მას წყურიელსა ნაკადულები ვავლინო.
აღმოვაცენო ურწყულსა მას ქუეყანასა ნაძჳ და ფიჭჳ, ბზაჲ, ძელ ქვაჲ, და საროჲ, და თელაჲ, და ვერხჳ, და წყუედაჲ, და მურტი, და ხე იგი ზეთისაჲ.
რაჲთა იხილონ და ცნან, და გულის-ჴმა-ყონ, და ჰრწმენეს ერთბამად ვითარმედ ჴელმან უფლისამან ყო ესე, და წმიდამან ისრაჱლისამან დაჰბადა ყოველი ესე.
მოახლებულ არს საშჯელი თქუენი, თქუა უფალმან ღმერთმან. მოახლებულ არიან სამართალნი თქუენნი, იტყჳს უფალი ღმერთი. მოახლებულ არიან ზრახვანი თქუენნი, იტყჳს მეუფჱ იგი იაკობისი.
აწ მოგეახლნედ, და გითხრ<ნ>ედ თქუენ, რაჲ იგი შეგხუდეს, ანუ პირველი იგი რაჲ იყო, თქუთ და გულის-ჴმა-ვყოთ Page of ms. J: A74v და ვცნათ, რაჲ არს/ აღსასრულსა, და მომავალი იგი მითხრათ ჩუენ.
მითხართ ჩუენ მოწევნადი იგი უკუანაჲსკნელი, და ვცნათ რაჲთა უწყოდით ღმერთნი თუ ხართ. კეთილი ყავთ, და ბოროტი ყავთ, და გჳკჳრდეს, და ვიხილოთ თანად,
ვითარმედ ვინანი ხართ, და ვინაჲ არს ქმნულებაჲ თქუენი, რამეთუ ქუეყანით საძაგელნი გამოგირჩინეს თქუენ.
ხოლო მე განვაღჳძე ჩრდილოჲთ იგი, და მზის-აღმოსავალით იწოდნენ სახელითა ჩემითა. მოვიდენ, შეკრბენ მთავარნი, ვითარცა თიჴაჲ მეკეცისაჲ. და ვითარცა მეკეცემან და დატკებნის თჳსი იგი თიჴაჲ, ეგრე დაიტკებნნენ.
და ვინ მე არს იგი რომელმან მითხრას პირველი, რაჲთა უწყოდით, ანუ თქუა ყოფილი იგი, რაჲთა უწამოთ ვითარმედ ჭეშმარიტ არს, არა ვინ არს იგი, რომელთა გრქუან ანუ ისმინნენ სიტყუანი იგი თქუენნი.
ვიწყო სიონით, და იჱრუსალემსა ნუგეშინის-ვსცე შესლვად,
რამეთუ წარმართთაგანი აჰა ესერა არა ვინ არს, და კერპთა მათთაგანი არა ვინ არს მიმთხრობელ, და უკუეთუ ვჰკითხო მათ ვინანი ხართ, არარაჲ მომიგონ მე.
რამეთუ არიან მოქმედნი თქუენნი ცრუნი, და ამაო გამომსახველნი თქუენნი.
